Η πρώτη πραγματικά χειμωνιάτικη Κυριακή για φέτος, μας οδήγησε στη ζεστασιά του θέατρου Άλσος. Το θέατρο από νωρίς εντελώς γεμάτο, και οι δύο ερμηνεύτριες, Μαρία Παπαγεωργίου και Μαργαρίτα Ζορμπαλά, περνώντας διαμέσου του κοινού ανεβαίνουν στη σκηνή με μια έμφυτη αμεσότητα αλλά και μια αυτοπεποίθηση για τη βραδιά που μας είχαν ετοιμάσει. Αν και ο τίτλος της παράστασης «Γυναίκες Δημιουργοί» μπορούσε να μας προϊδεάσει πως θα απολαμβάναμε κομμάτια που έχουν δημιουργήσει γυναίκες, σίγουρα αυτό το τόσο πλούσιο πρόγραμμα απαιτούσε αρκετή φαντασία και δημιουργικότητα στη σύνθεσή του.
Από Ευανθία Ρεμπούτσικα σε Αρλέτα, από Νένα Βενετσάνου και Ελένη Καραΐνδρου σε Λίνα Νικολακοπούλου αλλά και Αφροδίτη Μάνου και Δανάη Παναγιωτοπούλου, το πρόγραμμα σίγουρα περιείχε λίγο απ' όλα. Το προσηλωμένο κοινό φάνηκε να αφουγκράζεται άριστα τα συναισθήματα που μας υπεδείκνυαν όχι μόνο οι δύο ερμηνεύτριες με την μπάντα τους, αλλά ακόμη ίσως οι δημιουργοί των τραγουδιών. Τραγούδια για έρωτα, για ξεγνοιασιά, για χωρισμό, για νοσταλγία, ακόμα ίσως και με πολιτικό ηχόχρωμα, μας έκαναν σε δύο ώρες να ταξιδέψουμε και να αισθανθούμε «μια ολόκληρη ζωή».
Οι δύο ερμηνεύτριες παρέμειναν μαζί στη σκηνή καθ' όλη τη διάρκεια του προγράμματος. Όταν το τραγούδι δεν ήταν ντουέτο, η μία σιγόνταρε την άλλη ή ακόμα η Μαρία συνόδευε με κάποιο από όργανο όπως κιθάρα ή νταουλάκι. Ξεχωριστές ωστόσο ήταν και οι στιγμές όπου ακούστηκαν ορχηστρικά κομμάτια, άρτια ερμηνευμένα ή και διασκευασμένα από την εξαιρετική ομάδα μουσικών που πλαισίωναν τις ερμηνεύτριες, που αποτελούνταν από τους Θάνο Μιχαηλίδη, Γιώργο Θεοδωρόπουλο, Μιχάλη Βρέττα, Δημήτρη Τσεκούρα και Ευριπίδη Ζεμενίδη που συνέθεσε και τις εκπληκτικές ενορχηστρώσεις.
Αυτό που ωστόσο φάνηκε ιδιαίτερα να εκτιμάται από το κοινό, που ως επί το πλείστον αποτελούνταν από άτομα που είχαν απολαύσει τα κομμάτια κατά την πρώτη τους κιόλας κυκλοφορία, πέρα από την καλλιτεχνική αξία του προγράμματος, ήταν ο επιμορφωτικός του χαρακτήρας. Πολλά τα τραγούδια που δεν γνωρίζαμε πως είχαν γραφτεί από γυναίκες και ακόμη περισσότερο τις ιστορίες πίσω από αυτά.
Η βραδιά κύλησε ιδιαίτερα γρήγορα και πως φτάσαμε από το «Κέλομαι Σε Γογγύλα» της Σαπφούς στην έναρξη στο «Η Σωτηρία Της Ψυχής» της Λίνας Νικολακοπούλου στο encore σίγουρα δεν το καταλάβαμε. Ωστόσο, δύο στιγμές για μένα ήταν η αποκάλυψη της εν λόγω βραδιάς και θα αρκούσαν από μόνες τους να ξαναδώ πολλάκις το πρόγραμμα αυτό. Πρώτα, η ανατριχιαστική ερμηνεία της Μαρίας Παπαγεωργίου στη «Νύχτα» της Αφροδίτης Μάνου, όπου το γεγονός πως βρισκόμασταν στην Κυψέλη έδινε άλλη χροιά στο κομμάτι, δημιουργώντας μία στιγμή που πιστεύω πως θα έπρεπε να ηχογραφηθεί. Η δεύτερη κορύφωση της βραδιάς ήταν η ερμηνεία της Μαργαρίτας Ζορμπαλά στο «Ένα Γύρο Το Φεγγάρι» της Δανάης Παναγιωτοπούλου. Αν και η τραγουδίστρια εκμυστηρεύτηκε πως το εν λόγω τραγούδι ήταν ιδέα της Μαρίας Παπαγεωργίου και την άγχωνε ερμηνευτικά, ήταν με διαφορά η κορυφαία της ερμηνευτική στιγμή στο πρόγραμμα.
Αν και αποτελεί μια μουσική πρόταση που δεν έχει ακουστεί όσο της αξίζει στο αθηναϊκό κοινό, όσοι έχουμε την τύχη να την απολαύσουμε από κοντά, σίγουρα φεύγουμε πλουσιότεροι από αυτό το πρόγραμμα.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Γιάννη Κουρεμένο και στο mixgrill.gr.