Την προηγούμενη Παρασκευή παρακολουθήσαμε τη Μήδεια του Μποστ στο Ηρώδειο από το θέατρο Στοά. Η παράσταση καυστική με αιχμές στη σύγχρονη πραγματικότητα ανέβηκε την πιο κατάλληλη στιγμή. Η παράσταση ξεκίνησε λίγο μετά τις εννέα. Το Ηρώδειο δε γέμισε, λόγω και του αβέβαιου καιρού. Και στις δύο παραστάσεις που έλαβαν χώρα, όμως, έδωσε το παρόν πέντε χιλιάδες κόσμος.
Ο χώρος
Ήταν μία από τις πρώτες φορές που βρέθηκα στο Ηρώδειο και πραγματικά ο χώρος με μάγεψε. Όπως έχω επισημάνει και σε άλλο άρθρο μου, είναι πολύ όμορφα όσα παίρνεις όταν βρίσκεσαι σε αυτό το χώρο. Τα σκηνικά ήταν λιτά και ίσως αναμενόμενα, έχοντας στο μυαλό μας τον Μποστ. Πατώντας πάνω στην τραγωδία, υπήρχε η κυρία είσοδος του Παλατιού και οι πάροδοι. Έξω από το παλάτι υπήρχε ένα παγκάκι και ένα τραπέζι με καρέκλες.
Η υπόθεση
Στη σελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου γράφει:
Τι συμβαίνει όταν η Μήδεια, μια καλόγρια, ένας καλόγερος, ο Ιάσων, αλλά και ο ίδιος ο Ευριπίδης… συναντιούνται στη σύγχρονη Ελλάδα, κουβαλώντας το παρελθόν και το παρόν τους; Άλλαξε άραγε κάτι στην ελληνική κοινωνία από το 1993, όταν πρωτοπαρουσιάστηκε η Μήδεια του Μποστ σημειώνοντας τεράστια επιτυχία; Γιατί ο Έλληνας χαίρεται να μαστιγώνεται από το καυστικό χιούμορ του Μποστ; Μήπως επειδή παραμένουμε παιδιά και μας αρέσει να μας τα «ψέλνουν»; Τι είναι αυτό που κάνει μερικά έργα να παραμένουν «αθάνατα»; Απαντήσεις θα δώσει στο Ηρώδειο ο σκηνοθέτης της παράστασης Θανάσης Παπαγεωργίου.
(Παραθέτω την περιγραφή αυτή καθώς, πέρα από το ότι παρουσιάζει την υπόθεση, μου δίνει τροφή για σχολιασμό. Επιτρέψτε μου να το κάνω αυτό στο τέλος του άρθρου.)
Οι ερμηνείες
Οι ερμηνείες ήταν στο σύνολό τους πολύ καλές, με εκείνη του Ευριπίδη, αλλά και του χορού σε κάποια σημεία, να ξεχωρίζουν. Η αρχή της παράστασης ήταν πολύ δυνατή με την υποστολή της κουρελιασμένης ελληνικής σημαίας και την ύψωση στη θέση της της σημαίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και με το επεισόδιο με την καλόγρια να αφηγείται την ιστορία της. Μέσα σε κλίμα χιουμοριστικό βγήκε η Μήδεια, για να μας εξιστορίσει τη δική της ιστορία. Οι παρεμβάσεις του χορού ήταν συχνά χιουμοριστικές, είχαν όμως και στοιχεία του χορού της τραγωδίας. Κρατώντας τις συμβάσεις της τραγωδίας και παρεκκλίνοντας σε κάποια σημεία, προσέφεραν ένα θέαμα ιδιαίτερο που άρεσε στο κοινό. Οι ερμηνείες ανταποκρίνονταν στους ρόλους, τονίζοντας τα ιδιαίτερα γνωρίσματα κάθε χαρακτήρα: την υπερβολή, το αστείο, το δραματικό.
Στο σύνολό της η παράσταση κρίνεται καλή, κάνοντας βέβαια σε ορισμένα σημεία τη λεγόμενη "κοιλιά". Όσοι είχαν παρακολουθήσει την ίδια παράσταση πριν από μερικά χρόνια με τον Θανάση Παπαγεωργίου, είχαν να παρατηρήσουν πως η παράσταση της Παρασκευής δεν ήταν τόσο δυνατή.
Τεχνικά στοιχεία
Η παράσταση ήταν πλούσια σε τραγούδι και χορό. Ο φωτισμός ήταν πολύ καλός. Στην αρχή της παράστασης ο ήχος δεν ακουγόταν καθαρά. Παρότι στη συνέχεια γενικά βελτιώθηκε, υπήρχαν και πάλι κάποια σημεία, όπου δεν ακούγαμε καλά τους ηθοποιούς.
Βλέποντας κανείς την παράσταση εξακολουθεί να γελά και να βρίσκει κοινά σημεία με τη σύγχρονη εποχή, επισημαίνοντας πόσο επίκαιρο είναι το έργο. Ίσως όμως να μην τόσο αυτό, όσο ότι η συμπεριφορά και τα συναισθήματα των ανθρώπων δεν αλλάζουν -τουλάχιστον στα βασικά- και παραμένουν ίδιοι ανά τους αιώνες. Πάντα, λοιπόν, θα βρίσκουν κοινά με την τραγωδία του Ευριπίδη, πόσω μάλλον με τη Μήδεια του Μποστ. Είναι γνωστή το πόσο αρέσει στο ελληνικό κοινό και γενικότερα στον ελληνικό λαό να τονίζει την αίγλη και την ανωτερότητα του παρελθόντος. Με αυτόν τον τρόπο απολαμβάνει την ειρωνεία και τον ψόγο για τα σύγχρονά του "κατορθώματα" χωρίς να τον πειράζουν ιδιαίτερα. Η παράσταση αυτή ανέβηκε λίγη ώρα πριν γίνει το μεγάλο μπαμ και πριν όλοι εμείς κληθούμε να αφήσουμε για λίγο πίσω μας το ένδοξο παρελθόν για το οποίο υπερηφανευόμαστε και να αποφασίσουμε τώρα, να πράξουμε τώρα κάτι για το οποίο θα είμαστε υπερήφανοι αργότερα.
Η παράσταση, μετά την επιτυχία της στο Ηρώδειο, θα προχωρήσει σε καλοκαιρινή περιοδεία.
Σκηνοθεσία: Θανάσης Παπαγεωργίου
Μουσική: Βασίλης Δημητρίου
Σκηνικό - Κοστούμια: Μποστ
Επιμέλεια: Λέα Κούση
Χορογραφίες: Μαρία Αλβανού
Ερμηνεύουν: Λήδα Πρωτοψάλτη, Θανάσης Παπαγεωργίου, Παύλος Ορκόπουλος, Ευδοκία Σουβατζή, Εύα Καμινάρη, Θοδωρής Τούμπανος και 7μελής χορός