Γιατί ο σκύλος γλείφει τ' αρχίδια του;
Επειδή μπορεί.
Γιατί οι ροκ σταρ παντρεύονται σούπερ μόντελ;
Επειδή μπορούν.
Γιατί κατεβάζουμε τόση μουσική από το internet χωρίς να την ακούμε καν;
Επειδή μπορούμε.
Εδώ και μερικούς μήνες, το BBC και το Arts Council of England δημιούργησαν μια ιστοσελίδα που λέγεται The Space και είναι μια προσομοίωση του στούντιο του John Peel και της δισκοθήκης του. Eίναι κάτι σαν εικονικό μουσείο όπου μπορείς να δεις όλους τους δίσκους του αλλά όχι να τους ακούσεις ή να τους κατεβάσεις. Για το downloading υπάρχουν τα γνωστά sites για τα περαιτέρω. Έτσι λοιπόν εσύ κι εγώ, με λίγη υπομονή και μπόλικο χρόνο στη διάθεσή μας, μπορούμε σιγά σιγά να αποκτήσουμε τη γιγαντιαία συλλογή δίσκων του μεγαλύτερου ίσως ραδιοφωνικού παραγωγού που τώρα πια βλέπει ζωντανά τους Lynyrd Skynyrd και τους Ramones εκεί πάνω.
Ωραία λοιπόν, πες ότι σε λίγα χρόνια - ή μήνες αν είσαι άνεργος ή αργόσχολος - την έχεις κατεβάσει ολόκληρη και την έχεις στοιβάξει σε όσους σκληρούς χρειάζονται. Σούπερ! Έχεις τη δισκοθήκη του John Peel. Kαι τι την κάνεις;
Εδώ υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά: ο σεβαστός κύριος Peel ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΕΙ όλους αυτούς τους δίσκους, τους είχε παίξει στην εκπομπή του, είχε μελετήσει τα εξώφυλλά τους, τους είχε σχολιάσει, είχε πει πετυχημένα αστεία γι' αυτούς, τους είχε μεταδόσει στο διψασμένο κοινό του. Και για αρκετούς από δαύτους ήταν ο ίδιος υπεύθυνος που έγιναν γνωστοί.
Εσύ τι θα τους κάνεις; Σκέψου πόσα κομμάτια ή άλμπουμ είναι ήδη αποθηκευμένα και αραχνιάζουν μέσα στα microchip του υπολογιστή σου. Σκέψου με πόση ευκολία κατεβάζεις κάτι έχοντας ακούσει μόλις 30 δευτερόλεπτα απ' αυτό και δεν το ξανακούς πια. Το χώνεις κάπου στην άκρη της μνήμης μαζί με τόσες εκατοντάδες άλλα και έχεις μόνο μια αμυδρή - και αν - ιδέα για το πόσο ονειρικοί ακούγονται π.χ. οι Beach House ή για το πόσο βαράνε οι Βring Me The Horizon. Βέβαια αν είσαι hipster μπορείς να ισχυριστείς στην παρέα σου ότι κατέχεις καλά τη δουλειά των Αllah Las - που τους ανακάλυψες πρώτος - έχοντας ακούσει τα 30 πρώτα δευτερόλεπτα των πέντε κομματιών από τα δεκαπέντε που έχεις κατεβάσει κι εκείνοι να σε πιστέψουν επειδή ξέρουν ότι σ' αρέσουν οι κιθαρίτσες ενώ αυτοί, με την ίδια διαδικασία, κατέχουν καλά τη δουλειά των WhoMadeWho που είναι ηλεκτρονικούληδες, οπότε είσαστε όλοι hip και ζείτε καλά κι εμείς καλύτερα. Όλα αυτά βέβαια μέχρι την επόμενη εβδομάδα που θα βρεις το νέο καλύτερο γκρουπ όλων των εποχών για εκείνη την εβδομάδα.
Όλη αυτή η ευκολία της πρόσβασης και "απόκτησης'' της μουσικής - τα εισαγωγικά επειδή δεν υπάρχει κάποιο αντικείμενο που να κρατάς στα χέρια σου όπως ένας δίσκος βινιλίου ή ένα CD - έχει αφαιρέσει από τη συναισθηματική αξία που θα μπορούσες να προσδώσεις σ' αυτό. Δεν έχεις επενδύσει χρόνο σ' αυτή τη μουσική. Ακούς και διαβάζεις γι' αυτήν, αλλά στην ουσία δεν την ακούς. Κατεβάζω, ακούω, διαγράφω. Στην καλύτερη, κατεβάζω, ακούω, αποθηκεύω. Δεν επενδύεις χρόνο ν' ακούσεις προσεκτικά ένα τραγούδι, ένα συγκρότημα. Λειτουργείς αποσπασματικά. Και πώς να επενδύσεις όταν μπορείς να κατεβάσεις κι ''εκείνο το γκρουπ που είναι από την ίδια πόλη μ' αυτούς και κάποτε μοιράζονταν τον ίδιο μπασίστα όταν ο άλλος είχε σπάσει το πόδι του πέφτοντας απ' το ποδήλατο.'' Άσε που την άλλη εβδομάδα θα βγει ένα συγκρότημα από την ίδια πόλη που όμως θα έχει καταπιαστεί με το dubstep και θα παρουσιάζει μια πιο φρέσκια άποψη του ήχου της συγκεκριμένης πόλης.
Θυμάμαι όταν είχε βγει το πρώτο άλμπουμ των Grinderman έναν πιτσιρικά να μου λέει: "Κατέβασα ολόκληρο το δίσκο απ' το καινούργιο συγκρότημα του Nick Cave. Θα κυκλοφορήσει σ' ένα μήνα.'' ''Πώς είναι;'' τον ρώτησα. "Δεν ξέρω, δεν το' χω ακούσει ακόμα.'' Για τον φίλτατο είχε πολλή μεγαλύτερη σημασία το ότι το κατέβασε πρώτος παρά το ίδιο το άλμπουμ. Μπορεί να μην το έχει ακούσει ακόμα ολόκληρο.
Φυσικά έχω κι εγώ ένα σωρό κομμάτια κατεβασμένα στον υπολογιστή μου που δεν ακούω ποτέ. Όλα αυτά τα γκρουπάκια της πλάκας που εξατμίζονται σε μερικούς μήνες κοσμούν τα megabytes μου μέχρι να βρω χρόνο να τα στείλω στο πουθενά όπου ανήκουν. Όποτε νιώθω ότι θέλω ν' ακούσω μουσική θα βάλω ένα δίσκο ή ένα CD. Αν μ' αρέσει κάτι θα πάω και θα το αγοράσω για να το ευχαριστηθώ.
Ή μάλλον πήγαινα και το αγόραζα γιατί τώρα δεν υπάρχει μια.
Επειδή μπορεί.
Γιατί οι ροκ σταρ παντρεύονται σούπερ μόντελ;
Επειδή μπορούν.
Γιατί κατεβάζουμε τόση μουσική από το internet χωρίς να την ακούμε καν;
Επειδή μπορούμε.
Εδώ και μερικούς μήνες, το BBC και το Arts Council of England δημιούργησαν μια ιστοσελίδα που λέγεται The Space και είναι μια προσομοίωση του στούντιο του John Peel και της δισκοθήκης του. Eίναι κάτι σαν εικονικό μουσείο όπου μπορείς να δεις όλους τους δίσκους του αλλά όχι να τους ακούσεις ή να τους κατεβάσεις. Για το downloading υπάρχουν τα γνωστά sites για τα περαιτέρω. Έτσι λοιπόν εσύ κι εγώ, με λίγη υπομονή και μπόλικο χρόνο στη διάθεσή μας, μπορούμε σιγά σιγά να αποκτήσουμε τη γιγαντιαία συλλογή δίσκων του μεγαλύτερου ίσως ραδιοφωνικού παραγωγού που τώρα πια βλέπει ζωντανά τους Lynyrd Skynyrd και τους Ramones εκεί πάνω.
Ωραία λοιπόν, πες ότι σε λίγα χρόνια - ή μήνες αν είσαι άνεργος ή αργόσχολος - την έχεις κατεβάσει ολόκληρη και την έχεις στοιβάξει σε όσους σκληρούς χρειάζονται. Σούπερ! Έχεις τη δισκοθήκη του John Peel. Kαι τι την κάνεις;
Εδώ υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά: ο σεβαστός κύριος Peel ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΕΙ όλους αυτούς τους δίσκους, τους είχε παίξει στην εκπομπή του, είχε μελετήσει τα εξώφυλλά τους, τους είχε σχολιάσει, είχε πει πετυχημένα αστεία γι' αυτούς, τους είχε μεταδόσει στο διψασμένο κοινό του. Και για αρκετούς από δαύτους ήταν ο ίδιος υπεύθυνος που έγιναν γνωστοί.Εσύ τι θα τους κάνεις; Σκέψου πόσα κομμάτια ή άλμπουμ είναι ήδη αποθηκευμένα και αραχνιάζουν μέσα στα microchip του υπολογιστή σου. Σκέψου με πόση ευκολία κατεβάζεις κάτι έχοντας ακούσει μόλις 30 δευτερόλεπτα απ' αυτό και δεν το ξανακούς πια. Το χώνεις κάπου στην άκρη της μνήμης μαζί με τόσες εκατοντάδες άλλα και έχεις μόνο μια αμυδρή - και αν - ιδέα για το πόσο ονειρικοί ακούγονται π.χ. οι Beach House ή για το πόσο βαράνε οι Βring Me The Horizon. Βέβαια αν είσαι hipster μπορείς να ισχυριστείς στην παρέα σου ότι κατέχεις καλά τη δουλειά των Αllah Las - που τους ανακάλυψες πρώτος - έχοντας ακούσει τα 30 πρώτα δευτερόλεπτα των πέντε κομματιών από τα δεκαπέντε που έχεις κατεβάσει κι εκείνοι να σε πιστέψουν επειδή ξέρουν ότι σ' αρέσουν οι κιθαρίτσες ενώ αυτοί, με την ίδια διαδικασία, κατέχουν καλά τη δουλειά των WhoMadeWho που είναι ηλεκτρονικούληδες, οπότε είσαστε όλοι hip και ζείτε καλά κι εμείς καλύτερα. Όλα αυτά βέβαια μέχρι την επόμενη εβδομάδα που θα βρεις το νέο καλύτερο γκρουπ όλων των εποχών για εκείνη την εβδομάδα.
Όλη αυτή η ευκολία της πρόσβασης και "απόκτησης'' της μουσικής - τα εισαγωγικά επειδή δεν υπάρχει κάποιο αντικείμενο που να κρατάς στα χέρια σου όπως ένας δίσκος βινιλίου ή ένα CD - έχει αφαιρέσει από τη συναισθηματική αξία που θα μπορούσες να προσδώσεις σ' αυτό. Δεν έχεις επενδύσει χρόνο σ' αυτή τη μουσική. Ακούς και διαβάζεις γι' αυτήν, αλλά στην ουσία δεν την ακούς. Κατεβάζω, ακούω, διαγράφω. Στην καλύτερη, κατεβάζω, ακούω, αποθηκεύω. Δεν επενδύεις χρόνο ν' ακούσεις προσεκτικά ένα τραγούδι, ένα συγκρότημα. Λειτουργείς αποσπασματικά. Και πώς να επενδύσεις όταν μπορείς να κατεβάσεις κι ''εκείνο το γκρουπ που είναι από την ίδια πόλη μ' αυτούς και κάποτε μοιράζονταν τον ίδιο μπασίστα όταν ο άλλος είχε σπάσει το πόδι του πέφτοντας απ' το ποδήλατο.'' Άσε που την άλλη εβδομάδα θα βγει ένα συγκρότημα από την ίδια πόλη που όμως θα έχει καταπιαστεί με το dubstep και θα παρουσιάζει μια πιο φρέσκια άποψη του ήχου της συγκεκριμένης πόλης.
Θυμάμαι όταν είχε βγει το πρώτο άλμπουμ των Grinderman έναν πιτσιρικά να μου λέει: "Κατέβασα ολόκληρο το δίσκο απ' το καινούργιο συγκρότημα του Nick Cave. Θα κυκλοφορήσει σ' ένα μήνα.'' ''Πώς είναι;'' τον ρώτησα. "Δεν ξέρω, δεν το' χω ακούσει ακόμα.'' Για τον φίλτατο είχε πολλή μεγαλύτερη σημασία το ότι το κατέβασε πρώτος παρά το ίδιο το άλμπουμ. Μπορεί να μην το έχει ακούσει ακόμα ολόκληρο.
Φυσικά έχω κι εγώ ένα σωρό κομμάτια κατεβασμένα στον υπολογιστή μου που δεν ακούω ποτέ. Όλα αυτά τα γκρουπάκια της πλάκας που εξατμίζονται σε μερικούς μήνες κοσμούν τα megabytes μου μέχρι να βρω χρόνο να τα στείλω στο πουθενά όπου ανήκουν. Όποτε νιώθω ότι θέλω ν' ακούσω μουσική θα βάλω ένα δίσκο ή ένα CD. Αν μ' αρέσει κάτι θα πάω και θα το αγοράσω για να το ευχαριστηθώ.
Ή μάλλον πήγαινα και το αγόραζα γιατί τώρα δεν υπάρχει μια.
Σχετικό θέμα