Πάντα όταν παρακολουθώ μια παράσταση αρχαίου δράματος κάνω κάποιες σκέψεις. Θα μείνει ο σκηνοθέτης πιστός στο κείμενο; Θα αγγίξει τους θεατές η προσέγγιση και το καλλιτεχνικό του όραμα; Θα περάσει το μήνυμα – νόημα του συγγραφέα της τραγωδίας, στο κοινό; Θα εντάσσεται το σκηνικό στο ύφος της παράστασης; Και τέλος, στην προκειμένη περίπτωση οι Θραξ Πανκc πού κολλάνε;