Η Μαρία Πανοσιάν μετρά ήδη 15 χρόνια επαγγελματικής ενασχόλησης με τη μουσική, καθώς από το 2005 δραστηριοποιείται στις τάξεις του συγκροτήματος Ελελεύ. Παράλληλα, εργάζεται ως ηχολήπτρια και ραδιοφωνική παραγωγός στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο 105.5 αλλά και ως dj. Το σόλο ντεμπούτο της, Πατώματα Βρεγμένα, αποτέλεσε, κατά την ταπεινή άποψη της στήλης, ένα από τα 20 καλύτερα ελληνικά άλμπουμ του 2011. Με ιδιαίτερη χαρά, λοιπόν, την καλωσορίζουμε στο Gimme 10, για να μας παρουσιάσει δέκα τραγούδια που αγαπά. Και σας προτρέπουμε να την παρακολουθήσετε και ζωντανά, στις 3 Μαρτίου στο Baumstrasse.
1. Bohemian Rhapsody - Queen
(Freddie Mercury)
Το κομμάτι "Respect". Χωρίς καμία υπερβολή. Το βάζω πάντα πρώτο. Τόσο εμπνευσμένο, τόσο προσεγμένο απ' την αρχή μέχρι το τέλος του. Όλα τα συναισθήματα μέσα σε 6:07. Ξανά... Respect.
2. Kashmir - Led Zeppelin
(Jimmy Page-Robert Plant-John Bonham)
Τι να πρωτοπεί κανείς για τους Led Zeppelin; Θυμάμαι... μικρή έξω από το δωμάτιο του αδελφού μου, να κρυφακούω να παίζει στην κιθάρα πάνω απ' τα κομμάτια τους τα θέματα. Mαγεμένη πάντα απ' το Kashmir, παρακαλούσα να δυναμώνει κι άλλο τα ηχεία απ' το κασετόφωνο. Aκρόαση στα 100db και πάνω. Με κάνει πάντα να αισθάνομαι δυνατή.
3. Paranoid Android - Radiohead
(Thom Yorke-Jonny Greenwood-Ed O' Brien-Colin Greenwood-Phil Selway)
Oι Radiohead είναι η αδυναμία μου. Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι τους απο το άλμπουμ OK Computer. Είναι το μοναδικό άλμπουμ που αγόρασα 2 φορές. Το πρώτο το έλιωσα κυριολεκτικά στο cd player μου. Paranoid Android-Repeat-Repeat-Repeat.
4. Kεμάλ - Αλίκη Καγιαλόγλου
(Μάνος Χατζιδάκις-Νίκος Γκάτσος)
Το τέλειο πάντρεμα του στίχου με τη μελωδία. Ευφυέστατη ενορχήστρωση. Όμορφες εικόνες...
5. Kαίγομαι Καίγομαι - Σωτηρία Λεονάρδου
(Σταύρος Ξαρχάκος-Νίκος Γκάτσος)
Το τραγούδι που πάντα με συγκινεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. Από τότε που το πρωτοάκουσα στα 7 μου χρόνια, μέχρι και σήμερα. Ευχόμουν από μικρή μια μέρα να το τραγουδήσω και να το ηχογραφήσω. Η ευχή μου πραγματοποιήθηκε το 2010. Διασκευάσαμε το Καίγομαι Καίγομαι με το συγκρότημα των Ελελεύ.
6. Because - The Beatles
(John Lennon-Paul McCartney)
Λίγες, λιτές, απλές λέξεις με τοσο βάθος και νόημα, ζωγραφισμένες τέλεια με τα φωνητικά τους. Διαπερνά το σώμα. Ανατριχιαστικό. Πάντα.
7. The Sound Of Silence - Simon & Garfunkel
(Paul Simon)
Ο μπαμπάς και η μαμά κάθονται μπροστά. Εγώ και ο αδελφός μου στο πίσω κάθισμα. Μια ηλιόλουστη Κυριακή μεσημέρι, το τραγουδάμε όλοι μαζί στο αμάξι, καθοδόν προς την θάλασσα. Εκείνη τη μέρα το αγάπησα.
8. Roads - Portishead
(Geoff Barrow-Beth Gibbons-Adrian Utley)
Portishead! Κεραυνοβόλος έρωτας! Από το πρώτο άκουσμα. H γνωριμία μου με νέες συχνότητες, νέο ήχο. Σωματική δόνηση, εγκεφαλική ηδονή. Ο ενθουσιασμός για το καινούριο. Εφηβεία. Αναμνήσεις. Πολλές. Απ' το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο Dummy.
9. Kein Zurück - Wolfsheim
(Markus Reinhardt-Peter Heppner)
Τη γερμανική γλώσσα ποτέ δεν τη συμπάθησα. Παρ' όλα αυτά, όταν πρωτοάκουσα το κομμάτι αυτό στη live εκτέλεσή του, "κόλλησα". Τόσο η αισθαντική φωνή του Peter Heppner όσο και η μελωδία του κομματιού με οδήγησαν αμέσως στο να ψάξω να βρω τι λένε οι στίχοι του. Διαβάζοντας, λοιπόν, το στίχο, δέθηκα ακόμη περισσότερο. Με άλλα λόγια, αυτό το τραγούδι είναι η αιτία που απέβαλα την αντιπάθειά μου για τη γερμανική γλώσσα. Τόσο πολύ μου άρεσε!
10. La Vie En Rose - Edith Piaf
(Louis Guglielmi-Edith Piaf)
Πάντα με ηρεμεί. Ο επίλογος συνήθως στα Dj set μου. Είναι το κομμάτι που σφυρίζω και σιγοτραγουδώ τη μελωδία του όταν κάτι
πηγαίνει στραβά, αλλά και όταν είμαι χαρούμενη. Χαρμολύπη. Βάλσαμο ψυχής.
1. Bohemian Rhapsody - Queen
(Freddie Mercury)
Το κομμάτι "Respect". Χωρίς καμία υπερβολή. Το βάζω πάντα πρώτο. Τόσο εμπνευσμένο, τόσο προσεγμένο απ' την αρχή μέχρι το τέλος του. Όλα τα συναισθήματα μέσα σε 6:07. Ξανά... Respect.
2. Kashmir - Led Zeppelin
(Jimmy Page-Robert Plant-John Bonham)
Τι να πρωτοπεί κανείς για τους Led Zeppelin; Θυμάμαι... μικρή έξω από το δωμάτιο του αδελφού μου, να κρυφακούω να παίζει στην κιθάρα πάνω απ' τα κομμάτια τους τα θέματα. Mαγεμένη πάντα απ' το Kashmir, παρακαλούσα να δυναμώνει κι άλλο τα ηχεία απ' το κασετόφωνο. Aκρόαση στα 100db και πάνω. Με κάνει πάντα να αισθάνομαι δυνατή.
3. Paranoid Android - Radiohead
(Thom Yorke-Jonny Greenwood-Ed O' Brien-Colin Greenwood-Phil Selway)
Oι Radiohead είναι η αδυναμία μου. Αυτό είναι το αγαπημένο μου κομμάτι τους απο το άλμπουμ OK Computer. Είναι το μοναδικό άλμπουμ που αγόρασα 2 φορές. Το πρώτο το έλιωσα κυριολεκτικά στο cd player μου. Paranoid Android-Repeat-Repeat-Repeat.
4. Kεμάλ - Αλίκη Καγιαλόγλου
(Μάνος Χατζιδάκις-Νίκος Γκάτσος)
Το τέλειο πάντρεμα του στίχου με τη μελωδία. Ευφυέστατη ενορχήστρωση. Όμορφες εικόνες...
5. Kαίγομαι Καίγομαι - Σωτηρία Λεονάρδου
(Σταύρος Ξαρχάκος-Νίκος Γκάτσος)
Το τραγούδι που πάντα με συγκινεί σχεδόν με τον ίδιο τρόπο. Από τότε που το πρωτοάκουσα στα 7 μου χρόνια, μέχρι και σήμερα. Ευχόμουν από μικρή μια μέρα να το τραγουδήσω και να το ηχογραφήσω. Η ευχή μου πραγματοποιήθηκε το 2010. Διασκευάσαμε το Καίγομαι Καίγομαι με το συγκρότημα των Ελελεύ.
6. Because - The Beatles
(John Lennon-Paul McCartney)
Λίγες, λιτές, απλές λέξεις με τοσο βάθος και νόημα, ζωγραφισμένες τέλεια με τα φωνητικά τους. Διαπερνά το σώμα. Ανατριχιαστικό. Πάντα.
7. The Sound Of Silence - Simon & Garfunkel
(Paul Simon)
Ο μπαμπάς και η μαμά κάθονται μπροστά. Εγώ και ο αδελφός μου στο πίσω κάθισμα. Μια ηλιόλουστη Κυριακή μεσημέρι, το τραγουδάμε όλοι μαζί στο αμάξι, καθοδόν προς την θάλασσα. Εκείνη τη μέρα το αγάπησα.
8. Roads - Portishead
(Geoff Barrow-Beth Gibbons-Adrian Utley)
Portishead! Κεραυνοβόλος έρωτας! Από το πρώτο άκουσμα. H γνωριμία μου με νέες συχνότητες, νέο ήχο. Σωματική δόνηση, εγκεφαλική ηδονή. Ο ενθουσιασμός για το καινούριο. Εφηβεία. Αναμνήσεις. Πολλές. Απ' το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο Dummy.
9. Kein Zurück - Wolfsheim
(Markus Reinhardt-Peter Heppner)
Τη γερμανική γλώσσα ποτέ δεν τη συμπάθησα. Παρ' όλα αυτά, όταν πρωτοάκουσα το κομμάτι αυτό στη live εκτέλεσή του, "κόλλησα". Τόσο η αισθαντική φωνή του Peter Heppner όσο και η μελωδία του κομματιού με οδήγησαν αμέσως στο να ψάξω να βρω τι λένε οι στίχοι του. Διαβάζοντας, λοιπόν, το στίχο, δέθηκα ακόμη περισσότερο. Με άλλα λόγια, αυτό το τραγούδι είναι η αιτία που απέβαλα την αντιπάθειά μου για τη γερμανική γλώσσα. Τόσο πολύ μου άρεσε!
10. La Vie En Rose - Edith Piaf
(Louis Guglielmi-Edith Piaf)
Πάντα με ηρεμεί. Ο επίλογος συνήθως στα Dj set μου. Είναι το κομμάτι που σφυρίζω και σιγοτραγουδώ τη μελωδία του όταν κάτι
πηγαίνει στραβά, αλλά και όταν είμαι χαρούμενη. Χαρμολύπη. Βάλσαμο ψυχής.