Το Bob Theatre Festival, στη δέκατη διοργάνωσή του, εντάσσεται φέτος στις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και το γιορτάζει στο θέατρο Πειραιώς 260. Τη Δευτέρα που μας πέρασε το Φεστιβάλ έκανε την έναρξη του και θα βρίσκεται εκεί έως την Κυριακή 28 Μαϊου με πολλές θεατρικές παραστάσεις και όχι μόνο. Διαγωνισμοί, συναυλίες, πάρτι, αλλά και άλλες εκπλήξεις σας περιμένουν κατά τη διάρκειά του.
Την πρώτη κιόλας μέρα του Φεστιβάλ, δώσαμε το παρόν και παρακολουθήσαμε την παράσταση "Ο Γλάρος...αυτό ήθελα να πω", σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, από την ομάδα HashArt. Μια παράσταση για τα πάθη του έρωτα και της δημιουργίας βασισμένη στον Γλάρο του Α.Π.Τσέχοφ και κείμενα των: Άκη Δήμου, Γιώργου Χειμωνά, Sarah Kane κ.α.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η Νίνα και ο Κόστια, δυο νεαροί καλλιτέχνες ερωτευμένοι με την τέχνη και τον έρωτα. Η Μάσα ερωτευμένη με τον Κόστια, ο Μεντβεντένκο-δάσκαλος-ερωτευμένος με τη Μάσα, η Αρκάντινα μητέρα του Κόστια, ζευγάρι με τον Τριγκόριν-καταξιωμένο συγγραφέα-ερωτευμένο με τη Μάσα. Βυθισμένοι στο λαβύρινθο του έρωτα, είναι καταδικασμένοι να μαθαίνουν ο ένας τη γλώσσα του άλλου, αναζητώντας τα κλειδιά που θα τους ανοίξουν την πόρτα της συνύπαρξης...
ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Τέσσερα ταλαντούχα παιδιά με πολλή ενέργεια, πάθος, μεράκι και ψυχή γι' αυτό που κάνουν, ενσάρκωσαν εξαιρετικά τους ρόλους τους και πειραματίστηκαν πάνω στο έργο του Τσέχοφ, χρησιμοποιώντας κείμενα και άλλων νεότερων συγγραφέων. Η Ελένη Κουταλώνη ερμηνεύει συγκινητικά τη Νίνα. Η Κατερίνα Δημάτη μεταπηδά από τη Μάσα στην Αρκάντινα, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα στις δύο γυναίκες. Ο Σταύρος Λιλικάκης είναι ένας αυθεντικός Κόστια και ο Τρύφων Μπάρκας τόσο ταπεινός όσο χρειάζεται ένας Τριγκέριν.
Δύσκολο εγχείρημα θα έλεγε κανείς και αρκετά ριψοκίνδυνο, αφού δε γίνεται άμεση σύνδεση με το καθεαυτό έργο του Α.Π. Τσέχοφ. Αν δαμάσεις τη φαντασία σου και δεν έχεις ανοιχτό μυαλό, ίσως δυσκολευτείς να κατανοήσεις την ψυχοσύνθεση των ρόλων και εν τέλει να φύγεις προβληματισμένος και μπερδεμένος από αυτό που παρακολούθησες. Όμως με την ερμηνεία τους οι ηθοποιοί καταφέρνουν να πουν την αλήθεια τους και δείχνουν την πίστη και την αγάπη τους για το θέατρο με μια απίστευτη απλότητα. Μόνο με το κορμί και την καρδιά τους νιώθουν, εκφράζονται. Γι' αυτό πιστεύω πως το εγχείρημά τους πέτυχε!
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη παράσταση, όπου δεν μπορείς να διακρίνεις πού ορίζεται η γραμμή ανάμεσα στη σκηνοθετική ματιά και την υπεραξία που προσθέτει o ερμηνευτής στη θεατρική διαδικασία. Με εξαιρετικό τρόπο συνδυάζει το αξεπέραστο κείμενο του Τσέχοφ από τον "Γλάρο" με άλλα νεότερα θεατρικά έργα, σε σημείο που θα έλεγε κανείς ότι τα συγκεκριμένα κείμενα προκύπτουν φυσικά.
Η σκηνοθεσία είναι ευρηματική, άλλοτε μινιμαλιστική εκεί που χρειάζεται να αναδειχθούν καίρια νοήματα και άλλοτε πιο περίτεχνη και σύνθετη. Το εύρημα με τις μουσικές καρέκλες, οι προβολείς που συνδιαλέγονται με άλλους Έλληνες συγγραφείς, οι ηθοποιοί που γίνονται έστω για λίγο θεατές, ο γλάρος που σκότωσε ο Κόστια για να θρηνήσει τον έρωτα του, είναι μερικές από τις σκηνές που μου αποτυπώθηκαν φεύγοντας.
Οι μουσικές της παράστασης, που περιελάμβαναν από Duke Elington μέχρι το "Πόσο λυπάμαι" του Κώστα Γιαννίδη και το γνωστό από τα παιδικά μας χρόνια τραγουδάκι "Η μικρή Ελένη", πήραν άλλη διάσταση μέσα στο έργο, μας συγκίνησαν και μας ενθουσίασαν.
Δραματουργική σύνθεση: ομάδα Hashart, Κώστας Μπάρας | Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάρας
Σκηνογραφική - ενδυματολογική επιμέλεια: Γιώργος Λυντζέρης | Βοηθός σκηνοθέτης: Χρίστος Παπαμιχαήλ
Επιμέλεια διαφανειών: Γιάννης Καρδάσης |Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης, Κατερίνα Λιακοπούλου, Κώστας Μπάρας | Video: Ίρις Κατσούλα | Διάρκεια: 105’
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Δημάτη, Ελένη Κουταλώνη, Σταύρος Λιλικάκης, Τρύφων Μπάρκας
Την πρώτη κιόλας μέρα του Φεστιβάλ, δώσαμε το παρόν και παρακολουθήσαμε την παράσταση "Ο Γλάρος...αυτό ήθελα να πω", σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, από την ομάδα HashArt. Μια παράσταση για τα πάθη του έρωτα και της δημιουργίας βασισμένη στον Γλάρο του Α.Π.Τσέχοφ και κείμενα των: Άκη Δήμου, Γιώργου Χειμωνά, Sarah Kane κ.α.
ΥΠΟΘΕΣΗ
Η Νίνα και ο Κόστια, δυο νεαροί καλλιτέχνες ερωτευμένοι με την τέχνη και τον έρωτα. Η Μάσα ερωτευμένη με τον Κόστια, ο Μεντβεντένκο-δάσκαλος-ερωτευμένος με τη Μάσα, η Αρκάντινα μητέρα του Κόστια, ζευγάρι με τον Τριγκόριν-καταξιωμένο συγγραφέα-ερωτευμένο με τη Μάσα. Βυθισμένοι στο λαβύρινθο του έρωτα, είναι καταδικασμένοι να μαθαίνουν ο ένας τη γλώσσα του άλλου, αναζητώντας τα κλειδιά που θα τους ανοίξουν την πόρτα της συνύπαρξης...
ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Τέσσερα ταλαντούχα παιδιά με πολλή ενέργεια, πάθος, μεράκι και ψυχή γι' αυτό που κάνουν, ενσάρκωσαν εξαιρετικά τους ρόλους τους και πειραματίστηκαν πάνω στο έργο του Τσέχοφ, χρησιμοποιώντας κείμενα και άλλων νεότερων συγγραφέων. Η Ελένη Κουταλώνη ερμηνεύει συγκινητικά τη Νίνα. Η Κατερίνα Δημάτη μεταπηδά από τη Μάσα στην Αρκάντινα, δημιουργώντας μια γέφυρα ανάμεσα στις δύο γυναίκες. Ο Σταύρος Λιλικάκης είναι ένας αυθεντικός Κόστια και ο Τρύφων Μπάρκας τόσο ταπεινός όσο χρειάζεται ένας Τριγκέριν.
Δύσκολο εγχείρημα θα έλεγε κανείς και αρκετά ριψοκίνδυνο, αφού δε γίνεται άμεση σύνδεση με το καθεαυτό έργο του Α.Π. Τσέχοφ. Αν δαμάσεις τη φαντασία σου και δεν έχεις ανοιχτό μυαλό, ίσως δυσκολευτείς να κατανοήσεις την ψυχοσύνθεση των ρόλων και εν τέλει να φύγεις προβληματισμένος και μπερδεμένος από αυτό που παρακολούθησες. Όμως με την ερμηνεία τους οι ηθοποιοί καταφέρνουν να πουν την αλήθεια τους και δείχνουν την πίστη και την αγάπη τους για το θέατρο με μια απίστευτη απλότητα. Μόνο με το κορμί και την καρδιά τους νιώθουν, εκφράζονται. Γι' αυτό πιστεύω πως το εγχείρημά τους πέτυχε!
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη παράσταση, όπου δεν μπορείς να διακρίνεις πού ορίζεται η γραμμή ανάμεσα στη σκηνοθετική ματιά και την υπεραξία που προσθέτει o ερμηνευτής στη θεατρική διαδικασία. Με εξαιρετικό τρόπο συνδυάζει το αξεπέραστο κείμενο του Τσέχοφ από τον "Γλάρο" με άλλα νεότερα θεατρικά έργα, σε σημείο που θα έλεγε κανείς ότι τα συγκεκριμένα κείμενα προκύπτουν φυσικά.
Η σκηνοθεσία είναι ευρηματική, άλλοτε μινιμαλιστική εκεί που χρειάζεται να αναδειχθούν καίρια νοήματα και άλλοτε πιο περίτεχνη και σύνθετη. Το εύρημα με τις μουσικές καρέκλες, οι προβολείς που συνδιαλέγονται με άλλους Έλληνες συγγραφείς, οι ηθοποιοί που γίνονται έστω για λίγο θεατές, ο γλάρος που σκότωσε ο Κόστια για να θρηνήσει τον έρωτα του, είναι μερικές από τις σκηνές που μου αποτυπώθηκαν φεύγοντας.
Οι μουσικές της παράστασης, που περιελάμβαναν από Duke Elington μέχρι το "Πόσο λυπάμαι" του Κώστα Γιαννίδη και το γνωστό από τα παιδικά μας χρόνια τραγουδάκι "Η μικρή Ελένη", πήραν άλλη διάσταση μέσα στο έργο, μας συγκίνησαν και μας ενθουσίασαν.
Δραματουργική σύνθεση: ομάδα Hashart, Κώστας Μπάρας | Σκηνοθεσία: Κώστας Μπάρας
Σκηνογραφική - ενδυματολογική επιμέλεια: Γιώργος Λυντζέρης | Βοηθός σκηνοθέτης: Χρίστος Παπαμιχαήλ
Επιμέλεια διαφανειών: Γιάννης Καρδάσης |Φωτογραφίες: Γιάννης Πρίφτης, Κατερίνα Λιακοπούλου, Κώστας Μπάρας | Video: Ίρις Κατσούλα | Διάρκεια: 105’
Ερμηνεύουν: Κατερίνα Δημάτη, Ελένη Κουταλώνη, Σταύρος Λιλικάκης, Τρύφων Μπάρκας