Η Clipart Films παρουσιάζει με περηφάνεια
την εξαιρετική ταινία ΠΟΙΗΣΗ - POETRY
που κέρδισε το
Βραβείο Σεναρίου
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2010
Σκηνοθέτης: Τσανγκ Ντόγκ Λι (Chang-dong Lee)
Με τους Yoon Hee- Jeong, Da-wit Lee
Δράμα, Νότια Κορέα 2010 139 Λεπτά
Η ΤΑΙΝΙΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ
…άξια για πολλά βραβεία ήταν η ερμηνεία μιας ηθοποιού που επέστρεψε μετά από 15 χρόνια απουσίας, της Γιουν Γιούνχι, στην Ποίηση του Κορεάτη Λι Τσαγκ Ντονγκ. Ενσάρκωσε μια γηραιά κυρία που παλεύει με τα πρώτα συμπτώματα της άνοιας, τη χαριτωμένη φιλαρέσκειά της, την ανάγκη της να μάθει να φτιάχνει ποιήματα, και την ανάμειξη του αγαπημένου της έφηβου εγγονού στον βιασμό μιας συμμαθήτριάς του, η οποία στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Πολύ ντελικάτη, υπέροχη δημιουργία…
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ / LIFO
Μπορεί η ταινία του Τσανγκντόνγκ Λι να λέγεται «Ποίηση», πίσω όμως από τον τίτλο υπάρχει ένα σπαραχτικό ανθρώπινο δράμα που η ηλικιωμένη ηρωίδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει. Η 60χρονη ηρωίδα, που ζει με τον νεαρό εγγονό της σε μια επαρχιακή πόλη της Νότιας Κορέας, αποφασίζει κάποια στιγμή, σαν «ηλιαχτίδα» στην ανιαρή ζωή της, να παρακολουθήσει μαθήματα ποίησης. Σχεδόν ταυτόχρονα ανακαλύπτει πως ο εγγονός της, μαζί με άλλους πέντε συμμαθητές του, βίαζαν ομαδικά μια συμμαθήτριά τους, την οποία τελικά οδήγησαν σε αυτοκτονία.
Ο σκηνοθέτης (που το 2007 μας είχε εντυπωσιάσει με την «Κρυφή λιακάδα») αντιμετωπίζει την ιστορία του με ειλικρίνεια και ψυχραιμία, με μια κάμερα που παρακολουθεί τα δρώμενα με αντικειμενικότητα, αφήνοντας τον θεατή να βγάλει τα συμπεράσματά του. Για παράδειγμα, σ' όλες σχεδόν τις σκηνές ο εγγονός κάθεται μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας όλα όσα παρουσιάζει («σκουπίδια», υποθέτουμε), έμμεσο σχόλιο του σκηνοθέτη πάνω στο άχαρο μέλλον μερίδας της νεολαίας. «Ζούμε σε μια εποχή», ανέφερε ο ίδιος, «όπου η ποίηση αργοπεθαίνει. Μερικοί θλίβονται γι' αυτό, ενώ άλλοι δηλώνουν πως της αξίζει να πεθάνει. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαβάζουν και να γράφουν ποιήματα... Αλλά αυτό είναι και ένα ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου: Τι σημαίνει να γυρίζω ταινίες σε μια εποχή όπου έτσι κι αλλιώς ο κινηματογράφος πεθαίνει;»
Ν.Φ. Μικελίδης / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
…στη ταινία «Ποίηση», ο Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Τσανγκντόνγκ Λι μας παρουσιάζει το πορτρέτο μιας ηλικιωμένης γυναίκας η οποία, για να αλλάξει κάπως την ανιαρή ζωή της, αποφασίζει στα 60 της τόσα χρόνια να γίνει ποιήτρια, ενώ, παράλληλα προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την απάνθρωπη πράξη του νεαρού εγγονού της να βιάσει με πέντε συμμαθητές του μια κοπέλα, οδηγώντας την στην αυτοκτονία. Ο Λι καταγράφει με λεπτομέρεια, αλλά και κριτικό μάτι την κοινωνία μέσα στην οποία κινούνται τα πρόσωπά του, δημιουργώντας σκηνές από τις οποίες δεν λείπει και μια ποιητική πνοή. Οι κριτικοί κάνουν λόγο για μια εξαιρετική ερμηνεία από την Τζουνκί Γιουν. / Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Ξεκίνησε ως μυθιστοριογράφος, μεταπήδησε στη συγγραφή σεναρίων (Oasis, Fish Green) έγραψε και σκηνοθέτησε το μαγευτικό Secret Sunshine, Ο Τσανγκ Ντογκ Λι είναι ένας από τους 3 καλύτερους σκηνοθέτες της χώρας του. Η ταινία του “Poetry” μόνο από την υπόθεση της έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον μας.
http://camerastyloonline.wordpress.com/
… συγκινητικό ήταν το “Poetry” του Chang-dong Lee, το οποίο έφυγε από την διοργάνωση με το βραβείο καλύτερου σεναρίου…
http://cine.gr/
…Στα φαβορί για το βραβείο γυναικείας ερμηνείας βρίσκονται η Γιουν Τζουίνγκ-χέε πρωταγωνίστρια της νοτιοκορεάτικης ταινίας «Ποίηση»…
Ν.Φ.Μικελίδης / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Η ταινια θα βγει στους εξης κινηματογραφους:
ΑΣΤΥ
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ
ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΛΙΟΝ (Πατησιων)
ΔΑΝΑΟΣ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
Το Mix Grill σας χαρίζει πέντε μονές προσκλήσεις για την προβολή της ταινίας POETRY σε όποιον από τους παραπάνω Κινηματογράφους θέλετε την ερχόμενη Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου. Παράλληλα, κάθε νικητής θα κερδίσει μια από τις παρακάτω ταινίες. Για να λάβετε μέρος στην κλήρωση μας στέλνετε e-mail στο contest@mixgrill.gr με τίτλο POETRY και το Ονοματεπώνυμό σας στο κυρίως κείμενο μέχρι την Τετάρτη 8/12 στις 16:00.
Αν θέλετε να έχετε περισσότερες πιθανότητες να κερδίσετε, μπορείτε αφού στείλετε το παραπάνω e-mail, να παίξετε στο on-line trivial παιχνίδι μας "Μονομαχίες" και για κάθε παιχνίδι που θα παίξετε, θα έχετε άλλη μια συμμετοχή. Όσα περισσότερα παιχνίδια παίξετε, τόσες φορές θα είναι το όνομα σας στην κλήρωση.
Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με e-mail.
Οι πεντε (5) ταινιες που δινουμε μαζι με την πρόσκληση για την πρεμιέρα της ταινίας (μία για κάθε νικητή) ειναι οι εξης:
ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ
Η ΚΥΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΕΛΙΕΣ
ΤΟ ΧΡΗΜΑ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΑΜΑΞΑ
2 ΑΓΓΛΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
H ΚΥΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΚΑΜΕΛΙΕΣ (LA SIGNORA SENZA CAMELIE)
Σκηνοθεσία: Michelangelo Antonioni
Πρωταγωνιστούν: Lucia Bosè, Gino Cervi, Andrea Checchi, Ivan Desny, Monica Clay
Έτος Παραγωγής: 1953
Εικόνα: A/M
Διάρκεια: 96’
Ο «προφήτης της αλλοτροίωσης», Michelangelo Antonioni, κάνει μια ταινία για την βιομηχανία του κινηματογράφου και πειραματίζεται με τα κινηματογραφικά είδη, συμπεριλαμβάνοντας στο μοντάζ κομμάτια από την συμμετοχή των «Νικημένων» στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1953.
Η «κυρία χωρίς τις καμέλιες» δεν είναι άλλη από την σαγηνευτική Lucia Bosè, που συνεργάζεται εδώ για δεύτερη φορά με τον Antonioni, μετά την μεγάλη επιτυχία του «Χρονικού μιας Αγάπης» το 1950. Σε μια μοναδική ερμηνεία, η Bosè ενσαρκώνει την γυναίκα-αντικείμενο ενός συστήματος που την χρησιμοποιεί και τελικά την αποβάλλει.
Ο κινηματογραφικός παραγωγός Dr. Gianni Frenchi (Andrea Cecchi) ερωτεύεται την Μιλανέζα πωλήτρια Clara Manni (Lucia Bosè).
Tην παντρεύεται και της υπόσχεται μια λαμπρή καριέρα στο σινεμά. Μαγεμένος από την ομορφιά της, καταλήγει να γίνει ένας κτητικός και καταπιεστικός σύζυγος. Η Clara, παρόλο που έχει άλλα όνειρα για την πορεία της στην μεγάλη οθόνη, αναγκάζεται να ακολουθήσει τις επιλογές του Gianni, με αποτέλεσμα να νοιώθει φυλακισμένη.
Παραφράζοντας την «Κυρία με τις καμέλιες» του George Cukor ο Antonioni δημιουργεί το alter ego της Marguerite Gauthier (Greta Garbo) και προβάλλει την υπαρξιακή αγωνία και την μελαγχολία της ανθρώπινης ύπαρξης στο πρόσωπο της Clara.
ΤΟ ΧΡΗΜΑ (L’ ARGENT)
Σκηνοθεσία: Robert Bresson
Πρωταγωνιστούν: Christian Patey, Vincent Risterucci, Caroline Lang, Sylvie van den Elsen
Έτος Παραγωγής: 1983
Εικόνα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 81’
Διακρίσεις: Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών το 1983.
Υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 1983.
Η τελευταία ταινία του Bresson είναι μια απαισιόδοξη ματιά στην ανθρώπινη τύχη. Με κυνικότητα και ρεαλισμό ο σκηνοθέτης ακολουθεί την διαδρομή ενός πλαστού χαρτονομίσματος 500 φράγκων, το οποίο αλλάζοντας χέρια καταλήγει στην κατόχή του Ιβόν (Christian Patey), ενός υπαλλήλου εταιρείας καυσίμων. Το γεγονός αυτό θα είναι καταλυτικό για την μετέπειτα ζωή του και τελικά θα τον μετατρέψει σε εγκληματία. Ανήμπορος να καθορίσει την τύχη του και να διατηρήσει την ανθρώπινη υπόστασή του σ’έναν κόσμο αγριότητας και απληστίας ο Ιβόν θα καταλήξει στην αυτοκαταστροφή.
Η ταινία που μοιράστηκε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών το 1983 με την «Νοσταλγία» του Ταρκόφσκι και έφερε σε κόντρα τους δύο κινηματογραφιστές, είναι ίσως η πιο διορατική ματιά του Bresson στην δομή και την εξέλιξη της αστικής κοινωνίας. Το «Χρήμα» έκλεισε την αυλαία για τον Γάλλο σκηνοθέτη και επηρέασε έντονα τις επόμενες γενιές δημιουργών.
Ο ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ (PICKPOCKET)
Σκηνοθεσία: Robert Bresson
Πρωταγωνιστούν: Martin Lasalle, Marika Green, Pierre Leymarie, Jean Pélégri
Έτος Παραγωγής: 1959
Εικόνα: A/M
Διάρκεια: 73’
Παρά τον κίνδυνο να συλληφθεί, και γοητευμένος από την παρανομία, ο Μισέλ (Martin LaSalle) γίνεται κλέφτης πορτοφολιών, μαθητεύει δίπλα σε ‘ειδικούς’ και αντιμετωπίζει την τσιμπίδα του νόμου. Ενώ αρχικά βλέπει την κλοπή σαν χόμπι, πολύ γρήγορα αναγκάζεται να υποστεί τις συνέπειες, αφού συλλαμβάνεται από την αστυνομία. Αρνείται την βοήθεια των φίλων του και συνεχίζει την παράνομη δραστηριότητά του. Η γειτόνισσά του, Ζαν (Marika Green), θα αποδειχθεί τελικά ο μοναδικός άνθρωπος που είναι σε θέση να τον «απελευθερώσει».
Πρόκειται για την διασημότερη ίσως ταινία του κορυφαίου Γάλλου σκηνοθέτη Robert Bresson. Φανερά επηρεασμένος από το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ο Bresson ακολουθεί, μέσα από αλληγορίες και συμβολισμούς, τον Μισέλ στην αναζήτηση της ελευθερίας, την οποία επιδιώκει ασκώντας την ‘τέχνη’ του πορτοφολά. Πρόκειται για έναν άντρα που δρα συνειδητά εκτός ηθικής, θεωρώντας την κλοπή μοναδικό τρόπο έκφρασης. Μετά την συμμετοχή του στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου το 1960 και την ενθουσιώδη διεθνή αναγνώριση που ακολούθησε, «Ο Πορτοφολάς» καθιερώθηκε ως μία από τις σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών.
Η ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΑΜΑΞΑ (STAGECOACH)
Σκηνοθεσία: John Ford
Πρωταγωνιστούν: John Wayne, Claire Trevor, Andy Devine, John Carradine, Thomas Mitchell
Έτος Παραγωγής: 1939
Εικόνα: A/M
Διάρκεια: 96’
Διακρίσεις: Κέρδισε 2 Όσκαρ (Ανδρικού Β’ Ρόλου, Μουσικής)
Η «Ταχυδρομική άμαξα» αποτελεί την πεμπτουσία του γουέστερν και μια από τις κορυφαίες στιγμές στην Ιστορία του Αμερικανικού Κινηματογράφου. Μια άμαξα που διασχίζει την έρημο του Monument Valley γίνεται στόχος των Ινδιάνων. Αυτή η φαινομενικά συνηθισμένη ιστορία μετουσιώνεται σε διαχρονική, στα χέρια του μεγάλου σκηνοθέτη John Ford. Είναι η ταινία που είδε και μελέτησε δεκάδες φορές ο Orson Welles προτού γυρίσει τον «Πολίτη Καίην».
Ο Ford δημιουργεί έναν πλούτο χαρακτήρων, η παρουσία των οποίων προσδίδει στην ταινία κλασσική αξία. Οι επιβάτες της άμαξας είναι ετερόκλητες προσωπικότητες. Δεν είναι 'καλοί' ή 'κακοί', αλλά απλά ανθρώπινοι, δηλαδή αληθινοί: ένας τραπεζίτης, ένας χαρτοπαίκτης, ένας αλκοολικός γιατρός, που τελικά στην κρίσιμη ώρα θα επιτελέσει το καθήκον του, μια πόρνη, που διαθέτει περισσότερη παρρησία και αξιοπρέπεια από τη γυναίκα του αξιωματικού, και ένας επικηρυγμένος, που όμως θα συνδράμει τους άλλους στον κίνδυνο...
ΔΥΟ ΑΓΓΛΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
(LES DEUX ANGLAISES ET LE CONTINENT)
Σκηνοθεσία: François Truffaut
Πρωταγωνιστούν: Jean-Pierre Léaud, Kika Markham, Stacy Tendeter, Sylvia Mariott
Έτος Παραγωγής: 1971
Εικόνα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 125’
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Γάλλος κριτικός τέχνης Claude Roc (Jean Pierre Léaud), γνωρίζει στο Παρίσι την Ann Brown (Kika Markham), μια νεαρή Αγγλίδα. Γίνονται φίλοι και η Ann τον προσκαλεί να περάσει τις διακοπές του στο σπίτι της, στην Ουαλία, όπου ζει με την μητέρα της και την αδερφή της Muriel (Stacey Tendeter). Εκεί ο Claude ερωτεύεται την Muriel και σκέφτεται να την παντρευτεί. Θα μεσολαβήσει ένας χρόνος έως ότου αποφασιστεί ο γάμος, αλλά στο μεταξύ ο Claude επιστρέφει στο Παρίσι. Εκεί θα έχει διάφορες ερωτικές σχέσεις ώσπου τελικά αναθεωρεί την απόφασή του...
Οι «Δύο Αγγλίδες στην Ευρώπη» είναι μια από τις πιο συγκινητικές και τρυφερές ταινίες του Truffaut. Η ιδιοτέλεια του έρωτα και ο πόνος της απώλειάς του, αποτελούν για μια ακόμη φορά το επίκεντρο του ενδιαφέροντός του, σ’ ένα έργο που θυμίζει αρκετά το «Ζιλ και Τζιμ». Βασισμένες και οι δύο ταινίες σε μυθιστορήματα του Henri-Pierre Roché, πραγματεύονται το θέμα του ερωτικού τριγώνου, με τη διαφορά ότι εδώ η οπτική του Truffaut φαίνεται πιο ώριμη και διεισδυτική.
την εξαιρετική ταινία ΠΟΙΗΣΗ - POETRY
που κέρδισε το
Βραβείο Σεναρίου
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΝΝΩΝ 2010
Σκηνοθέτης: Τσανγκ Ντόγκ Λι (Chang-dong Lee)
Με τους Yoon Hee- Jeong, Da-wit Lee
Δράμα, Νότια Κορέα 2010 139 Λεπτά
Η ΤΑΙΝΙΑ - ΑΠΟΨΕΙΣ
…άξια για πολλά βραβεία ήταν η ερμηνεία μιας ηθοποιού που επέστρεψε μετά από 15 χρόνια απουσίας, της Γιουν Γιούνχι, στην Ποίηση του Κορεάτη Λι Τσαγκ Ντονγκ. Ενσάρκωσε μια γηραιά κυρία που παλεύει με τα πρώτα συμπτώματα της άνοιας, τη χαριτωμένη φιλαρέσκειά της, την ανάγκη της να μάθει να φτιάχνει ποιήματα, και την ανάμειξη του αγαπημένου της έφηβου εγγονού στον βιασμό μιας συμμαθήτριάς του, η οποία στη συνέχεια αυτοκτόνησε. Πολύ ντελικάτη, υπέροχη δημιουργία…ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ / LIFO
Μπορεί η ταινία του Τσανγκντόνγκ Λι να λέγεται «Ποίηση», πίσω όμως από τον τίτλο υπάρχει ένα σπαραχτικό ανθρώπινο δράμα που η ηλικιωμένη ηρωίδα προσπαθεί να αντιμετωπίσει. Η 60χρονη ηρωίδα, που ζει με τον νεαρό εγγονό της σε μια επαρχιακή πόλη της Νότιας Κορέας, αποφασίζει κάποια στιγμή, σαν «ηλιαχτίδα» στην ανιαρή ζωή της, να παρακολουθήσει μαθήματα ποίησης. Σχεδόν ταυτόχρονα ανακαλύπτει πως ο εγγονός της, μαζί με άλλους πέντε συμμαθητές του, βίαζαν ομαδικά μια συμμαθήτριά τους, την οποία τελικά οδήγησαν σε αυτοκτονία.
Ο σκηνοθέτης (που το 2007 μας είχε εντυπωσιάσει με την «Κρυφή λιακάδα») αντιμετωπίζει την ιστορία του με ειλικρίνεια και ψυχραιμία, με μια κάμερα που παρακολουθεί τα δρώμενα με αντικειμενικότητα, αφήνοντας τον θεατή να βγάλει τα συμπεράσματά του. Για παράδειγμα, σ' όλες σχεδόν τις σκηνές ο εγγονός κάθεται μπροστά στην τηλεόραση παρακολουθώντας όλα όσα παρουσιάζει («σκουπίδια», υποθέτουμε), έμμεσο σχόλιο του σκηνοθέτη πάνω στο άχαρο μέλλον μερίδας της νεολαίας. «Ζούμε σε μια εποχή», ανέφερε ο ίδιος, «όπου η ποίηση αργοπεθαίνει. Μερικοί θλίβονται γι' αυτό, ενώ άλλοι δηλώνουν πως της αξίζει να πεθάνει. Παρ' όλα αυτά, οι άνθρωποι εξακολουθούν να διαβάζουν και να γράφουν ποιήματα... Αλλά αυτό είναι και ένα ερώτημα που θέτω στον εαυτό μου: Τι σημαίνει να γυρίζω ταινίες σε μια εποχή όπου έτσι κι αλλιώς ο κινηματογράφος πεθαίνει;»
Ν.Φ. Μικελίδης / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
…στη ταινία «Ποίηση», ο Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης Τσανγκντόνγκ Λι μας παρουσιάζει το πορτρέτο μιας ηλικιωμένης γυναίκας η οποία, για να αλλάξει κάπως την ανιαρή ζωή της, αποφασίζει στα 60 της τόσα χρόνια να γίνει ποιήτρια, ενώ, παράλληλα προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την απάνθρωπη πράξη του νεαρού εγγονού της να βιάσει με πέντε συμμαθητές του μια κοπέλα, οδηγώντας την στην αυτοκτονία. Ο Λι καταγράφει με λεπτομέρεια, αλλά και κριτικό μάτι την κοινωνία μέσα στην οποία κινούνται τα πρόσωπά του, δημιουργώντας σκηνές από τις οποίες δεν λείπει και μια ποιητική πνοή. Οι κριτικοί κάνουν λόγο για μια εξαιρετική ερμηνεία από την Τζουνκί Γιουν. / Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ
Ξεκίνησε ως μυθιστοριογράφος, μεταπήδησε στη συγγραφή σεναρίων (Oasis, Fish Green) έγραψε και σκηνοθέτησε το μαγευτικό Secret Sunshine, Ο Τσανγκ Ντογκ Λι είναι ένας από τους 3 καλύτερους σκηνοθέτες της χώρας του. Η ταινία του “Poetry” μόνο από την υπόθεση της έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον μας.
http://camerastyloonline.wordpress.com/
… συγκινητικό ήταν το “Poetry” του Chang-dong Lee, το οποίο έφυγε από την διοργάνωση με το βραβείο καλύτερου σεναρίου…
http://cine.gr/
…Στα φαβορί για το βραβείο γυναικείας ερμηνείας βρίσκονται η Γιουν Τζουίνγκ-χέε πρωταγωνίστρια της νοτιοκορεάτικης ταινίας «Ποίηση»…
Ν.Φ.Μικελίδης / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Η ταινια θα βγει στους εξης κινηματογραφους:ΑΣΤΥ
ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ
ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΛΙΟΝ (Πατησιων)
ΔΑΝΑΟΣ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
Το Mix Grill σας χαρίζει πέντε μονές προσκλήσεις για την προβολή της ταινίας POETRY σε όποιον από τους παραπάνω Κινηματογράφους θέλετε την ερχόμενη Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου. Παράλληλα, κάθε νικητής θα κερδίσει μια από τις παρακάτω ταινίες. Για να λάβετε μέρος στην κλήρωση μας στέλνετε e-mail στο contest@mixgrill.gr με τίτλο POETRY και το Ονοματεπώνυμό σας στο κυρίως κείμενο μέχρι την Τετάρτη 8/12 στις 16:00.
Αν θέλετε να έχετε περισσότερες πιθανότητες να κερδίσετε, μπορείτε αφού στείλετε το παραπάνω e-mail, να παίξετε στο on-line trivial παιχνίδι μας "Μονομαχίες" και για κάθε παιχνίδι που θα παίξετε, θα έχετε άλλη μια συμμετοχή. Όσα περισσότερα παιχνίδια παίξετε, τόσες φορές θα είναι το όνομα σας στην κλήρωση.
Οι νικητές θα ειδοποιηθούν με e-mail.
Οι πεντε (5) ταινιες που δινουμε μαζι με την πρόσκληση για την πρεμιέρα της ταινίας (μία για κάθε νικητή) ειναι οι εξης:
ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ
Η ΚΥΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΕΛΙΕΣ
ΤΟ ΧΡΗΜΑ
ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΑΜΑΞΑ
2 ΑΓΓΛΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
H ΚΥΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΣ ΚΑΜΕΛΙΕΣ (LA SIGNORA SENZA CAMELIE)Σκηνοθεσία: Michelangelo Antonioni
Πρωταγωνιστούν: Lucia Bosè, Gino Cervi, Andrea Checchi, Ivan Desny, Monica Clay
Έτος Παραγωγής: 1953
Εικόνα: A/M
Διάρκεια: 96’
Ο «προφήτης της αλλοτροίωσης», Michelangelo Antonioni, κάνει μια ταινία για την βιομηχανία του κινηματογράφου και πειραματίζεται με τα κινηματογραφικά είδη, συμπεριλαμβάνοντας στο μοντάζ κομμάτια από την συμμετοχή των «Νικημένων» στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 1953.
Η «κυρία χωρίς τις καμέλιες» δεν είναι άλλη από την σαγηνευτική Lucia Bosè, που συνεργάζεται εδώ για δεύτερη φορά με τον Antonioni, μετά την μεγάλη επιτυχία του «Χρονικού μιας Αγάπης» το 1950. Σε μια μοναδική ερμηνεία, η Bosè ενσαρκώνει την γυναίκα-αντικείμενο ενός συστήματος που την χρησιμοποιεί και τελικά την αποβάλλει.
Ο κινηματογραφικός παραγωγός Dr. Gianni Frenchi (Andrea Cecchi) ερωτεύεται την Μιλανέζα πωλήτρια Clara Manni (Lucia Bosè).
Tην παντρεύεται και της υπόσχεται μια λαμπρή καριέρα στο σινεμά. Μαγεμένος από την ομορφιά της, καταλήγει να γίνει ένας κτητικός και καταπιεστικός σύζυγος. Η Clara, παρόλο που έχει άλλα όνειρα για την πορεία της στην μεγάλη οθόνη, αναγκάζεται να ακολουθήσει τις επιλογές του Gianni, με αποτέλεσμα να νοιώθει φυλακισμένη.
Παραφράζοντας την «Κυρία με τις καμέλιες» του George Cukor ο Antonioni δημιουργεί το alter ego της Marguerite Gauthier (Greta Garbo) και προβάλλει την υπαρξιακή αγωνία και την μελαγχολία της ανθρώπινης ύπαρξης στο πρόσωπο της Clara.
ΤΟ ΧΡΗΜΑ (L’ ARGENT)Σκηνοθεσία: Robert Bresson
Πρωταγωνιστούν: Christian Patey, Vincent Risterucci, Caroline Lang, Sylvie van den Elsen
Έτος Παραγωγής: 1983
Εικόνα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 81’
Διακρίσεις: Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών το 1983.
Υποψήφια για τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 1983.
Η τελευταία ταινία του Bresson είναι μια απαισιόδοξη ματιά στην ανθρώπινη τύχη. Με κυνικότητα και ρεαλισμό ο σκηνοθέτης ακολουθεί την διαδρομή ενός πλαστού χαρτονομίσματος 500 φράγκων, το οποίο αλλάζοντας χέρια καταλήγει στην κατόχή του Ιβόν (Christian Patey), ενός υπαλλήλου εταιρείας καυσίμων. Το γεγονός αυτό θα είναι καταλυτικό για την μετέπειτα ζωή του και τελικά θα τον μετατρέψει σε εγκληματία. Ανήμπορος να καθορίσει την τύχη του και να διατηρήσει την ανθρώπινη υπόστασή του σ’έναν κόσμο αγριότητας και απληστίας ο Ιβόν θα καταλήξει στην αυτοκαταστροφή.
Η ταινία που μοιράστηκε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών το 1983 με την «Νοσταλγία» του Ταρκόφσκι και έφερε σε κόντρα τους δύο κινηματογραφιστές, είναι ίσως η πιο διορατική ματιά του Bresson στην δομή και την εξέλιξη της αστικής κοινωνίας. Το «Χρήμα» έκλεισε την αυλαία για τον Γάλλο σκηνοθέτη και επηρέασε έντονα τις επόμενες γενιές δημιουργών.
Ο ΠΟΡΤΟΦΟΛΑΣ (PICKPOCKET)Σκηνοθεσία: Robert Bresson
Πρωταγωνιστούν: Martin Lasalle, Marika Green, Pierre Leymarie, Jean Pélégri
Έτος Παραγωγής: 1959
Εικόνα: A/M
Διάρκεια: 73’
Παρά τον κίνδυνο να συλληφθεί, και γοητευμένος από την παρανομία, ο Μισέλ (Martin LaSalle) γίνεται κλέφτης πορτοφολιών, μαθητεύει δίπλα σε ‘ειδικούς’ και αντιμετωπίζει την τσιμπίδα του νόμου. Ενώ αρχικά βλέπει την κλοπή σαν χόμπι, πολύ γρήγορα αναγκάζεται να υποστεί τις συνέπειες, αφού συλλαμβάνεται από την αστυνομία. Αρνείται την βοήθεια των φίλων του και συνεχίζει την παράνομη δραστηριότητά του. Η γειτόνισσά του, Ζαν (Marika Green), θα αποδειχθεί τελικά ο μοναδικός άνθρωπος που είναι σε θέση να τον «απελευθερώσει».
Πρόκειται για την διασημότερη ίσως ταινία του κορυφαίου Γάλλου σκηνοθέτη Robert Bresson. Φανερά επηρεασμένος από το «Έγκλημα και Τιμωρία» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ο Bresson ακολουθεί, μέσα από αλληγορίες και συμβολισμούς, τον Μισέλ στην αναζήτηση της ελευθερίας, την οποία επιδιώκει ασκώντας την ‘τέχνη’ του πορτοφολά. Πρόκειται για έναν άντρα που δρα συνειδητά εκτός ηθικής, θεωρώντας την κλοπή μοναδικό τρόπο έκφρασης. Μετά την συμμετοχή του στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου το 1960 και την ενθουσιώδη διεθνή αναγνώριση που ακολούθησε, «Ο Πορτοφολάς» καθιερώθηκε ως μία από τις σημαντικότερες ταινίες όλων των εποχών.
Η ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΑΜΑΞΑ (STAGECOACH)Σκηνοθεσία: John Ford
Πρωταγωνιστούν: John Wayne, Claire Trevor, Andy Devine, John Carradine, Thomas Mitchell
Έτος Παραγωγής: 1939
Εικόνα: A/M
Διάρκεια: 96’
Διακρίσεις: Κέρδισε 2 Όσκαρ (Ανδρικού Β’ Ρόλου, Μουσικής)
Η «Ταχυδρομική άμαξα» αποτελεί την πεμπτουσία του γουέστερν και μια από τις κορυφαίες στιγμές στην Ιστορία του Αμερικανικού Κινηματογράφου. Μια άμαξα που διασχίζει την έρημο του Monument Valley γίνεται στόχος των Ινδιάνων. Αυτή η φαινομενικά συνηθισμένη ιστορία μετουσιώνεται σε διαχρονική, στα χέρια του μεγάλου σκηνοθέτη John Ford. Είναι η ταινία που είδε και μελέτησε δεκάδες φορές ο Orson Welles προτού γυρίσει τον «Πολίτη Καίην».
Ο Ford δημιουργεί έναν πλούτο χαρακτήρων, η παρουσία των οποίων προσδίδει στην ταινία κλασσική αξία. Οι επιβάτες της άμαξας είναι ετερόκλητες προσωπικότητες. Δεν είναι 'καλοί' ή 'κακοί', αλλά απλά ανθρώπινοι, δηλαδή αληθινοί: ένας τραπεζίτης, ένας χαρτοπαίκτης, ένας αλκοολικός γιατρός, που τελικά στην κρίσιμη ώρα θα επιτελέσει το καθήκον του, μια πόρνη, που διαθέτει περισσότερη παρρησία και αξιοπρέπεια από τη γυναίκα του αξιωματικού, και ένας επικηρυγμένος, που όμως θα συνδράμει τους άλλους στον κίνδυνο...
ΔΥΟ ΑΓΓΛΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ (LES DEUX ANGLAISES ET LE CONTINENT)
Σκηνοθεσία: François Truffaut
Πρωταγωνιστούν: Jean-Pierre Léaud, Kika Markham, Stacy Tendeter, Sylvia Mariott
Έτος Παραγωγής: 1971
Εικόνα: Έγχρωμη
Διάρκεια: 125’
Στις αρχές του 20ου αιώνα, ο Γάλλος κριτικός τέχνης Claude Roc (Jean Pierre Léaud), γνωρίζει στο Παρίσι την Ann Brown (Kika Markham), μια νεαρή Αγγλίδα. Γίνονται φίλοι και η Ann τον προσκαλεί να περάσει τις διακοπές του στο σπίτι της, στην Ουαλία, όπου ζει με την μητέρα της και την αδερφή της Muriel (Stacey Tendeter). Εκεί ο Claude ερωτεύεται την Muriel και σκέφτεται να την παντρευτεί. Θα μεσολαβήσει ένας χρόνος έως ότου αποφασιστεί ο γάμος, αλλά στο μεταξύ ο Claude επιστρέφει στο Παρίσι. Εκεί θα έχει διάφορες ερωτικές σχέσεις ώσπου τελικά αναθεωρεί την απόφασή του...
Οι «Δύο Αγγλίδες στην Ευρώπη» είναι μια από τις πιο συγκινητικές και τρυφερές ταινίες του Truffaut. Η ιδιοτέλεια του έρωτα και ο πόνος της απώλειάς του, αποτελούν για μια ακόμη φορά το επίκεντρο του ενδιαφέροντός του, σ’ ένα έργο που θυμίζει αρκετά το «Ζιλ και Τζιμ». Βασισμένες και οι δύο ταινίες σε μυθιστορήματα του Henri-Pierre Roché, πραγματεύονται το θέμα του ερωτικού τριγώνου, με τη διαφορά ότι εδώ η οπτική του Truffaut φαίνεται πιο ώριμη και διεισδυτική.