Αν με ρωτούσε κάποιος ποιες θα είναι οι βρετανικές νέες σχετικά μπάντες που θα ήθελα να δω ζωντανά, είναι σίγουρο ότι μια από αυτές θα ήταν οι Black Country, New Road, μια μπάντα που συμπάθησα ιδιαίτερα ήδη από τα πρώτα ακούσματα, που πάντα μου κινούσε την περιέργεια πώς θα μπορούσαν να είναι μια live τους εμφάνιση.
Υπάρχει μια ρήση που λέει «Πρόσεχε το τι εύχεσαι», ρήση που στην περίπτωσή μου και για πολύ καλή μου τύχη βεβαίως εγινε πραγματικότητα στα περίχωρα του Μιλάνο στην Ιταλία.
Παρακάτω θα επιχειρήσω μια σκιαγράφηση πρώτα του συναυλιακού χώρου και βεβαίως τις εντυπώσεις που μου άφησε αυτή η πρώτη συναυλιακη μου εμπειρία με μια από τις καλύτερες νέες μπάντες της Μεγάλης Βρετανίας.
Καλοκαιρινές διακοπές και ένα απρόσμενο live
Μάλλον ευλογημένος θα πρέπει να αισθάνεσαι όταν σχεδιάζεις τις καλοκαιρινές σου διακοπές και διαπιστώνεις ότι την πρώτη κιόλας μέρα θα έχεις την τύχη και τη χαρά να δεις live μια μπάντα που έχεις εδώ και χρόνια σε μεγάλη εκτίμηση, και μάλιστα πρώτη φορά!
Παρόλο που είχα αφιχθεί, λοιπόν, στο Μιλάνο λίγες ώρες πριν, με ελάχιστο ύπνο και ξεκούραση και έχοντας επίσης στο νου ότι θα πρέπει να βρω τρόπο να διανύσω τα 24 συνολικά χιλιόμετρα στο πανε-ελα ξενοδοχειο-συναυλια και τουμπαλιν, ουδεμια στιγμή σκέφτηκα να εγκαταλείψω.
Αφού πήρα τις κατάλληλες οδηγίες για το μετρό (μετρο υπαρκτο με σαρκα και οστά, όχι… πέτσινο σαν της ερωτικής Θεσσαλονίκης), αλλάζοντας τέσσερις σταθμούς, διένυσα την απόσταση των 12 χιλιομέτρων με μόλις 20 ευρώ και 20 λεπτά.
Ο καταπληκτικός συναυλιακός χώρος με το όνομα Circolo Magnolia
Είχα ήδη κάνει τη μελέτη μου για το συναυλιακό χώρο, το Circolo Magnolia, ένα τεράστιο πάρκο έξω από την πόλη κοντά σε ένα από τα αεροδρόμια του Μιλάνο, συγκεκριμένα στο Linate Airport. Να πούμε λίγα λόγια για το συναυλιακό αυτόν χώρο, γιατί πραγματικά αξίζει τον κοπο.
Υπάρχει ως πολυχώρος εκδηλώσεων από το 2005. Λειτουργει με απολυτα περιβαλλοντολογικούς όρους σε όλα τα επίπεδα. Φανταστείτε ότι ακόμα και τα ποτήρια της μπίρας είναι φτιαγμένα από υλικά φιλικά προς το περιβάλλον.
Ένα πολύ βασικό σκέλος στη λειτουργία του χώρου είναι, φυσικά, οι συναυλίες, όπου διαπίστωσα ότι έχει δύο σκηνές, μια τεράστια για τα πιο «μεγάλα» και γνωστά ονόματα και μια μικρότερη, οπου εμφανίζονται ονόματα του βεληνεκούς των Black Country, New Road. Επίσης, κατά καιρούς λαμβάνουν χώρα εκεί φεστιβάλ βιβλιου, κινηματογραφου και διάφορες άλλες εκδηλώσεις.
Είναι ένας πολύ μεγάλος χώρος με ανοιχτές πύλες για όλους τους ανθρώπους, πιστεύοντας στην «ανοιχτή» πολυσυλλεκτική κοινωνία και στην καταπολέμηση της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού, της ομοφοβίας, του μίσους γενικά.
Το μόνο… μειονέκτημα που διαπίστωσα είναι το ότι υπάρχουν πολλά κουνούπια —μην ξεχνάμε κιόλας ότι ουσιαστικά βρισκόμαστε σε ένα μεγάλο πάρκο!
Το ιδιαίτερο ξεκίνημα της συναυλίας και ένα υπέροχο κοινό
Πάμε στα της συναυλίας τώρα. Το κοινό απαριθμούνταν από μόλις μερικές εκατοντάδες φίλους των Black Country, New Road που όμως πραγματικά αδημονούσαν να δουν ζωντανά το συγκρότημα και συχνά μπιζάριζαν ώστε να τους ωθήσουν να βγουν στη σκηνή.
Μέχρι να πάρουν ο καθένας την θέση του επί σκηνής, στα μεγάφωνα του χώρου είχαμε την έκπληξη να ακούσουμε ως intro του live τους… Bon Jovi και το τραγούδι τους "You Give Love A Bad Name". Πιθανότατα να επρόκειτο για ένα δείγμα του περίφημου βρετανικού χιούμορ! Κατάφεραν έτσι, λοιπόν, από την αρχή να δημιουργήσουν μια κατάσταση ευφορίας, κατι που συνεχίστηκε καθ'ολη τη συναυλία με το βιτριολικό χιούμορ του σαξοφωνίστα Lewis Evans.
Όταν, λοιπόν, ο καθένας και η καθεμιά πηρε τη θέση του πάνω στο stage, μας φιλοδώρησαν με τις τόσο ιδιαίτερες μουσικές τους για μια ωρα και μας έκαναν συνεπιβάτες σε ένα ηχητικο rollercoaster.
Όπως έγραψα και παραπάνω, τους είδα live για πρώτη φορα και έτσι διαπίστωσα από κοντά ότι τους αδικεί κατάφορα το να χαρακτηρίσεις τη μουσική τους απλα ως experimental rock, post rock ή post punk. Αυτό φάνηκε σχεδόν αμέσως με την έναρξη της εμφάνισης τους, με το κομμάτι “Up Song”. ΟΚ, έχουν πράγματι στιγμές από όλα αυτά τα είδη στον ήχο τους, αλλά έχουν και πολύ περισσότερα στοιχεία. Για παράδειγμα, προσωπικά διαπίστωσα σε πάρα πολλά σημεία στα τραγούδια τους κάποια ξεκάθαρα jazz αποσπάσματα.
Εκεί, λοιπόν, που είχες την εντύπωση ότι τα τραγούδια τους αρχίζουν να γίνονται υπέρ το δέον down tempo, ως δια μαγείας δεν άφηναν τη μουσική να βαλτώσει αλλά έξαφνα της έδιναν μια άλλη ηχητική προοπτική με ένα ξέσπασμα.
Το set των Black Country, New Road ήταν σχεδόν πιστη αντιγραφή από την πιο πρόσφατη επίσημη κυκλοφορία τους, το ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο τους “Live At Bush Hall”, ο οποίος παράλληλα αποτελεί και ένα film score.
Δεν έπαιξαν κανενα τραγούδι από τις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες τους, πιθανότατα δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο και το σεβασμο τους στον πρώτο τους τραγουδιστή και κιθαρίστα, τον Isaak Wood, ο οποίος άφησε τη θέση του ως leader του σχήματος λόγω σοβαρών προβλημάτων με την ψυχική του υγεία.
Τα φωνητικά είχε αναλάβει σε μεγάλο ρόλο ο σαξοφωνίστας και φλαουτίστας των Black Country, New Road Lewis Evans με τη δυνάμει βοήθεια και ολου του υπόλοιπου πολυμελούς σχήματος.
Τα εν λόγω τραγούδια, όπως φάνηκε και επι του πρακτέου, δημιουργήθηκαν για να μπορούν να συνεχίσουν τις ζωντανές τους εμφανίσεις μέχρι να αποφασίσουν να κυκλοφορήσουν την επόμενη καθαρά στουντιακή δουλειά τους. Μην ξεχνάμε, λοιπόν, ότι το γκρουπ είναι σε μια μεταβατική περίοδο και θα πρέπει να δει το μέλλον του με μια διαφορετικη οπτική.
Ιδιαίτερη μνεία θα πρέπει να γίνει και στο κατά βάση ιταλικό κοινό τους που παραβρέθηκε στο Circolo Magnolia στα μέσα του καλοκαιριου, το οποίο σε στιγμές τραγουδούσε όλους τους στίχους και αποθέωνε το συγκρότημα.
Επίλογος
Οι Black Country, New Road έδειχναν ότι απολάμβαναν τις στιγμές πάνω στη σκηνή, όμως δυστυχώς περιορίστηκαν στη μία ώρα συναυλίας, μια ώρα που πέρασε πολύ γρήγορα. Μας αποχαιρέτησαν με το reprise του “Up Song” και αποχώρησαν από τη σκηνή εν μέσω αποθέωσης, ευχαριστώντας τον κοσμο που παραβρέθηκε σε αυτήν τη μικρή ιταλική τους τουρνέ, την πρώτη τους στη συγκεκριμένη χώρα, από ό,τι κατάλαβα.
Το συγκρότημα από το Cambridgeshire έδειξε εμπράκτως ότι ανήκει στην νεα βρετανική εμπροσθοφυλακή, με συνοδοιπόρους τους συγκροτήματα όπως οι Black Midi, Squid, Yard Act και κάποια ακόμη. Αποχωρώντας απόλυτα ικανοποιημένος από τον τόσο όμορφο αυτόν συναυλιακό χώρο (σκεπτόμενος ότι στις 2 Αυγούστου θα εμφανίζονταν εκεί οι αγαπημένοι Russian Circles), με το πρόσημο να είναι απόλυτα θετικο με την ολιγόωρη παρουσία μου εκεί, θα ήθελα να τους ξαναδώ, αυτήν τη φορά σε κλειστό συναυλιακο χώρο και πιθανότατα χειμώνα, ώστε να βιώσω και να νιώσω τόσο τη μουσική οσο και τη στιχουργική τους πανδαισία και σε ένα εντελώς διαφορετικο mood, που είμαι σίγουρος ότι θα τους ταιριάζει ίσως και ακόμα περισσότερο από το καλοκαιρινο.
BLACK COUNTRY, NEW ROAD SETLIST
- Up Song
- The Boy
- 24/7 365 British Summer
- I Won't Always Love You
- Across The Pond Friend
- Laughing Song
- Nancy Tries To Take The Night
- Turbines/Pigs
- Dancers
- UP SONG (REPRISE)
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Άκη Καλλόπουλο και στο MixGrill.