Οι Yianneis, πριν καν κυκλοφορήσουν δίσκο, προκάλεσαν εντύπωση και συζητήθηκαν για τις ιδιαίτερες και ξεσηκωτικές ζωντανές εμφανίσεις τους. Στο κουρμπέτι από το 2009, η σύνθεσή τους αυτή τη στιγμή περιλαμβάνει τους Λάμπρο Φιλίππου (φωνητικά, σύλληψη), Νίκο Ζαδέ (φωνητικά, πλήκτρα, ακορντεόν), Νικήτα Κίσσονα (κιθάρες, γιουκαλίλι), Δημήτρη Πετράκη (φλάουτο, πλήκτρα, κιθάρες, ταραμπούκα, δεύτερα φωνητικά), Ilya Algaer (κοντραμπάσο, δεύτερα φωνητικά), Άρη Καλλέργη (τύμπανα, δεύτερα φωνητικά) και Κώστα Δασκαλάκη (επιμέλεια ήχου). Με το ντεμπούτο άλμπουμ τους, που έχει για τίτλο το όνομά τους, να βρίσκεται ήδη στα δισκοπωλεία, οι Yianneis ετοιμάζονται για την εμφάνισή τους, αύριο, Σάββατο 3 Μαρτίου στις 22:00, στο Gagarin 205. Ως φιλοξενούμενοι του Gimme 10, τα μέλη του γκρουπ αλλά και τρεις από τους έξτρα μουσικούς που θα τους συνοδεύσουν στη συγκεκριμένη συναυλία (Ελένη Μπούκλη στα φωνητικά, Αλέξανδρος Χαραλάμπους στο τσέλο, Γιάννης Ρωμανός στη βιόλα), επιλέγουν από ένα αγαπημένο τους τραγούδι.
01. Δημήτρης Πετράκης: Shine On You Crazy Diamond - Pink Floyd
(Richard Wright-Roger Waters-David Gilmour)
Γιατί είναι το μόνο τραγούδι που κάθε φορά που το ακούω νιώθω την ίδια έκπληξη και τον ίδιο θαυμασμό με την πρώτη φορά.
01. Νικήτας Κίσσονας: Supper's Ready - Genesis
(Peter Gabriel)
23 λεπτά ενός δύσκολου ταξιδιού μέσα σε υπαξιακές αναζητήσεις και βιβλικές αναφορές με πολλές στάσεις σε περίεργα μέρη! Το παιδικό μου απωθημένο ήταν να το οπτικοποιήσω κάποια στιγμή...
01. Άρης Καλλέργης: The Sound Of Silence - Simon & Garfunkel
(Paul Simon)
Είναι το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό. Κάθε μέρα είναι και πιο επίκαιρο.
01. Ilya Algaer: Miss You - Trentemoller
(Anders Trentemoller)
Με κάνει να αγαπώ την αναπνοή μου, να αισθάνομαι ως μονάδα του πλανήτη Γη.
01. Κώστας Δασκαλάκης: Pictures At An Exhibition (μεταγραφή σε ορχήστρα: Maurice Ravel) - Modest Mussorgsky
"H μουσική απλώς υπάρχει. Είναι πολλές όμορφες νότες και ήχοι συνδυασμένοι έτσι που να μας ευχαριστεί το άκουσμα τους" (Leonard Bernstein). Ακούγοντας μουσική που δεν προσπαθεί να πει μια ιστορία αλλά μόνο να ζωγραφίσει κάποιο είδος εικόνας ή να περιγράψει μια ατμόσφαιρα, τότε ο Mussorgsky το έκανε με τον καλύτερο τρόπο περιγράφοντας τους πίνακες του ζωγράφου Viktor Hartmann.
01. Νίκος Ζαδές: Staircase - Radiohead
(Thom Yorke-Jonny Greenwood-Ed O'Brien-Colin Greenwood-Phil Selway)
Θα έλεγα το High Hopes από τους Pink Floyd, τo τελευταίο τραγούδι του τελευταίου δίσκου τους. Το κομμάτι, όπως και το σόλο του Gilmour, είναι ένας συγκινητικός αποχαιρετισμός αυτής της τεράστιας μπάντας. Αλλά τελικά θα πω το Staircase των Radiohead. Είναι αδυναμία αυτοί οι τύποι. Το κομμάτι με τριπάρει. Με βλέπω μέσα σ' αυτό. Thom Yorke, τι να λέμε!
01. Λάμπρος Φιλίππου: Hotel California - Eagles
(Don Felder-Don Henley-Glenn Frey)
Απλά το πρώτο αγαπημένο μου κομμάτι που θυμάμαι. Έχει περάσει καιρός από τότε. Ωραίο κομμάτι.
01. Ελένη Μπούκλη: Gone - Matt Elliott
(Matt Elliott)
"Birds stop their song, as you turn to me and say... We will be gone."
01. Αλέξανδρος Χαραλάμπους: Νύφες - Σταμάτης Σπανουδάκης
(Σταμάτης Σπανουδάκης)
Υπάρχει και εκτέλεση με λόγια αλλά θεωρώ αξεπέραστο το ορχηστρικό γιατί ''λέει'' περισσότερα.
01. Γιάννης Ρωμανός: Medusa - Yianneis
(Δημήτρης Σιάμπος-Βασίλης Κυριακόπουλος-Voukefalas)
Η Μέδουσα μου αρέσει πολύ, νιώθω ότι είναι πολύ διαφορετικό κομμάτι και δε νομίζω να έχω ξανακούσει κάτι τέτοιο. Ίσως να το απολάμβανα περισσότερο αν δεν έπαιζα και μόνο το άκουγα.