[Από τα πιο διαβαστερά βιβλία του τελευταίου καιρού, το Διπλό Όνειρο της Γραφής των Χ&Χ, ήτοι των Χάρη Βλαβιανού και Χρήστου Χρυσόπουλου, που κυκλοφόρησε από τις εκδ. Πατάκης, εκτός από ένα μεθοδικό βιβλιοφιλικό όργιο είναι και μια συντονισμένη απάντηση στο τι μπορεί να είναι το γράψιμο σήμερα. Οι Χ&Χ, επίσης, μας διδάσκουν διασκεδαστικά ότι σε εποχές χαλεπές καλόν είναι να συνεργαζόμαστε. Στο Διπλό Όνειρο, μάλιστα, η συνεργασία είναι τόσο σφιχτή ώστε χάνονται τα όρια ανάμεσα στο τι γράφει ο ένας Χ και τι ο άλλος Χ. Οι Χ&Χ ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση/πρόκληση του Dr Baba και συνέθεσαν, αποκλειστικά για το Mix Grill, το κείμενο που ακολουθεί, καθώς και πόζαραν, ειδικά για τη Radio Propaganda, δημιουργώντας τη φωτογραφία «Το Διπλό Όνειρο της Οινογραφής». Περισσότερα για τους (και από τους) Χ&Χ, στη στήλη της Παρασκευής, στο Bookspotting]
ΧΒ - ΧΧ
Τι σημαίνει «γράφω ένα βιβλίο μαζί με έναν φίλο»
Τι σημαίνει «γράφω ένα βιβλίο μαζί με έναν φίλο»
Το «διπλό όνειρο της γραφής» έχει δύο συγγραφείς, αλλά μέσα στο βιβλίο μιλά ένα πρόσωπο συνθεμένο από τα χαρακτηριστικά και των δυο μας. Γι’ αυτό κάθε φορά που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ερώτηση «πώς γράφτηκε αυτό το έργο;» αποκρινόμαστε στον πληθυντικό, αλλά σαν ένας άνθρωπος. Και κάθε φορά που ιχνηλατούμε τη διαδρομή που ακολούθησε η γραφή του «διπλού ονείρου», στην ουσία αφηγούμαστε την ιστορία ενός σκιώδους συγγραφέα που προσωποποιεί την φιλία μας.
Η αρχική πρόθεση δεν ήταν να γράψουμε ένα βιβλίο. Ξεκινήσαμε μια συζήτηση μέσω e-mail, με αφορμή τα δύο τελευταία βιβλία μας και κάποια δοκίμια που είχαμε δημοσιεύσει στο παρελθόν, αναγνωρίζοντας ότι το έργο του καθενός μας υπερβαίνει, το καθένα με τον ιδιαίτερο τρόπο του, το είδος στο οποίο ανήκει (πεζογραφία/ ποίηση) και επιχειρεί ένα άνοιγμα προς μία λογοτεχνία που υπονομεύει τις αυστηρές ταξινομήσεις ή οροθετήσεις και διεκδικεί την ελευθερία να σχολιάζει τη γραφή αλλά και τις σχέσεις του λόγου με τις άλλες τέχνες. Η συνομιλία που αναπτύξαμε στηρίχτηκε αφενός στην εκτίμηση που τρέφουμε ο ένας για τη δουλειά του άλλου και αφετέρου σε μια πνευματική εκλεκτική συγγένεια, σε μια, ας το πούμε, «συνοδοιπορία της σκέψης». Δυο προϋποθέσεις απαραίτητες για να μπορέσουν να συνεργαστούν δύο δημιουργοί όταν επιθυμούν να δοκιμαστούν (και να δοκιμάσουν την φιλία τους) σ’ έναν διάλογο ουσιαστικό και εφ’ όλης της ύλης, σε μια de profundis εξομολόγηση. Γιατί αυτό που ισχυριζόμαστε για το βιβλίο μας αποτελεί και το διακριτό στοιχείο κάθε ισχυρής και βαθιάς φιλίας - όπως, τουλάχιστον, την αντιλαμβανόμαστε εμείς.
Θα μπορούσαμε να παρομοιώσουμε το «διπλό όνειρο της γραφής», όπως και τη φιλία που ενώνει τους συγγραφείς του, μ’ έναν κοινό τόπο, με έναν χώρο στον οποίο συναντούνται δύο άνθρωποι διαφορετικής καταγωγής για να «δωρίσουν» ο ένας στον άλλο ό,τι πολύτιμο κρύβει στη σκέψη και το έργο του, διατηρώντας παράλληλα την αυτονομία και την συγγραφική φυσιογνωμία του.
Ακριβώς λόγω αυτής της ιδιαίτερης σχέσης –θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μια δική μας coincidentia oppositorum– η συζήτησή μας απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον, βάθυνε και επεκτάθηκε σε θέματα που δεν αφορούσαν μόνο τα βιβλία και τις εμμονές μας. Καθώς προχωρούσε, διαπιστώσαμε ότι είχε λάβει τέτοια έκταση, ώστε πλέον έπρεπε να τη διαχειριστούμε ως αυτονομημένο κείμενο. Δηλαδή το ίδιο το θέμα μας (τι σημαίνει να γράφεις και να ζεις με και από τις λέξεις) απέκτησε υπόσταση (έγινε κείμενο). Από εκεί και πέρα είχαμε να επεξεργαστούμε ένα βιβλίο εν προόδω. Δεν μιλούσαμε πλέον ανέμελα μεταξύ μας, αλλά είχαμε θέσει ενώπιόν μας ένα κείμενο, και είχαμε την αίσθηση ότι καλούμασταν να ολοκληρώσουμε ένα έργο.
Υπό μία έννοια, στο «διπλό όνειρο» αποτυπώθηκε ένα παλίμψηστο που σιγά-σιγά αυτονομήθηκε. Ή ίσως το συσσωρευμένο απόθεμα μιας αμοιβαίας χειρονομίας. Σε κάθε περίπτωση, το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα δώρο προς τον αναγνώστη, όπως αποτέλεσε και ένα δώρο που αντάλλαξαν μεταξύ τους οι συγγραφείς του.
Σχετικό θέμα