O τύπος είναι Θεός και η μπάντα δεν είναι τυχαία μια από τις πιο αγαπημένες μου ever. Ήταν από τις πιο απολαυστικές συνεντεύξεις που έχω κάνει. Πάμε λοιπόν να δούμε τι μας είπε ο Justin Sullivan από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής.
'Έζησα τρεις μήνες στην Εύβοια σαν παιδί - του λέω πως δεν το ήξερα - και από τότε ακόμα έχω ένα ισχυρό δέσιμο με αύτη τη χώρα. Υπέροχοι άνθρωποι. Ήμουν πρόσφατα στην Αθήνα ξανά και είχα την δυνατότητα να περπατήσω σε υπέροχα μέρη παρέα με τον Κώστα Οικονόμου και άλλους φίλους και να το απολαύσω αληθινά, όπως το ίδιο εξαιρετικά πέρασα και στο φεστιβάλ που παίξαμε (σ.σ: στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ στο Γήπεδο του Σπορτινγκ στις 8/11). Η μπάντα δε που εμφανίστηκε πριν από μας ήταν όντως καταπληκτική και το χάρηκα όλο αυτό σαν γεγονός. Το σημαντικό με τη χώρα σας, σε αντίθεση με την Αγγλία, είναι το ότι επειδή ουσιαστικά δεν έχει μια μουσική βιομηχανία στ' αλήθεια, οποιοσδήποτε ασχολείται με τη μουσική, το κάνει βασικά με την καρδιά του κι όχι για το χρήμα, όχι για τη δόξα. μόνο για την ίδια την μουσική'
'Έχω αρκετά projects που τρέχουν, ανάμεσα σε αυτά και ένα νέο σόλο άλμπουμ, άλλα δεν θα ήθελα να επικεντρωθώ σε αυτό αυτή την εποχή. Η μπάντα βγάζει φωτιές αυτή την περίοδο, είναι σπουδαίο να ζούμε όλο αυτό που ζούμε με το νέο μας άλμπουμ και την αποδοχή που έχει γενικότερα, κι έτσι για την ώρα κοιτάζω το σήμερα, το τώρα, με τους New Model Army. Αυτή ήταν και είναι η διαφωνία μου σε σχέση με το ντοκιμαντέρ για την μπάντα που με ρωτάς, για το όποιο ήμουν αντίθετος. Είναι ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ -κι αυτό δεν το λέω άπλα εγώ- αλλά όπως είναι λογικό εστιάζει στην ιστορία, στην διαδρομή της μπάντας, στο χθες, κι εγώ ζω πάντα στο σήμερα, το τώρα. Είμαι έτσι σαν άνθρωπος. νομίζω πως το σήμερα έχει πάντα σημασία. '
‘Ναι, είναι η τέταρτη ή πέμπτη ίσως συνέντευξη που κάνουμε, και ειδές Δημήτρη, υπάρχουν πάντα πράγματα να πούμε. Αυτό εννοώ όταν λέω πως βρίσκομαι πάντα στο τώρα. ο Frank Sinatra για παράδειγμα, που ανέφερες στην κουβέντα μας, είναι σίγουρα ένας μύθος, κι ας μην γνωρίζω ιδιαίτερα - είναι η αλήθεια - τη δουλειά του. Ξέρεις όμως κάτι, μεγάλωσα ακούγοντας τα πειρατικά ραδιόφωνα τότε. Όλες εκείνες τις εκπληκτικές εκπομπές, με ανθρώπους που ζούσαν για το ραδιόφωνο και ήξεραν να δημιουργήσουν μια εικόνα μέσα από τις εκπομπές τους. Αυτό είναι κάτι τρομερό. Αυτές οι εκπομπές με έκαναν να λατρέψω τον ήχο της Motown ας πούμε -του λέω πως είναι φρέσκος, σαν τον ήχο των New Model Army, γεμάτος ζωή- και ώρες, ώρες αναρωτιέμαι τι κάνω στ αλήθεια σε μια ροκ μπάντα -γέλια!!- ας πούμε! Όμως ναι, είναι αυτό ακριβώς που είπες πριν, ο φρέσκος, άμεσος ήχος της Motown, και το πανκ ήθος μαζί. Αυτό είναι η μπάντα μου. Αυτό είμαι εγώ μέσα μου. '
'Είμαστε τυχεροί καθώς ζούμε από την μουσική. Είναι τύχη φίλε. Είμαστε εδώ μετά από δεκαετίες και το απολαμβάνουμε το ίδιο και ίσως ακόμη περισσότερο πια καθώς ωριμάζουμε. Ναι, υπάρχουν πάντα πράγματα για τα οποία μετανιώνεις. κάτι που ήθελες, ένα άλμπουμ για παράδειγμα, να είχες κάνει με ένα διαφορετικό τρόπο. όμως είσαι άνθρωπος. Είναι λογικό να νιώθεις και έτσι κοιτάζοντας πίσω. Αυτό που με κάνει χαρούμενο, ακόμη κι όταν τα πράγματα, όπως στο παρελθόν, δεν πηγαίνουν πάντα όπως ακριβώς τα θες, είναι ότι είμαστε εδώ και χαιρόμαστε, ζούμε τη μουσική. Είναι ένα ταξίδι ανάμεσα σε live και στούντιο ηχογραφήσεις που δεν θα άλλαζα με τίποτα στον κόσμο. '
'Όταν ήμουν μικρός, απολάμβανα να ακούω από το ραδιόφωνο μπάντες όπως οι who, kinks, ξέρεις όλα αυτά που μπορούν να μαγέψουν ένα πιτσιρίκα. Μοναδική μουσική οπωσδήποτε, γεμάτη ορμή και νεανικά όνειρα. Το πανκ άλλαξε πολύ τα πράγματα αργότερα βέβαια, με την έννοια ότι έδωσε πάλι σε αυτή τη μουσική μια πορεία, όλες τις αρχές και την εντιμότητα, όλα αυτά που κάπου είχαν χαθεί μέσα στα χρόνια. Είμαι ένας μουσικός εκείνης της περιόδου, της γενιάς του 'do it yoursef' κι είμαι περήφανος για αυτό. Αυτό είναι ακόμη το πνεύμα της μπάντας, οπού κι αν παίζουμε, ότι κι αν συμβαίνει, και θα εξακολουθήσει να είναι. '
'Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με τη μουσική βιομηχανία στις μέρες μας, ούτε και νομίζω πως κάποιος ξέρει αληθινά. Το σίγουρο είναι πως τα πάντα αλλάζουν μέσα στα χρόνια, όμως το βασικό είναι ο λόγος που βρίσκεται πίσω από οτιδήποτε έχει να κάνει με τη μουσική. Ο λόγος που κάποιος είναι ακροατής, ο λόγος που κάποιος είναι σε μια μπάντα όπως εγώ, ο λόγος που εσύ κάνεις την εκπομπή σου. Νομίζω πως καταλαβαίνεις τι εννοώ. Εύχομαι σύντομα να τα πούμε για ακόμη μια φορά από κοντά, καθώς θα χαιρόμουν να επιστρέψω με την μπάντα εκεί, ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα και σε ένα κοινό που δεν μας απογοήτευσε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια - του λέω πως από τώρα είναι καλεσμένος στην εκπομπή μου - και πάντα είχαμε μια όντως ξεχωριστή επαφή μαζί του. Θα χαρώ βέβαια να τα πούμε και στην εκπομπή σου. Η χώρα αυτή, έχει αληθινά μια θέση στην καρδιά μου. Υπάρχει μια αμεσότητα εκεί, που αγαπάω, και μαζί εμπνευσμένοι άνθρωποι που ζουν αληθινά τη μουσική όπως κι εγώ. '
'Το 'Between dog and wolf' είχε όντως την αίσθηση ενός concept άλμπουμ, όπως το λες. Υπήρχε μια ηχητική ενότητα. ένα δέσιμο, όπως ας πούμε στο 'Thunder and consolation'. Με το φετινό μας 'Between wine and blood' -του λέω πως είναι ένα άλμπουμ διαμάντι πραγματικά- είναι αλλιώς. Σαν κάθε τραγούδι να στέκεται από μόνο του, εντελώς διαφορετικό. Αυτό θέλαμε να κάνουμε άλλωστε, και να το δέσουμε έτσι, με έναν άλλο εννοώ τρόπο αυτή τη φορά, με το προηγούμενο άλμπουμ. Είναι και τα δυο πολύ αγαπημένα μας. Το 'According to you' που όπως μου λες ξεχωρίζεις, είναι και για μένα ένα ιδιαίτερο τραγούδι του άλμπουμ. Πολύ καθαρό αν θες, πολύ συγκεκριμένο. Ένα τραγούδι από αυτά που έρχονται και σε συναντούν τα ίδια. καταλαβαίνεις. Από την άλλη, ξεχωρίζω πολύ και το 'Hαppy to be here' που είναι εντελώς διαφορετικό. Αυτή πιστεύω είναι και η ομορφιά της συγκεκριμένης μας δουλειάς. Τα πολλά διαφορετικά πρόσωπα, οι πολλές εικόνες, συγκεντρωμένες σε μια. '
'Όλοι κάποιες φορές, τα κάνουμε... σκότα -πολλά γέλια!!- κι αν χαίρομαι που παραμένω αληθινός σαν μουσικός μα πάνω απ’ όλα σαν άνθρωπος, όπως μου λες, είναι γιατί έχω τη δύναμη να το βλέπω, όταν συμβαίνει και να μην το κρύβω από τα μάτια μου. Να το αντιμετωπίζω και να συνεχίζω μπροστά μέσα από αυτό. Η ζωή μας έχει και τον πόνο συχνά, Μαζί με τη γνώση, που είναι βίωμα. Αυτό είναι η γνώση φίλε. Καμιά φορά Δημήτρη, όλο αυτό, το κάνω τραγούδι. Σημασία έχει να είμαστε αληθινοί με τον εαυτό μας στο τέλος της κάθε μας μέρας. Εύχομαι να τα πούμε σύντομα από κοντά!'
'Έζησα τρεις μήνες στην Εύβοια σαν παιδί - του λέω πως δεν το ήξερα - και από τότε ακόμα έχω ένα ισχυρό δέσιμο με αύτη τη χώρα. Υπέροχοι άνθρωποι. Ήμουν πρόσφατα στην Αθήνα ξανά και είχα την δυνατότητα να περπατήσω σε υπέροχα μέρη παρέα με τον Κώστα Οικονόμου και άλλους φίλους και να το απολαύσω αληθινά, όπως το ίδιο εξαιρετικά πέρασα και στο φεστιβάλ που παίξαμε (σ.σ: στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ στο Γήπεδο του Σπορτινγκ στις 8/11). Η μπάντα δε που εμφανίστηκε πριν από μας ήταν όντως καταπληκτική και το χάρηκα όλο αυτό σαν γεγονός. Το σημαντικό με τη χώρα σας, σε αντίθεση με την Αγγλία, είναι το ότι επειδή ουσιαστικά δεν έχει μια μουσική βιομηχανία στ' αλήθεια, οποιοσδήποτε ασχολείται με τη μουσική, το κάνει βασικά με την καρδιά του κι όχι για το χρήμα, όχι για τη δόξα. μόνο για την ίδια την μουσική'
'Έχω αρκετά projects που τρέχουν, ανάμεσα σε αυτά και ένα νέο σόλο άλμπουμ, άλλα δεν θα ήθελα να επικεντρωθώ σε αυτό αυτή την εποχή. Η μπάντα βγάζει φωτιές αυτή την περίοδο, είναι σπουδαίο να ζούμε όλο αυτό που ζούμε με το νέο μας άλμπουμ και την αποδοχή που έχει γενικότερα, κι έτσι για την ώρα κοιτάζω το σήμερα, το τώρα, με τους New Model Army. Αυτή ήταν και είναι η διαφωνία μου σε σχέση με το ντοκιμαντέρ για την μπάντα που με ρωτάς, για το όποιο ήμουν αντίθετος. Είναι ένα καταπληκτικό ντοκιμαντέρ -κι αυτό δεν το λέω άπλα εγώ- αλλά όπως είναι λογικό εστιάζει στην ιστορία, στην διαδρομή της μπάντας, στο χθες, κι εγώ ζω πάντα στο σήμερα, το τώρα. Είμαι έτσι σαν άνθρωπος. νομίζω πως το σήμερα έχει πάντα σημασία. '‘Ναι, είναι η τέταρτη ή πέμπτη ίσως συνέντευξη που κάνουμε, και ειδές Δημήτρη, υπάρχουν πάντα πράγματα να πούμε. Αυτό εννοώ όταν λέω πως βρίσκομαι πάντα στο τώρα. ο Frank Sinatra για παράδειγμα, που ανέφερες στην κουβέντα μας, είναι σίγουρα ένας μύθος, κι ας μην γνωρίζω ιδιαίτερα - είναι η αλήθεια - τη δουλειά του. Ξέρεις όμως κάτι, μεγάλωσα ακούγοντας τα πειρατικά ραδιόφωνα τότε. Όλες εκείνες τις εκπληκτικές εκπομπές, με ανθρώπους που ζούσαν για το ραδιόφωνο και ήξεραν να δημιουργήσουν μια εικόνα μέσα από τις εκπομπές τους. Αυτό είναι κάτι τρομερό. Αυτές οι εκπομπές με έκαναν να λατρέψω τον ήχο της Motown ας πούμε -του λέω πως είναι φρέσκος, σαν τον ήχο των New Model Army, γεμάτος ζωή- και ώρες, ώρες αναρωτιέμαι τι κάνω στ αλήθεια σε μια ροκ μπάντα -γέλια!!- ας πούμε! Όμως ναι, είναι αυτό ακριβώς που είπες πριν, ο φρέσκος, άμεσος ήχος της Motown, και το πανκ ήθος μαζί. Αυτό είναι η μπάντα μου. Αυτό είμαι εγώ μέσα μου. '
'Είμαστε τυχεροί καθώς ζούμε από την μουσική. Είναι τύχη φίλε. Είμαστε εδώ μετά από δεκαετίες και το απολαμβάνουμε το ίδιο και ίσως ακόμη περισσότερο πια καθώς ωριμάζουμε. Ναι, υπάρχουν πάντα πράγματα για τα οποία μετανιώνεις. κάτι που ήθελες, ένα άλμπουμ για παράδειγμα, να είχες κάνει με ένα διαφορετικό τρόπο. όμως είσαι άνθρωπος. Είναι λογικό να νιώθεις και έτσι κοιτάζοντας πίσω. Αυτό που με κάνει χαρούμενο, ακόμη κι όταν τα πράγματα, όπως στο παρελθόν, δεν πηγαίνουν πάντα όπως ακριβώς τα θες, είναι ότι είμαστε εδώ και χαιρόμαστε, ζούμε τη μουσική. Είναι ένα ταξίδι ανάμεσα σε live και στούντιο ηχογραφήσεις που δεν θα άλλαζα με τίποτα στον κόσμο. '
'Όταν ήμουν μικρός, απολάμβανα να ακούω από το ραδιόφωνο μπάντες όπως οι who, kinks, ξέρεις όλα αυτά που μπορούν να μαγέψουν ένα πιτσιρίκα. Μοναδική μουσική οπωσδήποτε, γεμάτη ορμή και νεανικά όνειρα. Το πανκ άλλαξε πολύ τα πράγματα αργότερα βέβαια, με την έννοια ότι έδωσε πάλι σε αυτή τη μουσική μια πορεία, όλες τις αρχές και την εντιμότητα, όλα αυτά που κάπου είχαν χαθεί μέσα στα χρόνια. Είμαι ένας μουσικός εκείνης της περιόδου, της γενιάς του 'do it yoursef' κι είμαι περήφανος για αυτό. Αυτό είναι ακόμη το πνεύμα της μπάντας, οπού κι αν παίζουμε, ότι κι αν συμβαίνει, και θα εξακολουθήσει να είναι. ''Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει με τη μουσική βιομηχανία στις μέρες μας, ούτε και νομίζω πως κάποιος ξέρει αληθινά. Το σίγουρο είναι πως τα πάντα αλλάζουν μέσα στα χρόνια, όμως το βασικό είναι ο λόγος που βρίσκεται πίσω από οτιδήποτε έχει να κάνει με τη μουσική. Ο λόγος που κάποιος είναι ακροατής, ο λόγος που κάποιος είναι σε μια μπάντα όπως εγώ, ο λόγος που εσύ κάνεις την εκπομπή σου. Νομίζω πως καταλαβαίνεις τι εννοώ. Εύχομαι σύντομα να τα πούμε για ακόμη μια φορά από κοντά, καθώς θα χαιρόμουν να επιστρέψω με την μπάντα εκεί, ανάμεσα σε αγαπημένα πρόσωπα και σε ένα κοινό που δεν μας απογοήτευσε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια - του λέω πως από τώρα είναι καλεσμένος στην εκπομπή μου - και πάντα είχαμε μια όντως ξεχωριστή επαφή μαζί του. Θα χαρώ βέβαια να τα πούμε και στην εκπομπή σου. Η χώρα αυτή, έχει αληθινά μια θέση στην καρδιά μου. Υπάρχει μια αμεσότητα εκεί, που αγαπάω, και μαζί εμπνευσμένοι άνθρωποι που ζουν αληθινά τη μουσική όπως κι εγώ. '
'Το 'Between dog and wolf' είχε όντως την αίσθηση ενός concept άλμπουμ, όπως το λες. Υπήρχε μια ηχητική ενότητα. ένα δέσιμο, όπως ας πούμε στο 'Thunder and consolation'. Με το φετινό μας 'Between wine and blood' -του λέω πως είναι ένα άλμπουμ διαμάντι πραγματικά- είναι αλλιώς. Σαν κάθε τραγούδι να στέκεται από μόνο του, εντελώς διαφορετικό. Αυτό θέλαμε να κάνουμε άλλωστε, και να το δέσουμε έτσι, με έναν άλλο εννοώ τρόπο αυτή τη φορά, με το προηγούμενο άλμπουμ. Είναι και τα δυο πολύ αγαπημένα μας. Το 'According to you' που όπως μου λες ξεχωρίζεις, είναι και για μένα ένα ιδιαίτερο τραγούδι του άλμπουμ. Πολύ καθαρό αν θες, πολύ συγκεκριμένο. Ένα τραγούδι από αυτά που έρχονται και σε συναντούν τα ίδια. καταλαβαίνεις. Από την άλλη, ξεχωρίζω πολύ και το 'Hαppy to be here' που είναι εντελώς διαφορετικό. Αυτή πιστεύω είναι και η ομορφιά της συγκεκριμένης μας δουλειάς. Τα πολλά διαφορετικά πρόσωπα, οι πολλές εικόνες, συγκεντρωμένες σε μια. '
'Όλοι κάποιες φορές, τα κάνουμε... σκότα -πολλά γέλια!!- κι αν χαίρομαι που παραμένω αληθινός σαν μουσικός μα πάνω απ’ όλα σαν άνθρωπος, όπως μου λες, είναι γιατί έχω τη δύναμη να το βλέπω, όταν συμβαίνει και να μην το κρύβω από τα μάτια μου. Να το αντιμετωπίζω και να συνεχίζω μπροστά μέσα από αυτό. Η ζωή μας έχει και τον πόνο συχνά, Μαζί με τη γνώση, που είναι βίωμα. Αυτό είναι η γνώση φίλε. Καμιά φορά Δημήτρη, όλο αυτό, το κάνω τραγούδι. Σημασία έχει να είμαστε αληθινοί με τον εαυτό μας στο τέλος της κάθε μας μέρας. Εύχομαι να τα πούμε σύντομα από κοντά!'