Ό,τι είχαμε άχτι τον ρωτήσαμε... και είχαμε πολλά: για το κοινό που μιλάει, για την επιλογή μέρας για εμφανίσεις, για τον χρόνο, για τον επόμενο δίσκο, για την απόχη στις εκλογές και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπάαα! Δες, δες!
Στο Δελτίο Τύπου για τις φετινές παραστάσεις γράφεις: “ Δεκτά Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου”, άλλοι λένε για τις παραστάσεις τους «λεφτά υπάρχουν» ή «ελάτε δεν έχουμε λεφτά» κλπ. Γενικότερα όλοι το σχολιάζουν και το θίγουν και το σατιρίζουν. Είναι για γέλια; Ή το χιούμορ λειτουργεί σαν όπλο;
Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, γιατί όπως πάντα δίκιο και βεβαίως χιούμορ έχουμε μόνο εμείς! Το χιούμορ είναι όντως όπλο, αν και πρέπει να αυτοπυροβολούμαστε πρώτα, πριν το στρέψουμε στον πλησίον μας.
Συγκριτικά με πέρσι που παίζατε Παρασκευές και Σάββατα μαζί με Νίκο Πορτοκάλογλου και Νίκο Ζιώγαλα, φέτος εμφανίζεσαι μόνος, Κυριακές… Να περιμένουμε αυτόματα ένα πιο ήρεμο-ακουστικό πρόγραμμα;
Ναι, κατόπιν συνταγής ιατρού πρέπει να αποφεύγω τις δυνατές συγκινήσεις, οπότε παίζω μόνος μου κι ας με τρώει ο πόνος. Θα συνιστούσα να μην περιμένετε κάτι συγκεκριμένο, άλλωστε ο καλός ο ακροατής πρέπει να αποζητά την έκπληξη και κάποτε να την προκαλεί κιόλας.
Στο παρελθόν έχεις δώσει αρκετά ωραία κομμάτια να τραγουδήσουν άλλοι καλλιτέχνες. Με τι κριτήρια επιλέγεις να δώσεις ένα κομμάτι, αντί να το τραγουδήσεις ο ίδιος;
Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι λέω μέσα σε ένα τραγούδι και ζητώ από κάποιον φίλο να με διαφωτίσει τραγουδώντας το. Αλλά με μια εκτέλεση δεν τελειώνει ένα τραγούδι, ίσα ίσα τότε ακριβώς αρχίζει.
Έχουμε βρεθεί σε μια βραδιά πέρσι που παίζατε πάλι εδώ, και το κοινό μιλούσε αρκετά, οπότε μας έκανες παρατήρηση με το γάντι… Τι σε ενοχλεί πιο πολύ όταν το κοινό μιλάει: 1. δεν μπορείς να συγκεντρωθείς; 2. το θεωρείς προσβλητικό; 3… άλλο;
Νομίζω και τα πρώτα δύο μαζί, στην θέση του τρία θα έβαζα μια πιθανή δική μου ανεπάρκεια, δηλαδή το ενδεχόμενο να μην είμαι εγώ αρκετά πειστικός και αυτό θα έβαζα πρώτο στην ιεραρχία.
Πόσο διαφορετικό είναι το κοινό της επαρχίας σε σχέση με αυτό της Αθήνας; Είναι καλύτερο; Χειρότερο;
Δεν ξέρω τι σημαίνει καλύτερο ή χειρότερο, ο όρος κοινό είναι μια γενίκευση που δεν με αφορά. Μόνο αρνητικά... κοινό ας πούμε, όπως λες παραπάνω, είναι αυτός που μιλά και ενοχλεί. Εγώ παίζω για τα πρόσωπα και συνεχίζω να παίζω μέσα από τα πρόσωπα.
Υπάρχει διαφορά αν παίζεις Σάββατα ή Κυριακές; Τι προτιμάς; Και γιατί;
Οι μελαγχολικοί παραδοσιακά νιώθουν μια οικειότητα με την Κυριακή και τα Σάββατα, γίνεται πολύ συχνά πολύ κακό για το τίποτα. Καμιά φορά πάντως τα ωραιότερα πράγματα γίνονται από το τίποτα.
Έχεις δηλώσει ότι τα τραγούδια του τελευταίου σου δίσκου ("Η στιγμή που κρατάει για πάντα") προέκυψαν όταν δούλευες μια άλλη συλλογή τραγουδιών. Αυτό σημαίνει ότι το υλικό της επόμενης δισκογραφικής σου δουλειάς είναι έτοιμο;
Χαχα!Ναι, αλλά τώρα δουλεύω πάνω σε μια εντελώς άλλη συλλογή, οπότε όταν ξεκινήσω να την ηχογραφώ αβίαστα θα προκύψει το υλικό του επόμενου δίσκου, που βέβαια δεν θα έχει σχέση με την εν λόγω συλλογή. Ελπίζω να με καταλαβαίνετε...
Τόσο στον τελευταίο σου δίσκο, όσο και σε παλαιότερους, ο χρόνος μοιάζει να είναι ένα θέμα που σε απασχολεί αρκετά. Ποια είναι η σχέση σου με το χρόνο;
Όπως το ψωμί είναι από σιτάρι, κι εμείς είμαστε από χρόνο.
Κάποια τραγούδια σου μπορούν ήδη να θεωρηθούν διαχρονικά, ενώ ο δίσκος σου "Η ευτυχία είναι αυτό" μπήκε σε πολλές λίστες με τα κορυφαία album των Zeros. Νιώθεις γεμάτος με ό,τι έχεις καταφέρει;
Η διαφορά του να νιώθει γεμάτος κανείς από το απόλυτο κενό είναι ελάχιστη. Αν νιώσετε ποτέ έτσι αρχίστε δίαιτα και πνευματική άσκηση αμέσως!
Αν σου έλεγαν να επιλέξεις έναν δίσκο για να διανεμηθεί δωρεάν στα Γυμνάσια όλης της χώρας, ποιόν θα διάλεγες;
Χαχα είναι λίγο αργά γι αυτό, όλοι οι δίσκοι διανέμονται ήδη δωρεάν σε όλα τα γυμνάσια. Οπότε αυτό δεν φτάνει, θα έπρεπε να υποχρεώναμε τους μαθητές να τον ακούσουν πολλάκις αλλά είναι σωστό αυτό; Εαν ναι, διαλέγω τυχαία την Ρωμαϊκή Αγορά του Μάνου Χατζιδάκι.
Ποια είναι η γνώμη σου για την προσφορά δίσκων μέσω των εφημερίδων;
Εάν ήμουνα δίσκος δεν θα μου άρεσε!
Πώς σου φαίνεται η εξέλιξη της νεότερης από τη δική σου γενιάς τραγουδοποιών, με δεδομένο ότι έχεις αναλάβει την παραγωγή σε αρκετές παρθενικές δουλειές νέων καλλιτεχνών;
Χαχα, ναι, μου αρέσει πολύ να φυτρώνω εκεί που δεν με σπέρνουν. Προσπάθησα να σταματήσω αρκετούς από αυτούς αλλά τελικά αναγκάστηκα να συνδράμω όσους επέμεναν. Συνήθως (όχι πάντα), αυτός που δεν το βάζει κάτω έχει κάτι να πει.
Η αποχή στις πρόσφατες εκλογές ήταν εξαιρετικά υψηλή. Πιστεύεις ότι μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλό ή απλά εκφράζει απάθεια;
Απάθεια; Αυτό δεν είναι κάτι κακό απαραίτητα. Πολλές φορές χρειάζεται να πάρουμε μια απόσταση από τα πράγματα για να τα προσεγγίσουμε ξανά ίσως με πιο δημιουργικούς όρους.Αυτό που βρίσκω εγώ επικίνδυνο είναι η γενικώς απαξίωση... δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλό στο οποίο μπορεί να οδηγήσει. Πολύ συχνά αυτό που απαξιώνουμε επιστρέφει από την άβυσσο και απαξιώνει εμάς με τη σειρά του...
Το ενδιαφέρον πάντως με την αποχή είναι ότι δεν εξηγείται ποτέ επαρκώς, πάντα μας διαφεύγει κάτι. Είναι σαν να επιστρέφει κάποιος στην ίδια την πηγή (συγκεκριμένα στο όποιο πολιτικό σύστημα) την αβεβαιότητα που εκπέμπει και καλλιεργεί. Ίσως να αναρωτηθούν για μια στιγμή- μήπως δεν έχω καμιά νομιμοποίηση να προχωρήσω σε αυτό; ... αλλά θα μου πείτε πως μια χάρα νομιμοποίηση είναι και η απάθεια/ αποχή. Και θα έχετε δίκιο...
Ο Μανώλης Φάμελλος εμφανίζεται τις Κυριακές στο club του Σταυρού του Νότου: κλακ (review)+ κλοκ(Δελτίο Τύπου)
Στο Δελτίο Τύπου για τις φετινές παραστάσεις γράφεις: “ Δεκτά Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου”, άλλοι λένε για τις παραστάσεις τους «λεφτά υπάρχουν» ή «ελάτε δεν έχουμε λεφτά» κλπ. Γενικότερα όλοι το σχολιάζουν και το θίγουν και το σατιρίζουν. Είναι για γέλια; Ή το χιούμορ λειτουργεί σαν όπλο;
Εμάς δεν μας ενδιαφέρει τι κάνουν οι άλλοι, γιατί όπως πάντα δίκιο και βεβαίως χιούμορ έχουμε μόνο εμείς! Το χιούμορ είναι όντως όπλο, αν και πρέπει να αυτοπυροβολούμαστε πρώτα, πριν το στρέψουμε στον πλησίον μας.
Συγκριτικά με πέρσι που παίζατε Παρασκευές και Σάββατα μαζί με Νίκο Πορτοκάλογλου και Νίκο Ζιώγαλα, φέτος εμφανίζεσαι μόνος, Κυριακές… Να περιμένουμε αυτόματα ένα πιο ήρεμο-ακουστικό πρόγραμμα;
Ναι, κατόπιν συνταγής ιατρού πρέπει να αποφεύγω τις δυνατές συγκινήσεις, οπότε παίζω μόνος μου κι ας με τρώει ο πόνος. Θα συνιστούσα να μην περιμένετε κάτι συγκεκριμένο, άλλωστε ο καλός ο ακροατής πρέπει να αποζητά την έκπληξη και κάποτε να την προκαλεί κιόλας.
Στο παρελθόν έχεις δώσει αρκετά ωραία κομμάτια να τραγουδήσουν άλλοι καλλιτέχνες. Με τι κριτήρια επιλέγεις να δώσεις ένα κομμάτι, αντί να το τραγουδήσεις ο ίδιος;
Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι λέω μέσα σε ένα τραγούδι και ζητώ από κάποιον φίλο να με διαφωτίσει τραγουδώντας το. Αλλά με μια εκτέλεση δεν τελειώνει ένα τραγούδι, ίσα ίσα τότε ακριβώς αρχίζει.
Έχουμε βρεθεί σε μια βραδιά πέρσι που παίζατε πάλι εδώ, και το κοινό μιλούσε αρκετά, οπότε μας έκανες παρατήρηση με το γάντι… Τι σε ενοχλεί πιο πολύ όταν το κοινό μιλάει: 1. δεν μπορείς να συγκεντρωθείς; 2. το θεωρείς προσβλητικό; 3… άλλο;
Νομίζω και τα πρώτα δύο μαζί, στην θέση του τρία θα έβαζα μια πιθανή δική μου ανεπάρκεια, δηλαδή το ενδεχόμενο να μην είμαι εγώ αρκετά πειστικός και αυτό θα έβαζα πρώτο στην ιεραρχία.
Πόσο διαφορετικό είναι το κοινό της επαρχίας σε σχέση με αυτό της Αθήνας; Είναι καλύτερο; Χειρότερο; Δεν ξέρω τι σημαίνει καλύτερο ή χειρότερο, ο όρος κοινό είναι μια γενίκευση που δεν με αφορά. Μόνο αρνητικά... κοινό ας πούμε, όπως λες παραπάνω, είναι αυτός που μιλά και ενοχλεί. Εγώ παίζω για τα πρόσωπα και συνεχίζω να παίζω μέσα από τα πρόσωπα.
Υπάρχει διαφορά αν παίζεις Σάββατα ή Κυριακές; Τι προτιμάς; Και γιατί;
Οι μελαγχολικοί παραδοσιακά νιώθουν μια οικειότητα με την Κυριακή και τα Σάββατα, γίνεται πολύ συχνά πολύ κακό για το τίποτα. Καμιά φορά πάντως τα ωραιότερα πράγματα γίνονται από το τίποτα.
Έχεις δηλώσει ότι τα τραγούδια του τελευταίου σου δίσκου ("Η στιγμή που κρατάει για πάντα") προέκυψαν όταν δούλευες μια άλλη συλλογή τραγουδιών. Αυτό σημαίνει ότι το υλικό της επόμενης δισκογραφικής σου δουλειάς είναι έτοιμο;
Χαχα!Ναι, αλλά τώρα δουλεύω πάνω σε μια εντελώς άλλη συλλογή, οπότε όταν ξεκινήσω να την ηχογραφώ αβίαστα θα προκύψει το υλικό του επόμενου δίσκου, που βέβαια δεν θα έχει σχέση με την εν λόγω συλλογή. Ελπίζω να με καταλαβαίνετε...
Τόσο στον τελευταίο σου δίσκο, όσο και σε παλαιότερους, ο χρόνος μοιάζει να είναι ένα θέμα που σε απασχολεί αρκετά. Ποια είναι η σχέση σου με το χρόνο;
Όπως το ψωμί είναι από σιτάρι, κι εμείς είμαστε από χρόνο.
Κάποια τραγούδια σου μπορούν ήδη να θεωρηθούν διαχρονικά, ενώ ο δίσκος σου "Η ευτυχία είναι αυτό" μπήκε σε πολλές λίστες με τα κορυφαία album των Zeros. Νιώθεις γεμάτος με ό,τι έχεις καταφέρει;
Η διαφορά του να νιώθει γεμάτος κανείς από το απόλυτο κενό είναι ελάχιστη. Αν νιώσετε ποτέ έτσι αρχίστε δίαιτα και πνευματική άσκηση αμέσως!
Αν σου έλεγαν να επιλέξεις έναν δίσκο για να διανεμηθεί δωρεάν στα Γυμνάσια όλης της χώρας, ποιόν θα διάλεγες;Χαχα είναι λίγο αργά γι αυτό, όλοι οι δίσκοι διανέμονται ήδη δωρεάν σε όλα τα γυμνάσια. Οπότε αυτό δεν φτάνει, θα έπρεπε να υποχρεώναμε τους μαθητές να τον ακούσουν πολλάκις αλλά είναι σωστό αυτό; Εαν ναι, διαλέγω τυχαία την Ρωμαϊκή Αγορά του Μάνου Χατζιδάκι.
Ποια είναι η γνώμη σου για την προσφορά δίσκων μέσω των εφημερίδων;
Εάν ήμουνα δίσκος δεν θα μου άρεσε!
Πώς σου φαίνεται η εξέλιξη της νεότερης από τη δική σου γενιάς τραγουδοποιών, με δεδομένο ότι έχεις αναλάβει την παραγωγή σε αρκετές παρθενικές δουλειές νέων καλλιτεχνών;
Χαχα, ναι, μου αρέσει πολύ να φυτρώνω εκεί που δεν με σπέρνουν. Προσπάθησα να σταματήσω αρκετούς από αυτούς αλλά τελικά αναγκάστηκα να συνδράμω όσους επέμεναν. Συνήθως (όχι πάντα), αυτός που δεν το βάζει κάτω έχει κάτι να πει.
Η αποχή στις πρόσφατες εκλογές ήταν εξαιρετικά υψηλή. Πιστεύεις ότι μπορεί να οδηγήσει σε κάτι καλό ή απλά εκφράζει απάθεια;
Απάθεια; Αυτό δεν είναι κάτι κακό απαραίτητα. Πολλές φορές χρειάζεται να πάρουμε μια απόσταση από τα πράγματα για να τα προσεγγίσουμε ξανά ίσως με πιο δημιουργικούς όρους.Αυτό που βρίσκω εγώ επικίνδυνο είναι η γενικώς απαξίωση... δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλό στο οποίο μπορεί να οδηγήσει. Πολύ συχνά αυτό που απαξιώνουμε επιστρέφει από την άβυσσο και απαξιώνει εμάς με τη σειρά του...
Το ενδιαφέρον πάντως με την αποχή είναι ότι δεν εξηγείται ποτέ επαρκώς, πάντα μας διαφεύγει κάτι. Είναι σαν να επιστρέφει κάποιος στην ίδια την πηγή (συγκεκριμένα στο όποιο πολιτικό σύστημα) την αβεβαιότητα που εκπέμπει και καλλιεργεί. Ίσως να αναρωτηθούν για μια στιγμή- μήπως δεν έχω καμιά νομιμοποίηση να προχωρήσω σε αυτό; ... αλλά θα μου πείτε πως μια χάρα νομιμοποίηση είναι και η απάθεια/ αποχή. Και θα έχετε δίκιο...
Ο Μανώλης Φάμελλος εμφανίζεται τις Κυριακές στο club του Σταυρού του Νότου: κλακ (review)+ κλοκ(Δελτίο Τύπου)