Οι φωτογραφίες ανήκουν στη Δήμητρα Χανιά και το Μix Grill.
[του gbal - Γιώργου Μπαλιώτη]
Έξι συντάκτες του Mix Grill βρέθηκαν την Παρασκευή στο 1ο En Lefko Festival, στην Τεχνόπολη της Αθήνας. Με πολλές περγαμηνές ανακοινώθηκε το Φεστιβάλ του Εν Λευκώ και θα έλεγα ότι σε γενικές γραμμές κατάφερε να κρατήσει αρκετά ψηλά το επίπεδο διοργάνωσης.
Σε μια περίοδο κρίσης και συναυλιακής ανομβρίας, ο Εν Λευκώ 87.7 τόλμησε να διοργανώσει ένα Φεστιβάλ, στο οποίο είχε 2 ονόματα τόσο, μα τόσο φρέσκα! Η εμφάνιση της Jessie Ware δε μας αποζημίωσε απλά, αλλά μας έδειξε το προφανές, το πόσο ωραίο είναι να βλέπεις μια μουσικό που έχει μέλλον στα πρώτα της βήματα. Όπως η Florence Welch λίγα χρόνια πριν στο Synch Festival, στην Τεχνόπολη. Η παρουσία της στη σκηνή περιείχε στοιχεία έμπειρης τραγουδίστριας, κάτι το οποίο δείχνει αντίστοιχα την προοπτική που έχει η συγκεκριμένη μουσικός.
Οι headliners Archive ξεκίνησαν δυναμικά μεν με το αγαπημένο "You Make Me Feel", αλλά δε θα έλεγα ότι ξεπέρασαν τις προσδοκίες που είχαμε, μετά την εντυπωσιακή συναυλία τους στο Θέατρο Badminton, λίγα χρόνια πριν. Ήταν καλοί μεν, αλλά μέχρι εκεί. Μάλιστα, οι άνευρες εκτελέσεις του "Again" και του "Fuck you" πιστοποίησαν σε κάποιο βαθμό τα λεγόμενα μου. Υπήρχαν φορές που ένιωθα ότι το τράβηγμα των τραγουδιών είχε αρχή, μέση και τέλος κι άλλες που το "ταξίδι" τους ήταν χωρίς προορισμό... Ο κόσμος βέβαια πέρασε μια χαρά και κακά τα ψέματα, οι περισσότεροι από όσους ήμασταν στην Τεχνόπολη είχαν έρθει για τους Βρετανούς.
Η δε Bebe που άνοιξε το Φεστιβάλ στη μεγάλη σκηνή ήταν γλυκιά, σέξι και αρκετά επικοινωνιακή. Ωραία παρουσία χωρίς να εντυπωσιάσει. Μάλιστα, μου έκανε εντύπωση που δεν έπαιξε το "Malo", το τραγούδι που ήξεραν οι περισσότεροι που ήταν στο Φεστιβάλ από νωρίς.
Ο John Talabot από την άλλη κυκλοφόρησε πέρσι ένα πολύ αξιόλογο album (fIN). Όταν όμως εμφανίζεται στη σκηνή να μιξάρει μαζί με το συνεργάτη του, μετά από τη συναυλία των Archive θα έλεγα ότι είχε χάσει τις εντυπώσεις από την αρχή... Άλλο η συναυλία ενός συγκροτήματος κι άλλο ένα dj set. Θα ήταν διαφορετικές οι εντυπώσεις μας αν έπαιζε στην αρχή ή αν εμφανιζόταν σε ένα Dance festival με sets από διάφορους djs.
Τέλος, οι Ελληνικές παρουσίες ήταν πραγματικά πολύ ευχάριστα διαλείμματα ανάμεσα στις συναυλίες στη μεγάλη σκηνή. Από αυτές, ξεχώρισα τους Fever Kids, δηλαδή τον Ανδρέα και τη Στέλλα από τους Expert Medicine και τον Ντέϊβιντ στο τέλος. Οι Fever Kids είναι λίγο πιο χορευτικοί από τους Expert Medicine, αλλά διαθέτουν αυτές τις όμορφες μελωδίες και το ρυθμό που έχουν οι Expert. Ο Ντέϊβιντ θα έλεγα ότι και μίξαρε σωστά και ανέβασε πολύ τον κόσμο, μετά τους Archive.
Εν κατακλείδι, το 1ο Εν Λευκώ Φεστιβάλ ήταν πετυχημένο στα μάτια του κόσμου, που το επέλεξε. Μάλιστα, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του ήταν ότι αρκετοί επέλεξαν το Φεστιβάλ, γιατί είναι πρώτα ακροατές του Εν Λευκώ 87,7 και μετά γιατί τους άρεσε το line-up. Αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο κατά τη γνώμη μου. Βέβαια, μένει και το οικονομικό κομμάτι, το οποίο αν πέτυχε, τότε θα αναμένουμε περισσότερα το καλοκαίρι του 2014...
[της Μαρίας Χανιά]
Ως προς τη διοργάνωση του 1ου En Lefko Festival πραγματικά δε μπορώ να πω τίποτα το αρνητικό. Όλα κύλησαν βάση προγράμματος και χωρίς καθυστερήσεις. Είναι ό,τι καλύτερο να έχουμε τη χαρά να βλέπουμε ένα καλλιτέχνη ή μία μπάντα τη στιγμή που κάνει την επιτυχία και στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρομαι στη Jessie Ware.
Εύχομαι τέτοιες κινήσεις να αποτελέσουν παράδειγμα. Πολλά συγχαρητήρια λοιπόν στους διοργανωτές και μακάρι όσο το επιτρέπουν οι συνθήκες αυτό που απολαύσαμε στη Τεχνόπολη να ήταν μόνο η αρχή.
Jessie Ware
Η εμφάνιση της Jessie Ware στη σκηνή για περίπου 50 απολαυστικά λεπτά ήταν από τις καλύτερες στιγμές του φεστιβάλ. Αρκετα επικοινωνίακή από τα πρώτα λεπτά μας ανέφερε ότι νιωθει λίγο περιέργα που έχει έρθει για συναυλία, μιας και επισκέπτεται τη Σκόπελο σχεδόν κάθε χρόνο για διακοπές.
Στα της εμφάνισης οι πολύ καλές εκτελέσεις σε συνδυασμό με τα όμορφα φωνητικά ήταν αδύνατο να σε αφήσουν αδιάφορο. Χαμογελαστή καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, μας ευχαριστούσε επανειλημμένα για τη παρουσία μας και για τη θερμή υποδοχή. Οι εκφράσεις και οι κινήσεις της ορισμένες φορες έδειχναν σα μην πίστευε αυτο που συνέβαινε. Το Wildest Moments και το Running όπως ήταν αναμενόμενο κέρδισαν τα πιο ζεστά χειροκροτήματα και το Valentine ήταν πιστεύω το κομμάτι που έβαλε όσο συναίσθημα μπορούσε. Όλα αυτά λοιπόν σε συνδυασμό με τον πολύ καλό ήχο και με το «γεμάτο set list» μας έκαναν να την αγαπήσουμε ακόμα παραπάνω και να ελπίζουμε και σε άλλες επιτυχίες.
Τα τραγούδια που ακούστηκαν:
Devotion
No to love
110%
Imagine it was us
Battle For Middle You από τον Julio Bashmore
Night light
Valentine
Sweet talk
Wildest moments
Running
John Talabot
Ο Ισπανός Dj John Talabot είχε αναλάβει το κλείσιμο του 1ου En Lefko Festιval και λίγο μετά τις 23:10, αφού στήθηκε η κονσόλα για να κάνει τα κόλπα του, ανέβηκε στη σκηνή.
Αντιπροσωπεύει την ηλεκτρονική χορευτική μουσική σκηνή και κύριo χαρακτηριστικό της εμφάνισης του ήταν τα ηλεκτρονικά drums τα οποία χρησιμοποιούσε σχεδόν σε όλα τα κομμάτια. Χωρις να έχω ακούσει ακόμα ολόκληρο το το δίσκο, μιας και ορισμένες φορές λειτουργώ ανάποδα (πρώτα live και μετά άλμπουμ...), το dj set στο σύνολο του μου άρεσε αρκετά, αν κρίνω από τις χορευτικές μας δεξιότητες , χωρίς όμως να έχει ιδιαίτερες εναλλαγές στο ρυθμό. Βέβαια κομμάτια που ήταν πλούσια σε φωνητικά σε ταξίδευαν με ένα τρόπο μαγικό και σε έκαναν να σκέφτεσαι μόνο τις διακοπές. Καλύτερη στιγμή πιστεύω ήταν η παρουσίαση του Destiny το οποίο αποτελεί ήδη ραδιοφωνική επιτυχία.
Εδω μπορείτε να διαβάσετε την δισκοκριτική του Ορέστη Καζασίδη στο ντεμπούτο αλμπουμ του John Talabot.
Archive
Η πολυπληθής μπάντα των Archive εμφανίστηκε στη σκηνή στις 21:30 και όλοι εμείς που είχαμε ήδη γεμίσει τη τεχνόπολη τους υποδεχθήκαμε οσο πιο θερμα γινόταν. Είναι γνωστό ότι έχουν αρκετά μεγαλό κοινό στη Ελλάδα, γεγονός που δικαιολογει τις συχνές και επιτυχημένες εμφανήσεις τους.
Ήταν μια καλή εμφάνιση με αρκετή ενέργεια πολύ καλό ήχο και κάθε κομμάτι σκηνοθετημένο πολύ όμορφα. Το set list περιελάμβανε φυσικά κομμάτια και από την τελευταία τους δουλειά από τα όποια ξεχώρισα το Wipe Out. Τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου Hatchet ,Conflict, Violently προσωπικά δε με κέρδισαν, ίσως γιατι προτιμώ τους Archive σε ένα πιο σκοτείνο ύφος. Βεβαια αυτή είναι μια καθαρά προσωπική γνώμη.
Από τις καλύτερες στιγμές τις εμφανισής τους ήταν η εκτέλεση των You Make me Feel, Again και Fuck you. Να προσθέσω οτι μου έλειψε που δεν ακούσαμε το Bullets και το Controlling Crowds αλλά από την άλλη δε γίνεται να ικανοποιηθούμε όλοι...
Τέλος προσπάθησα αν και είναι δυσκολο να μην πέσω στη παγίδα της σύγκρισης με την την αψεγάδιαστη εμφανισή τους στο Badminton πριν 3 χρόνια...
Setlist:
You Make Me Feel
Finding It So Hard
Wiped Out
System
Hatchet
Sit Back Down
Conflict
Violently
Again
Fuck U
Kings of Speed
