Πριν διαβάσεις τα καλύτερα Ελληνικά albums του 2017 κι επειδή είναι Χριστούγεννα, είναι δυνατόν να μην έχεις τη Συλλογή "Ultimate Sinatra" του θρύλου Frank Sinatra; Αγόρασε την σε βινύλιο, σε εξαιρετική τιμή στο discobole!
[Γράφει ο Μανώλης Μαυράκης]
Το 2017 ήταν μια μέτρια χρονιά στα δισκογραφικά δρώμενα της Ελληνικής μουσικής. Πολύ δύσκολα πια, ακόμα και φτασμένοι καλλιτέχνες φτάνουν στη δημιουργία άλμπουμ και οι περισσότεροι κυκλοφορούν σε digital μορφή τα τραγούδια τους, που έχουν πολύ λιγότερο κόστος και μεγάλη δημοσιότητα κυρiώς μέσω του youtube. Λίγες είναι εκείνες οι κυκλοφορίες που πραγματικά αξίζουν αναφοράς και ακόμα λιγότερες εκείνες που φαίνονται ότι θα αντέξουν στο χρόνο. Ασφαλώς το μουσικό γεγονός της χρονιάς είναι η επανεμφάνιση στη δισκογραφία του μεγάλου Σταύρου Ξαρχάκου με το άλμπουμ «7 Ελεγείες Και Σάτιρες».
[Γράφει ο Μανώλης Μαυράκης]
Το 2017 ήταν μια μέτρια χρονιά στα δισκογραφικά δρώμενα της Ελληνικής μουσικής. Πολύ δύσκολα πια, ακόμα και φτασμένοι καλλιτέχνες φτάνουν στη δημιουργία άλμπουμ και οι περισσότεροι κυκλοφορούν σε digital μορφή τα τραγούδια τους, που έχουν πολύ λιγότερο κόστος και μεγάλη δημοσιότητα κυρiώς μέσω του youtube. Λίγες είναι εκείνες οι κυκλοφορίες που πραγματικά αξίζουν αναφοράς και ακόμα λιγότερες εκείνες που φαίνονται ότι θα αντέξουν στο χρόνο. Ασφαλώς το μουσικό γεγονός της χρονιάς είναι η επανεμφάνιση στη δισκογραφία του μεγάλου Σταύρου Ξαρχάκου με το άλμπουμ «7 Ελεγείες Και Σάτιρες».
Επίσης αξιοσημείωτες είναι και οι επανεμφανίσεις, του πολύ σημαντικού Χρήστου Λεοντή με το άλμπουμ «Φλόγα Που Καίει» και του Γιώργου Σταυριανού με το άλμπουμ «Η Πηγή Των Θαυμάτων». Άξια αναφοράς είναι τα άλμπουμ του Δημήτρη Μυστακίδη με τίτλο «Amerika», της Παυλίνας Βουλγαράκη με τίτλο «Μωβ καληνύχτες», του Monsieur Minimal με τίτλο «Erotica», αλλά και του Γρηγόρη Πολύζου με τίτλο «Αποστάσεις». Τρεις από τους πιο σημαντικούς τραγουδοποιούς της σύγχρονης ελληνικής μουσικής ο Μίλτος Πσχαλίδης (Τραγούδια Που Ζούνε Λαθραία), ο Ορφέας Περίδης (Paradise) και ο Σωκράτης Μάλαμας (Κάτοπτρα), κυκλοφόρησαν μέσα στο 2017 τις δικές τους δουλειές που μπορεί να μη φτάνουν στο ύψος παλαιότερων δουλειών τους, όμως είναι αξιοπρεπείς και «στέκονται» από την ποιότητα και τη στόμφα των δημιουργών τους.
Δείτε παρακάτω τα 40 πρώτα Ελληνικά albums, που ψήφισαν οι συντάκτες του Mix Grill: Γιώργος Μπαλιώτης, Παναγιώτα Κλεάνθους, Μανώλης Μαυράκης, Μιχάλης Τσαντίλας, Δημήτρης Καμπούρης, Δημήτρης Όρλης, Θωμάς Τζίτζης και Βαγγέλης Γκρέκο:
Δείτε παρακάτω τα 40 πρώτα Ελληνικά albums, που ψήφισαν οι συντάκτες του Mix Grill: Γιώργος Μπαλιώτης, Παναγιώτα Κλεάνθους, Μανώλης Μαυράκης, Μιχάλης Τσαντίλας, Δημήτρης Καμπούρης, Δημήτρης Όρλης, Θωμάς Τζίτζης και Βαγγέλης Γκρέκο:
Δείτε την Ανασκόπηση για τα καλύτερα Ελληνικά Τραγούδια του 2017.
40. OK - Brand new memories
39. Bandallusia - Λοξοδρόμια
38. Agatha - Illusion of an era
37. Τρίο Τεκκέ & Dave De Rose - Zivo
36. Θανάσης Χουλιαράς - Δεν Έχει Θαύματα Εδώ
35. The Man from Managra/ Coti K. - Half a Century Sun
34. Γρηγόρης Πολύζος & Μαρία Κρασοπούλου - Αποστάσεις
33. May Roosevelt - Junea
32. Lower Cut - Ocean
31. Κώστας Τηλαβερίδης - Ενδοχώρα
30. Γιάννα Βασιλείου - Γυάλινος Κόσμος
29. Luup - Canticles Of The Holy Scythe
28. Γιάννης Κασσέτας - Northern Lights
27. Costinho - 2
26. Δημήτρης Σαμόλης - Ένα Σύμπαν Στα Μέτρα Σου
25. Πάνος Παπαϊωάννου & Χρυσόστομος Καραντωνίου - Τα Φώτα Στην Πλατεία
24. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Όλα είναι για μας
23. Αποστόλης Αρμάγος - Στην άλλη Όχθη
22. Hume Assine - Till Now
21. Γιώργος Σταυριανός - Η Πηγή Των Θαυμάτων
20. Panos Birbas - Finchley Road
19. Παυλίνα Βουλγαράκη - Μωβ Καληνύχτες
18. Νίκος Πορτοκάλογλου - Restart
17. Keep Shelly in Athens - Philokalia
16. Μανώλης Γαλιάτσος - Η Ζωή (Σε 11 Ποιήματα Του Γιώργου Βέη)
15. Baby Guru - IV
14. Δημήτρης Μυστακίδης - Amerika
13. Γ. Βασιλόπουλος, Σ. Παρασκευάκος, Δ. Σελεμίδου - Τρίτη Έξοδος
12. Νικόλας Λειβαδίτης - 7 + τρεις ιστοριές ενός Τρελού
11. A Victim of Society - Freaktown
10. Θάνος Μικρούτσικος - Στην Ομίχλη των Καιρών
«Στην ομίχλη των καιρών», ο δίσκος του Θάνου Μικρούτσικου κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους και προσωπικά με εξέπληξε με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, Γιάννη Δούκα, Μάνου Ελευθερίου και Άλκη Αλκαίου με βασική ερμηνεύτρια τη Μαριάννα Πολυχρονίδη, αποκάλυψε έναν διαφορετικό κόσμο σε καθένα από τα δώδεκα τραγούδια του. «Οι στίχοι της Λίνας φθάνουν στο βάθος των πραγμάτων εκφράζοντας το κοινό αίσθημα», έχει αναφέρει ο συνθέτης στο παρελθόν, αποτυπώνοντας με γλαφυρό τρόπο την αλήθεια του για τα επτά τραγούδια που έχει γράψει εκείνη μέσα στο δίσκο αυτό. Μελοποίησε αριστουργηματικά την ένταση που δημιουργείται κατά τη διάρκεια της ένωσης του χτες με το σήμερα μέσα σε ένα δίσκο διαμάντι που πραγματικά με στιγμάτισε και άκουσα ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια του χρόνου. Στο τέλος του, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση αλλά είσαι και εσύ θεατής των διαφορετικών κόσμων που παρουσιάζει μέσα από την εξαιρετική ερμηνεία της Μαριάννας. Φτιάχνει μέσα από τα δώδεκα κομμάτια μια συνέχεια που δένει αρμονικά το καθένα μεταξύ τους, με τους «Πίνακες» να κερδίζουν χώρο και ξεχωριστή θέση στη ψυχή μου! Είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένα τέτοιο κόσμημα μουσικής στη δισκοθήκη σου;
[Βαγγέλης Γκρέκο]
9. Χρήστος Λεοντής - Φλόγα Που Καίει
Η «Φλόγα Που Καίει» είναι μια πλούσια κυκλοφορία. Πλούσια σε ήχους και ύφος που οι παλιότεροι εύκολα αναγνωρίζουν και για τους νεότερους μοιάζει να υπάρχει από πάντα. Είναι οι μουσικές που τόσα χρόνια έχει μοιραστεί ο Χρήστος Λεοντής και στο άλμπουμ αυτό τις ξαναφέρνει – μερικώς – στο προσκήνιο, μαζί με ένα διακριτικό «λουστράρισμα» για χάρη της εποχής. Είναι όμως, αρκετά πλούσια και σε ερμηνείες νεότερων καλλιτεχνών, όπως η Ι. Φόρτη, ο Θ. Βουτσικάκης και ο Α. Τσιωνάς που ακούγονται στα δεκατρία τραγούδια. Αν και αυτά τα δύο – δηλαδή ο επιτυχημένος συνδυασμός του παλιού με το φρέσκο – είναι από μόνα τους αρκετά για να θεωρηθεί αξιόλογο το άλμπουμ και πλούσιο σε καλά τραγούδια, που μπορεί να μην πηγαίνουν την ελληνική μουσική μισό βήμα πιο πέρα, αλλά δείχνουν ολοφάνερα και περήφανα από πού προέρχεται και πόσο ευχάριστα μπορεί ακόμα να ακούγεται.
[Δημήτρης Όρλης]
8. Μίλτος Πασχαλίδης - Τραγούδια Που Ζούνε Λαθραία
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης Μίλτος Πασχαλίδης κυκλοφόρησε λίγο πριν φύγει το 2017, ένα μοναδικό δίσκο με 10 ιδιαίτερα τραγούδια σε μουσική Μάριου Τόκα και στίχους του Άλκη Αλκαίου, με τίτλο «Τραγούδια Που Ζούνε Λαθραία». Η προετοιμασία του κράτησε πολλά χρόνια με κάποια από τα κομμάτια να έχουν ακουστεί στις μουσικές παραστάσεις του καλλιτέχνη και να έχουν αγκαλιαστεί θερμά από τον κόσμο. Όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος «Είναι ένας δίσκος που ετοιμάζεται εδώ και τρία χρόνια» για να προσθέσει και στο σημείωμα του δίσκου «Τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια δημιουργήθηκαν απ’ τον Μάριο και τον Άλκη πριν 20 περίπου χρόνια. Είμαι ευγνώμων στις οικογένειες Τόκα και Λιάρου (Αλκαίου) που μου εμπιστεύτηκαν την ανασύνθεση, την επιμέλεια και την έκδοσή τους». Είναι ένας δίσκος κόσμημα της χρονιάς που φεύγει σε λίγες μέρες που κέρδισε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά και τη δισκοθήκη μου!
[Βαγγέλης Γκρέκο]
7. Σταύρος Ξαρχάκος - 7 Ελεγείες Και Σάτιρες
Η επιστροφή του Σταύρου Ξαρχάκου στη δισκογραφία με την κυκλοφορία του άλμπουμ «7 ελεγείες και σάτιρες για φωνή και πιάνο» είναι αναμφισβήτητα το μουσικό γεγονός της χρονιάς. Ο τελευταίος, εκείνης της μεγάλης γενιάς των δημιουργών που με την μουσική τους ιδιοφυΐα διαμόρφωσαν το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, επιλέγει να ερμηνεύσει τις εμπνεύσεις του εξ ολοκλήρου. Οι ερμηνείες του είναι θεατρικές σχεδόν δραματικές, τραγουδάει μιλώντας με τις νότες της ψυχής του, προσδίδοντας στον ακροατή μια ιδιαίτερη συγκίνηση. Ακούγοντας το άλμπουμ νιώθεις πως βρίσκεται απέναντί σου και συ ο ίδιος είσαι μέρος μιας ιδιότυπης μουσικής μυσταγωγίας. Το άλμπουμ «7 ελεγείες και σάτιρες για φωνή και πιάνο» είναι ιδιαίτερο και έρχεται να προστεθεί στο θησαυρό της μουσικής που μας έχει αφήσει σαν παρακαταθήκη ο μεγάλος μας δημιουργός.
[Μανώλης Μαυράκης]
6. Σωκράτης Μάλαμας - Κάτοπτρα
Τα τελευταία χρόνια ο Σωκράτης ειναι σε «καλό φεγγάρι». Στις συναυλίες του είναι κεφάτος, έχει καλή μπάντα που δεν τον συνοδεύει απλά, αλλά συνεργάζεται μαζί του και γενικότερα δίνει κάτι παραπάνω σε κάθε εμφάνιση του. Σίγουρα δεν περιμένεις από το Σωκράτη να ανακαλύψει τον τροχό και να μας προσφέρει νέες ηχητικές φόρμες. Δεν το θέλει και καλά κάνει. Τα «Κάτοπτρα» δεν είναι μόνο μια αξιοπρεπής κι ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, αλλά ένα από τα καλύτερα albums του Μάλαμα την τελευταία δεκαετία. Διαθέτει καλές συνεργασίες με τη Νατάσσα Μποφίλιου, την Ελεονώρα Ζουγανέλη, τον Πέτρο Μάλαμα και τη Λαμπρινη Καρακώστα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχει το βασικό συστατικό της δημιουργίας ενός καλού δίσκου, την πρώτη ύλη, την μουσική πρόταση, η οποία δεν ξεφεύγει από τις γνωστές «σταθερές» του Σωκράτη, αλλά έχει τραγούδια και μελωδίες, που είναι στο ίδιο επίπεδο με παλιά αγαπημένα κομμάτια του.
[Γιώργος Μπαλιώτης]
5. Σtella - Works For You
Το “Works For You” της αγαπημένης Stella, συνέχισε από εκεί που σταμάτησε το debut. Χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, αλλά πάλι με αγνά, ποπ υλικά, από εκείνα που φτιάχνουν τα καλύτερα τραγούδια. Μπορεί να μην είχε την ίδια επίδραση του debut, ή να μην είχε ένα τραγούδι σαν το “Picking Words”, που να κερδίσει το ευρύ κοινό ή τις καρδιές μας τόσο έντονα, είχε όμως μια συνέπεια κι έναν «αέρα» που καθιστά τη δημιουργό του, στις μεγάλες συμπάθειες και μια υπολογίσιμη δύναμη στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα (γιατί όχι και στο παγκόσμιο). Μάλιστα κατάφερε με χαρακτηριστική άνεση, να ξεπεράσει το σκόπελο του «δύσκολου», 2ου άλμπουμ, με μια ολοκληρωμένη δουλειά, που «δούλεψε» για εμάς, αλλά και για την ίδια τη Stella.
[Δημήτρης Καμπούρης]
4. Γιάννης Αγγελάκας & 100ο C - Ήσυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια
Το έχεις σε βινύλιο; Αγόρασε το σε super τιμή στο discobole!
Τo «Ήσυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια» αποτελεί την δισκογραφική επιστροφή του Γιάννη Αγγελάκα. Μία επιστροφή που περιλαμβάνει μία ακόμη μουσική στροφή του καλλιτέχνη, μία καινούρια αναζήτηση, ματιές προς νέες κατευθύνσεις. Και το σημαντικότερο, η συνεργασία με νέους ανθρώπους με μεράκι και όρεξη για δημιουργία μιας μουσικής πανδαισίας. Διότι μουσική πανδαισία είναι ο τελευταίος δίσκος του Αγγελάκα. Μπορεί να μην έχει τα τραγούδια που θα γράψουν την δική τους προσωπική ιστορία αλλά πρόκεται για ένα άλμπουμ που ακούγεται ευχάριστα, έχει έμπνευση και βάζει τις σκέψεις του μυαλού σε ένα συνεχές τρέξιμο. Από το εκρηκτικό «Μόνο Από Την Λύπη Σου», το γκαζιάρικο «Νεάτερνταλ» μέχρι το ερωτικό «Παίρνε Μαζί Σου» και την διασκευή στο «Δεν Θέλω Τα Ματάκια Σου» του Βασίλη Τσιτσάνη, ολόκληρος ο δίσκος αποτελεί ευχαρίστηση για έναν ακροατή και δε, για έναν φανατικό ακροατή του Γιάννη Αγγελάκα.
[Θωμάς Τζίτζης]
3. The Boy - Έτοιμοι Δύο
Πάνε ήδη αρκετά χρόνια που ο Αλέξανδρος Βούλγαρης επιδίδεται σε αυτού του είδους την ιδιόμορφη τραγουδοποιία αστικού χαρακτήρα. Το «Έτοιμοι Δύο» έρχεται ως συνέχεια του «Έτοιμοι Ένα» (2016) και στην ίδια ενότητα ανήκει και η καινούρια ταινία του, με τίτλο «Το Νήμα». Η Δεσποινίς Τρίχρωμη τον συνοδεύει και πάλι με αποτέλεσμα όμορφα ντουέτο, αλλά στην πλειοψηφία των τραγουδιών τραγουδάει ο ίδιος είτε με συνοδεία το πιάνο, είτε κάτι πιο ηλεκτρονικό, είτε σε ένα κράμα αυτών με προσανατολισμό ζεϊμπέκικου, όλα επηρεασμένα από τη συμμετοχή του Κτίρια Τη Νύχτα. Είναι δύσκολο - αν και όχι απίθανο - να ταυτιστεί κανείς με όσα ακούγονται, ωστόσο το ύφος του δίσκου, η ένταση και οι σποραδικές στιγμές τρυφερότητας γίνονται αντιληπτές χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, και αυτό είναι ένα ακόμα από τα θετικά στοιχεία της καινούριας δουλειάς ενός εκ των σημαντικότερων νέων ελλήνων τραγουδοποιών.
[Δημήτρης Όρλης]
2. Ορφέας Περίδης - Paradise
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν 60χρονο καλλιτέχνη που κυκλοφορεί αισίως τον 10ο δίσκο του; Ενδεχομένως μερικά καλά τραγούδια, ή κάποια σημάδια έστω ότι η τέχνη του παραμένει ζωντανή. Αν μιλάμε, βέβαια, για τον Ορφέα Περίδη, το πράγμα αλλάζει. Ο φετινός δίσκος του, όμως, έτσι όπως είναι χτισμένος πάνω σε μασίφ συνθετικές αξίες, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: ο Περίδης είναι μεγάλος τεχνίτης του τραγουδιού και στο Paradise δεν κάνει ούτε μισό στραβοπάτημα.
[Μιχάλης Τσαντίλας]
1. Monsieur Minimal - Erotica
Μετά την επιτυχία του ντεμπούτο album του "Lollipop" το 2008 και την καλή συνέχεια της «Πάστας Φλώρας» δύο χρόνια μετά, ο Χρήστος Τσιτρούδης (Monsieur Minimal) έκανε μεγάλη προσπάθεια να ξαναδημιουργήσει έναν δίσκο, που να ξεπεράσει το "Lollipop". Τα "Minimal to Maximal" και "High Times" θα έλεγα ότι κινήθηκαν σε μέτριο επίπεδο, ώσπου μέσα στο 2017 ήρθε η κυκλοφορία του "Erotica". Όλα κυλάνε τόσο αβίαστα, εμπνευσμένα κι όμορφα σε αυτό το δίσκο. Οι συνεργασίες με τους Kid Moxie, Δάκη, Ανδριάννα Μπάμπαλη και Τζένη Καπάδαη ήταν τόσο αταίριαστες, αλλά ο Χρήστος κατάφερε και τις «μπόλιασε» στον δικό του μουσικό κόσμο. Το "Erotica" είναι ίσως ο καλύτερος δίσκος του Monsieur Minimal, στον οποίο φαίνεται για άλλη μια φορά το ταλέντο αυτού του μουσικού να γράφει απλή, καλή και ποιοτική ποπ μουσική.
[Γιώργος Μπαλιώτης]
***************
Σου αρέσει η jazz μουσική; Έχεις το "In a silent way", έναν από τους καλύτερους δίσκους του Miles Davis; Αγόρασε τον σε βινύλιο, σε εξαιρετική τιμή στο discobole!
40. OK - Brand new memories
39. Bandallusia - Λοξοδρόμια
38. Agatha - Illusion of an era
37. Τρίο Τεκκέ & Dave De Rose - Zivo
36. Θανάσης Χουλιαράς - Δεν Έχει Θαύματα Εδώ
35. The Man from Managra/ Coti K. - Half a Century Sun
34. Γρηγόρης Πολύζος & Μαρία Κρασοπούλου - Αποστάσεις
33. May Roosevelt - Junea
32. Lower Cut - Ocean
31. Κώστας Τηλαβερίδης - Ενδοχώρα
30. Γιάννα Βασιλείου - Γυάλινος Κόσμος
29. Luup - Canticles Of The Holy Scythe
28. Γιάννης Κασσέτας - Northern Lights
27. Costinho - 2
26. Δημήτρης Σαμόλης - Ένα Σύμπαν Στα Μέτρα Σου
25. Πάνος Παπαϊωάννου & Χρυσόστομος Καραντωνίου - Τα Φώτα Στην Πλατεία
24. Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Όλα είναι για μας
23. Αποστόλης Αρμάγος - Στην άλλη Όχθη
22. Hume Assine - Till Now
21. Γιώργος Σταυριανός - Η Πηγή Των Θαυμάτων
20. Panos Birbas - Finchley Road
19. Παυλίνα Βουλγαράκη - Μωβ Καληνύχτες
18. Νίκος Πορτοκάλογλου - Restart
17. Keep Shelly in Athens - Philokalia
16. Μανώλης Γαλιάτσος - Η Ζωή (Σε 11 Ποιήματα Του Γιώργου Βέη)
15. Baby Guru - IV
14. Δημήτρης Μυστακίδης - Amerika
13. Γ. Βασιλόπουλος, Σ. Παρασκευάκος, Δ. Σελεμίδου - Τρίτη Έξοδος
12. Νικόλας Λειβαδίτης - 7 + τρεις ιστοριές ενός Τρελού
11. A Victim of Society - Freaktown
10. Θάνος Μικρούτσικος - Στην Ομίχλη των Καιρών
«Στην ομίχλη των καιρών», ο δίσκος του Θάνου Μικρούτσικου κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους και προσωπικά με εξέπληξε με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου, Γιάννη Δούκα, Μάνου Ελευθερίου και Άλκη Αλκαίου με βασική ερμηνεύτρια τη Μαριάννα Πολυχρονίδη, αποκάλυψε έναν διαφορετικό κόσμο σε καθένα από τα δώδεκα τραγούδια του. «Οι στίχοι της Λίνας φθάνουν στο βάθος των πραγμάτων εκφράζοντας το κοινό αίσθημα», έχει αναφέρει ο συνθέτης στο παρελθόν, αποτυπώνοντας με γλαφυρό τρόπο την αλήθεια του για τα επτά τραγούδια που έχει γράψει εκείνη μέσα στο δίσκο αυτό. Μελοποίησε αριστουργηματικά την ένταση που δημιουργείται κατά τη διάρκεια της ένωσης του χτες με το σήμερα μέσα σε ένα δίσκο διαμάντι που πραγματικά με στιγμάτισε και άκουσα ουκ ολίγες φορές κατά τη διάρκεια του χρόνου. Στο τέλος του, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση αλλά είσαι και εσύ θεατής των διαφορετικών κόσμων που παρουσιάζει μέσα από την εξαιρετική ερμηνεία της Μαριάννας. Φτιάχνει μέσα από τα δώδεκα κομμάτια μια συνέχεια που δένει αρμονικά το καθένα μεταξύ τους, με τους «Πίνακες» να κερδίζουν χώρο και ξεχωριστή θέση στη ψυχή μου! Είναι δυνατόν να μην υπάρχει ένα τέτοιο κόσμημα μουσικής στη δισκοθήκη σου;
[Βαγγέλης Γκρέκο]
9. Χρήστος Λεοντής - Φλόγα Που Καίει
Η «Φλόγα Που Καίει» είναι μια πλούσια κυκλοφορία. Πλούσια σε ήχους και ύφος που οι παλιότεροι εύκολα αναγνωρίζουν και για τους νεότερους μοιάζει να υπάρχει από πάντα. Είναι οι μουσικές που τόσα χρόνια έχει μοιραστεί ο Χρήστος Λεοντής και στο άλμπουμ αυτό τις ξαναφέρνει – μερικώς – στο προσκήνιο, μαζί με ένα διακριτικό «λουστράρισμα» για χάρη της εποχής. Είναι όμως, αρκετά πλούσια και σε ερμηνείες νεότερων καλλιτεχνών, όπως η Ι. Φόρτη, ο Θ. Βουτσικάκης και ο Α. Τσιωνάς που ακούγονται στα δεκατρία τραγούδια. Αν και αυτά τα δύο – δηλαδή ο επιτυχημένος συνδυασμός του παλιού με το φρέσκο – είναι από μόνα τους αρκετά για να θεωρηθεί αξιόλογο το άλμπουμ και πλούσιο σε καλά τραγούδια, που μπορεί να μην πηγαίνουν την ελληνική μουσική μισό βήμα πιο πέρα, αλλά δείχνουν ολοφάνερα και περήφανα από πού προέρχεται και πόσο ευχάριστα μπορεί ακόμα να ακούγεται.
[Δημήτρης Όρλης]
8. Μίλτος Πασχαλίδης - Τραγούδια Που Ζούνε Λαθραία
Ο αγαπημένος καλλιτέχνης Μίλτος Πασχαλίδης κυκλοφόρησε λίγο πριν φύγει το 2017, ένα μοναδικό δίσκο με 10 ιδιαίτερα τραγούδια σε μουσική Μάριου Τόκα και στίχους του Άλκη Αλκαίου, με τίτλο «Τραγούδια Που Ζούνε Λαθραία». Η προετοιμασία του κράτησε πολλά χρόνια με κάποια από τα κομμάτια να έχουν ακουστεί στις μουσικές παραστάσεις του καλλιτέχνη και να έχουν αγκαλιαστεί θερμά από τον κόσμο. Όπως έχει αναφέρει και ο ίδιος «Είναι ένας δίσκος που ετοιμάζεται εδώ και τρία χρόνια» για να προσθέσει και στο σημείωμα του δίσκου «Τα περισσότερα από αυτά τα τραγούδια δημιουργήθηκαν απ’ τον Μάριο και τον Άλκη πριν 20 περίπου χρόνια. Είμαι ευγνώμων στις οικογένειες Τόκα και Λιάρου (Αλκαίου) που μου εμπιστεύτηκαν την ανασύνθεση, την επιμέλεια και την έκδοσή τους». Είναι ένας δίσκος κόσμημα της χρονιάς που φεύγει σε λίγες μέρες που κέρδισε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά και τη δισκοθήκη μου!
[Βαγγέλης Γκρέκο]
7. Σταύρος Ξαρχάκος - 7 Ελεγείες Και Σάτιρες
Η επιστροφή του Σταύρου Ξαρχάκου στη δισκογραφία με την κυκλοφορία του άλμπουμ «7 ελεγείες και σάτιρες για φωνή και πιάνο» είναι αναμφισβήτητα το μουσικό γεγονός της χρονιάς. Ο τελευταίος, εκείνης της μεγάλης γενιάς των δημιουργών που με την μουσική τους ιδιοφυΐα διαμόρφωσαν το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι, επιλέγει να ερμηνεύσει τις εμπνεύσεις του εξ ολοκλήρου. Οι ερμηνείες του είναι θεατρικές σχεδόν δραματικές, τραγουδάει μιλώντας με τις νότες της ψυχής του, προσδίδοντας στον ακροατή μια ιδιαίτερη συγκίνηση. Ακούγοντας το άλμπουμ νιώθεις πως βρίσκεται απέναντί σου και συ ο ίδιος είσαι μέρος μιας ιδιότυπης μουσικής μυσταγωγίας. Το άλμπουμ «7 ελεγείες και σάτιρες για φωνή και πιάνο» είναι ιδιαίτερο και έρχεται να προστεθεί στο θησαυρό της μουσικής που μας έχει αφήσει σαν παρακαταθήκη ο μεγάλος μας δημιουργός.
[Μανώλης Μαυράκης]
6. Σωκράτης Μάλαμας - Κάτοπτρα
Τα τελευταία χρόνια ο Σωκράτης ειναι σε «καλό φεγγάρι». Στις συναυλίες του είναι κεφάτος, έχει καλή μπάντα που δεν τον συνοδεύει απλά, αλλά συνεργάζεται μαζί του και γενικότερα δίνει κάτι παραπάνω σε κάθε εμφάνιση του. Σίγουρα δεν περιμένεις από το Σωκράτη να ανακαλύψει τον τροχό και να μας προσφέρει νέες ηχητικές φόρμες. Δεν το θέλει και καλά κάνει. Τα «Κάτοπτρα» δεν είναι μόνο μια αξιοπρεπής κι ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, αλλά ένα από τα καλύτερα albums του Μάλαμα την τελευταία δεκαετία. Διαθέτει καλές συνεργασίες με τη Νατάσσα Μποφίλιου, την Ελεονώρα Ζουγανέλη, τον Πέτρο Μάλαμα και τη Λαμπρινη Καρακώστα, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι έχει το βασικό συστατικό της δημιουργίας ενός καλού δίσκου, την πρώτη ύλη, την μουσική πρόταση, η οποία δεν ξεφεύγει από τις γνωστές «σταθερές» του Σωκράτη, αλλά έχει τραγούδια και μελωδίες, που είναι στο ίδιο επίπεδο με παλιά αγαπημένα κομμάτια του.
[Γιώργος Μπαλιώτης]
5. Σtella - Works For You
Το “Works For You” της αγαπημένης Stella, συνέχισε από εκεί που σταμάτησε το debut. Χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες, αλλά πάλι με αγνά, ποπ υλικά, από εκείνα που φτιάχνουν τα καλύτερα τραγούδια. Μπορεί να μην είχε την ίδια επίδραση του debut, ή να μην είχε ένα τραγούδι σαν το “Picking Words”, που να κερδίσει το ευρύ κοινό ή τις καρδιές μας τόσο έντονα, είχε όμως μια συνέπεια κι έναν «αέρα» που καθιστά τη δημιουργό του, στις μεγάλες συμπάθειες και μια υπολογίσιμη δύναμη στο ελληνικό καλλιτεχνικό στερέωμα (γιατί όχι και στο παγκόσμιο). Μάλιστα κατάφερε με χαρακτηριστική άνεση, να ξεπεράσει το σκόπελο του «δύσκολου», 2ου άλμπουμ, με μια ολοκληρωμένη δουλειά, που «δούλεψε» για εμάς, αλλά και για την ίδια τη Stella.
[Δημήτρης Καμπούρης]
4. Γιάννης Αγγελάκας & 100ο C - Ήσυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια
Το έχεις σε βινύλιο; Αγόρασε το σε super τιμή στο discobole!
Τo «Ήσυχα Τραγούδια Για Ανέμελα Λιβάδια» αποτελεί την δισκογραφική επιστροφή του Γιάννη Αγγελάκα. Μία επιστροφή που περιλαμβάνει μία ακόμη μουσική στροφή του καλλιτέχνη, μία καινούρια αναζήτηση, ματιές προς νέες κατευθύνσεις. Και το σημαντικότερο, η συνεργασία με νέους ανθρώπους με μεράκι και όρεξη για δημιουργία μιας μουσικής πανδαισίας. Διότι μουσική πανδαισία είναι ο τελευταίος δίσκος του Αγγελάκα. Μπορεί να μην έχει τα τραγούδια που θα γράψουν την δική τους προσωπική ιστορία αλλά πρόκεται για ένα άλμπουμ που ακούγεται ευχάριστα, έχει έμπνευση και βάζει τις σκέψεις του μυαλού σε ένα συνεχές τρέξιμο. Από το εκρηκτικό «Μόνο Από Την Λύπη Σου», το γκαζιάρικο «Νεάτερνταλ» μέχρι το ερωτικό «Παίρνε Μαζί Σου» και την διασκευή στο «Δεν Θέλω Τα Ματάκια Σου» του Βασίλη Τσιτσάνη, ολόκληρος ο δίσκος αποτελεί ευχαρίστηση για έναν ακροατή και δε, για έναν φανατικό ακροατή του Γιάννη Αγγελάκα.
[Θωμάς Τζίτζης]
3. The Boy - Έτοιμοι Δύο
Πάνε ήδη αρκετά χρόνια που ο Αλέξανδρος Βούλγαρης επιδίδεται σε αυτού του είδους την ιδιόμορφη τραγουδοποιία αστικού χαρακτήρα. Το «Έτοιμοι Δύο» έρχεται ως συνέχεια του «Έτοιμοι Ένα» (2016) και στην ίδια ενότητα ανήκει και η καινούρια ταινία του, με τίτλο «Το Νήμα». Η Δεσποινίς Τρίχρωμη τον συνοδεύει και πάλι με αποτέλεσμα όμορφα ντουέτο, αλλά στην πλειοψηφία των τραγουδιών τραγουδάει ο ίδιος είτε με συνοδεία το πιάνο, είτε κάτι πιο ηλεκτρονικό, είτε σε ένα κράμα αυτών με προσανατολισμό ζεϊμπέκικου, όλα επηρεασμένα από τη συμμετοχή του Κτίρια Τη Νύχτα. Είναι δύσκολο - αν και όχι απίθανο - να ταυτιστεί κανείς με όσα ακούγονται, ωστόσο το ύφος του δίσκου, η ένταση και οι σποραδικές στιγμές τρυφερότητας γίνονται αντιληπτές χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, και αυτό είναι ένα ακόμα από τα θετικά στοιχεία της καινούριας δουλειάς ενός εκ των σημαντικότερων νέων ελλήνων τραγουδοποιών.
[Δημήτρης Όρλης]
2. Ορφέας Περίδης - Paradise
Τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν 60χρονο καλλιτέχνη που κυκλοφορεί αισίως τον 10ο δίσκο του; Ενδεχομένως μερικά καλά τραγούδια, ή κάποια σημάδια έστω ότι η τέχνη του παραμένει ζωντανή. Αν μιλάμε, βέβαια, για τον Ορφέα Περίδη, το πράγμα αλλάζει. Ο φετινός δίσκος του, όμως, έτσι όπως είναι χτισμένος πάνω σε μασίφ συνθετικές αξίες, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης: ο Περίδης είναι μεγάλος τεχνίτης του τραγουδιού και στο Paradise δεν κάνει ούτε μισό στραβοπάτημα.
[Μιχάλης Τσαντίλας]
1. Monsieur Minimal - Erotica
Μετά την επιτυχία του ντεμπούτο album του "Lollipop" το 2008 και την καλή συνέχεια της «Πάστας Φλώρας» δύο χρόνια μετά, ο Χρήστος Τσιτρούδης (Monsieur Minimal) έκανε μεγάλη προσπάθεια να ξαναδημιουργήσει έναν δίσκο, που να ξεπεράσει το "Lollipop". Τα "Minimal to Maximal" και "High Times" θα έλεγα ότι κινήθηκαν σε μέτριο επίπεδο, ώσπου μέσα στο 2017 ήρθε η κυκλοφορία του "Erotica". Όλα κυλάνε τόσο αβίαστα, εμπνευσμένα κι όμορφα σε αυτό το δίσκο. Οι συνεργασίες με τους Kid Moxie, Δάκη, Ανδριάννα Μπάμπαλη και Τζένη Καπάδαη ήταν τόσο αταίριαστες, αλλά ο Χρήστος κατάφερε και τις «μπόλιασε» στον δικό του μουσικό κόσμο. Το "Erotica" είναι ίσως ο καλύτερος δίσκος του Monsieur Minimal, στον οποίο φαίνεται για άλλη μια φορά το ταλέντο αυτού του μουσικού να γράφει απλή, καλή και ποιοτική ποπ μουσική.
[Γιώργος Μπαλιώτης]
***************
Σου αρέσει η jazz μουσική; Έχεις το "In a silent way", έναν από τους καλύτερους δίσκους του Miles Davis; Αγόρασε τον σε βινύλιο, σε εξαιρετική τιμή στο discobole!