Ανήμερα της εργατικής Πρωτομαγιάς πάμε μια βόλτα στη Χιλή και θυμόμαστε όσους τρώνε τα χρόνια τους στα θρανία για να καταλήξουν να γίνουν ένας αριθμός στα τεφτέρια ενός υπαλληλάκου της τρόικας.
Η Πρωτομαγιά ανήκει στους ανέργους όσο ανήκει και στους εργαζόμενους.
Los Prisioneros – El Baile de los que sobran
Είναι άλλη μια νύχτα μόχθου.
Είναι άλλο ένα τέλος του μήνα χωρίς νεώτερα.
Οι φίλοι μου έμειναν, όπως κι εσύ.
Αυτή τη χρονιά τούς τελείωσαν τα παιχνίδια, τα 12 παιχνίδια.
Ενωθείτε στο χορό όσων περισσεύουν
Κανείς δε θα μας παραγκωνίσει ποτέ.
Κανείς δεν ήθελε στ' αλήθεια να μας βοηθήσει.
Μας είπαν όταν ήμαστε παιδιά,
παίξτε αντί να διαβάσετε.
Οι άνθρωποι είναι αδέρφια και πρέπει να δουλεύουν μαζί.
Άκουγες τις συμβουλές,
τα μάτια στον καθηγητή,
είχε τόσο ήλιο,
πάνω στα κεφάλια,
και δεν ήταν τόσο αλήθεια, γιατί αυτά τα παιχνίδια τελικά
κατέληξαν για άλλους με δάφνες και μέλλον
και άφησαν τους φίλους μου να βαράνε μύγες.
Ενωθείτε στο χορό όσων περισσεύουν
Κανείς δε θα μας παραγκωνίσει ποτέ.
Κανείς δεν ήθελε στ' αλήθεια να μας βοηθήσει.
Ξέρω κάποια παραμύθια για το μέλλον.
Ο καιρός που τα έμαθα ήταν πιο ασφαλής.
Κάτω από τα παπούτσια
λάσπη για τσιμέντο.
Το μέλλον δεν ήταν κανένα
από όσα μας υποσχέθηκαν στα 12 παιχνίδια.
Σε άλλους, τους μαρτύρησαν
μυστικά που δεν είπαν σ' εσένα.
Σε άλλους έδωσαν στ' αλήθεια
αυτό το πράγμα που ονομάζεται εκπαίδευση.
Εκείνοι ζητούσαν προσπάθεια. Εκείνοι ζητούσαν αφοσίωση.
Και για τι;
Για να καταλήξουν να χορεύουν και να βαράνε μύγες.
Ενωθείτε στο χορό όσων περισσεύουν
Κανείς δε θα μας παραγκωνίσει ποτέ.
Κανείς δεν ήθελε στ' αλήθεια να μας βοηθήσει.
***
Μουσική, στίχοι: Jorge González
Μετάφραση από το συντάκτη
Οι Los Prisioneros υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του νέου κύματος στη Χιλή. Το "El baile de los que sobran" (μτφ. Ο χορός όσων περισσεύουν) προέρχεται από το δεύτερό τους δίσκο με τίτλο "Pateando Piedras" που κυκλοφόρησε το 1986. Πρόκειται για ένα από τα πιο εμβληματικά χιλιανά τραγούδια όλων των εποχών. Όπως και ολόκληρος ο δίσκος, ασκεί αυστηρή κριτική στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας που είχε (έχει) καταντήσει να λειτουργεί ως μία μηχανή παραγωγής ανέργων. Τα 12 παιχνίδια που αναφέρονται στο τραγούδι αντιστοιχούν στα 12 χρόνια της εκπαίδευσης.
Όλα αυτά ακούγονται σκανδαλωδώς επίκαιρα, σε μια εποχή που οι φοιτητές και οι μαθητές στη Χιλή εξακολουθούν να βρίσκονται σε αναβρασμό διεκδικώντας ίσες ευκαιρίες για όλους. Και μάλλον ταιριάζουν γάντι και στη χώρα μας όπου, αν και το πρόβλημα της ανεργίας διογκώνεται πρωτίστως λόγω της δυσλειτουργίας της αγοράς εργασίας, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα εδράζεται σε στέρεες βάσεις.
Οι φωτογραφίες των γκράφιτι προέρχονται από το Reuters και αυτή του συγκροτήματος από τον lastfm.es.
Αυτή την Πέμπτη και κάθε Πέμπτη από τις οχτώ ως τις δέκα το βράδυ, το Letras españolas συντονίζεται στο ifeelradio για να περιηγηθεί με τους Viajeros του ispania.gr. σε ταξίδια στο χωροχρόνο, από αυτά που μονάχα η μουσική μπορεί να προσφέρει.
Η Πρωτομαγιά ανήκει στους ανέργους όσο ανήκει και στους εργαζόμενους.
Los Prisioneros – El Baile de los que sobran
Είναι άλλη μια νύχτα μόχθου.
Είναι άλλο ένα τέλος του μήνα χωρίς νεώτερα.
Οι φίλοι μου έμειναν, όπως κι εσύ.
Αυτή τη χρονιά τούς τελείωσαν τα παιχνίδια, τα 12 παιχνίδια.
Ενωθείτε στο χορό όσων περισσεύουν
Κανείς δε θα μας παραγκωνίσει ποτέ.
Κανείς δεν ήθελε στ' αλήθεια να μας βοηθήσει.
Μας είπαν όταν ήμαστε παιδιά,
παίξτε αντί να διαβάσετε.
Οι άνθρωποι είναι αδέρφια και πρέπει να δουλεύουν μαζί.
Άκουγες τις συμβουλές,
τα μάτια στον καθηγητή,
είχε τόσο ήλιο,
πάνω στα κεφάλια,
και δεν ήταν τόσο αλήθεια, γιατί αυτά τα παιχνίδια τελικά
κατέληξαν για άλλους με δάφνες και μέλλον
και άφησαν τους φίλους μου να βαράνε μύγες.
Ενωθείτε στο χορό όσων περισσεύουν
Κανείς δε θα μας παραγκωνίσει ποτέ.
Κανείς δεν ήθελε στ' αλήθεια να μας βοηθήσει.
Ξέρω κάποια παραμύθια για το μέλλον.
Ο καιρός που τα έμαθα ήταν πιο ασφαλής.
Κάτω από τα παπούτσια
λάσπη για τσιμέντο.
Το μέλλον δεν ήταν κανένα
από όσα μας υποσχέθηκαν στα 12 παιχνίδια.
Σε άλλους, τους μαρτύρησαν
μυστικά που δεν είπαν σ' εσένα.
Σε άλλους έδωσαν στ' αλήθεια
αυτό το πράγμα που ονομάζεται εκπαίδευση.
Εκείνοι ζητούσαν προσπάθεια. Εκείνοι ζητούσαν αφοσίωση.
Και για τι;
Για να καταλήξουν να χορεύουν και να βαράνε μύγες.
Ενωθείτε στο χορό όσων περισσεύουν
Κανείς δε θα μας παραγκωνίσει ποτέ.
Κανείς δεν ήθελε στ' αλήθεια να μας βοηθήσει.
***
Μουσική, στίχοι: Jorge González
Μετάφραση από το συντάκτη
Οι Los Prisioneros υπήρξαν ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα του νέου κύματος στη Χιλή. Το "El baile de los que sobran" (μτφ. Ο χορός όσων περισσεύουν) προέρχεται από το δεύτερό τους δίσκο με τίτλο "Pateando Piedras" που κυκλοφόρησε το 1986. Πρόκειται για ένα από τα πιο εμβληματικά χιλιανά τραγούδια όλων των εποχών. Όπως και ολόκληρος ο δίσκος, ασκεί αυστηρή κριτική στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας που είχε (έχει) καταντήσει να λειτουργεί ως μία μηχανή παραγωγής ανέργων. Τα 12 παιχνίδια που αναφέρονται στο τραγούδι αντιστοιχούν στα 12 χρόνια της εκπαίδευσης.
Όλα αυτά ακούγονται σκανδαλωδώς επίκαιρα, σε μια εποχή που οι φοιτητές και οι μαθητές στη Χιλή εξακολουθούν να βρίσκονται σε αναβρασμό διεκδικώντας ίσες ευκαιρίες για όλους. Και μάλλον ταιριάζουν γάντι και στη χώρα μας όπου, αν και το πρόβλημα της ανεργίας διογκώνεται πρωτίστως λόγω της δυσλειτουργίας της αγοράς εργασίας, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το εκπαιδευτικό μας σύστημα εδράζεται σε στέρεες βάσεις.
Οι φωτογραφίες των γκράφιτι προέρχονται από το Reuters και αυτή του συγκροτήματος από τον lastfm.es.
Αυτή την Πέμπτη και κάθε Πέμπτη από τις οχτώ ως τις δέκα το βράδυ, το Letras españolas συντονίζεται στο ifeelradio για να περιηγηθεί με τους Viajeros του ispania.gr. σε ταξίδια στο χωροχρόνο, από αυτά που μονάχα η μουσική μπορεί να προσφέρει.