Ο Zbigniew Preisner είναι ένας από τους σπουδαιότερους και διασημότερους σύγχρονους συνθέτες στον κόσμο. Οι μουσικές του και οι μελωδίες του αγγίζουν τον ακροατή, «συνομιλούν» με τα συναισθήματά του και τον συγκινούν βαθύτατα.
Πολωνικής καταγωγής, με όνομα άρρηκτα συνδεδεμένο με τον μεγάλο σκηνοθέτη Krzysztof Kieślowski («Η διπλή ζωή της Βερόνικα», «Τα τρία χρώματα: Μπλε ταινία, Λευκή και Κόκκινη», «Ο Δεκάλογος») και με ένα τεράστιο ταλέντο να εισχωρεί στα ενδότερα, ταξιδεύοντας κάθε αίσθησή μας.
Ο σπουδαίος συνθέτης πρόκειται να εμφανιστεί στην Ελλάδα και, συγκεκριμένα, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών για δύο συναυλίες με τη συμμετοχή σημαντικών ονομάτων στις 3 και 4 Νοεμβρίου 2018, για να θυμίσει στο ελληνικό ότι η μουσική αναβλύζει αγάπη και δύναμη.
Με αφορμή τις συναυλίες αυτές υπό τον τίτλο «Η κοσμοπλάστρα μουσική του Zbigniew Preisner», τον συναντήσαμε στο κέντρο της Αθήνας και συνομιλήσαμε μαζί του για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Ο περισσότερος κόσμος σας έχει συνδέσει με τον Krzysztof Kieślowski. Η μεταξύ σας συνεργασία «γέννησε» αριστουργήματα. Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να έχετε τόσο μεγάλη χημεία καλλιτεχνικά;
Πραγματικά, δεν ξέρω. Κατά τη γνώμη μου, ήταν τυχαίο, όπως και στην ταινία του, αλλά ο Krzysztof έλεγε πως για να έχεις καλή τύχη, πρέπει να το αξίζεις κιόλας. Οπότε, θεωρώ ότι ίσως το άξιζα. Ωστόσο, ξέρεις ότι τέτοιες σχέσεις στη ζωή δεν συμβαίνουν πολύ συχνά. Απλώς έγινε και ήταν κάτι το πολύ όμορφο.
Υποστηρίζετε ότι «ζούμε με συναισθήματα». Η αλήθεια είναι ότι με τη μουσική σας εισχωρείτε στην ψυχολογία του ακροατή. Πώς το καταφέρνετε αυτό;
Δεν ξέρω πώς ακριβώς συμβαίνει αυτό. Πάντως, κάποιοι γνωστοί μου που είναι γιατροί στο Παρίσι, έχουν χρησιμοποιήσει τη μουσική μου για να κάνουν ψυχοθεραπείες. Ίσως επειδή εγώ γράφω μουσική για τρελούς! Στην ουσία, γράφω μουσική για τον εαυτό μου και για την ταινία που προορίζεται. Αν η μουσική μου αρέσει σε κάποιον κι αν, ακόμη περισσότερο, κάποιον τον βοηθάει, αυτό μου δίνει χαρά.
Συνεργαστήκατε με τον David Gilmour στο "On An Island" το 2006, στο "Live In Gdansk" το 2008, αλλά και στο "Rattle That Lock" το 2015. Ποια η σχέση σας με την ροκ μουσική; Φαντάζεστε τον εαυτό σας να εμπλέκεται με αυτό το είδος περισσότερο στο μέλλον;
Εγώ μεγάλωσα με τη ροκ μουσική! Όταν ήμουν στο Λύκειο και όταν ήμασταν όλοι 16-17 χρονών, ακούγαμε τους PinkFloyd. Εγώ γενικά μεγάλωσα ακούγοντας ροκ συγκροτήματα: Rolling Stones, Slade, King Crimson και άλλα. Δεν υπάρχει τόσο μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη ροκ μουσική και τη μουσική που γράφω, έχουν αρκετά κοινά στοιχεία. Γι’ αυτό και όταν ενώνεται η μουσική του David Gilmour με τη δική μου, τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά. Το αν θα συνεχίσω να κάνω κάτι τέτοιο στο μέλλον, δεν το ξέρω.
Κάποια στιγμή είχατε δηλώσει πως στα επόμενα σχέδιά σας είναι η μελοποίηση των ποιημάτων του Κωνσταντίνου Καβάφη. Τι σας αρέσει στην ποίησή του;
Ήθελα να κάνω κάτι με τον Καβάφη και συγκεκριμένα κάτι σχετικό με τον καιρό των βαρβάρων, γιατί πιστεύω ότι η εποχή μας είναι μια εποχή βάρβαρη. Στον Καβάφη οι βάρβαροι δεν ήρθαν, αλλά πιστεύω ότι, δυστυχώς, σε εμάς έρχονται. Δεν είναι, όμως, δυνατό να γράψω μουσική για αυτόν. Εγώ, τουλάχιστον, δεν μπορώ. Όταν διάβασα το έργο του, κατάλαβα ότι υπάρχει ένα είδος ποίησης για το οποίο δεν πρέπει να γράφεις μουσική. Ωστόσο, θέλω να κάνω ένα άλλο project, το οποίο να είναι συνδεδεμένο με την Ελλάδα. Θέλω να κάνω μία όπερα η οποία θα ονομάζεται «Κασσάνδρα». Ξέρουμε στην Ελλάδα ποια είναι η μάντισσα Κασσάνδρα και ότι έλεγε το μέλλον. Θέλω να κάνω κάτι το οποίο να σχετίζεται με την μοντέρνα Κασσάνδρα, τη σημερινή. Αμφιβάλλω, πάντως, αν τα μηνύματα αυτά της Κασσάνδρας θα ήταν ευχάριστα.
Ποια τα όνειρά σας για το μέλλον;
Θα ήθελα, καταρχήν, να τελειώσω τη ζωή μου στη Ρόδο. Αγόρασα εκεί ένα σπίτι πριν από τρία χρόνια και σε εκείνο το μέρος είναι που βρισκόμουν τελευταία. Μ’ αρέσει πάρα πολύ που μένω στην Ελλάδα και αγαπώ πάρα πολύ τους ανθρώπους στη Ρόδο. Επίσης, θα ήθελα να γράψω κάτι ακόμα. Νομίζω ότι το να γράφω την «Κασσάνδρα» στη Ρόδο, θα ήταν κάτι το ιδανικό για μένα, γιατί θα είναι μια πανέμορφη αντίθεση: υπέροχη χώρα, υπέροχο νησί, αλλά έρχονται δύσκολοι καιροί.
Πληροφορίες για τις συναυλίες εδώ.
