Περιμένοντας με ανυπομονησία τις εμφανίσεις του αγαπημένου συγκροτήματος από το Nottingham, απόψε στη Θεσσαλονίκη, αύριο και μεθαύριο στην Αθήνα, είπαμε να θυμηθούμε τα αγαπημένα μας κομμάτια τους.
Με μεγάλες δυσκολίες για να πειθαρχήσουμε στη δημιουργία μιας λίστας με αξιολογική σειρά – γιατί πώς να συγκρίνεις και να αποφασίσεις ανάμεσα σε τόσα αριστουργήματα; - και με πολλές ισοψηφίες, ας απολαύσουμε το αποτέλεσμα της μικρής μας εσωτερικής ψηφοφορίας:
1) Travelling Light (featuring Carla Torgerson – Tindersticks II, 1995)
Μέσα στη δεκαετία του '90, δύο από τους τραγουδιστές που ήθελα να ακούσω να συνεργάζονται σε ένα τραγούδι είναι ο Stuart Staples των Tindersticks και η Carla Torgerson των Walkabouts. Από τα πιο "γλυκά", ρομαντικά κι όμορφα τραγούδια των Tindersticks. (Γιώργος Μπαλιώτης)
Ίσως το πιο γνωστό και πολυακουσμένο τραγούδι τους, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1995 . Το έχω συνδυάσει προσωπικά και με τον αξεπέραστο ΡΟΔΟΝ 94,4, ένας σταθμός που αγάπησε και καθιέρωσε τους Tindersticks στο ελληνικό κοινό. Οι φωνές των Stuart και της Carla από τους Walkabouts δένουν ιδανικά ως ντουέτο και μας ταξιδεύουν. (Λεωνίδας Καλμούκος)
2) Show Me Everything (The Something Rain – 2012)
We watch through glass We see nothing Latex on the fingertips We touch through glass We feel nothing… αλλά…There’s you, you show me everything I cared for…(Στέλλα Σκαμνέλη)
3) Tiny Tears (Tindersticks II, 1995)
Το Tiny Tears είναι το αποκορύφωμα της δημιουργικής αισθαντικότητας και εσωτερικότητάς τους. Τι να σχολιάσει κανείς για το ορχηστρικά σπαρακτικό ρεφρέν του... Μοναδικό.
"Tiny tears make up an ocean
Tiny tears make up a sea
Let them pour out, pour out all over
Don't let them pour all over me" (Βιβή Τόμα)
4) A Night In (Tindersticks II, 1995)
Σ' αυτή τη μελωδία απλά κλείνεις τα μάτια και ταξιδεύεις, προσπαθώντας να επουλώσεις πληγές και να διώξεις από το μυαλό σου τις στενοχώριες, που σε ταλαιπωρούν... (Γιώργος Μπαλιώτης)
5) A Marriage Made In Heaven (featuring Isabella Rossellini – Curtains, 1997)
Ο Stuart έχει κάνει επιλεγμένα ντουέτα και ένα από αυτά, λιγότερο γνωστό, με την εξαιρετική ηθοποιό Isabella Rossellini, που προσθέτει την δική της ξεχωριστή χροιά και ταπεραμέντο. Για κάποιο λόγο η συνύπαρξη και το ύφος της ερμηνείας μου θυμίζει την εκπληκτική συνύπαρξη του Serge Gainsbourg και της Brigitte Bardot στο Bonnie and Clyde από το 1968. (Λεωνίδας Καλμούκος)
6) Another Night In (Curtains, 1997)
- Hey Lucinda (featuring Lhasa de Sela – The Waiting Room, 2016)
Η μουσική έχει αυτή τη μαγεία να ξεπερνά το χρόνο και το θάνατο. Η τελευταία συνεργασία των Tindersticks με τη Lhasa de Sela έγινε ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε δύο κόσμους, όπως και αν τους ορίζει ο καθένας και είχε μια σχεδόν εξαγνιστική επίδραση. "I just dance to remember how dancing used to feel". Παγώστε για λίγο το χρόνο και δείτε το υπέροχο βίντεο κλιπ του τραγουδιού. (Ορέστης Καζασίδης)
8) Whiskey And Water (Tindersticks I, 1993)
Η απόκοσμη γοητεία που εκπέμπει το κομμάτι από την πρώτη κιόλας νότα με κατέστησε μονομιάς αφοσιωμένο ακόλουθο των Tindersticks. Οι δίνες και οι στρόβιλοι που δημιουργεί σπάνια καταλήγουν σε κάποιο συμπέρασμα. Κι όμως, ακόμα και τόσα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του, ακόμα και αν στη συνέχεια συνέθεσαν ελάχιστους αντίστοιχους ήχους -κάνοντας ένα μεγαλύτερο άνοιγμα προς την αισθαντικότητα- παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεών μου, προκαλώντας μου ανατριχίλα και μια γλυκιά νοσταλγία. (Ορέστης Καζασίδης)
- Let’s Pretend (Curtains, 1997)
10) Her (Tindersticks I, 1993)
Το πρώτο τραγούδι που άκουσα ποτέ από το συγκρότημα από το Nottingham. Το πρώτο λεπτό του τραγουδιού με την εισαγωγή δεν προμηνύει την καταιγιστική συνέχεια με την κιθάρα να οργιάζει. (Λεωνίδας Καλμούκος)
- Were We Once Lovers? (The Waiting Room, 2016)
Το απόλυτο μεγαλείο τους, η συνθετική και στιχουργική απογείωσή τους, για μένα! Did I take your number, did I call? Did we spend our lives together? I can’t recall… (Στέλλα Σκαμνέλη)
12) Talk To Me (Tindersticks II, 1995)
Ένα τραγούδι που αναδεικνύει την ξεχωριστή φωνή του Stuart Staples και αποδεικνύει το ταλέντο των Άγγλων στη δημιουργία απίστευτα όμορφων μελωδιών. Το "ξέσπασμα' από τα βιολιά στο τέλος του τραγουδιού πραγματικά απογειώνει το τραγούδι. (Γιώργος Μπαλιώτης)
- Buried Bones (Curtains, 1997)
Με μεγάλη ευκολία στην πρώτη δεκάδα μου θα συγκέντρωνα τραγούδια βγαλμένα μόνο από το Curtains, αλλά θα ήταν άδικο για κάποια διαμάντια που βρίσκονται σε άλλους δίσκους. Για κάποιο λόγο τα ντουέτα του Staples παρόλη τη φαινομενική εύθυμη μελωδία τους κρύβουν μια βαθιά μελαγχολία που με συγκινεί, όπως ακριβώς συμβαίνει με το Buried Bones. Το συγκεκριμένο τραγούδι, μαζί με το That Leaving Feeling από τον προσωπικό του δίσκο Leaving Songs (2006) καλύπτουν την πρώτη θέση ακριβώς επειδή αποτυπώνουν την χαρακτηριστική χαρμολύπη των Tindersticks. (Βιβή Τόμα)
- Rented Rooms (Curtains, 1997)
Θα μπορούσε να έχει εμπνεύσει τους The National να κυκλοφορήσουν ακριβώς δέκα χρόνια αργότερα το Appartment Story. Ένα διαμέρισμα, ένα δωμάτιο, ενοικιασμένο, σαν τα συναισθήματα που προκάλεσε στους Tindersticks ώστε να συνθέσουν ένα από τα πιο ιδιαίτερα και ρυθμικά κομμάτια τους. Προκαλεί τη σωματική επαφή ακόμη και στους χορευτικά ανέραστους. (Βιβή Τόμα)
- Can We Start Again? (Simple Pleasure, 1999)
Το πιο γνωστό και αγαπητό τραγούδι του συγκεκριμένου album, μια υπόσχεση για το μέλλον, μια πρόσκληση: I’m ready now, can we start again? (Στέλλα Σκαμνέλη)
Με μεγάλες δυσκολίες για να πειθαρχήσουμε στη δημιουργία μιας λίστας με αξιολογική σειρά – γιατί πώς να συγκρίνεις και να αποφασίσεις ανάμεσα σε τόσα αριστουργήματα; - και με πολλές ισοψηφίες, ας απολαύσουμε το αποτέλεσμα της μικρής μας εσωτερικής ψηφοφορίας:
1) Travelling Light (featuring Carla Torgerson – Tindersticks II, 1995)Μέσα στη δεκαετία του '90, δύο από τους τραγουδιστές που ήθελα να ακούσω να συνεργάζονται σε ένα τραγούδι είναι ο Stuart Staples των Tindersticks και η Carla Torgerson των Walkabouts. Από τα πιο "γλυκά", ρομαντικά κι όμορφα τραγούδια των Tindersticks. (Γιώργος Μπαλιώτης)
Ίσως το πιο γνωστό και πολυακουσμένο τραγούδι τους, που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1995 . Το έχω συνδυάσει προσωπικά και με τον αξεπέραστο ΡΟΔΟΝ 94,4, ένας σταθμός που αγάπησε και καθιέρωσε τους Tindersticks στο ελληνικό κοινό. Οι φωνές των Stuart και της Carla από τους Walkabouts δένουν ιδανικά ως ντουέτο και μας ταξιδεύουν. (Λεωνίδας Καλμούκος)
2) Show Me Everything (The Something Rain – 2012)
We watch through glass We see nothing Latex on the fingertips We touch through glass We feel nothing… αλλά…There’s you, you show me everything I cared for…(Στέλλα Σκαμνέλη)
3) Tiny Tears (Tindersticks II, 1995)
Το Tiny Tears είναι το αποκορύφωμα της δημιουργικής αισθαντικότητας και εσωτερικότητάς τους. Τι να σχολιάσει κανείς για το ορχηστρικά σπαρακτικό ρεφρέν του... Μοναδικό.
"Tiny tears make up an ocean
Tiny tears make up a sea
Let them pour out, pour out all over
Don't let them pour all over me" (Βιβή Τόμα)
4) A Night In (Tindersticks II, 1995)
Σ' αυτή τη μελωδία απλά κλείνεις τα μάτια και ταξιδεύεις, προσπαθώντας να επουλώσεις πληγές και να διώξεις από το μυαλό σου τις στενοχώριες, που σε ταλαιπωρούν... (Γιώργος Μπαλιώτης)
5) A Marriage Made In Heaven (featuring Isabella Rossellini – Curtains, 1997)
Ο Stuart έχει κάνει επιλεγμένα ντουέτα και ένα από αυτά, λιγότερο γνωστό, με την εξαιρετική ηθοποιό Isabella Rossellini, που προσθέτει την δική της ξεχωριστή χροιά και ταπεραμέντο. Για κάποιο λόγο η συνύπαρξη και το ύφος της ερμηνείας μου θυμίζει την εκπληκτική συνύπαρξη του Serge Gainsbourg και της Brigitte Bardot στο Bonnie and Clyde από το 1968. (Λεωνίδας Καλμούκος)
6) Another Night In (Curtains, 1997)- Hey Lucinda (featuring Lhasa de Sela – The Waiting Room, 2016)
Η μουσική έχει αυτή τη μαγεία να ξεπερνά το χρόνο και το θάνατο. Η τελευταία συνεργασία των Tindersticks με τη Lhasa de Sela έγινε ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα σε δύο κόσμους, όπως και αν τους ορίζει ο καθένας και είχε μια σχεδόν εξαγνιστική επίδραση. "I just dance to remember how dancing used to feel". Παγώστε για λίγο το χρόνο και δείτε το υπέροχο βίντεο κλιπ του τραγουδιού. (Ορέστης Καζασίδης)
8) Whiskey And Water (Tindersticks I, 1993)
Η απόκοσμη γοητεία που εκπέμπει το κομμάτι από την πρώτη κιόλας νότα με κατέστησε μονομιάς αφοσιωμένο ακόλουθο των Tindersticks. Οι δίνες και οι στρόβιλοι που δημιουργεί σπάνια καταλήγουν σε κάποιο συμπέρασμα. Κι όμως, ακόμα και τόσα χρόνια μετά από την κυκλοφορία του, ακόμα και αν στη συνέχεια συνέθεσαν ελάχιστους αντίστοιχους ήχους -κάνοντας ένα μεγαλύτερο άνοιγμα προς την αισθαντικότητα- παραμένει στην κορυφή των προτιμήσεών μου, προκαλώντας μου ανατριχίλα και μια γλυκιά νοσταλγία. (Ορέστης Καζασίδης)
- Let’s Pretend (Curtains, 1997)
10) Her (Tindersticks I, 1993)
Το πρώτο τραγούδι που άκουσα ποτέ από το συγκρότημα από το Nottingham. Το πρώτο λεπτό του τραγουδιού με την εισαγωγή δεν προμηνύει την καταιγιστική συνέχεια με την κιθάρα να οργιάζει. (Λεωνίδας Καλμούκος)
- Were We Once Lovers? (The Waiting Room, 2016)Το απόλυτο μεγαλείο τους, η συνθετική και στιχουργική απογείωσή τους, για μένα! Did I take your number, did I call? Did we spend our lives together? I can’t recall… (Στέλλα Σκαμνέλη)
12) Talk To Me (Tindersticks II, 1995)
Ένα τραγούδι που αναδεικνύει την ξεχωριστή φωνή του Stuart Staples και αποδεικνύει το ταλέντο των Άγγλων στη δημιουργία απίστευτα όμορφων μελωδιών. Το "ξέσπασμα' από τα βιολιά στο τέλος του τραγουδιού πραγματικά απογειώνει το τραγούδι. (Γιώργος Μπαλιώτης)
- Buried Bones (Curtains, 1997)
Με μεγάλη ευκολία στην πρώτη δεκάδα μου θα συγκέντρωνα τραγούδια βγαλμένα μόνο από το Curtains, αλλά θα ήταν άδικο για κάποια διαμάντια που βρίσκονται σε άλλους δίσκους. Για κάποιο λόγο τα ντουέτα του Staples παρόλη τη φαινομενική εύθυμη μελωδία τους κρύβουν μια βαθιά μελαγχολία που με συγκινεί, όπως ακριβώς συμβαίνει με το Buried Bones. Το συγκεκριμένο τραγούδι, μαζί με το That Leaving Feeling από τον προσωπικό του δίσκο Leaving Songs (2006) καλύπτουν την πρώτη θέση ακριβώς επειδή αποτυπώνουν την χαρακτηριστική χαρμολύπη των Tindersticks. (Βιβή Τόμα)
- Rented Rooms (Curtains, 1997)
Θα μπορούσε να έχει εμπνεύσει τους The National να κυκλοφορήσουν ακριβώς δέκα χρόνια αργότερα το Appartment Story. Ένα διαμέρισμα, ένα δωμάτιο, ενοικιασμένο, σαν τα συναισθήματα που προκάλεσε στους Tindersticks ώστε να συνθέσουν ένα από τα πιο ιδιαίτερα και ρυθμικά κομμάτια τους. Προκαλεί τη σωματική επαφή ακόμη και στους χορευτικά ανέραστους. (Βιβή Τόμα)
- Can We Start Again? (Simple Pleasure, 1999)
Το πιο γνωστό και αγαπητό τραγούδι του συγκεκριμένου album, μια υπόσχεση για το μέλλον, μια πρόσκληση: I’m ready now, can we start again? (Στέλλα Σκαμνέλη)