Αν έχεις ακούσει τις μουσικές και των 2 συγκροτημάτων, εύκολα συμπεραίνεις ότι είναι ένας αρκετά καλός συνδυασμός για μια συναυλία. Και οι δύο παίζουν καλή pop μουσική. Οι GAD λίγο πιο δυναμικοί, οι Pop Eye περισσότερο ηλεκτρονικοί. Τα κοινά σημεία πολλά...
Ήταν 11 και κάτι το βράδυ της Πέμπτης 30 Απριλίου και οι τέσσερις πλεόν Pop Eye ανεβαίνουν στη σκηνή μπροστά σε ένα γεμάτο από κόσμο "Σταυρό του Νότου". Ο τραγουδιστής τους Δημήτρης Καμπούρης είχε χτυπηθεί εδώ και μέρες, από τη γρίπη που έχει κολλήσει πολύ κόσμο τις τελευταίες εβδομάδες. Ήταν στη σκηνή με πυρετό. Πέρα από αυτή την ατυχία, λίγο πριν να ξεκινήσουν το live, ο Μάρκος Καλάτης συνειδητοποιεί ότι το MAC P/C του έχει πρόβλημα... Ευτυχώς μετά από λίγα λεπτάκια το πρόβλημα λύνεται και όλα είναι έτοιμα. Ξεκινώντας με το τραγούδι, που τους έκανε γνωστούς ("Deepest Sea"), οι Pop Eye προσπάθησαν μεμιας να ανεβάσουν τον κόσμο και βέβαια να ξεπεράσουν τις δικές τους κακουχίες.
Η συνέχεια περιείχε ένα ποτ-πουρί από διάφορα κομμάτια από ομώνυμο ντεμπούτο album τους, ένα καινούργιο κομμάτι ("You" - Ακούστε το εδώ και στην παρακάτω Λίστα), το οποίο πρέπει να έπαιζαν για πρώτη φορά και ένα φοβερό κλείσιμο με την πολύ καλή διασκευή στο "Personal Jesus" των Depeche Mode . Τα 40 λεπτά που ήταν στη σκηνή οι Pop Eye είχαν σίγουρα πολλές εναλλαγές συναισθημάτων. Ο Δημήτρης Καμπούρης πάλευε να υποστηρίξει το live έστω και με πυρετό και σε όσα τραγούδια του βγήκαν όπως τα ήθελε, το τελικό αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό. Στα υπόλοιπα ήταν κοινός ο προβληματισμός ότι υπέφερε στη σκηνή, κάτι που βέβαια επηρέαζε και τους υπόλοιπους τρεις. Γενικότερα, η εμφάνιση των Pop Eye ήταν καλή, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλύτερη και θα την ευχαριστιόντουσαν πολύ περισσότεροι οι ίδιοι αν δεν υπήρχαν οι παραπάνω ατυχίες. Εμείς τους το ευχόμαστε στον τελικό του Coca Cola Soundwave!
Λίγα λεπτά μετά το κλείσιμο των Pop Eye, αναμένοντας τους GAD, τα φώτα σβήνουν ξανά και ακούγωντας ένα δυναμικό beat, προβάλλεται μπροστά μας ένα video, στο οποίο παρουσιάζονται τα ακρωνύμια του ονόματος τους ("Generalised Anxiety Disorder") και διάφορα στοιχεία σχετικά με αυτή την "αρρώστια". Εξαιρετική ιδέα και πάρα πολύ καλό το αποτέλεσμα του video. Ο κόσμος είχε ήδη ζεσταθεί και περίμενε τη συνέχεια!
Το μεγαλύτερο μέρος του live περιείχε βέβαια κομμάτια από το ντεμπούτο album τους "System May Fall" (2007), 2 καινούργια κομμάτια και κάποιες διασκευές. Κορυφαίες στιγμές θα έλεγα ότι ήταν τα δύο νέα τραγούδια, τα οποία είναι στο ύφος του "Pray" και έχουν δυνατές μελωδίες και πιασάρικα ρεφρέν (ακούστε το "Know your way" εδώ και στη Λίστα παρακάτω), τα "Pray", "No songs for her", "Leslie", "Second Thoughts", "Sparks" (των Editors), "Dragging me down" (των Inspiral Carpets) και το "Dancing with tears in my eyes" (των Ultravox).
Μετά από 1,5 ώρα περίπου και μετά από ένα encore που ζήτησε επίμονα το κοινό, εύκολα καταλήγεις στα εξής συμπεράσματα για τους GAD :
- Η μπάντα είναι αρκετά δεμένη, κάτι που είχα δει και τον περασμένο Φλεβάρη στο Gagarin. Το τελικό αποτέλεσμα κάθε τραγουδιού είναι άρτιο, χωρίς υπερβολές και δίχως λάθη.
- Ο Κώστας Αντωνιάδης ερμήνευσε πολύ καλά όλα τα κομμάτια με αρκετή δυναμικότητα, είχε ένταση στην κίνηση του και γενικότερα ζούσε το live. Ενίοτε η φωνή του μου έμοιαζε με το στυλ του Tom Smith των Editors. Ο Ηρακλής Αναστασιάδης γέμιζε πολύ όμορφα τον ήχο με τα πλήκτρα του, το μπάσο έκανε αθόρυβα και σωστά τη δουλειά του και ο drummer & ο κιθαρίστας πέρα από το καλό και δυναμικό παίξιμο τους, βοηθούσαν αρκετά στη σκηνική παρουσία του group.
- Η τελευταία ήταν ιδιαίτερα δυναμική και μπορείς να πεις ότι το συγκρότημα εύκολα "ανεβάζει" τον κόσμο, παίζοντας πέρα από τα δικά τους κομμάτια, επιλεγμένες διασκευές οι οποίες είναι μάλιστα σε διαφορετικά "μουσικά στρατόπεδα", όπως για παράδειγμα το "Sparks" των Editors και το "Dancing with tears in my eyes" των Ultravox.
- Τέλος, φαίνεται ότι ιδέες υπάρχουν πολλές στους GAD, μιας και τα 2 νέα κομμάτια άνετα θα παιχτούν στο ραδιόφωνο, όταν με το καλό κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος τους.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι GAD έχουν τα τυπικά προσόντα να γίνουν με το χρόνο οι νέοι Raining Pleasure με το δικό τους στυλ βέβαια, αρκεί να συνεχίσουν να κάνουν επιλεγμένα, σταθερά και σωστά βήματα.
Ήταν 11 και κάτι το βράδυ της Πέμπτης 30 Απριλίου και οι τέσσερις πλεόν Pop Eye ανεβαίνουν στη σκηνή μπροστά σε ένα γεμάτο από κόσμο "Σταυρό του Νότου". Ο τραγουδιστής τους Δημήτρης Καμπούρης είχε χτυπηθεί εδώ και μέρες, από τη γρίπη που έχει κολλήσει πολύ κόσμο τις τελευταίες εβδομάδες. Ήταν στη σκηνή με πυρετό. Πέρα από αυτή την ατυχία, λίγο πριν να ξεκινήσουν το live, ο Μάρκος Καλάτης συνειδητοποιεί ότι το MAC P/C του έχει πρόβλημα... Ευτυχώς μετά από λίγα λεπτάκια το πρόβλημα λύνεται και όλα είναι έτοιμα. Ξεκινώντας με το τραγούδι, που τους έκανε γνωστούς ("Deepest Sea"), οι Pop Eye προσπάθησαν μεμιας να ανεβάσουν τον κόσμο και βέβαια να ξεπεράσουν τις δικές τους κακουχίες.
Η συνέχεια περιείχε ένα ποτ-πουρί από διάφορα κομμάτια από ομώνυμο ντεμπούτο album τους, ένα καινούργιο κομμάτι ("You" - Ακούστε το εδώ και στην παρακάτω Λίστα), το οποίο πρέπει να έπαιζαν για πρώτη φορά και ένα φοβερό κλείσιμο με την πολύ καλή διασκευή στο "Personal Jesus" των Depeche Mode . Τα 40 λεπτά που ήταν στη σκηνή οι Pop Eye είχαν σίγουρα πολλές εναλλαγές συναισθημάτων. Ο Δημήτρης Καμπούρης πάλευε να υποστηρίξει το live έστω και με πυρετό και σε όσα τραγούδια του βγήκαν όπως τα ήθελε, το τελικό αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό. Στα υπόλοιπα ήταν κοινός ο προβληματισμός ότι υπέφερε στη σκηνή, κάτι που βέβαια επηρέαζε και τους υπόλοιπους τρεις. Γενικότερα, η εμφάνιση των Pop Eye ήταν καλή, αλλά πιστεύω ότι θα ήταν πολύ καλύτερη και θα την ευχαριστιόντουσαν πολύ περισσότεροι οι ίδιοι αν δεν υπήρχαν οι παραπάνω ατυχίες. Εμείς τους το ευχόμαστε στον τελικό του Coca Cola Soundwave!
Λίγα λεπτά μετά το κλείσιμο των Pop Eye, αναμένοντας τους GAD, τα φώτα σβήνουν ξανά και ακούγωντας ένα δυναμικό beat, προβάλλεται μπροστά μας ένα video, στο οποίο παρουσιάζονται τα ακρωνύμια του ονόματος τους ("Generalised Anxiety Disorder") και διάφορα στοιχεία σχετικά με αυτή την "αρρώστια". Εξαιρετική ιδέα και πάρα πολύ καλό το αποτέλεσμα του video. Ο κόσμος είχε ήδη ζεσταθεί και περίμενε τη συνέχεια!
Το μεγαλύτερο μέρος του live περιείχε βέβαια κομμάτια από το ντεμπούτο album τους "System May Fall" (2007), 2 καινούργια κομμάτια και κάποιες διασκευές. Κορυφαίες στιγμές θα έλεγα ότι ήταν τα δύο νέα τραγούδια, τα οποία είναι στο ύφος του "Pray" και έχουν δυνατές μελωδίες και πιασάρικα ρεφρέν (ακούστε το "Know your way" εδώ και στη Λίστα παρακάτω), τα "Pray", "No songs for her", "Leslie", "Second Thoughts", "Sparks" (των Editors), "Dragging me down" (των Inspiral Carpets) και το "Dancing with tears in my eyes" (των Ultravox).
Μετά από 1,5 ώρα περίπου και μετά από ένα encore που ζήτησε επίμονα το κοινό, εύκολα καταλήγεις στα εξής συμπεράσματα για τους GAD :
- Η μπάντα είναι αρκετά δεμένη, κάτι που είχα δει και τον περασμένο Φλεβάρη στο Gagarin. Το τελικό αποτέλεσμα κάθε τραγουδιού είναι άρτιο, χωρίς υπερβολές και δίχως λάθη.
- Ο Κώστας Αντωνιάδης ερμήνευσε πολύ καλά όλα τα κομμάτια με αρκετή δυναμικότητα, είχε ένταση στην κίνηση του και γενικότερα ζούσε το live. Ενίοτε η φωνή του μου έμοιαζε με το στυλ του Tom Smith των Editors. Ο Ηρακλής Αναστασιάδης γέμιζε πολύ όμορφα τον ήχο με τα πλήκτρα του, το μπάσο έκανε αθόρυβα και σωστά τη δουλειά του και ο drummer & ο κιθαρίστας πέρα από το καλό και δυναμικό παίξιμο τους, βοηθούσαν αρκετά στη σκηνική παρουσία του group.
- Η τελευταία ήταν ιδιαίτερα δυναμική και μπορείς να πεις ότι το συγκρότημα εύκολα "ανεβάζει" τον κόσμο, παίζοντας πέρα από τα δικά τους κομμάτια, επιλεγμένες διασκευές οι οποίες είναι μάλιστα σε διαφορετικά "μουσικά στρατόπεδα", όπως για παράδειγμα το "Sparks" των Editors και το "Dancing with tears in my eyes" των Ultravox.
- Τέλος, φαίνεται ότι ιδέες υπάρχουν πολλές στους GAD, μιας και τα 2 νέα κομμάτια άνετα θα παιχτούν στο ραδιόφωνο, όταν με το καλό κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος τους.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι GAD έχουν τα τυπικά προσόντα να γίνουν με το χρόνο οι νέοι Raining Pleasure με το δικό τους στυλ βέβαια, αρκεί να συνεχίσουν να κάνουν επιλεγμένα, σταθερά και σωστά βήματα.
Οι φωτογραφίες είναι από το Μάκη Δαδώρο, εκ των φωτογράφων του Mix Grill.
Σχετικό θέμα