Ο ήλιος μόλις έχει ανατείλει, νιώθει τις ακτίνες του να χτυπούν το πρόσωπό της. Ανασηκώνεται στο κρεβάτι της. «Είναι νωρίς», συλλογίζεται, μα οι σκέψεις δεν λένε να σωπάσουν στο μυαλό της. Δεν έχει νόημα πια να προσπαθεί να κοιμηθεί. Σηκώνεται και κινείται αποφασιστικά προς το μπαλκόνι. Είναι όμορφος ο ήλιος το πρωί. Η ζεστασία του την γαληνεύει. Το βλέμμα της χαμηλώνει προς την πόλη. Το τοπίο έχει αλλάξει. Ελάχιστα πράγματα της θυμίζουν τα παλιά. Η όψη της νέας Αθήνας την κάνει να νιώθει τόση μοναξιά! Πάντα μόνη αισθανόταν, αλλά τουλάχιστον παλιά είχε την φωνή της για παρηγοριά.
Αφήνει το κορμί της να πέσει στην πολυθρόνα. Τα μάτια κλείνουν. Προσπαθεί να ανασυγκροτήσει το μυαλό και τις δυνάμεις της. Το "Un bel di verdemo" από την "Madame Butterfly" του Πουτσίνι πλημμυρίζει το δωμάτιο. Η μελωδία την μεταφέρει στη σκηνή του Ηρωδείου, εκεί που πριν 63 χρόνια είχε γνωρίσει την αποθέωση από το ελληνικό κοινό. Τι γλυκιά ανάμνηση, αλλά και τι σκάνδαλο!
Τέλη του Ιουλίου του 1957 ήταν, θυμάται. Eίχε μόλις φτάσει στην Αθήνα, έπειτα από πρόσκληση του Υπουργού Προεδρίας της Κυβέρνησης, Κωνσταντίνου Τσάτσου, για να εγκαινιάσει το τρίτο Φεστιβάλ Αθηνών. Αδημονούσε να βγει στην σκηνή. Ήθελε να κατακτήσει το κοινό της Αθήνας, όπως είχε κάνει τα χρόνια που είχαν προηγηθεί με εκείνο της Βερόνας, του Μιλάνου και της Νέας Υόρκης. Ο ελληνικός τύπος, ωστόσο, είχε άλλες διαθέσεις. Το πρωί της 31ης Ιουλίου και ενώ έπαιρνε το πρωινό της στο εστιατόριο της Μεγάλης Βρετάνιας, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το δριμύ κατηγορώ των εφημερίδων,
«Εδέχθησαν να καταβάλουν εις την Ελληνίδα καλλιτέχνιδα το τεράστιον ποσόν των 9.000 δολαρίων, την στιγμήν κατά την οποίαν άλλοι καλλιτέχναι, ίσης περιωπής δέχονται το τέταρτον ή πέμπτον της αμοιβής ταύτης.»
Διαβάζει ξανά και ξανά τις αράδες. Η οργή της ολοένα και μεγαλώνει. Ο Μενεγκίνι προσπαθεί να την ηρεμήσει. Μάταιος κόπος. Η Μαρία είναι έξαλλη. Παίρνει το τηλέφωνο στα χέρια της και σχηματίζει τον αριθμό του Τσάτσου, «Με έπιασε μια ξαφνική βραχνάδα. Εφοβούμαι πως δεν θα δυνηθώ να βγω στην σκηνή. Η απόδοση μου θα ήτο μέτρια». Ο τελευταίος θα τρέξει πανικόβλητος να μεταπείσει την ντίβα. Όλες οι προσπάθειες του όμως θα καταλήξουν στο κενό.
«Η Επιτροπή του Φεστιβάλ Αθηνών ανακοινοί ότι, λόγω απροόπτου ασθενείας τής κ.Μαρίας Μενεγκίνι-Κάλλας, η αποψινή έναρξις του Φεστιβάλ Αθηνών κατ' ανάγκην αναβάλλεται. Το Φεστιβάλ θα εγκαινιασθή αύριον Παρασκευήν με την «Ιφιγένειαν εν Αυλίδι», την οποίαν θα παρουσιάση το Εθνικόν Θέατρον. Το κοινόν θα ειδοποιηθή διά την ημέραν κατά την οποίαν θα πραγματοποιηθή η εμφάνισις της κ.Μαρίας Μενεγκίνι-Κάλλας.» («ΤΑ ΝΕΑ», 2/08/1957).
Η Μαρία θα απομονωθεί για τις επόμενες ημέρες στο δωμάτιο της. Ο τύπος με την σειρά του θα συνεχίσει να μαίνεται εναντίον της, κατηγορώντας της για λιποψυχία μπροστά στο ενδεχόμενο της αποδοκιμασίας του κοινού. Για ακόμα μια φορά βρισκόταν απέναντι στους δημοσιογράφους. Για ακόμα μια φορά θα έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Πόσο την κούραζε αυτό το παιχνίδι! «Με έπιασε μια βραχνάδα κι αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να δώσω το παν... Μέσα στο αγαπητό σας μυαλό ποιος ξέρει τι θέλετε από μένα! Αυτό με φοβίζει!...», θα αναφέρει στην ραδιοφωνική εκπομπή του Αχιλλέα Μαμάκη «Το θέατρο στο μικρόφωνο», μη παραλείποντας να εκφράσει την πικρία της για τα γεγονότα και δίνοντας συνάμα την υπόσχεση να δώσει τον καλύτερο εαυτό στο ρεσιτάλ της 5ης Αυγούστου.
Το χειροκρότημα εκείνης της βραδιάς ακόμα ηχεί στα αυτιά της. Θα ακολουθήσουν και άλλα πολλά από πότε ως και το 1974 που αποφάσισε πως είχε έρθει το τέλος. Και τώρα, μετά από τόσες δεκαετίες, είναι έτοιμη ξανά να βγει στην σκηνή. Όχι, δεν θα τραγουδήσει. Η φωνή της έχει αλλοιωθεί, ήδη από την δεκαετία του '60 αντιμετώπιζε προβλήματα. «Και τι θα κάνει η Κάλλας στο Ηρώδειο;», θα αναρωτιούνται πολλοί, συλλογίζεται, «θα τους συστήσω την Μαρία! Την Κάλλας πολλοί την γνώριζαν. Άλλοι την είχαν ακούσει να τραγουδά, άλλοι είχαν διαβάσει για εκείνη στις φυλλάδες, άλλοι την είχαν μάθει μέσω τρίτων. Την Μαρία, όμως; Ποιος γνωρίζει την Μαρία; Η ζωή μου υπήρξε μια πάλη μεταξύ των δυο. Μου αρέσει να σκέφτομαι ότι είναι αλληλένδετες, γιατί η Κάλλας ήταν η Μαρία!»
*Στις 28, 29 και 30 Σεπτεμβρίου ο Τom Volf θα παρουσιάσει μαζί με την Monica Bellucci, με τη συμμετοχή της Καμεράτας-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής την παράσταση "Maria Callas: Lettres & Mémoires". Η παράσταση έκανε πρεμιέρα το περασμένο έτος στο Παρίσι, επιδιώκοντας μέσα από την ανάγνωση αδημοσίευτων κειμένων και επιστολών της ντίβας της όπερας να αναδείξει κρυφές και άγνωστες πτυχές της ζωής της, από την παιδική της ηλικία στη Νέα Υόρκη, ως τα χρόνια του πολέμου στην Αθήνα και από τα πρώτα βήματα της καριέρας της ως στο γάμο της και τον κατοπινό της θυελλώδη έρωτα για τον Αριστοτέλη Ωνάση.
*Mετά την ακύρωση των παραστάσεων λόγω των κυβερνητικών μέτρων πρόσληψης για την εξάπλωση του COVID-19, οι παραστάσεις θα πραγματοποιηθούν εν τέλει στις 21, 22 και 23 Σεπτεμβρίου του 2021 στο Ηρώδειο.