Η Άννα Μουρμά μπήκε στη δισκογραφία στην τρυφερή ηλικία των δεκατεσσάρων ετών και από τότε έχει συνεργαστεί, σε δίσκους και στο σανίδι, με καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Νταλάρας και ο Νίκος Ζούδιαρης. Με αφορμή την παρουσίαση του πρώτου της προσωπικού δίσκου, με τίτλο Τα Ρόδα Της Αυλής, που θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη, 21 Δεκεμβρίου, στις 21:30 στον Σταυρό Του Νότου, με τη φιλική συμμετοχή του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, την φιλοξενούμε σήμερα στο Gimme 10 για να μας παρουσιάσει αγαπημένους της δίσκους και τραγούδια. Ο λόγος στην ίδια: Δέκα, λοιπόν, αγαπημένα… πολύ λίγα… Η σειρά δεν είναι σύμφωνα με την προτεραιότητα, δεν μπορώ να τα βάλω με τίποτα.
1. Comfortably Numb - Pink Floyd
(David Gilmour-Roger Waters)
Με αυτό το τραγούδι πέρασα δύο χρόνια από την μελαγχολική μου εφηβεία. Μου έχει αφήσει έντονο συναίσθημα.
2. Αχ Ψυχή Μου Φαντασμένη - Ορφέας Περίδης (1993)
Απίστευτος δίσκος με ήχους που σου τρυπάνε το στομάχι. Από τη χαρά μου όταν τον άκουσα αυτό τον δίσκο, έβαλα τα κλάματα.
3. Nothing Like The Sun - Sting (1987)
Υπέροχες καλοκαιρινές στιγμές με αυτό τον δίσκο. Πιο παιδική ηλικία, απογεύματα, κοιτώντας τον ουρανό!
4. Δε Μένω Πια Εδώ - Ελένη Βιτάλη
(Νίκος Πορτοκάλογλου)
Σε αυτό το τραγούδι κατάλαβα πόσοι τρόποι υπάρχουν να πεις απλά "δε μένω πια εδώ". Με συγκλόνισε η Ελένη, το άκουγα σχεδόν
ένα χρόνο.5. Where The Streets Have No Name - U2
(Bono-The Edge-Adam Clayton-Larry Mullen, Jr.)
Ύμνος. Οι κιθάρες του με μαγεύουν και στο τέλος η ατάκα του "αυτά είναι όλα που μπορώ να κάνω".
6. Ας Χαθείς - Χρήστος Θηβαίος
(Χρήστος Θηβαίος-Βασίλης Χαραλαμπόπουλος)
Από την πρώτη φορά που το άκουσα με ταξίδεψε και με ηρέμησε τόσο μα τόσο πολύ. Αυτό είναι από τα τραγούδια που έχω φάει τον τελευταίο καιρό πολύ κόλημμα και μου αρέσει.
7. Loreena McKennitt
Όλη η δισκογραφία της εκφράζει μια πλευρά μου που πραγματικά ανήκει σε άλλη εποχή, την λατρεύω αυτή τη ρομαντική εποχή όπου άντρες με συναισθήματα άλογο καβαλάνε, χαρίζουν τριαντάφυλλα σε εκείνες που αγαπάνε!
8. Ζεστά Ποτά - Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας (1985)
Δίσκος πρωτοπορία και διδαχή για μένα και για όλη την Ελληνική δισκογραφία.
9. Red Rain - Peter Gabriel
(Peter Gabriel)
Ένα τραγούδι που μου έμαθε τι θα πει μπάσο σε πολύ πολύ μικρή ηλικία! Μου το έβαλε ο πατέρας μου που είναι μπασίστας.
10. Τhe Host Of Seraphim - Dead Can Dance(Lisa Gerrard-Brendan Perry)
Μια κραυγή είναι όλο αυτό το τραγούδι και αυτές οι φωνές με συγκινούν βαθύτατα όπως και οι Bulgarian Voices που τις βάζω στην ίδια κατηγορία.