Η Μουσική Σχολή της Μήλου είναι μια από τις μικρές «σταγόνες» αισιοδοξίας, που ανακαλύπτεις σε πολλές μικρές περιοχές ανά την Ελλάδα. Στη Μήλο λίγοι «κούκοι» μπορούν να φέρουν την Άνοιξη και να προσφέρουν μουσική παιδεία στα νέα παιδιά του νησιού, γιατί βλέπετε, η Μουσική κι ο Πολιτισμός γενικότερα δεν είναι πολυτέλεια και σπατάλη, αλλά αγάπη και τρόπος καλλιέργειας κουλτούρας ιδίως σε αυτούς που έχουν τα αυτιά ανοιχτά να ακούσουν, τους νέους μας.
Από πέρσι το καλοκαίρι έχω ανακαλύψει την έντονη δημιουργικότητα της Σχολής «Μηλίων Τέχνες» ακόμη και σε περίοδο, όπου όλοι ήταν με μάσκες και τον φόβο του κορονοϊου. Οι λίγοι «κούκοι» της Σχολής έχουν κάνει πράγματα και θαύματα τα 9 τελευταία χρόνια και είχα τη χαρά να συνομιλήσω με έναν από αυτούς, την Τάνια Κολέτσιου. Μάλιστα, σήμερα η Μουσική Σχολή Μήλου διοργανώνει συναυλία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο Συνεδριακό Κέντρο «Γιώργος Ηλιόπουλος» και την επόμενη Δευτέρα 5/9 με τον Γιάννη Κότσιρα στον ίδιο χώρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Δήμου Μήλου.
Το «μικρόφωνο» στην Τάνια:
Πόσα χρόνια κλείνει φέτος η Μουσική Σχολή Μήλου «Πολιτιστικός Σύλλογος Μηλίων Τέχνες»;
Η Μουσική Σχολή Μήλου (ως δραστηριότητα του Πολιτιστικού Συλλόγου «Μηλίων Τέχνες»ς) κλείνει φέτος 9 χρόνια από την ίδρυση της. Υπάρχει ωστόσο προϊστορία. Προηγουμένως, για πολλά χρόνια λειτουργούσε ως Δημοτική Σχολή Μουσικής. Ουσιαστικά όμως η θεμέλιος λίθος μπήκε 20-22 χρόνια πριν, όταν η Ελπίδα Μουντζάκη, μια «πεισματάρα» ρομαντική μουσικός από την Κομοτηνή, άνοιξε στη Μήλο τη δική της Μουσική Σχολή. Το «λιθαράκι» λοιπόν μπήκε τότε, και η η σχολή με τη σημερινή της μορφή είναι η εξέλιξη εκείνου του αρχικού οράματος, που ένωσε ανθρώπους με αγάπη για τη μουσική.
Ποιος ήταν αρχικά ο βασικός στόχος της Σχολής;
Ο στόχος της Σχολής ήταν λοιπόν να «περισώσει» και να συνεχίσει όλη αυτή την προσπάθεια: Την πρόσβαση σε μαθήματα μουσικής στα παιδιά (μεγάλα και μικρά) της Μήλου. Τη δημιουργία μουσικών και καλλιτεχνικών κέντρων στο μικρό μας νησί.
Αν ο Ίλον Μάσκ ερχόταν για διακοπές στη Μήλο και αποφάσιζε να δώσει μια γενναία χορηγία στη Σχολή, ποια θα ήταν τα πρώτα 3 πράγματα που θα κάνατε;
Θα ενισχύαμε περαιτέρω το ρόλο της. Με περισσότερους καθηγητές και περισσότερες επιλογές οργάνων, περισσότερες εμφανίσεις των μαθητών, ταξίδια με στόχο τη συμμετοχή των μαθητών σε μουσικούς διαγωνισμούς και φεστιβάλ.
Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Μήλου, στις 29 Αυγούστου και 5 Σεπτεμβρίου διοργανώνετε τις συναυλίες των Βασίλη Παπακωνσταντίνου και Γιάννη Κότσιρα αντίστοιχα. Πόσο δύσκολο είναι να οργανώσεις μια συναυλία στη Μήλο;
Δεν το λες και εύκολο. Καθόλου εύκολο μάλιστα. Είναι μια κανονική δουλειά με πολύ τρέξιμο και ευθύνη, αυξημένα έξοδα- κυρίως λόγω νησιωτικότητας, που γίνεται από μια χούφτα εθελοντές -τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου. Είμαστε όμως πολύ τυχεροί γιατί έχουμε ανθρώπους που σταθερά μας συνδράμουν όλα αυτά τα χρόνια. Την κάθε Δημοτική αρχή, ιδιώτες, μεγάλους, αλλά και μικρότερους επιχειρηματίες.
Η Λιλιπούπολη, ο Χαρούλης κι ο ακάματος καθηγητής Νίκος Χατζηγιάννης
Ποιες είναι οι 3 εκδηλώσεις που οργάνωσε η Σχολή και έχουν χαραχθεί στο μυαλό σου;
Πρώτη και αξέχαστη η συναυλία της θρυλικής «Λιλιπούπολης» με την Ορχήστρα των Κυκλάδων που έχει δημιουργήσει ο Νίκος Κυπουργός στη Σύρο με τη συμμετοχή της Σαββίνας Γιαννάτου και της παιδικής χορωδίας της Σχολής. Η συναυλία του Γιάννη Χαρούλη –συναυλία σταθμός για τα μουσικά πράγματα της Μήλου, μια υπέροχη γιορτή. Και όλες, μα όλες οι συναυλίες ,από το αφιέρωμα στους Beatles μέχρι το αφιέρωμα στον Ζαμπέτα που διοργάνωσε η σχολή και ο ακάματος καθηγητής της, ο Νίκος Χατζηγιάννης που καταφέρνει πάντα και ενώνει επαγγελματίες και ερασιτέχνες μουσικούς με τους μαθητές της σχολής.
Συνεργάζεστε με άλλες αντίστοιχες Σχολές άλλων πόλεων της Ελλάδας κι όχι μόνο;
Θα το θέλαμε πολύ, αλλά είναι αρκετά δύσκολο. Όμως οι καθηγητές που έρχονται κατά καιρούς από την Αθήνα διδάσκουν σε αξιόλογες Σχολές, παίζουν σε κορυφαίες ορχήστρες όπως της ΕΡΤ, έχουν δισκογραφική καριέρα οπότε μαθαίνουμε διαρκώς από την εμπειρία και τη δεξιοτεχνία τους.
Το νησί έχει και φέτος πάρα πολλούς τουρίστες. Αυτοί στηρίζουν τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της Μήλου;
Δύσκολο να πω. Άλλοτε ναι, άλλοτε όχι. Παίζει οπωσδήποτε σημαντικό ρόλο το είδος της εκδήλωσης, ο τρόπος διάδοσης της πληροφορίας, ο χώρος διεξαγωγής.
Τέλος, μια ευχή κι ένα όνειρο για τη νέα σεζόν;
Ο Πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, αλλά σημαντικό κομμάτι της ζωής των παιδιών κι όλων μας. Μετά από 2 χρόνια εγκλεισμού και κατάθλιψης, εύχομαι από καρδιάς να φέρουμε τους νέους αλλά και «παλιούς» της Μήλου ακόμη πιο κοντά με τη Μουσική και τον Πολιτισμό. Βήμα-βήμα, λιθαράκι-λιθαράκι εύχομαι τη νέα σεζόν να κάνουμε έστω και μια εκδήλωση περισσότερη από φέτος.
