Πήραν το χρόνο τους και η αναμονή άξιζε και με το παραπάνω. Περί τα εννέα χρόνια μετά την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με νέο υλικό, σπάνε την αρίθμηση στην ονοματολογία των δίσκων τους (ΙΙ & ΙΙΙ οι τίτλοι των δύο πρηγούμενων) και καταθέτουν το Στην Κοιλιά του Κήτους αναζωπυρώνοντας το ενδιαφέρον μας για την εγχώρια δισκογραφία. Τελικά, ναι, γίνονται αξιόλογα πράγματα εντός των τειχών από ανθρώπους σαν τους Mode Plagal που δεν ξέρουν από τείχη...
Το αποδεικνύει όλη η διαδρομή τους σαν group, αλλά και κάθε μέλους ξεχωριστά. Μουσικοί πολύ υψηλού επιπέδου όλοι τους, με διαρκή δραστηριότητα εντός και εκτός Ελλάδας, με συμμετοχές σε σημαντικά Φεστιβάλ, με συμπράξεις που ξεχωρίζουν γιατί ανοίγουν δρόμους μουσικά, με συμβολή σε δίσκους γνωστών τραγουδοποιών και συγκροτημάτων. Έγινε λόγος για την 9χρονη δισκογραφική σιγή τους, αλλά μόνο ανενεργοί δεν ήταν. Έντονη συναυλιακή (και γενικώς live) παρουσία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και δύο συμπράξεις που έδωσαν ισάριθμους εξαιρετικούς δίσκους (Στου Βοσπόρου το Πέρα με Τούρκους μουσικούς και η Κάθοδος των Σαλτιμπάγκων με τους Χαϊνηδες).
Πώς χωρούν σε ένα δίσκο το χιούμορ και τα μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας του Μποστ, ο Ντοστογιέφσκι, η ποίηση του Τάκη Συρέλλη και η αγνή δημοτική ερωτική ποίηση; Πώς συνδέονται ο αυτοσχεδιασμός της jazz, το fusion, το funk, το balkan, το rock και η ντιπ βουκολική μας παράδοση; Οι απαντήσεις είναι μέσα Στην Κοιλιά του Κήτους. Στην οποία οι Plagal μοιάζουν πλήρως απελευθερωμένοι, χωρίς ίχνος άγχους και "πρέπει". Οι διασκευές σε γνωστά δημοτικά τραγούδια αφέθηκαν στην άκρη, χωρίς να λείπουν φυσικά οι αναφορές στην παράδοση (λ.χ. στο εξαιρετικό Η Πούλια / Το Γράμμα). Οι Mode Plagal κάνουν ένα ακόμα βήμα, παίρνουν λόγια κυρίως από τη λογοτεχνία και μαζί με τα μαγευτικά ορχηστρικά τους δίνουν έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της χρονιάς.
Και μόνο για την επιλογή του Μποστ (ψάξε και βρες ποιός ήταν, αν δεν τον ξέρεις) θα άξιζε ένα τεράστιο "μπράβο" στους Mode Plagal. Η ευφυϊα των αφηγηματικών, έμμετρων ποιημάτων του σοκάρει! Δεν μπορείς να πιστέψεις το πόσο χιούμορ, σαρκασμό και κριτική ματιά συμπυκνώνει μέσα σε μερικούς στίχους, όπως η απόλυτα διδακτική (και πάντα χιουμοριστική) ιστορία του Η μόνη σίγουρη οδός που καταπιάνεται με την αντίθεση Πλούτου-Φτώχειας και τη συμβολή του Κράτους στη διατήρησή της ή το απίστευτο Ο Βίος Παναγιώτου όπου θα κρατάς την κοιλιά σου απ'τα γέλια με την παρεξήγηση που προκαλούν τα ομόηχα "επώλησε το γιωτ του" και "επώλησε τον γυιό του". Το μόνο ψεγάδι που βρήκα, με αφορμή ειδικά τα λόγια του Μποστ, είναι ότι οι ερμηνείες των Plagal δεν είναι τόσο "καθαρές" στα αυτιά και - αν δεν έχεις τους στίχους μπροστά σου - χάνεις κάποια κομμάτια σημαντικά για την κατανόηση του λεπτού και ευφυέστατου χιούμορ των ιστοριών.
Οι Mode Plagal παραδίδουν εδώ και χρόνια μαθήματα "ανοιχτομυαλιάς" και "ψαξίματος" στη μουσική και το τραγούδι μας. Το Στην κοιλιά του κήτους έρχεται να επιβεβαιώσει ό,τι ξέραμε γι'αυτούς και να προσθέσει ένα άνοιγμά τους στη δημιουργία τραγουδιών με λογοτεχνικές επιρροές, αλλά και πολλές νέες ηχητικές εικόνες στον καμβά που φέρει την υπογραφή τους, μοναδική, κατά τη γνώμη μου, στην ελληνική μουσική.
info
-Κυκλοφορία: 12/2010 (Lyra)
-Δελτίο Τύπου του δίσκου εδώ
-Οι Mode Plagal είναι οι: Θοδωρής Ρέλλος (σαξόφωνο), Κλέων Αντωνίου (ηλ. κιθάρα), Florian Mikuta (πιάνο, synthesizers κ.ά.), Αντώνης Μαράτος (μπάσο), Τάκης Κανέλλος (drums)
-Ιστοσελίδα: www.modeplagal.gr
Το αποδεικνύει όλη η διαδρομή τους σαν group, αλλά και κάθε μέλους ξεχωριστά. Μουσικοί πολύ υψηλού επιπέδου όλοι τους, με διαρκή δραστηριότητα εντός και εκτός Ελλάδας, με συμμετοχές σε σημαντικά Φεστιβάλ, με συμπράξεις που ξεχωρίζουν γιατί ανοίγουν δρόμους μουσικά, με συμβολή σε δίσκους γνωστών τραγουδοποιών και συγκροτημάτων. Έγινε λόγος για την 9χρονη δισκογραφική σιγή τους, αλλά μόνο ανενεργοί δεν ήταν. Έντονη συναυλιακή (και γενικώς live) παρουσία όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και δύο συμπράξεις που έδωσαν ισάριθμους εξαιρετικούς δίσκους (Στου Βοσπόρου το Πέρα με Τούρκους μουσικούς και η Κάθοδος των Σαλτιμπάγκων με τους Χαϊνηδες).
Πώς χωρούν σε ένα δίσκο το χιούμορ και τα μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας του Μποστ, ο Ντοστογιέφσκι, η ποίηση του Τάκη Συρέλλη και η αγνή δημοτική ερωτική ποίηση; Πώς συνδέονται ο αυτοσχεδιασμός της jazz, το fusion, το funk, το balkan, το rock και η ντιπ βουκολική μας παράδοση; Οι απαντήσεις είναι μέσα Στην Κοιλιά του Κήτους. Στην οποία οι Plagal μοιάζουν πλήρως απελευθερωμένοι, χωρίς ίχνος άγχους και "πρέπει". Οι διασκευές σε γνωστά δημοτικά τραγούδια αφέθηκαν στην άκρη, χωρίς να λείπουν φυσικά οι αναφορές στην παράδοση (λ.χ. στο εξαιρετικό Η Πούλια / Το Γράμμα). Οι Mode Plagal κάνουν ένα ακόμα βήμα, παίρνουν λόγια κυρίως από τη λογοτεχνία και μαζί με τα μαγευτικά ορχηστρικά τους δίνουν έναν από τους σημαντικότερους δίσκους της χρονιάς.
Και μόνο για την επιλογή του Μποστ (ψάξε και βρες ποιός ήταν, αν δεν τον ξέρεις) θα άξιζε ένα τεράστιο "μπράβο" στους Mode Plagal. Η ευφυϊα των αφηγηματικών, έμμετρων ποιημάτων του σοκάρει! Δεν μπορείς να πιστέψεις το πόσο χιούμορ, σαρκασμό και κριτική ματιά συμπυκνώνει μέσα σε μερικούς στίχους, όπως η απόλυτα διδακτική (και πάντα χιουμοριστική) ιστορία του Η μόνη σίγουρη οδός που καταπιάνεται με την αντίθεση Πλούτου-Φτώχειας και τη συμβολή του Κράτους στη διατήρησή της ή το απίστευτο Ο Βίος Παναγιώτου όπου θα κρατάς την κοιλιά σου απ'τα γέλια με την παρεξήγηση που προκαλούν τα ομόηχα "επώλησε το γιωτ του" και "επώλησε τον γυιό του". Το μόνο ψεγάδι που βρήκα, με αφορμή ειδικά τα λόγια του Μποστ, είναι ότι οι ερμηνείες των Plagal δεν είναι τόσο "καθαρές" στα αυτιά και - αν δεν έχεις τους στίχους μπροστά σου - χάνεις κάποια κομμάτια σημαντικά για την κατανόηση του λεπτού και ευφυέστατου χιούμορ των ιστοριών.Οι Mode Plagal παραδίδουν εδώ και χρόνια μαθήματα "ανοιχτομυαλιάς" και "ψαξίματος" στη μουσική και το τραγούδι μας. Το Στην κοιλιά του κήτους έρχεται να επιβεβαιώσει ό,τι ξέραμε γι'αυτούς και να προσθέσει ένα άνοιγμά τους στη δημιουργία τραγουδιών με λογοτεχνικές επιρροές, αλλά και πολλές νέες ηχητικές εικόνες στον καμβά που φέρει την υπογραφή τους, μοναδική, κατά τη γνώμη μου, στην ελληνική μουσική.
info
-Κυκλοφορία: 12/2010 (Lyra)
-Δελτίο Τύπου του δίσκου εδώ
-Οι Mode Plagal είναι οι: Θοδωρής Ρέλλος (σαξόφωνο), Κλέων Αντωνίου (ηλ. κιθάρα), Florian Mikuta (πιάνο, synthesizers κ.ά.), Αντώνης Μαράτος (μπάσο), Τάκης Κανέλλος (drums)
-Ιστοσελίδα: www.modeplagal.gr
Σχετικό θέμα