Ποιοί: ο Χρήστος Θηβαίος και ο Γιάννης Χαρούλης
Πού: Στο Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" στο Βύρωνα
Πότε: Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009
Ο ήχος: Κακός
Η σκηνή: Καλός φωτισμός χωρίς όμως κάτι ιδαίτερο από άποψη στησίματος γενικά
Ξεκίνησαν: Γύρω στις 21.15
Μας αποχαιρέτησαν: Περίπου 20 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα
Οι καλύτερες στιγμές: Κανείς δεν έρχεται, Πάνω στ’ αργυρό σκαμνί, Αγάπη, Ο γορίλας, Χαραυγή
Το παιχνίδισμα του καιρού είχε ξεκινήσει από το μεσημέρι της Δευτέρας, αλλά τελικά δεν στάθηκε ικανό για να μας χαλάσει μια συναυλιακή βραδιά που προδιαγραφόταν υπέροχη. Το ψιλόβροχο μία σταματούσε και μία ξεκινούσε με αποτέλεσμα να αφήνουμε πίσω μας το κέντρο της Αθήνας βρεγμένο ανηφορίζοντας προς το Θέατρο Βράχων του Βύρωνα. Τελικά η συναυλία ξεκίνησε κανονικά γύρω στις 21.15 παρότι οι σκόρπιες ψιχάλες που έπεφταν αραιά και πού κατά το πρώτο ήμισι της συναυλίας προσέθεταν ανησυχία σε αρκετούς από εμάς για την τύχη της βραδιάς. Αυτό που μου έκανε πάντως εντύπωση ήταν η άνεση διοργανωτών και καλλιτεχνών, οι οποίοι προφανώς κάτι παραπάνω ήξεραν και δεν είπαν το παραμικρό για τον καιρό ώστε να μην μας ανησυχήσουν άδικα, ενώ και το κοινό δεν φάνηκε να χάνει το παραμικρό από τη διάθεσή του.
Το Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" γέμισε από κόσμο παρά τα προαναφερθέντα τερτίπια του καιρού κάτι που δείχνει κοινό διψασμένο για ποιοτικές συναυλίες. Οι κερκίδες γέμισαν σχεδόν ασφυκτικά ήδη από τις 21.00, ενώ ο χώρος των ορθίων είχε αρκετό κόσμο, όχι τόσο όμως ώστε να είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο όπως σε άλλες συναυλίες στο συγκεκριμένο Θέατρο. Η σύνθεση του κοινού, κυρίως νεολαία από 20 μέχρι 30, αρκετά έντονη και η παρουσία των 40άρηδων και πάνω, ενώ το παρών έδωσαν και πολλοί Κρητικοί λόγω βεβαίως Γιάννη Χαρούλη. Γενικά η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ζεστή, με ένα κοινό έτοιμο να απολαύσει μια όμορφη βραδιά, χωρίς μουρμούρες, γκρίνιες ή το παραμικρό παρατράγουδο.
Λίγο μετά τις 9 οι δύο καλλιτέχνες ανεβαίνουν μαζί στη σκηνή μέσα σε ένα ζεστό χειροκρότημα, μας καλωσορίζουν, μας ευχαριστούν και ξεκινούν τη βραδιά ερμηνεύοντας μαζί δύο τραγούδια του Χρήστου Θηβαίου (Ημερολόγιο και Περικοπές ενός απόκρυφου Ευαγγελίου). Αίσθηση προκαλεί η ελαφρά τους αμηχανία αλλά και η εξαιρετική διάθεση του Γιάννη Χαρούλη το πλατύ χαμόγελο του οποίου σχηματίστηκε νωρίς και δεν έσβησε μέχρι το τέλος.
Ο Χρήστος Θηβαίος μένει μόνος στη σκηνή για να μας τραγουδήσει μερικά κομμάτια από την προσωπική του δισκογραφία. Μετά από μερικά πιο εσωτερικά τραγούδια που έριξαν λίγο τους τόνους (Ξημέρωμα στην Εθνική, Κορώνα γράμματα) ήρθε το χορευτικό Με λένε αέρα που μυρίζει δυτική Μεσόγειο να ανεβάσει λίγο τους ρυθμούς, αν και εκτελεσμένο σε μια πιο "αργή" εκδοχή από τη στουντιακή, ενώ ακολούθησε η πρώτη χιουμοριστική στιγμή της βραδιάς που έδιωξε οριστικά την όποια αμηχανία από σκηνή και κερκίδα.
Ο Χρήστος Θηβαίος απέδειξε για μια ακόμα φορά το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του, εξιστορώντας μας το πώς ανακάλυψε ποιός ήταν ο στιχουργός του πιο πολυασκουμένου τραγουδιού (Ας χαθείς) από τον τελευταίο του δίσκο "Πέτρινοι Κήποι". Με δυο λόγια, μας αποκάλυψε πως ακόμα και όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος δεν ήξερε ούτε ο ίδιος ποιός ήταν ο στιχουργός του εν λόγω κομματιού, απορώντας μήπως τους είχε γράψει ο ίδιος αλλά δεν το θυμόταν (!), με το μυστήριο να λύνεται αργότερα όταν ο γνωστός ηθοποιός Βασίλης Χαραλαμπόπουλος τού είπε από τηλεφώνου ότι αυτός ήταν ο στιχουργός! Μια από τις ωραιότερες στιγμές της βραδιάς ήταν αυτή η επικοινωνία κοινού και καλλιτέχνη δεμένη βέβαια και με την ερμηνεία του Ας χαθείς που ακολούθησε και μας μάγεψε όλους.
Ο Θηβαίος συνέχισε μόνος επί σκηνής για λίγα τραγούδια ακόμα με την απίστευτη, από ψυχής ερμηνεία του στο διασκευασμένο "Κανείς δεν έρχεται" (του Jeff Buckley) να με κερδίζει 100% και να την θεωρώ κορυφαία στιγμή του στη συναυλία. Ακολούθησε ο Γιάννης Χαρούλης με τη δική του μπάντα και το λαούτο στα χέρια, ερμηνεύοντας αρχικά την Παράβαση από τον Αχαρνή του Σαββόπουλου, μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο, που εκτόξευσε τη διάθεση του κοινού. Μόνος του πλέον στη σκηνή ερμηνεύει τόσο τραγούδια από τον επιτυχημένο δίσκο του "Χεμωνανθός" αλλά και επιλογές από αγαπημένα τραγούδια του έντεχνου και της κρητικής παράδοσης. Δεν παρέλειψε να μας παίξει και ένα τραγούδι από την πολυαναμενόμενη νέα του δισκογραφική δουλιά με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ήταν η "Ανεμόσκαλα", ένα τραγούδι αρκετά καλό με τον αναγνωρίσιμο ήχο του Λαρισαίου δημιουργού.
Ο Χρήστος Θηβαίος επανέρχεται και - αφού συνόδευσε τον Γιάννη Χαρούλη στο εξαιρετικό τραγούδι του Δήμου Μούτση "Δεν λες κουβέντα", συνέχισε μόνος το πρόγραμμα με αρκετά κομμάτια από τις συνεργασίες του με τον Θάνο Μικρούτσικο. Ξεχώρισε το "Δεν είμαι άλλος" με τη συμμετοχή του κοινού, αλλά και το σπαραχτικό "Αγάπη" του Βασίλη Δημητρίου που ήταν από τις κορυφαίες στιγμές με όλο το Θέατρο να τραγουδά! Καθώς η βραδιά φτάνει προς το τέλος της, έρχεται και η δεύτερη χιουμοριστική στιγμή της με τον Χρήστο Θηβαίο να μας διηγείται ένα ξεκαρδιστικό ανέκδοτο σε άψογη κρητική προφορά , κόβοντας στη μέση την από κοινού με τον Χαρούλη ερμηνεία του στον κλασικό πλέον Γορίλα.
Παραδέχομαι ότι οι δύο καλλιτέχνες είναι ανάμεσα στους πολύ αγαπημένους μου και σχεδόν τίποτα δεν θα μπορούσε να με απογοητεύσει αφού λατρεύω τα τραγούδια τους. Αν ήθελα να γίνω πολύ αυστηρός θα έλεγα ότι ο ήχος σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας ήταν απαράδεκτος, με έναν ενοχλητικό θόρυβο να ακούγεται από τα μεγάφωνα ανάμεσα στις παύσεις των τραγουδιών αλλά και στα πιο χαμηλότονα από αυτά. Και δεν είναι η πρώτη φετινή συναυλία ελληνικού σχήματος που συμβαίνει αυτό... Επίσης, δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο δεν δίνεται ιδιαίτερη σημασία στο στήσιμο της σκηνής. Ένα απλό, καλαίσθητο σκηνικό δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο πράγμα ειδικά με τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία. Ας ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα του Θανάση Παπακωνσταντίνου...
Για να μην τελειώσω με γκρίνια, άξια αναφοράς η δημόσια ευχαριστία του Χαρούλη προς τον Θηβαίο, παραδεχόμενος ότι ο τελευταίος ήταν αυτός που ανιδιοτελώς τού άνοιξε τις πόρτες της δισκογραφίας και των συναυλιών πριν μερικά χρόνια.
Μια συνεργασία με λόγο ύπαρξης καλλιτεχνικά, με υπέροχα τραγούδια και ερμηνείες. Μην τους χάσετε αν σας δωθεί η ευκαιρία.
Βίντεο με την ερμηνεία τους στην "Παράβαση" του Σαββόπουλου εδώ
Tracklist :
1. Ημερολόγιο (Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Χαρούλης)
2. Περικοπές ενός απόκρυφου Ευαγγελίου (Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Χαρούλης)
3. Ξημέρωμα στην Εθνική (Χ.Θ.)
4. Κορώνα γράμματα (Χ.Θ.)
5. Με λένε αέρα (Χ.Θ.)
6. Ας χαθείς ( Χ.Θ. )
7. Κανείς δεν έρχεται (Χ.Θ.)
8. Αν ακούς
9. Γυναίκα (Χ.Θ.)
10. Παράβαση ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
11. Έλα πάρε με ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
12. Χειμωνανθός (Γ.Χ.)
13. Του Λασιθιού η στράτα (Γ.Χ.)
14. Ένα γύρο το φεγγάρι (Γ.Χ.)
15. Το γράμμα (Γ.Χ.)
16. Του πρωινού (Γ.Χ.)
17. Σύννεφα του γιαλού ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
18. Ανεμόσκαλα ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
19. Στις χαραυγές ξεχνιέμαι (Γ.Χ.)
20. Πάνω στ`αργυρό σκαμνί (Γ.Χ.)
21. Καινούρια ζάλη (Γ.Χ.)
22. Τίγρη (Γ.Χ.)
23. Βοσκαρουδάκι αμούστακο (Γ.Χ.)
24. Δεν λες κουβέντα ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
25. Ο Άμλετ της Σελήνης ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
26. Δεν είμαι άλλος (Χ.Θ.)
27. Αγάπη (Χ.Θ.)
28. Βροχή μου (Χ.Θ.)
29. Ο λύχνος του Αλαδίνου (Χ.Θ.)
30. Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί (Χ.Θ.)
31. Song blues (Χ.Θ.)
32. Θεσσαλονίκη (Χ.Θ.)
33. Ο Γορίλας (Χ.Θ.)
Encore:
1. Χαραυγή (Γ.Χ.)
2. Πως να σωπάσω ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
3. Μικρή πατρίδα ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
Φωτο αρχείου - Πηγή: www.charoulis.gr/forumΠού: Στο Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" στο Βύρωνα
Πότε: Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009
Ο ήχος: Κακός
Η σκηνή: Καλός φωτισμός χωρίς όμως κάτι ιδαίτερο από άποψη στησίματος γενικά
Ξεκίνησαν: Γύρω στις 21.15
Μας αποχαιρέτησαν: Περίπου 20 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα
Οι καλύτερες στιγμές: Κανείς δεν έρχεται, Πάνω στ’ αργυρό σκαμνί, Αγάπη, Ο γορίλας, Χαραυγή
Το παιχνίδισμα του καιρού είχε ξεκινήσει από το μεσημέρι της Δευτέρας, αλλά τελικά δεν στάθηκε ικανό για να μας χαλάσει μια συναυλιακή βραδιά που προδιαγραφόταν υπέροχη. Το ψιλόβροχο μία σταματούσε και μία ξεκινούσε με αποτέλεσμα να αφήνουμε πίσω μας το κέντρο της Αθήνας βρεγμένο ανηφορίζοντας προς το Θέατρο Βράχων του Βύρωνα. Τελικά η συναυλία ξεκίνησε κανονικά γύρω στις 21.15 παρότι οι σκόρπιες ψιχάλες που έπεφταν αραιά και πού κατά το πρώτο ήμισι της συναυλίας προσέθεταν ανησυχία σε αρκετούς από εμάς για την τύχη της βραδιάς. Αυτό που μου έκανε πάντως εντύπωση ήταν η άνεση διοργανωτών και καλλιτεχνών, οι οποίοι προφανώς κάτι παραπάνω ήξεραν και δεν είπαν το παραμικρό για τον καιρό ώστε να μην μας ανησυχήσουν άδικα, ενώ και το κοινό δεν φάνηκε να χάνει το παραμικρό από τη διάθεσή του.
Το Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" γέμισε από κόσμο παρά τα προαναφερθέντα τερτίπια του καιρού κάτι που δείχνει κοινό διψασμένο για ποιοτικές συναυλίες. Οι κερκίδες γέμισαν σχεδόν ασφυκτικά ήδη από τις 21.00, ενώ ο χώρος των ορθίων είχε αρκετό κόσμο, όχι τόσο όμως ώστε να είμαστε ο ένας πάνω στον άλλο όπως σε άλλες συναυλίες στο συγκεκριμένο Θέατρο. Η σύνθεση του κοινού, κυρίως νεολαία από 20 μέχρι 30, αρκετά έντονη και η παρουσία των 40άρηδων και πάνω, ενώ το παρών έδωσαν και πολλοί Κρητικοί λόγω βεβαίως Γιάννη Χαρούλη. Γενικά η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ζεστή, με ένα κοινό έτοιμο να απολαύσει μια όμορφη βραδιά, χωρίς μουρμούρες, γκρίνιες ή το παραμικρό παρατράγουδο.
Λίγο μετά τις 9 οι δύο καλλιτέχνες ανεβαίνουν μαζί στη σκηνή μέσα σε ένα ζεστό χειροκρότημα, μας καλωσορίζουν, μας ευχαριστούν και ξεκινούν τη βραδιά ερμηνεύοντας μαζί δύο τραγούδια του Χρήστου Θηβαίου (Ημερολόγιο και Περικοπές ενός απόκρυφου Ευαγγελίου). Αίσθηση προκαλεί η ελαφρά τους αμηχανία αλλά και η εξαιρετική διάθεση του Γιάννη Χαρούλη το πλατύ χαμόγελο του οποίου σχηματίστηκε νωρίς και δεν έσβησε μέχρι το τέλος.
Ο Χρήστος Θηβαίος μένει μόνος στη σκηνή για να μας τραγουδήσει μερικά κομμάτια από την προσωπική του δισκογραφία. Μετά από μερικά πιο εσωτερικά τραγούδια που έριξαν λίγο τους τόνους (Ξημέρωμα στην Εθνική, Κορώνα γράμματα) ήρθε το χορευτικό Με λένε αέρα που μυρίζει δυτική Μεσόγειο να ανεβάσει λίγο τους ρυθμούς, αν και εκτελεσμένο σε μια πιο "αργή" εκδοχή από τη στουντιακή, ενώ ακολούθησε η πρώτη χιουμοριστική στιγμή της βραδιάς που έδιωξε οριστικά την όποια αμηχανία από σκηνή και κερκίδα.
Ο Χρήστος Θηβαίος απέδειξε για μια ακόμα φορά το χιούμορ και τον αυτοσαρκασμό του, εξιστορώντας μας το πώς ανακάλυψε ποιός ήταν ο στιχουργός του πιο πολυασκουμένου τραγουδιού (Ας χαθείς) από τον τελευταίο του δίσκο "Πέτρινοι Κήποι". Με δυο λόγια, μας αποκάλυψε πως ακόμα και όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος δεν ήξερε ούτε ο ίδιος ποιός ήταν ο στιχουργός του εν λόγω κομματιού, απορώντας μήπως τους είχε γράψει ο ίδιος αλλά δεν το θυμόταν (!), με το μυστήριο να λύνεται αργότερα όταν ο γνωστός ηθοποιός Βασίλης Χαραλαμπόπουλος τού είπε από τηλεφώνου ότι αυτός ήταν ο στιχουργός! Μια από τις ωραιότερες στιγμές της βραδιάς ήταν αυτή η επικοινωνία κοινού και καλλιτέχνη δεμένη βέβαια και με την ερμηνεία του Ας χαθείς που ακολούθησε και μας μάγεψε όλους.Ο Θηβαίος συνέχισε μόνος επί σκηνής για λίγα τραγούδια ακόμα με την απίστευτη, από ψυχής ερμηνεία του στο διασκευασμένο "Κανείς δεν έρχεται" (του Jeff Buckley) να με κερδίζει 100% και να την θεωρώ κορυφαία στιγμή του στη συναυλία. Ακολούθησε ο Γιάννης Χαρούλης με τη δική του μπάντα και το λαούτο στα χέρια, ερμηνεύοντας αρχικά την Παράβαση από τον Αχαρνή του Σαββόπουλου, μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο, που εκτόξευσε τη διάθεση του κοινού. Μόνος του πλέον στη σκηνή ερμηνεύει τόσο τραγούδια από τον επιτυχημένο δίσκο του "Χεμωνανθός" αλλά και επιλογές από αγαπημένα τραγούδια του έντεχνου και της κρητικής παράδοσης. Δεν παρέλειψε να μας παίξει και ένα τραγούδι από την πολυαναμενόμενη νέα του δισκογραφική δουλιά με τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Ήταν η "Ανεμόσκαλα", ένα τραγούδι αρκετά καλό με τον αναγνωρίσιμο ήχο του Λαρισαίου δημιουργού.
Ο Χρήστος Θηβαίος επανέρχεται και - αφού συνόδευσε τον Γιάννη Χαρούλη στο εξαιρετικό τραγούδι του Δήμου Μούτση "Δεν λες κουβέντα", συνέχισε μόνος το πρόγραμμα με αρκετά κομμάτια από τις συνεργασίες του με τον Θάνο Μικρούτσικο. Ξεχώρισε το "Δεν είμαι άλλος" με τη συμμετοχή του κοινού, αλλά και το σπαραχτικό "Αγάπη" του Βασίλη Δημητρίου που ήταν από τις κορυφαίες στιγμές με όλο το Θέατρο να τραγουδά! Καθώς η βραδιά φτάνει προς το τέλος της, έρχεται και η δεύτερη χιουμοριστική στιγμή της με τον Χρήστο Θηβαίο να μας διηγείται ένα ξεκαρδιστικό ανέκδοτο σε άψογη κρητική προφορά , κόβοντας στη μέση την από κοινού με τον Χαρούλη ερμηνεία του στον κλασικό πλέον Γορίλα.
Παραδέχομαι ότι οι δύο καλλιτέχνες είναι ανάμεσα στους πολύ αγαπημένους μου και σχεδόν τίποτα δεν θα μπορούσε να με απογοητεύσει αφού λατρεύω τα τραγούδια τους. Αν ήθελα να γίνω πολύ αυστηρός θα έλεγα ότι ο ήχος σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας ήταν απαράδεκτος, με έναν ενοχλητικό θόρυβο να ακούγεται από τα μεγάφωνα ανάμεσα στις παύσεις των τραγουδιών αλλά και στα πιο χαμηλότονα από αυτά. Και δεν είναι η πρώτη φετινή συναυλία ελληνικού σχήματος που συμβαίνει αυτό... Επίσης, δεν καταλαβαίνω για ποιό λόγο δεν δίνεται ιδιαίτερη σημασία στο στήσιμο της σκηνής. Ένα απλό, καλαίσθητο σκηνικό δεν νομίζω ότι είναι δύσκολο πράγμα ειδικά με τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία. Ας ακολουθήσουν και άλλοι το παράδειγμα του Θανάση Παπακωνσταντίνου...
Για να μην τελειώσω με γκρίνια, άξια αναφοράς η δημόσια ευχαριστία του Χαρούλη προς τον Θηβαίο, παραδεχόμενος ότι ο τελευταίος ήταν αυτός που ανιδιοτελώς τού άνοιξε τις πόρτες της δισκογραφίας και των συναυλιών πριν μερικά χρόνια.
Μια συνεργασία με λόγο ύπαρξης καλλιτεχνικά, με υπέροχα τραγούδια και ερμηνείες. Μην τους χάσετε αν σας δωθεί η ευκαιρία.
Βίντεο με την ερμηνεία τους στην "Παράβαση" του Σαββόπουλου εδώ
Tracklist :
1. Ημερολόγιο (Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Χαρούλης)
2. Περικοπές ενός απόκρυφου Ευαγγελίου (Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Χαρούλης)
3. Ξημέρωμα στην Εθνική (Χ.Θ.)
4. Κορώνα γράμματα (Χ.Θ.)
5. Με λένε αέρα (Χ.Θ.)
6. Ας χαθείς ( Χ.Θ. )
7. Κανείς δεν έρχεται (Χ.Θ.)
8. Αν ακούς
9. Γυναίκα (Χ.Θ.)
10. Παράβαση ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
11. Έλα πάρε με ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
12. Χειμωνανθός (Γ.Χ.)
13. Του Λασιθιού η στράτα (Γ.Χ.)
14. Ένα γύρο το φεγγάρι (Γ.Χ.)
15. Το γράμμα (Γ.Χ.)
16. Του πρωινού (Γ.Χ.)
17. Σύννεφα του γιαλού ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
18. Ανεμόσκαλα ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
19. Στις χαραυγές ξεχνιέμαι (Γ.Χ.)
20. Πάνω στ`αργυρό σκαμνί (Γ.Χ.)
21. Καινούρια ζάλη (Γ.Χ.)
22. Τίγρη (Γ.Χ.)
23. Βοσκαρουδάκι αμούστακο (Γ.Χ.)
24. Δεν λες κουβέντα ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
25. Ο Άμλετ της Σελήνης ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
26. Δεν είμαι άλλος (Χ.Θ.)
27. Αγάπη (Χ.Θ.)
28. Βροχή μου (Χ.Θ.)
29. Ο λύχνος του Αλαδίνου (Χ.Θ.)
30. Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί (Χ.Θ.)
31. Song blues (Χ.Θ.)
32. Θεσσαλονίκη (Χ.Θ.)
33. Ο Γορίλας (Χ.Θ.)
Encore:
1. Χαραυγή (Γ.Χ.)
2. Πως να σωπάσω ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )
3. Μικρή πατρίδα ( Γιάννης Χαρούλης , Χρήστος Θηβαίος )