Ο Αντώνης Κατσαμάς μίλησε με την Πέννυ του πολύ αγαπημένου swing σχήματος Penny & The Swingin' Cats. Διαβάστε τη συνέντευξη παρακάτω και δείτε τι είπε για τη μουσική, τους μουσικούς και τη ζωή!
Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτού του σχήματος και πόσο δύσκολο είναι να είσαι leader;
Η ιδέα γεννήθηκε μετά από δική μου επιθυμία. Μέχρι τότε συνεργαζόμουν μόνο με τον Γιώργο Ζερβό και τον Λευτέρη Πουλιού. Στις συναυλίες μας παίζαμε swing, bossa nova, tango και γενικά πιο ακουστικά τραγούδια, γιατί είχαμε μία κιθάρα και ένα πιάνο. Αργότερα, θέλησα η μπάντα να γίνει πιο ολοκληρωμένη προσθέτοντας κόντρα μπάσο και τύμπανα. Το πρότεινα στα παιδιά και το πραγματοποιήσαμε. Το να ηγείσαι του σχήματος σημαίνει ότι αναλαμβάνεις και τις περισσότερες ευθύνες οπότε είναι δύσκολο. Η ικανοποίηση όμως που εισπράττεις όταν κάτι πάει καλά είναι διπλάσια. Οπότε όπως και σε όλα τα πράγματα έχει τα καλά του έχει και τα κακά του.
Όλοι γνωρίζουν πλέον τους Penny & The Swingin' Cats, ωστόσο δε γνωρίζουν ίσως όλοι την εξέλιξη που έχεις με τους Penny & The Great Big Band . Πόσο απέχει η μία μπάντα από την άλλη και ποια ανάγκη σου τη γέννησε;
Δεν ξέρω αν ήταν ακριβώς εξέλιξη, γιατί συνεχίζει να υπάρχει και η μία μπάντα και η άλλη. Η δεύτερη γεννήθηκε από την ανάγκη ενός ιδιωτικού event, ενός γάμου στον οποίο έπρεπε να παίξουμε και μου ζητήθηκε να δημιουργήσω μια μεγάλη μπάντα. Είχα στη διάθεσή μου μόλις δεκαπέντε μέρες για να φτιάξω την μπάντα, το τρίωρο πρόγραμμα, οπότε όπως καταλαβαίνεις είχαμε και πολλά ξενύχτια αλλά ήταν πολύ ωραία στο τέλος. Συνεπώς, πρόκειται για ένα side projet, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να σε “χωρέσει” για να παίξεις κάπου. Ωστόσο, επειδή έχουμε ξαναπαίξει στο Μέγαρο μουσικής και στο Gazarte εύχομαι να μας δοθεί η ευκαιρία να το ξανακάνουμε.
Γιατί swing;
Γιατί με πλημμυρίζει συναισθήματα! Με αναστατώνει, με κάνει να νιώθω μελαγχολία, νοσταλγία, χαρά, οι μελωδικές του γραμμές με συγκινούν, η ένταση στον τρόπο που παντρεύονται τα τύμπανα με ξεσηκώνει... Μου ξεσηκώνει όλα μου τα συναισθήματα!!! Βέβαια δε γράφω μόνο swing. Δε λέω όχι σε οτιδήποτε γεννιέται μέσα μου!
Η Πέννυ βρίσκει τον εαυτό της να αντανακλάται καλύτερα στο στίχο ή τη μουσική και τι μέρος του τραγουδιού πιστεύεις είναι το καθένα;
Νομίζω ότι το ένα βοηθάει το άλλο!! Είναι αλληλένδετα! Σε μένα συνήθως μου έρχεται πρώτα η μελωδία, αλλά πολύ γρήγορα γράφω και το στίχο. Σχεδόν ταυτόχρονα!
Υπάρχει μία στροφή στο ρετρό αυτή την περίοδο με το σχήμα σου αλλά και άλλα που έχουν παρόμοιες επιτυχίες και ανάγκες. Πώς εξηγείς αυτό από την πλευρά σου αλλά και πώς το εισπράττεις σε επίπεδο live; Είναι όλα κύκλος τελικά;
Ρετρό σημαίνει κάτι που είναι καινούργιο αλλά θυμίζει παλιό... Μ' αρέσει πολύ αυτό! Μ' αρέσει να αναπολώ στιγμές αλλά να γεννιούνται και μέσα μου ιδέες και καινούργια συναισθήματα μέσα από αυτές τις στιγμές... Μέσα από δικά μου βιώματα ξαναβρίσκω τον εαυτό μου! Μέσα από την επανατοποθέτηση αυτή των συναισθημάτων μου γεννιούνται καινούργιες σκέψεις και εικόνες! Νομίζω ότι και ο κόσμος πια το έχει ανάγκη αυτό. Να επιστρέψει λίγο στο ρομαντισμό. Να επιστρέψει λίγο σ' αυτή την εποχή με τα “χρώματα”. Κυρίως γιατί ζούμε σε μία υπερκαταναλωτική, βιομηχανική εποχή. Επομένως, ο κόσμος έχει ανάγκη ίσως τώρα περισσότερο από ποτέ να γυρίσει σε πιο απλά πράγματα, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτά και μόνο έχουν σημασία! Σε επίπεδο live χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί ο κόσμος είναι πολύ αφοσιωμένος όταν παίζουμε και είναι πολύ συγκινητικό αυτό!
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σου που εκφράζεις μέσα από το τραγούδι αλλά και ποιος ο ρόλος της ίδιας σε δημιουργικό επίπεδο;
Αγωνίες έχουμε όλοι σε πολλά πράγματα καθημερινά. Όταν όμως καταφέρνεις και χειρίζεσαι αυτές σε δημιουργικό επίπεδο είναι λυτρωτικό! Φαντάσου όλους αυτούς τους ανθρώπους που καταστρέφουν ξένες περιουσίες να μπορούσαν να βγάλουν τα άγχη τους σε δημιουργικό επίπεδο πόσο καλύτερο θα ήταν... Η μεγαλύτερη μου αγωνία είναι να καταφέρουμε κάποια στιγμή να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Πιο πνευματικό! Θα μου άρεσε πιο πολύ να δω αλλαγές σε πολιτισμικό επίπεδο. Υπάρχουν τόσα κενά κτίρια στα οποία θα μπορούσε το κράτος να βάλει καλλιτέχνες (ηθοποιούς, τραγουδιστές, ζωγράφους, ποιητές) οι οποίοι να ήταν υποχρεωμένοι για 3 ώρες την ημέρα (παράδειγμα) να μελετούν εκεί και να αμείβονται με ένα συμβολικό ποσό. Αντί να γίνουν σερβιτόροι για να μπορέσουν να ζήσουν να μελετούν εκεί ώστε να γίνονται καλύτεροι! Η αγωνία μου είναι να αφήσουμε τον πολιτισμό μας να ανθίσει! Γιατί πολιτισμός σημαίνει παιδεία και το αντίστροφο και όλα αυτά σημαίνουν εξέλιξη του πνεύματος!
Πώς βλέπεις τις πολιτικές αλλαγές του τόπου μας και πώς τις αφουγκράζεσαι σε πρακτικό επίπεδο αν υπάρχουν;
Ακόμα ουσιαστική αλλαγή δεν έχουμε δει. Το θετικό είναι ότι βγήκαμε από το δικομματισμό, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, διότι πιστεύω ότι επρόκειτο για να την ίδια πολιτική με διαφορετικό όνομα. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι ο κόσμος χωρίς ακόμα να έχει δει τίποτα είναι πολύ θετικός! Συμπεραίνουμε λοιπόν, πόση ανάγκη είχε ο λαός την αλλαγή! Πιστεύω όμως, ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να είμαστε λίγο πιο αυστηροί και σκληροί, γιατί έχουμε δει πάρα πολλά!
Δραστήρια έντονα και ακάθιστη σαν ύμνος που γράφεται με χρόνο και φως. Τι πρέπει να περιμένουμε από σένα στην εξέλιξή σου ως άνθρωπος αλλά και ποια “φαγούρα” καλλιτεχνική έχεις αυτή την περίοδο;
Είναι έτοιμος ο δίσκος “Εξωτικό χαρμάνι” ο οποίος συμπεριλαμβάνει 14 τραγούδια. 2 επανεκτελέσεις και τα υπόλοιπα είναι καινούργια. Θα ήθελα όμως, να κάνω κάτι και εκτός μπάντας είτε μιούζικαλ είτε οτιδήποτε άλλο. Θα ήθελα να έχω πρώτα από όλα υγεία, να νιώθω γαλήνη μέσα μου, να ταξιδέψω πολύ και από εκεί και πέρα να μπορώ να γνωρίζω ανθρώπους που να αγαπούν εξίσου τη μουσική και να δημιουργούμε παρέα.
Ποια είναι τα σχέδια σου για τον υπόλοιπο χειμώνα;
Από 7 Μαρτίου και κάθε Σάββατο θα είμαστε στο Tin pan alley, Τουρναβίτου 6 στου Ψυρρή. Θα παίζουμε νωρίς 22-24:30 και περιμένουμε με χαρά να έρθει ο κόσμος να δει τη μουσική παράστασή μας με τίτλο “Εξωτικό χαρμάνι”.
Θα ήθελα να μου σχολιάσεις την παρακάτω φράση: “Αν θέλεις να διαφθείρεις κάποιον απόλυτα, αγάπησε τον ολοκληρωτικά” !
Η λέξη “διαφθείρω” δε μου αρέσει. Νομίζω ότι κάποιον μπορείς να τον διαφθείρεις μόνο αν εκείνος δε σε αγαπήσει το ίδιο ή αν για αυτόν είσαι δηλητήριο... Ξέρεις, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να είναι με κάποιον χωρίς να τον έχουν αποδεχτεί για αυτό που είναι. Μπορεί ο άλλος να είναι πολύ “φωτεινός” ή πολύ “σκοτεινός” για αυτούς. Οπότε, τον διαφθείρεις επειδή τον αγαπάς ολοκληρωτικά και αυτός δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό... Οπότε διαφθείρεται και ο ίδιος.
Οι φωτογραφίες είναι από την σελίδα του συγκροτήματος στο Facebook.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα αυτού του σχήματος και πόσο δύσκολο είναι να είσαι leader;
Η ιδέα γεννήθηκε μετά από δική μου επιθυμία. Μέχρι τότε συνεργαζόμουν μόνο με τον Γιώργο Ζερβό και τον Λευτέρη Πουλιού. Στις συναυλίες μας παίζαμε swing, bossa nova, tango και γενικά πιο ακουστικά τραγούδια, γιατί είχαμε μία κιθάρα και ένα πιάνο. Αργότερα, θέλησα η μπάντα να γίνει πιο ολοκληρωμένη προσθέτοντας κόντρα μπάσο και τύμπανα. Το πρότεινα στα παιδιά και το πραγματοποιήσαμε. Το να ηγείσαι του σχήματος σημαίνει ότι αναλαμβάνεις και τις περισσότερες ευθύνες οπότε είναι δύσκολο. Η ικανοποίηση όμως που εισπράττεις όταν κάτι πάει καλά είναι διπλάσια. Οπότε όπως και σε όλα τα πράγματα έχει τα καλά του έχει και τα κακά του.
Όλοι γνωρίζουν πλέον τους Penny & The Swingin' Cats, ωστόσο δε γνωρίζουν ίσως όλοι την εξέλιξη που έχεις με τους Penny & The Great Big Band . Πόσο απέχει η μία μπάντα από την άλλη και ποια ανάγκη σου τη γέννησε;
Δεν ξέρω αν ήταν ακριβώς εξέλιξη, γιατί συνεχίζει να υπάρχει και η μία μπάντα και η άλλη. Η δεύτερη γεννήθηκε από την ανάγκη ενός ιδιωτικού event, ενός γάμου στον οποίο έπρεπε να παίξουμε και μου ζητήθηκε να δημιουργήσω μια μεγάλη μπάντα. Είχα στη διάθεσή μου μόλις δεκαπέντε μέρες για να φτιάξω την μπάντα, το τρίωρο πρόγραμμα, οπότε όπως καταλαβαίνεις είχαμε και πολλά ξενύχτια αλλά ήταν πολύ ωραία στο τέλος. Συνεπώς, πρόκειται για ένα side projet, το οποίο είναι πολύ δύσκολο να σε “χωρέσει” για να παίξεις κάπου. Ωστόσο, επειδή έχουμε ξαναπαίξει στο Μέγαρο μουσικής και στο Gazarte εύχομαι να μας δοθεί η ευκαιρία να το ξανακάνουμε.
Γιατί swing;
Γιατί με πλημμυρίζει συναισθήματα! Με αναστατώνει, με κάνει να νιώθω μελαγχολία, νοσταλγία, χαρά, οι μελωδικές του γραμμές με συγκινούν, η ένταση στον τρόπο που παντρεύονται τα τύμπανα με ξεσηκώνει... Μου ξεσηκώνει όλα μου τα συναισθήματα!!! Βέβαια δε γράφω μόνο swing. Δε λέω όχι σε οτιδήποτε γεννιέται μέσα μου!
Η Πέννυ βρίσκει τον εαυτό της να αντανακλάται καλύτερα στο στίχο ή τη μουσική και τι μέρος του τραγουδιού πιστεύεις είναι το καθένα;
Νομίζω ότι το ένα βοηθάει το άλλο!! Είναι αλληλένδετα! Σε μένα συνήθως μου έρχεται πρώτα η μελωδία, αλλά πολύ γρήγορα γράφω και το στίχο. Σχεδόν ταυτόχρονα!
Υπάρχει μία στροφή στο ρετρό αυτή την περίοδο με το σχήμα σου αλλά και άλλα που έχουν παρόμοιες επιτυχίες και ανάγκες. Πώς εξηγείς αυτό από την πλευρά σου αλλά και πώς το εισπράττεις σε επίπεδο live; Είναι όλα κύκλος τελικά;
Ρετρό σημαίνει κάτι που είναι καινούργιο αλλά θυμίζει παλιό... Μ' αρέσει πολύ αυτό! Μ' αρέσει να αναπολώ στιγμές αλλά να γεννιούνται και μέσα μου ιδέες και καινούργια συναισθήματα μέσα από αυτές τις στιγμές... Μέσα από δικά μου βιώματα ξαναβρίσκω τον εαυτό μου! Μέσα από την επανατοποθέτηση αυτή των συναισθημάτων μου γεννιούνται καινούργιες σκέψεις και εικόνες! Νομίζω ότι και ο κόσμος πια το έχει ανάγκη αυτό. Να επιστρέψει λίγο στο ρομαντισμό. Να επιστρέψει λίγο σ' αυτή την εποχή με τα “χρώματα”. Κυρίως γιατί ζούμε σε μία υπερκαταναλωτική, βιομηχανική εποχή. Επομένως, ο κόσμος έχει ανάγκη ίσως τώρα περισσότερο από ποτέ να γυρίσει σε πιο απλά πράγματα, γιατί καταλαβαίνει ότι αυτά και μόνο έχουν σημασία! Σε επίπεδο live χαίρομαι πάρα πολύ, γιατί ο κόσμος είναι πολύ αφοσιωμένος όταν παίζουμε και είναι πολύ συγκινητικό αυτό!
Ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία σου που εκφράζεις μέσα από το τραγούδι αλλά και ποιος ο ρόλος της ίδιας σε δημιουργικό επίπεδο;Αγωνίες έχουμε όλοι σε πολλά πράγματα καθημερινά. Όταν όμως καταφέρνεις και χειρίζεσαι αυτές σε δημιουργικό επίπεδο είναι λυτρωτικό! Φαντάσου όλους αυτούς τους ανθρώπους που καταστρέφουν ξένες περιουσίες να μπορούσαν να βγάλουν τα άγχη τους σε δημιουργικό επίπεδο πόσο καλύτερο θα ήταν... Η μεγαλύτερη μου αγωνία είναι να καταφέρουμε κάποια στιγμή να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Πιο πνευματικό! Θα μου άρεσε πιο πολύ να δω αλλαγές σε πολιτισμικό επίπεδο. Υπάρχουν τόσα κενά κτίρια στα οποία θα μπορούσε το κράτος να βάλει καλλιτέχνες (ηθοποιούς, τραγουδιστές, ζωγράφους, ποιητές) οι οποίοι να ήταν υποχρεωμένοι για 3 ώρες την ημέρα (παράδειγμα) να μελετούν εκεί και να αμείβονται με ένα συμβολικό ποσό. Αντί να γίνουν σερβιτόροι για να μπορέσουν να ζήσουν να μελετούν εκεί ώστε να γίνονται καλύτεροι! Η αγωνία μου είναι να αφήσουμε τον πολιτισμό μας να ανθίσει! Γιατί πολιτισμός σημαίνει παιδεία και το αντίστροφο και όλα αυτά σημαίνουν εξέλιξη του πνεύματος!
Πώς βλέπεις τις πολιτικές αλλαγές του τόπου μας και πώς τις αφουγκράζεσαι σε πρακτικό επίπεδο αν υπάρχουν;
Ακόμα ουσιαστική αλλαγή δεν έχουμε δει. Το θετικό είναι ότι βγήκαμε από το δικομματισμό, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, διότι πιστεύω ότι επρόκειτο για να την ίδια πολιτική με διαφορετικό όνομα. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι ο κόσμος χωρίς ακόμα να έχει δει τίποτα είναι πολύ θετικός! Συμπεραίνουμε λοιπόν, πόση ανάγκη είχε ο λαός την αλλαγή! Πιστεύω όμως, ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να είμαστε λίγο πιο αυστηροί και σκληροί, γιατί έχουμε δει πάρα πολλά!
Δραστήρια έντονα και ακάθιστη σαν ύμνος που γράφεται με χρόνο και φως. Τι πρέπει να περιμένουμε από σένα στην εξέλιξή σου ως άνθρωπος αλλά και ποια “φαγούρα” καλλιτεχνική έχεις αυτή την περίοδο;
Είναι έτοιμος ο δίσκος “Εξωτικό χαρμάνι” ο οποίος συμπεριλαμβάνει 14 τραγούδια. 2 επανεκτελέσεις και τα υπόλοιπα είναι καινούργια. Θα ήθελα όμως, να κάνω κάτι και εκτός μπάντας είτε μιούζικαλ είτε οτιδήποτε άλλο. Θα ήθελα να έχω πρώτα από όλα υγεία, να νιώθω γαλήνη μέσα μου, να ταξιδέψω πολύ και από εκεί και πέρα να μπορώ να γνωρίζω ανθρώπους που να αγαπούν εξίσου τη μουσική και να δημιουργούμε παρέα.
Ποια είναι τα σχέδια σου για τον υπόλοιπο χειμώνα;
Από 7 Μαρτίου και κάθε Σάββατο θα είμαστε στο Tin pan alley, Τουρναβίτου 6 στου Ψυρρή. Θα παίζουμε νωρίς 22-24:30 και περιμένουμε με χαρά να έρθει ο κόσμος να δει τη μουσική παράστασή μας με τίτλο “Εξωτικό χαρμάνι”.
Θα ήθελα να μου σχολιάσεις την παρακάτω φράση: “Αν θέλεις να διαφθείρεις κάποιον απόλυτα, αγάπησε τον ολοκληρωτικά” !
Η λέξη “διαφθείρω” δε μου αρέσει. Νομίζω ότι κάποιον μπορείς να τον διαφθείρεις μόνο αν εκείνος δε σε αγαπήσει το ίδιο ή αν για αυτόν είσαι δηλητήριο... Ξέρεις, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να είναι με κάποιον χωρίς να τον έχουν αποδεχτεί για αυτό που είναι. Μπορεί ο άλλος να είναι πολύ “φωτεινός” ή πολύ “σκοτεινός” για αυτούς. Οπότε, τον διαφθείρεις επειδή τον αγαπάς ολοκληρωτικά και αυτός δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό... Οπότε διαφθείρεται και ο ίδιος.
Οι φωτογραφίες είναι από την σελίδα του συγκροτήματος στο Facebook.