Η επιλογή μιας καλής παράστασης, στις τόσες που παίζονται στις αθηναϊκές σκηνές, είναι τις περισσότερες φορές θέμα τύχης και συγκυριών. Κάτι που διάβασες, κάτι που άκουσες, φίλοι που την είδαν, το θέμα, οι συντελεστές. Ακόμη πιο σπάνιο να δεις μια εξαιρετική παράσταση. Μία τέτοια παράσταση είναι το διασκευασμένο έργο του Mark Twain, «Αδάμ και Εύα», το οποίο είδαμε στο Studio Μαυρομιχάλη, όπου δύο ηθοποιοί, η Εύη Μητσοπούλου κι ο Δημοσθένης Φίλιππας, δίνουν ψυχή και σώμα για 90 λεπτά.
Κατά το δελτίο τύπου, το «Αδάμ και Εύα» αποτελεί το πρώτο Love story του κόσμου, το οποίο μέσα από το οξύ και πάντα χιουμοριστικό βλέμμα του Mark Twain εκτυλίσσεται σε μια Εδέμ γεμάτη σαρκασμό, γέλιο αλλά και πόνο που πηγάζει απευθείας από την πρώτη αγάπη αλλά και την πρώτη απώλεια. Ο Αδάμ και η Εύα μιλούν για τις εμπειρίες τους στην Εδέμ, πριν και μετά την Πτώση. Ο Twain εμφυσά ζωή στους πρωτόπλαστους, πλάθοντας δύο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της πατριαρχικής κοινωνίας, για να σχολιάσει με τη σειρά του το χιλιοειπωμένο ερώτημα: Γιατί ο άντρας και η γυναίκα, δύο πλάσματα τόσο διαφορετικά από κατασκευής τους, πρέπει να ζουν μαζί; Ο Twain δεν αποπειράται να δώσει καμία απάντηση σ’ αυτό το αιώνιο ερώτημα, αντιθέτως το περιπλέκει φορτίζοντάς το με υπαρξιακές αγωνίες και κριτική στάση απέναντι στις «δομές εξουσίας»[...]. Η ιστορία της Γένεσης παίρνει μια ανάποδη στροφή μέσα από τη γραφή του Twain, ο οποίος επαναπροσδιορίζει την ιεραρχία των φύλων και δίνει στην Εύα τον πρώτο λόγο. Παράλληλα, οι πρωτόπλαστοι αποκτούν επιτέλους τη δική τους φωνή και μας αφηγούνται τις δικές τους εκδοχές των βιβλικών γεγονότων και της προϊστορικής καθημερινότητας.
Οι δύο ηθοποιοί έχουν στα χέρια τους ένα κείμενο δυνατό, αστείο και ταυτόχρονα διεισδυτικό, που ουσιαστικά μιλάει για τη σχέση των δύο φύλων, σε μια ιστορία που ξεκινάει από την πρώτη μέρα της Γένεσης και φτάνει στο σήμερα. Τελικά όμως, αποτελεί ένα κείμενο απαλλαγμένο από τόπο και χρόνο, που δίνει στους ηθοποιούς τη δυνατότητα, να παίζουν με τα συναισθήματα τους, τις εκφράσεις τους, αλλά και τις κινήσεις τους, να εξελίσσουν ό,τι συμβαίνει και να εξελίσσονται από αυτό.
Η Εύη Μητσοπούλου, με τα κατακόκκινα, πυκνά και μακριά της μαλλιά, είναι σα να έχει φτιαχτεί για έναν τέτοιο ρόλο. Ο λόγος της, αν κι ήταν πολύ πυκνός, ήταν καθαρός κι εκφραστικός, ενώ μάλιστα, οι εκφράσεις και κινήσεις της προκαλούσαν το γέλιο, ένα πιο «ποιοτικό» γέλιο. Στην αρχή έχει την αθωότητα του baby girl (δε μπορούσα να αποδώσω διαφορετικά την έκφραση) και χτίζει μαεστρικά το ρόλο της. Είναι η γυναίκα.
Στον αντίποδα, ο Δημοσθένης Φίλιππας, έπαιξε αρχικά με πιο εύκολες αποδόσεις, που προκαλούν και το πιο πηγαίο, «εμπορικό» γέλιο. Η εξέλιξη όμως του ρόλου του, με αποκορύφωμα φυσικά τη σκηνή που υποδύεται τον όφη, όπου είναι ξεκαρδιστικός, αναδεικνύουν την ερμηνεία του. Στην αρχή είναι κι αυτός ένα baby boy και προχωράει πιο αργά προς την ωριμότητα, όπως υποτάσσει ο ρόλος. Είναι ο άντρας.
Όταν στην πορεία γίνονται το «Εμείς», τότε οι ερμηνείες ξεφεύγουν από τον κωμικό τους χαρακτήρα, κι ενώνονται σε κάτι πιο βαθύ κι ουσιαστικό, δείχνοντας τη γκάμα των δυνατοτήτων τους.
Να σημειωθεί πως η Εύη Μητσοπούλου, έχει το πρόσταγμα όσων συμβαίνουν, αφού έχει κάνει τη διασκευή, τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία (μάλιστα όπως μας είπε στο τέλος της παράστασης και την παραγωγή). Τα σκηνικά των Αναστασία Κουτουμάνου κι Αγγελικής Λατάνη, φτιάχνουν έναν λιτό και λειτουργικό κήπο της Εδέμ, ή πάρκο όπως λέει η Εύα, που επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση των ηθοποιών. Έξυπνη κι η ιδέα της φόρμας των πρωτόπλαστων, με τις διαστάσεις τους (ύψος, πλάτη, μέση κ.τ.λ.), αν και θα μπορούσαν να πατήσουν στην ευκολία μιας γυμνής εμφάνισης (που θα «πουλούσε» και περισσότερο).
Το «Αδάμ κι Εύα» είναι μια ευχάριστη κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων, που δε φωνάζει τα αστεία της αλλά τα ερμηνεύει. Απαλλαγμένη από πρώτα ονόματα και σκηνοθέτες, που επαναλαμβάνουν τους τηλεοπτικούς τους ρόλους και μανιέρες τους, χωρίς ίχνος δραματουργικής αξιοπρέπειας. Βέβαια, εκείνες οι παραστάσεις γεμίζουν τεράστια θέατρα, ενώ στο Studio Μαυρομιχάλη, με το ζόρι χωράνε 50 άτομα. Μια παράσταση που αξίζει να δεις!
Συντελεστές παράστασης
Διασκευή/Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Εύη Μητσοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Φώτου
Σκηνικά: Αναστασία Κουτουμάνου - Αγγελική Λατάνη
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Φωτισμοί: Γιώργος Ταμπακάκης
Επιμέλεια κίνησης: Ελένη Κόντζιλα
Επιμέλεια μουσικής: Βασίλης Κουτσιλιέρης
Επιμέλεια κειμένου: Ντίνα Βερυκίου
Φωτογραφίες: Christopher Ambatzi-Crécy
Ηθοποιοί: Δημοσθένης Φίλιππας, Εύη Μητσοπούλου
Πληροφορίες παράστασης
Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134, 210 6453330)
Μέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, έως 29 Μαρτίου, ώρα 21.15
Διάρκεια παράστασης: 90λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: Κανονικό: 10 ευρώ/ Φοιτητικό, Άνεργοι, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 8 ευρώ / Ατέλειες: 5 ευρώ
Κατά το δελτίο τύπου, το «Αδάμ και Εύα» αποτελεί το πρώτο Love story του κόσμου, το οποίο μέσα από το οξύ και πάντα χιουμοριστικό βλέμμα του Mark Twain εκτυλίσσεται σε μια Εδέμ γεμάτη σαρκασμό, γέλιο αλλά και πόνο που πηγάζει απευθείας από την πρώτη αγάπη αλλά και την πρώτη απώλεια. Ο Αδάμ και η Εύα μιλούν για τις εμπειρίες τους στην Εδέμ, πριν και μετά την Πτώση. Ο Twain εμφυσά ζωή στους πρωτόπλαστους, πλάθοντας δύο αναγνωρίσιμους χαρακτήρες της πατριαρχικής κοινωνίας, για να σχολιάσει με τη σειρά του το χιλιοειπωμένο ερώτημα: Γιατί ο άντρας και η γυναίκα, δύο πλάσματα τόσο διαφορετικά από κατασκευής τους, πρέπει να ζουν μαζί; Ο Twain δεν αποπειράται να δώσει καμία απάντηση σ’ αυτό το αιώνιο ερώτημα, αντιθέτως το περιπλέκει φορτίζοντάς το με υπαρξιακές αγωνίες και κριτική στάση απέναντι στις «δομές εξουσίας»[...]. Η ιστορία της Γένεσης παίρνει μια ανάποδη στροφή μέσα από τη γραφή του Twain, ο οποίος επαναπροσδιορίζει την ιεραρχία των φύλων και δίνει στην Εύα τον πρώτο λόγο. Παράλληλα, οι πρωτόπλαστοι αποκτούν επιτέλους τη δική τους φωνή και μας αφηγούνται τις δικές τους εκδοχές των βιβλικών γεγονότων και της προϊστορικής καθημερινότητας.
Οι δύο ηθοποιοί έχουν στα χέρια τους ένα κείμενο δυνατό, αστείο και ταυτόχρονα διεισδυτικό, που ουσιαστικά μιλάει για τη σχέση των δύο φύλων, σε μια ιστορία που ξεκινάει από την πρώτη μέρα της Γένεσης και φτάνει στο σήμερα. Τελικά όμως, αποτελεί ένα κείμενο απαλλαγμένο από τόπο και χρόνο, που δίνει στους ηθοποιούς τη δυνατότητα, να παίζουν με τα συναισθήματα τους, τις εκφράσεις τους, αλλά και τις κινήσεις τους, να εξελίσσουν ό,τι συμβαίνει και να εξελίσσονται από αυτό.
Η Εύη Μητσοπούλου, με τα κατακόκκινα, πυκνά και μακριά της μαλλιά, είναι σα να έχει φτιαχτεί για έναν τέτοιο ρόλο. Ο λόγος της, αν κι ήταν πολύ πυκνός, ήταν καθαρός κι εκφραστικός, ενώ μάλιστα, οι εκφράσεις και κινήσεις της προκαλούσαν το γέλιο, ένα πιο «ποιοτικό» γέλιο. Στην αρχή έχει την αθωότητα του baby girl (δε μπορούσα να αποδώσω διαφορετικά την έκφραση) και χτίζει μαεστρικά το ρόλο της. Είναι η γυναίκα.
Στον αντίποδα, ο Δημοσθένης Φίλιππας, έπαιξε αρχικά με πιο εύκολες αποδόσεις, που προκαλούν και το πιο πηγαίο, «εμπορικό» γέλιο. Η εξέλιξη όμως του ρόλου του, με αποκορύφωμα φυσικά τη σκηνή που υποδύεται τον όφη, όπου είναι ξεκαρδιστικός, αναδεικνύουν την ερμηνεία του. Στην αρχή είναι κι αυτός ένα baby boy και προχωράει πιο αργά προς την ωριμότητα, όπως υποτάσσει ο ρόλος. Είναι ο άντρας.
Όταν στην πορεία γίνονται το «Εμείς», τότε οι ερμηνείες ξεφεύγουν από τον κωμικό τους χαρακτήρα, κι ενώνονται σε κάτι πιο βαθύ κι ουσιαστικό, δείχνοντας τη γκάμα των δυνατοτήτων τους.
Να σημειωθεί πως η Εύη Μητσοπούλου, έχει το πρόσταγμα όσων συμβαίνουν, αφού έχει κάνει τη διασκευή, τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία (μάλιστα όπως μας είπε στο τέλος της παράστασης και την παραγωγή). Τα σκηνικά των Αναστασία Κουτουμάνου κι Αγγελικής Λατάνη, φτιάχνουν έναν λιτό και λειτουργικό κήπο της Εδέμ, ή πάρκο όπως λέει η Εύα, που επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση των ηθοποιών. Έξυπνη κι η ιδέα της φόρμας των πρωτόπλαστων, με τις διαστάσεις τους (ύψος, πλάτη, μέση κ.τ.λ.), αν και θα μπορούσαν να πατήσουν στην ευκολία μιας γυμνής εμφάνισης (που θα «πουλούσε» και περισσότερο).
Το «Αδάμ κι Εύα» είναι μια ευχάριστη κωμωδία χαρακτήρων και καταστάσεων, που δε φωνάζει τα αστεία της αλλά τα ερμηνεύει. Απαλλαγμένη από πρώτα ονόματα και σκηνοθέτες, που επαναλαμβάνουν τους τηλεοπτικούς τους ρόλους και μανιέρες τους, χωρίς ίχνος δραματουργικής αξιοπρέπειας. Βέβαια, εκείνες οι παραστάσεις γεμίζουν τεράστια θέατρα, ενώ στο Studio Μαυρομιχάλη, με το ζόρι χωράνε 50 άτομα. Μια παράσταση που αξίζει να δεις!
Συντελεστές παράστασης
Διασκευή/Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Εύη Μητσοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Φώτου
Σκηνικά: Αναστασία Κουτουμάνου - Αγγελική Λατάνη
Κοστούμια: Μαντώ Ψυχουντάκη
Φωτισμοί: Γιώργος Ταμπακάκης
Επιμέλεια κίνησης: Ελένη Κόντζιλα
Επιμέλεια μουσικής: Βασίλης Κουτσιλιέρης
Επιμέλεια κειμένου: Ντίνα Βερυκίου
Φωτογραφίες: Christopher Ambatzi-Crécy
Ηθοποιοί: Δημοσθένης Φίλιππας, Εύη Μητσοπούλου
Πληροφορίες παράστασης
Studio Μαυρομιχάλη (Μαυρομιχάλη 134, 210 6453330)
Μέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη, έως 29 Μαρτίου, ώρα 21.15
Διάρκεια παράστασης: 90λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήρια: Κανονικό: 10 ευρώ/ Φοιτητικό, Άνεργοι, κάτω των 25 ετών και άνω των 65 ετών: 8 ευρώ / Ατέλειες: 5 ευρώ
Σχετικό θέμα