27 Δεκεμβρίου του Άγιου Στέφανου Μπίου του ροκεντρολίστα, μεγάλη η χάρη του. Στο Rockwood!
Έτσι είπαμε να ανηφορίσουμε στο ROCKWOOD στο μουσείο, που μάθαμε πως κάνει πάρτι για την γιορτή του, παρέα με φίλους και γνωστούς, ένας ραδιοφωνικός παραγωγός του ΣΠΟΡ FM, ο κατά κόσμον Παναγιώτης Ρήλλος.
Για να τα πάρω τα πράγματα λίγο από την αρχή, ανοίξαμε την πόρτα, εγώ και κάποιοι φίλοι, κατά τις 9. Το μαγαζί το ήξερα από παλαιότερα και πρέπει να σου πω εδώ, ότι κάνει τρομερά burger. Όχι, δεν έφαγα αυτή την φορά γιατί είμαι σε πρόγραμμα στέρησης λόγω κρίσης (και καλά...), ωστόσο με πήραν κάτι μυρωδιές απ' τα παλιά και απ' τα μαλλιά, σαν τις σειρήνες ένα πράγμα. Δέθηκα και εγώ στο κατάρτι της καρέκλας μου και περίμενα να ξεκινήσει το live.
Λοιπόν, έτσι και έγινε περί τις 23.30, κάπως καθυστερημένα η αλήθεια είναι, ανέβηκαν στην σκηνή ο Στέφανος Μπίος και οι φίλοι του, για να ξεκινήσουν. Το μαγαζί ήταν πλέον γεμάτο με κόσμο και το σχήμα, κλασσικό ηλεκτρικό τρίο, μπάσο, τύμπανα και κιθάρα, ξεκίνησε το πρόγραμμα του. Σου το έχω όλο από κάτω και θα το δεις, γιατί θέλω να σου πω μια ωραία τσαχπινιά που κάνανε τα παιδιά με τον Παναγιώτη Ρήλλο.
Σπάσανε το πρόγραμμα τους σε 3 μέρη. Μας κράτησε παρέα αρχικά και μέχρι να ανέβουν στην σκηνή, ο Παναγιώτης Ρήλλος με κλασσική ροκ, που πολύ γουστάραμε και ταίριαζε με τον διάκοσμο του μαγαζιού, όπως ταιριάζει το σφηνάκι με την τεκίλα, κατόπιν ανέβηκαν και παίξανε το πρώτο μέρος με ένταση και χωρίς προκαταρκτικά μιας και τα είχαμε κάνει με τις μουσικές του Ρήλλου προηγουμένως, κατέβηκαν και ξανάπιασε τον κασμά ο Παναγιώτης, και αυτό έγινε λοιπόν 3 φόρες και μέχρι το κλείσιμο της παράστασης όπου και συνέχισε μέχρι το κλείσιμο της πόρτας και της νύχτας τελικά.
Ξεκίνησα λέγοντας πως ήταν κάτι έξυπνο κατά την γνώμη μου αυτό που κάνανε γιατί.. Γιατί μας δίνανε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε για λίγο και παράλληλα να μιλήσουμε με την παρέα μας, να σχολιάσουμε τον ανάδρομο Ερμή που μας έχει πάει... ξέρεις πώς και εσύ!!! και να τεντώσουμε εκ νέου την ματιά μας στην σκηνή, συνεχίζοντας από εκεί που το άφησαν. Γενικά μου άρεσε αυτή η διαδρομή που σχεδίασαν γιατί μας πήγαν εκεί που θέλανε χωρίς να ψυχοθεραπεία.
Τώρα, το σχήμα είναι μια σύμπραξη, όπου άκου να δεις! Ο Στέφανος είναι ένας δισκογραφημένος τύπος, με ωραία φωνή και αρκετά έξυπνη σκηνική παρουσία, μιας και με μετρημένα λόγια και ατάκες, κατάφερνε να πάρει αυτό που θέλει από τον κόσμο που ήμασταν μέσα, χωρίς να γίνεται πιεστικός, κάτι που όταν συναντώ με κάνει να θέλω να φωνάξω τη μαμά μου να καθαρίσει.
Στην ηλεκτρική κιθάρα ήταν ο Γιάννης Παπαδόπουλος, τον οποίο έχω ξαναδεί, φανερά ανεβασμένος κιθαριστικά και όπως την προηγούμενη φορά, μελετημένος σαν γιαπωνέζικο τρένο που φτάνει πάντα στην ώρα του το ρημάδι. Βέβαια, η ομορφιά του λάθους και του ρίσκου είναι και αυτή μια σχολή γεμάτη ηδονή.
Στο μπάσο, ήταν ο Παναγιώτης Φελλάς και απ' ότι μας είπαν, στο παρθενικό του ταξίδι, και ευτυχώς ΔΕΝ ήταν Τιτανικός. Έπαιξε λιτά και απέριττα, αφήνοντας καλές εντυπώσεις συνολικά.
Τέλος, στα τύμπανα, ήταν ένας παλιός ραδιοφωνικός παραγωγός του Jeronimo, ο Στράτος Αγιοστρατίτης που έπαιξε δυνατά και μετρημένα με εμβόλιμες ατάκες και μια ωραία μαύρη μπαντανάς. Παλιός συνεργάτης του Ζουγανέλη, άρα καταλαβαίνεις πως έχει χιούμορ και στις τσέπες ο τύπος. Ωραία έκπληξη ήταν, τέλος, ο υιός Αγιοστρατίτης, Κωνσταντίνος, όπου άλλαζε την θέση του στα τύμπανα με τον πρόγονο του, αποδεικνύοντας πως το μήλο πέφτει κάτω απ' την μηλιά, εφόσον δεν βγει σε πλειστηριασμό φυσικά και προλάβει να φτάσει κάτω. Έδειξε πως έχει μέλλον μπροστά του όσο και μελέτη να κάνει. Είναι στο χέρι του, τελείως, να απασχολήσει στο μέλλον τα πιατίνια και τον κόσμο. Καλή πορεία να του ευχηθούμε εμείς.
Ενδιαφέρουσα σύμπραξη, λοιπόν, και ελπίζω να μάθουμε παραπάνω, μιας και είπαμε να τους γνωρίσουμε καλύτερα από τον νέο χρόνο, μέσα από την στήλη του Mixgrill το pickup.
Μέχρι να τα ξαναπούμε,
να γελάς, ν' αγαπάς και να αντέχεις... Σ' έχουμε ανάγκη!
RAIN – CULT
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ – ΤΕΡΜΙΤΕΣ
WITH OR WITHOUT YOU – U2
EVERY BREATH YOU TAKE – POLICE
LOVE SONG – CURE
ARE YOU GONNA GO MY WAY
WHEREEVER YOU WILL GO – THE CALLING
TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟ – ΒΙΟS
ΕΜΕΙΝΑ ΕΔΩ - ΣΤΟΚΑΣ
LOVE ME WHEN I M GONE – 3 DOORS DOWN
ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ - ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΣΦΗKΑ – ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ
ALWAYS ON THE RUN – KRAVITZ
ΤΡΕΛΟΣ – Μπλε
PRIDE -U2
BORN TO BE MY BABY
YOU GIVE LOVE A BAD NAME
ΖΗΛΕΥΕΙ Η ΝΥΧΤΑ – ΠΕΡΙΔΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ – KATΣΙΜΙΧΑ
ALL RIGHT ΝΟW
ROCK N ROLL MEDLEY
PERFECT STRANGERS
Έτσι είπαμε να ανηφορίσουμε στο ROCKWOOD στο μουσείο, που μάθαμε πως κάνει πάρτι για την γιορτή του, παρέα με φίλους και γνωστούς, ένας ραδιοφωνικός παραγωγός του ΣΠΟΡ FM, ο κατά κόσμον Παναγιώτης Ρήλλος.
Για να τα πάρω τα πράγματα λίγο από την αρχή, ανοίξαμε την πόρτα, εγώ και κάποιοι φίλοι, κατά τις 9. Το μαγαζί το ήξερα από παλαιότερα και πρέπει να σου πω εδώ, ότι κάνει τρομερά burger. Όχι, δεν έφαγα αυτή την φορά γιατί είμαι σε πρόγραμμα στέρησης λόγω κρίσης (και καλά...), ωστόσο με πήραν κάτι μυρωδιές απ' τα παλιά και απ' τα μαλλιά, σαν τις σειρήνες ένα πράγμα. Δέθηκα και εγώ στο κατάρτι της καρέκλας μου και περίμενα να ξεκινήσει το live.
Λοιπόν, έτσι και έγινε περί τις 23.30, κάπως καθυστερημένα η αλήθεια είναι, ανέβηκαν στην σκηνή ο Στέφανος Μπίος και οι φίλοι του, για να ξεκινήσουν. Το μαγαζί ήταν πλέον γεμάτο με κόσμο και το σχήμα, κλασσικό ηλεκτρικό τρίο, μπάσο, τύμπανα και κιθάρα, ξεκίνησε το πρόγραμμα του. Σου το έχω όλο από κάτω και θα το δεις, γιατί θέλω να σου πω μια ωραία τσαχπινιά που κάνανε τα παιδιά με τον Παναγιώτη Ρήλλο.
Σπάσανε το πρόγραμμα τους σε 3 μέρη. Μας κράτησε παρέα αρχικά και μέχρι να ανέβουν στην σκηνή, ο Παναγιώτης Ρήλλος με κλασσική ροκ, που πολύ γουστάραμε και ταίριαζε με τον διάκοσμο του μαγαζιού, όπως ταιριάζει το σφηνάκι με την τεκίλα, κατόπιν ανέβηκαν και παίξανε το πρώτο μέρος με ένταση και χωρίς προκαταρκτικά μιας και τα είχαμε κάνει με τις μουσικές του Ρήλλου προηγουμένως, κατέβηκαν και ξανάπιασε τον κασμά ο Παναγιώτης, και αυτό έγινε λοιπόν 3 φόρες και μέχρι το κλείσιμο της παράστασης όπου και συνέχισε μέχρι το κλείσιμο της πόρτας και της νύχτας τελικά.
Ξεκίνησα λέγοντας πως ήταν κάτι έξυπνο κατά την γνώμη μου αυτό που κάνανε γιατί.. Γιατί μας δίνανε την ευκαιρία να ξεκουραστούμε για λίγο και παράλληλα να μιλήσουμε με την παρέα μας, να σχολιάσουμε τον ανάδρομο Ερμή που μας έχει πάει... ξέρεις πώς και εσύ!!! και να τεντώσουμε εκ νέου την ματιά μας στην σκηνή, συνεχίζοντας από εκεί που το άφησαν. Γενικά μου άρεσε αυτή η διαδρομή που σχεδίασαν γιατί μας πήγαν εκεί που θέλανε χωρίς να ψυχοθεραπεία.
Τώρα, το σχήμα είναι μια σύμπραξη, όπου άκου να δεις! Ο Στέφανος είναι ένας δισκογραφημένος τύπος, με ωραία φωνή και αρκετά έξυπνη σκηνική παρουσία, μιας και με μετρημένα λόγια και ατάκες, κατάφερνε να πάρει αυτό που θέλει από τον κόσμο που ήμασταν μέσα, χωρίς να γίνεται πιεστικός, κάτι που όταν συναντώ με κάνει να θέλω να φωνάξω τη μαμά μου να καθαρίσει.
Στην ηλεκτρική κιθάρα ήταν ο Γιάννης Παπαδόπουλος, τον οποίο έχω ξαναδεί, φανερά ανεβασμένος κιθαριστικά και όπως την προηγούμενη φορά, μελετημένος σαν γιαπωνέζικο τρένο που φτάνει πάντα στην ώρα του το ρημάδι. Βέβαια, η ομορφιά του λάθους και του ρίσκου είναι και αυτή μια σχολή γεμάτη ηδονή.
Στο μπάσο, ήταν ο Παναγιώτης Φελλάς και απ' ότι μας είπαν, στο παρθενικό του ταξίδι, και ευτυχώς ΔΕΝ ήταν Τιτανικός. Έπαιξε λιτά και απέριττα, αφήνοντας καλές εντυπώσεις συνολικά.
Τέλος, στα τύμπανα, ήταν ένας παλιός ραδιοφωνικός παραγωγός του Jeronimo, ο Στράτος Αγιοστρατίτης που έπαιξε δυνατά και μετρημένα με εμβόλιμες ατάκες και μια ωραία μαύρη μπαντανάς. Παλιός συνεργάτης του Ζουγανέλη, άρα καταλαβαίνεις πως έχει χιούμορ και στις τσέπες ο τύπος. Ωραία έκπληξη ήταν, τέλος, ο υιός Αγιοστρατίτης, Κωνσταντίνος, όπου άλλαζε την θέση του στα τύμπανα με τον πρόγονο του, αποδεικνύοντας πως το μήλο πέφτει κάτω απ' την μηλιά, εφόσον δεν βγει σε πλειστηριασμό φυσικά και προλάβει να φτάσει κάτω. Έδειξε πως έχει μέλλον μπροστά του όσο και μελέτη να κάνει. Είναι στο χέρι του, τελείως, να απασχολήσει στο μέλλον τα πιατίνια και τον κόσμο. Καλή πορεία να του ευχηθούμε εμείς.
Ενδιαφέρουσα σύμπραξη, λοιπόν, και ελπίζω να μάθουμε παραπάνω, μιας και είπαμε να τους γνωρίσουμε καλύτερα από τον νέο χρόνο, μέσα από την στήλη του Mixgrill το pickup.
Μέχρι να τα ξαναπούμε,
να γελάς, ν' αγαπάς και να αντέχεις... Σ' έχουμε ανάγκη!
RAIN – CULT
ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ – ΤΕΡΜΙΤΕΣ
WITH OR WITHOUT YOU – U2
EVERY BREATH YOU TAKE – POLICE
LOVE SONG – CURE
ARE YOU GONNA GO MY WAY
WHEREEVER YOU WILL GO – THE CALLING
TO ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΥΤΟ – ΒΙΟS
ΕΜΕΙΝΑ ΕΔΩ - ΣΤΟΚΑΣ
LOVE ME WHEN I M GONE – 3 DOORS DOWN
ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ - ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ
ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΣΦΗKΑ – ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ
ALWAYS ON THE RUN – KRAVITZ
ΤΡΕΛΟΣ – Μπλε
PRIDE -U2
BORN TO BE MY BABY
YOU GIVE LOVE A BAD NAME
ΖΗΛΕΥΕΙ Η ΝΥΧΤΑ – ΠΕΡΙΔΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΜΑΧΑΙΡΙΑ – KATΣΙΜΙΧΑ
ALL RIGHT ΝΟW
ROCK N ROLL MEDLEY
PERFECT STRANGERS