Από σήμερα, το έκτο στούντιο άλμπουμ του Φοίβου Δεληβοριά, με τίτλο Ο Αόρατος Άνθρωπος, κυκλοφορεί μέσω της Inner Ear και θα βρίσκεται στις προθήκες των δισκοπωλείων. Ενημέρωση 14:25: Λόγω των απεργιών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, το νέο άλμπουμ του Φοίβου Δεληβοριά θα βρίσκεται στα δισκοπωλεία την Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου. Tο άλμπουμ είναι ήδη διαθέσιμο από το online shop της Inner Ear και οι προπαραγγελίες θα αποσταλλούν τη Δευτέρα 20.12.
Το Gimme 10 υποδέχεται με χαρά και συγκίνηση έναν από τους πολύ αγαπημένους του καλλιτέχνες, κι ενώ ψοφάει να πει πολλά, προτιμά τελικά να αφήσει το λόγο στον ίδιο:
Δεν είναι μόνο 10, φυσικά, τα πράγματα που σε επηρεάζουν όταν φτιάχνεις ένα δίσκο. Αν πέσεις στη ματαιοδοξία του γραψίματος, ακόμα κι ένα sms που κάποιος σου στέλνει κατά λάθος, ακόμα και το σπαστικό τραγούδι που ακούς σ’ ένα ταξί, ακόμα και μια τυχαία φωτογραφία προφίλ στο facebook μοιάζει αγγελιοφόρος που ήρθε εκεί για να σε ξεμπλοκάρει, να βγάλει στην επιφάνεια το μουσικό μυστικό που σε ταλαιπωρεί.
Εντελώς παραπλανητικά, λοιπόν, θα διαλέξω μέσα από πρόσωπα, ταινίες, δίσκους, παραστάσεις και βιβλία που συνάντησα την τελευταία διετία, τα 10 πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό. Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι τα σημαντικότερα -και ούτε φυσικά ισχυρίζομαι πως στάθηκα στο ύψος τους - ξέρω όμως πως χωρίς αυτά «Ο Αόρατος Άνθρωπος» θα ήταν «Ο Ανύπαρκτος Δίσκος».
1. The Rip των Portishead, από το Third
Μου έβαλε να το ακούσω μία φίλη μουσικός κατά τη διάρκεια της φιλοξενίας μου στο σπίτι που έμενε, στο Άμστερνταμ. Σε βινύλιο. Το theremin που έκλαιγε πίσω απ’ την Beth Gibbons, με έκανε να πονάω –ενώ εκείνη τη στιγμή έλεγα πως ήμουν ευτυχισμένος. Το σπίτι ήταν ισόγειο και τα μεγάλα του παράθυρα με έκαναν ορατό στους ξανθούς, πανομοιότυπους Ολλανδούς που περνούσαν απ’ έξω. Δεν θα μάθω ποτέ αν έβλεπαν ότι πονούσα για τα πράγματα που φεύγουν για πάντα, που λες και ήρθαν στη ζωή σου μόνο και μόνο για να φύγουν. Χωρίς αυτά τα πράγματα, κανείς δεν θα σκεφτότανε ποτέ να γράψει ένα τραγούδι.
2. St. James Infirmary Blues
Ο φίλος μου ο Στέφανος Ρόκος, ο ζωγράφος, μου ζήτησε δύο τραγούδια για το cd που θα συνόδευε μιαν έκθεση που ετοίμαζε, με τίτλο Τρόμος Και Ρομάντζο Σ’ Έναν Άλλο Πλανήτη. Το ένα ήθελε να το λέω εγώ και το άλλο η Αρλέτα. Την τελευταία μέρα της προθεσμίας για το δεύτερο, αντί να δουλεύω, καθόμουν και έπαιζα στο πιάνο συνεχώς το St. James Infirmary, ένα παραδοσιακό blues που με συγκινεί πολύ. Είχα παραλλάξει ελαφρώς τη μελωδία και τραγουδούσα πάνω της κάποιους δικούς μου στίχους. Η τραγουδίστρια Ρένα Μόρφη, που πέρασε απ’ το σπίτι, μου είπε πως χωρίς να το καταλάβω, είχα γράψει ένα τραγούδι για την Αρλέτα. Την επόμενη μέρα, πήγα σπίτι της και της το τραγούδησα. Πριν της μιλήσω για την «πηγή» της έμπνευσής μου, με ρώτησε από πού ήξερα ότι το St. James Infirmary είναι το αγαπημένο της blues.
3. Γκάλοπ, της Λένας Πλάτωνος Τον δίσκο αυτόν, τον αγαπάω απ’ τα 19 μου. Όταν ετοίμαζα όμως τον «Αόρατο», τον άκουγα ξανά και ξανά. Στην τηλεόραση γνωστοί βολεμένοι έσκιζαν τα ρούχα τους και κλαψούριζαν αντιπαθητικά για την κρίση. "Τα δάκρυα των ιδιοκτητών που δεν ξέρουν τι ζητάνε - κι έτσι μας μπερδεύουν, κι έτσι μας πολεμάνε". Η Πλάτωνος ζούσε την κρίση από το 1985. Μπορεί, φυσικά κι από πολύ πιο νωρίς, ο καλλιτέχνης ζει πάντα σε κρίση. Όταν ηχογραφήσαμε την Αμφιβολία, προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τον ήχο των αναλογικών συνθεσάιζερ με τα οποία έγραψε τον Μάρκο.
4. Two Lovers, του James Gray, με τους Joaquin Phoenix, Gwyneth Paltrow
Η ταινία αυτή, ελεύθερα βασισμένη στις Λευκές Νύχτες του Ντοστογιέφσκι, έχει το ίδιο θέμα με τον δίσκο μου. Ή, τέλος πάντων, έτσι πιστεύω εγώ, μες στην αλαζονεία μου. Ας τιμωρηθώ, όμως, δεν πειράζει.
5. Η τριλογία των Eels (2009-2010)
Οι τρεις δίσκοι που έβγαλαν οι Eels μέσα σ’ έναν χρόνο (ο πρώτος για τον πόθο, ο δεύτερος για την απώλεια και ο τρίτος για την μυστηριώδη λύτρωση) πολύ μου άρεσε που συνέπεσαν μ’ αυτήν μου τη διετία. Περπάτησα πολύ ακούγοντάς τους.
6. Απόλλων Ρέτσος
Χαίρομαι πολύ που τον γνώρισα και που άκουσα τραγούδια του, πριν αυτά δισκογραφηθούν. Με συγκινεί πολύ η σοβαρότητα με την οποία βλέπει τη μουσική και τα «τέρατα» που την εμπνέουν. Και φυσικά με επηρέασε, όπως επηρεάζει πάντα κάποιον η απροετοίμαστη συνάντηση με κάποιον που είναι στ’ αλήθεια καλλιτέχνης. Τώρα ηχογραφεί μαζί με τους Musica Ficta την πρώτη τους δουλειά. Άντε, περιμένουμε!
7. Της Αγάπης Μου Ο Σπουργίτης Πέταξε, του Τζέφρι Ευγενίδη
Η αδελφή μου η Μυρτώ μου μίλαγε γι’ αυτό συνέχεια. Τώρα της μιλάω εγώ συνέχεια γι’ αυτό. Διαβάστε το και θα αρχίσετε να ενοχλείτε κι εσείς άλλους.
8. Η Τζούλιετ Γυμνή, του Νικ ΧόρνμπιΤο καλοκαίρι, λίγο πριν τελειώσω το δίσκο, πέρναγα τη φάση που τον θεωρούσα τελείως γελοίο - και τον εαυτό μου επίσης. Το βιβλίο αυτό μου επιβεβαίωσε πως είχα απόλυτο δίκιο.
9. Ο Γλάρος, του Τσέχωφ, στην παράσταση των Pequod
Όχι μόνον ήταν μια υπέροχη παράσταση, πρωτοποριακή ακριβώς επειδή ήταν απλή και συγκινημένη, όχι απλώς δεν στηρίχτηκε ούτε λίγο στα κλισέ της «performance art» και της «αποδόμησης», αλλά επιπροσθέτως μου άλλαξε και τη ζωή.
10. Γιώργος Κατσάνος, Σταμάτης Σταματάκης, Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, Γιάννης Πετρόλιας, Ρένα Μόρφη
Οι φίλοι μου και συνεργάτες μου. Το τι έδωσαν σ’ αυτόν τον δίσκο, δε λέγεται. Φαίνεται, όμως. Με τον δικό του, αόρατο τρόπο.
Φοίβος Δεληβοριάς