To διήμερο της επίσκεψης των James στην Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επιτυχημένο σχεδόν απ'όλες τις απόψεις. Ξεκίνησε το μεσημέρι της δευτέρας με την (καθιερωμένη πλέον;) συνέντευξη του Tim Booth στον Αντώνη Κανάκη και την παρέα του (αυτή την φορά για τον σταθμό τους), που πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν ήταν κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον, ούτε ακούσαμε κάτι που δεν είχαμε ξανακούσει. Και εκεί περίπου γύρω στο μεσημέρι ακούμε ότι οι James θα παίξουν ένα δωρεάν secret set στον Λευκό Πύργο!
Εννοείται πως η λέξη secret set μας θυμίζει Glastonbury, αλλά αφού μαζέψουμε τα σάλια μας και επανέλθουμε στην πραγματικότητα, συνειδητοποιούμε πόσο έξυπνη είναι η ιδέα απ'όλες τις πλευρές! Καταρχάς τα τελευταία 4-5 χρόνια τουλάχιστον, δεν νομίζω να έχει ξαναγίνει κάτι ανάλογο με ξένο συγκρότημα που επισκέπτεται την χώρα μας (και secret και δωρεάν). Κατά δεύτερον αποτελεί μια πολύ ωραία ιδέα για την διαφήμιση της συναυλίας του συγκροτήματος με την δημιουργία του ανάλογου buzz online και offline στην πόλη. Και επιπλέον, το δωρεάν show θα μπορούσε να θεωρηθεί (από τους πιο ρομαντικούς) και ως δώρο του συγκροτήματος στους Έλληνες θαυμαστές τους που τους στηρίζουν τόσα χρόνια ή/και δεν έχουν να δώσουν 28-40 ευρώ για να τους δουν σε συναυλιακό χώρο
Ψάχναμε για κανένα 20αλεπτο να βρούμε το συγκρότημα, που δεν ήταν ακριβώς στον Λευκό Πύργο όπως είχαμε μάθει. Τελικά τους βρίσκουμε σε ένα παρκάκι/καφετέρια/παιδότοπο (που αργότερα μάθαμε πως λέγεται Ξαρχάκος) να ξεκουράζονται, αφού έχουν παίξει 1-2 τραγούδια, περιμένοντας να φτάσει περισσότερος κόσμος. Για τον χώρο που έγινε το set θα μπορούσα χαλαρά να αφιερώσω άλλο ένα άρθρο, αλλά θα συνοψίσω λέγοντας πως είναι από τους πιο cult χώρους που έχω δει να παίζεται live μουσική. Το σουρεαλιστικό σκηνικό είχε τα πάντα: τραπεζάκια στυλ καφετέριας μπροστά από το mini micro stage (5x5) , 10-20 άτομα να πίνουν τον καφε/ποτο τους και τον Tim Booth να ανεβαίνει πάνω στα τραπέζια για να είναι πιο κοντά στον κόσμο που είναι από πίσω (και πρέπει να ήταν γύρω στα 1000 άτομα) και αυτοί να τον βγάζουν φωτογραφία.
Η όλη σουρεαλ/cult κατάσταση όμως ταίριαζε ωραία τόσο στον αυθορμητισμό της συναυλίας όσο και στα τραγούδια του συγκροτήματος που συνολικά δημιούργησαν μια ευχάριστη ατμόσφαιρα. Το secret set τέλειωσε με το Getting Away και highlight τις κοπελιές που χόρεψαν μαζί με τον Tim …
Να περάσουμε στα της κύριας συναυλίας τώρα. Φτάνουμε στο Ιβανώφειο γύρω στις 21.20, ίσα-ίσα για να ακούσουμε τα τελευταία τραγούδια των infidelity. Η μπάντα "που επιλέχθηκε από τους ίδιους τους James" ήταν συμπαθητική με αρκετά βαρύ ήχο που μπορεί να μην ταίριαζε 100% στην πιο mainstream μουσική των James αλλά ήταν ότι πρέπει για opening act. Βέβαια το buzz killer ήταν η αναμονή περίπου 1 ώρας από το τέλος του support μέχρι να βγουν οι James (βγήκαν στην σκηνή γύρω στις 22.30)
Πριν περάσουμε στους James ας πούμε μερικά λόγια για τον χώρο .Η συναυλία μεταφέρθηκε την τελευταία εβδομάδα από το (μεγάλο σε χωρητικότητα ) Paok arena στο Ιβανώφειο, "Λόγω τεχνικών προβλημάτων" σύμφωνα με τον promoter. O Tim Booth βέβαια είχε άλλη εξήγηση. " Είχαμε κλείσει να παίξουμε σε μεγαλύτερο χώρο αλλά η εταιρεία πίστευε πως δεν θα έρθετε σε (δύσκολα οικονομικά) στιγμές σαν και τις τωρινές. Οπότε σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ." Τα σχόλια δικά σας.
Το Ιβανώφειο γενικά δεν προτιμάται για διοργάνωση συναυλιών καθώς είναι κυρίως γήπεδο μπάσκετ και σπάνια δίνεται για συναυλία. Παρ' ολα αυτά ήταν σε αρκετά καλή κατάσταση με τον κόσμο να γεμίζει τις κερκίδες και μέρος της αρένας. Συνολικά το στάδιο γέμισε και πρέπει να είχε 3.000 - 4.000 άτομα .Ο ήχος ήταν πραγματικά μέτριος και σε ορισμένες στιγμές γίνονταν αρκετά ενοχλητικός.
Πάμε στα καθαρά της συναυλίας τώρα. Στις 22.30, ο Tim Booth στην σκηνή και χωρίς πολλά λόγια ξεκινάει με το αρκετά υποτονικό Dust Motes που δεν είναι και ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος να ξεκινήσεις μια συναυλία. Παρ' όλα αυτά, σταδιακά οι James άρχισαν να αποκτάν ρυθμό με κορύφωση την μέση του set που με τα She's a star, sometimes και lose control στην σειρά απογείωσαν τον κόσμο!
Ίσως το highlight της βραδιάς ήταν όταν ο Tim αφού διέσχισε την μισή αρένα, ανέβηκε πάνω στον πάγκο του μπαρ (περίπου στην μέση του σταδίου) και τραγουδούσε το refrain του Sometimes σε ένα απίστευτο sing along με όλο το υπόλοιπο στάδιο να τον ακολουθεί! Το κύριο set κλείνει με το Sit Down που ο Tim περνάει και το πολιτικό του μήνυμα. Μετά από σύντομη αναμονή (και περιέργως αρκετά ένθερμη ανταπόκριση του κοινού) το συγκρότημα επιστρέφει για encore με το Laid (στο οποίο κλασικά ο κόσμος ανεβαίνει στην σκηνή) και φυσικά κλείσιμο με Getting Away with it . Συνολικά πολύ προσεγμένο setlist και ακόμη κι αν είχε μερικές ελλείψεις ήταν χορταστικό και κύλησε ωραία
Γενικά ο Tim Booth επιβεβαίωσε για ακόμα μια φορά ότι ανήκει σε μια γενιά front man που περιλαμβάνει τραγουδιστές όπως ο Damon Albarn και ο Jarvis Crocker , οι οποίοι έχουν στο DNA τους την επικοινωνία και την διαδραστικότητα με το κοινό και κάνει τους "απογόνους" τους των 00s να μοιάζουν αγοραφοβικοί μπροστά τους. Η απόδοση της υπόλοιπης μπάντας σε υψηλά επίπεδα χωρίς να ξεχωρίζει όμως κάποιος συγκεκριμένος μουσικός.
Είμαι σίγουρος πως ο περισσότερος κόσμος έφυγε από το Ιβανώφειο αρκετά ικανοποιημένος και ευχαριστημένος και αυτό είναι που μετράει σε μια τέτοια συναυλία με τόσο ετερόκλητο (και mainstream;) κοινό
Συνολικά το διήμερο των James στην Θεσσαλονίκη ήταν αρκετά επιτυχημένο. Μπορεί κάποιοι να γκρινιάξετε που μας επισκέφτηκαν για 499η φορά αλλά σε περιόδους κρίσης είναι λογικό οι εταιρίες να φέρνουν πιο "σίγουρα" ονόματα και αυτό που μετράει είναι αν ο κόσμος πέρασε καλά. So, mission accomplished!