Με αφορμή τη σημερινή εμφάνιση του Κωνσταντίνου Βήτα στο Fuzz Club για την οποία έχετε διαβάσει λεπτομέρειες εδώ, είναι μια καλή ευκαιρία να διεισδύσουμε στην "Ένωση", το πρόσφατο album του Κωνσταντίνου.
Σίγουρα θα έχετε διαβάσει διάφορες κριτικές - παρουσιάσεις του album. Άραγε, τι περιμένουμε κάθε φορά από τον Κ.Βήτα; Μήπως κάτι το εξαιρετικό, λόγω του πολύ καλού παρελθόντος του στους Στέρεο Νόβα, αλλά και στις solo δουλειές του; Μήπως δε μας αρκεί μια κιθάρα και οι ξεχωριστοί στίχοι του Κωνσταντίνου, αλλά ζητάμε κάτι το παραπάνω;
Έτσι είναι, ότι και να λέμε. Ζητάμε πολλά από τους μουσικούς, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας έχουν μαγέψει τα προηγούμενα χρόνια. Ζητάμε την υπέρβαση, χωρίς κάποιες φορές να ξέρουμε τι εννοούμε με αυτό τον όρο.
Έκανε την υπέρβαση όμως ο Κ.Βήτα με την "Ένωση" του; Θα έλεγα πως όχι. Αν τον γνωρίζετε για πρώτη φορά με αυτό το δίσκο, πιστεύω ότι τα σχόλια σας θα είναι πολύ καλύτερα από αυτά όλων όσων παρακολουθούμε την πορεία του Κ. Βήτα από το ομώνυμο album των Στέρεο Νόβα το 1992. Παρ' όλα αυτά, η "Ένωση" είναι ένας καλός δίσκος.
- Με τις ήρεμες, κιθαριστικές στιγμές του, ντυμένες με τους ιδιαίτερους στίχους του Κωνσταντίνου - "διάνοια", "το χρώμα του ήλιου", "ναυαγοσώστης", "ετεροχρωμία".
- Με το "δωμάτιο" να θυμίζει την "Άγρια Χλόη".
- Με το "μια ζεστή μέρα" να μας γυρνάει στα χρόνια των Στέρεο Νόβα. Ίσως το τραγούδι που ξεχωρίζει στην "Ένωση".
- Με τις ορχηστρικές - ηλεκτρονικές στιγμές του - "1973", "παγκάκι".
- Και με ένα αρκετά προσεγμένο artwork, όπως συνηθίζει να κάνει στις δουλειές του ο Κωνσταντίνος Βήτα. Έχει πλάκα που τα τραγούδια στο οπισθόφυλλο του CD είναι ανακατεμένα και για να βλέπεις κάθε φορά ποιο κομμάτι παίζει πρέπει να το ψάχνεις λίγο...
Εν κατακλείδει λοιπόν, αν αναμένετε υπερβάσεις, καλύτερα να ακούσετε άλλα albums. Αν αγαπάτε αυτόν το μουσικό, να είστε σίγουροι ότι δε θα σας απογοητεύσει με την "Ένωση". Απλά, θα σας αφήσει μια γεύση που αφήνει ένα νόστιμο φαγητό, το οποίο με λίγες προσθήκες θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.
6,5/10
Σίγουρα θα έχετε διαβάσει διάφορες κριτικές - παρουσιάσεις του album. Άραγε, τι περιμένουμε κάθε φορά από τον Κ.Βήτα; Μήπως κάτι το εξαιρετικό, λόγω του πολύ καλού παρελθόντος του στους Στέρεο Νόβα, αλλά και στις solo δουλειές του; Μήπως δε μας αρκεί μια κιθάρα και οι ξεχωριστοί στίχοι του Κωνσταντίνου, αλλά ζητάμε κάτι το παραπάνω;
Έτσι είναι, ότι και να λέμε. Ζητάμε πολλά από τους μουσικούς, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μας έχουν μαγέψει τα προηγούμενα χρόνια. Ζητάμε την υπέρβαση, χωρίς κάποιες φορές να ξέρουμε τι εννοούμε με αυτό τον όρο.
Έκανε την υπέρβαση όμως ο Κ.Βήτα με την "Ένωση" του; Θα έλεγα πως όχι. Αν τον γνωρίζετε για πρώτη φορά με αυτό το δίσκο, πιστεύω ότι τα σχόλια σας θα είναι πολύ καλύτερα από αυτά όλων όσων παρακολουθούμε την πορεία του Κ. Βήτα από το ομώνυμο album των Στέρεο Νόβα το 1992. Παρ' όλα αυτά, η "Ένωση" είναι ένας καλός δίσκος.
- Με τις ήρεμες, κιθαριστικές στιγμές του, ντυμένες με τους ιδιαίτερους στίχους του Κωνσταντίνου - "διάνοια", "το χρώμα του ήλιου", "ναυαγοσώστης", "ετεροχρωμία".
- Με το "δωμάτιο" να θυμίζει την "Άγρια Χλόη".
- Με το "μια ζεστή μέρα" να μας γυρνάει στα χρόνια των Στέρεο Νόβα. Ίσως το τραγούδι που ξεχωρίζει στην "Ένωση".
- Με τις ορχηστρικές - ηλεκτρονικές στιγμές του - "1973", "παγκάκι".
- Και με ένα αρκετά προσεγμένο artwork, όπως συνηθίζει να κάνει στις δουλειές του ο Κωνσταντίνος Βήτα. Έχει πλάκα που τα τραγούδια στο οπισθόφυλλο του CD είναι ανακατεμένα και για να βλέπεις κάθε φορά ποιο κομμάτι παίζει πρέπει να το ψάχνεις λίγο...
Εν κατακλείδει λοιπόν, αν αναμένετε υπερβάσεις, καλύτερα να ακούσετε άλλα albums. Αν αγαπάτε αυτόν το μουσικό, να είστε σίγουροι ότι δε θα σας απογοητεύσει με την "Ένωση". Απλά, θα σας αφήσει μια γεύση που αφήνει ένα νόστιμο φαγητό, το οποίο με λίγες προσθήκες θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο.
6,5/10
video by tomasdir