Παρά το νεαρό της ηλικίας της, η τραγουδοποιός Μαρία Λούκα έχει προλάβει να κάνει ουκ ολίγα στο ελληνικό μουσικό στερέωμα. Εμφανίστηκε πολύ νωρίς στο πλάι του Διονύση Σαββόπουλου και του Νίκου Παπάζογλου, συνεργάστηκε επίσης με δημιουργούς όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Γιάννης Μαρκόπουλος και ο Νίκος Μαμαγκάκης και έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής δύο προσωπικούς δίσκους, τους Καλημέρα (2006) και Ιστορίες (2009). Καθώς ετοιμάζεται για τρεις ζωντανές εμφανίσεις στο @Ρουφ (Κωνσταντινουπόλεως 10 και Ανδρονίκου 18, Γκάζι), τις Κυριακές 13, 20 και 27 Νοέμβρη, παρέα με τον κιθαρίστα και συνθέτη Μάκη Καραντωνίου, φιλοξενείται σήμερα στο Gimme 10 και μάς παρουσιάζει δέκα δίσκους που αγαπά.
1. Handmade - Hindi Zahra (2010)
Μια Γαλλίδα από το Μαρόκο! Και μόνο αυτές οι μουσικές καταβολές δημιουργούν έναν ήχο ιδιαίτερο. Δυνατή ρυθμικά χωρίς να χρησιμοποιεί πομπώδη ηλεκτρισμό. Με κάνει να κινούμαι! Απλοί στίχοι, λιτές ενορχηστρώσεις και παρ' όλα αυτά πετυχαίνει να σου βγάζει ένα πάθος για δράση. Απλά υπέροχη!
2. Το Χαμόγελο Της Τζοκόντας - Μάνος Χατζιδάκης (1965)
Δεν μπορώ να πω ότι αντιλήφθηκα αμέσως ολόκληρο τον δίσκο, όμως από το πρώτο άκουσμα ερωτεύτηκα το Όταν Έρχονται Τα Σύννεφα και παραμένω ερωτευμένη μέχρι και σήμερα. Τι να πω... μουσική με εικόνες.
3. Αφού Λοιπόν Ξεχάστηκα - Παύλος Παυλίδης (2004)
Ένας υπέροχος δίσκος που με συντροφεύει κυρίως στις μεγάλες διαδρομές με το αυτοκίνητό μου. Βέβαια... μπορεί να ταξιδεύω και μέσα στο σπίτι μου!
4. Τα Τσίλικα - Χάρις Αλεξίου (1983)
Τον έχω λιώσει! Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ωραία μπορεί να είναι η δημοτική μουσική μέχρι που άκουσα αυτό τον δίσκο. Ε, μετά βέβαια έμαθα τον Καρναβά...!
5. Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς - Νίκος Ξυδάκης/Μανώλης Ρασούλης (1978)
Μεγάλος δίσκος! Την εποχή που κυκλοφόρησε (αν και ήμουν αγέννητη!) έσπασε τα καθιερωμένα της εστέτ κουλτούρας και, όπως έλεγε κι ο Ρασούλης, "κουνήθηκε και ο κ... του τελευταίου κομμουνιστή!". Πολύ ωραίοι στίχοι, απλοί και κατανοητοί με ανθρώπινη προσέγγιση και χορός. Αυτό που έλειπε και ίσως λείπει πιο πολύ σήμερα. Το κέφι!
6. Magnetic Man - Magnetic Man (2010)
Μεγάλη επιρροή το Getting Nowhere με τον John Legend. Λίγο σκοτεινό αλλά με ένα συνεχές ηλεκτρονικό beat που με φέρνει στη διάθεση να γράψω.... ίσως και να αντιγράψω!
7. The Triplets Of Belleville - Benoit Charest (2003)
Φοβερή δουλειά όχι μόνο μουσικά μα κυρίως κινηματογραφικά και σεναριακά. Αγαπώ πολύ αυτό τον δίσκο γιατί μου βγάζει μια αθωότητα και φυσικά με διεγείρει να ψάξω τι μπορούν να κάνουν τρεις φωνές όταν έχουν κέφια!
8. Revolver - The Beatles (1966)
Η καταπληκτική ιδέα του παραγωγού George Martin να ενορχηστρώσει το Εleanor Rigby με κουαρτέτο εγχόρδων νομίζω ήταν μαγική στιγμή και παράδειγμα ευφυούς ιδέας στους μουσικούς που ακολούθησαν. Πέρα βέβαια από το συγκεκριμένο κομμάτι, μιλάμε για ένα συγκρότημα που έγραψε εκπληκτικές αρμονίες σε ποπ τραγούδια και φυσικά το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι. Ταλαντούχοι, ευφυείς και ίσως οι αγαπημένοι μου.
9. Love Is The Thing - Nat King Cole (1957)
Απλό, λιτό και απέριττο. "When i fall in love, it will be forever". Αμερική του '50, ρατσισμός και παρ' όλα αυτά κάποιος μιλάει για την αγάπη. Φυσικά ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς που πέρασαν από την παγκόσμια σκηνή.
10. Ζεστά Ποτά - Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας (1985)
Ευχάριστα, διασκεδαστικά, έξυπνα, σκληρά και κυρίως τραγούδια που μπορούν να τραγουδήσουν όλοι. Νομίζω δεν θα βαρεθώ ποτέ αυτό τον δίσκο όπως και το μεγαλύτερο κομμάτι του ρεπερτορίου τους. Πρωτότυπη θεματολογία (ειδικά για την εποχή που κυκλοφόρησε), εμπνευσμένες μελωδίες και γενικά όλα τα συστατικά που χρειάζονται τα επιτυχή τραγούδια. Παράδειγμα προς μίμηση για τους επόμενους!
* Η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι της Πηνελόπης Γερασίμου.
1. Handmade - Hindi Zahra (2010)
Μια Γαλλίδα από το Μαρόκο! Και μόνο αυτές οι μουσικές καταβολές δημιουργούν έναν ήχο ιδιαίτερο. Δυνατή ρυθμικά χωρίς να χρησιμοποιεί πομπώδη ηλεκτρισμό. Με κάνει να κινούμαι! Απλοί στίχοι, λιτές ενορχηστρώσεις και παρ' όλα αυτά πετυχαίνει να σου βγάζει ένα πάθος για δράση. Απλά υπέροχη!
2. Το Χαμόγελο Της Τζοκόντας - Μάνος Χατζιδάκης (1965)
Δεν μπορώ να πω ότι αντιλήφθηκα αμέσως ολόκληρο τον δίσκο, όμως από το πρώτο άκουσμα ερωτεύτηκα το Όταν Έρχονται Τα Σύννεφα και παραμένω ερωτευμένη μέχρι και σήμερα. Τι να πω... μουσική με εικόνες.
3. Αφού Λοιπόν Ξεχάστηκα - Παύλος Παυλίδης (2004)
Ένας υπέροχος δίσκος που με συντροφεύει κυρίως στις μεγάλες διαδρομές με το αυτοκίνητό μου. Βέβαια... μπορεί να ταξιδεύω και μέσα στο σπίτι μου!
4. Τα Τσίλικα - Χάρις Αλεξίου (1983)
Τον έχω λιώσει! Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ωραία μπορεί να είναι η δημοτική μουσική μέχρι που άκουσα αυτό τον δίσκο. Ε, μετά βέβαια έμαθα τον Καρναβά...!
5. Η Εκδίκηση Της Γυφτιάς - Νίκος Ξυδάκης/Μανώλης Ρασούλης (1978)
Μεγάλος δίσκος! Την εποχή που κυκλοφόρησε (αν και ήμουν αγέννητη!) έσπασε τα καθιερωμένα της εστέτ κουλτούρας και, όπως έλεγε κι ο Ρασούλης, "κουνήθηκε και ο κ... του τελευταίου κομμουνιστή!". Πολύ ωραίοι στίχοι, απλοί και κατανοητοί με ανθρώπινη προσέγγιση και χορός. Αυτό που έλειπε και ίσως λείπει πιο πολύ σήμερα. Το κέφι!
6. Magnetic Man - Magnetic Man (2010)
Μεγάλη επιρροή το Getting Nowhere με τον John Legend. Λίγο σκοτεινό αλλά με ένα συνεχές ηλεκτρονικό beat που με φέρνει στη διάθεση να γράψω.... ίσως και να αντιγράψω!
7. The Triplets Of Belleville - Benoit Charest (2003)
Φοβερή δουλειά όχι μόνο μουσικά μα κυρίως κινηματογραφικά και σεναριακά. Αγαπώ πολύ αυτό τον δίσκο γιατί μου βγάζει μια αθωότητα και φυσικά με διεγείρει να ψάξω τι μπορούν να κάνουν τρεις φωνές όταν έχουν κέφια!
8. Revolver - The Beatles (1966)
Η καταπληκτική ιδέα του παραγωγού George Martin να ενορχηστρώσει το Εleanor Rigby με κουαρτέτο εγχόρδων νομίζω ήταν μαγική στιγμή και παράδειγμα ευφυούς ιδέας στους μουσικούς που ακολούθησαν. Πέρα βέβαια από το συγκεκριμένο κομμάτι, μιλάμε για ένα συγκρότημα που έγραψε εκπληκτικές αρμονίες σε ποπ τραγούδια και φυσικά το αποτέλεσμα το γνωρίζουμε όλοι. Ταλαντούχοι, ευφυείς και ίσως οι αγαπημένοι μου.
9. Love Is The Thing - Nat King Cole (1957)
Απλό, λιτό και απέριττο. "When i fall in love, it will be forever". Αμερική του '50, ρατσισμός και παρ' όλα αυτά κάποιος μιλάει για την αγάπη. Φυσικά ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς που πέρασαν από την παγκόσμια σκηνή.
10. Ζεστά Ποτά - Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας (1985)
Ευχάριστα, διασκεδαστικά, έξυπνα, σκληρά και κυρίως τραγούδια που μπορούν να τραγουδήσουν όλοι. Νομίζω δεν θα βαρεθώ ποτέ αυτό τον δίσκο όπως και το μεγαλύτερο κομμάτι του ρεπερτορίου τους. Πρωτότυπη θεματολογία (ειδικά για την εποχή που κυκλοφόρησε), εμπνευσμένες μελωδίες και γενικά όλα τα συστατικά που χρειάζονται τα επιτυχή τραγούδια. Παράδειγμα προς μίμηση για τους επόμενους!
* Η φωτογραφία του εξωφύλλου είναι της Πηνελόπης Γερασίμου.
Σχετικό θέμα