Magic De Spell: «Ο φόβος είναι ένα περιοριστικό συναίσθημα. Σ’ αυτόν βασίζονται οι κάθε λογής εξουσιαστές»

Θαυμάζω τους καλλιτέχνες που δεν παραμένουν στατικοί. Που εξελίσσονται, που δεν ακολουθούν την περιπατημένη. Το «ευκολάκι», ρε αδερφέ. Από την άλλη, ποιος μπορεί να βάλει όρια στην καλλιτεχνική δημιουργία; Πρόσφατα βρέθηκα μπροστά σε μια «ιδιαίτερη» έκπληξη. Έλαβα ένα καλογραμμένο δελτίο τύπου -από αυτά που το συνάφι λατρεύει να μισεί- που με ενημέρωνε για την κυκλοφορία ενός νέου Digital Single από τους Magic De Spell. Και μέχρι εδώ, θα μου πεις, σιγά την έκπληξη. Συγκρότημα είναι, δίσκους βγάζει. Η έκπληξη, για την ακρίβεια οι εκπλήξεις, ήρθαν μετά:

Έχουμε δύο τραγούδια: ένα «ολόφρεσκο», το «Σκοτώνω Λένε, Σημαίνει Ζω», σε στίχους του Θοδωρή Βλαχάκη και μουσική του Βασίλη Στάη (πρώτη έκπληξη: ο Βασίλης Στάης είναι μια μορφή ολοκληρωτικά συνυφασμένη με το «Κύτταρο» αλλά σε παντελώς διαφορετικό ρόλο) και το άλλο τραγούδι, μια διασκευή με «ολόφρεσκη» ματιά, «Το Σφαγείο», σε στίχους και μουσική του τεράστιου Μίκη Θεοδωράκη. Κι εδώ ήρθε η δεύτερη και φυσικά μεγαλύτερη έκπληξη. Είναι περίεργο πράγμα η διασκευή. Θέλει "guts" που λένε οι Αμερικάνοι (σε μας μεταφράζεται αλλιώς), γιατί το πιθανότερο είναι «να πας για μαλλί και να βγεις κουρεμένος», που λένε και στα δικά μας μέρη. Δεν το σκέφτηκα και πολύ και μετέφερα τους προβληματισμούς μου στους ίδιους τους αυτουργούς:

M.G: Έχετε δημιουργήσει μια «καλή παράδοση» με τις διασκευές σας καθόλη την πορεία σας μέσα στο χρόνο. Αλλά ρε παιδιά, θα σας ρωτήσω γιατί «Το Σφαγείο», που είναι σφραγισμένο από την παθιασμένη ερμηνεία του δημιουργού και ταυτισμένο με τον αντιδικτατορικό αγώνα; Και γιατί τώρα;

Magic De Spell: Αν επικεντρωθείς στη βάση και στη ραχοκοκαλιά του τραγουδιού, θα διαπιστώσεις ότι η πρωτότυπη εκτέλεση του «Σφαγείου» από τον Μίκη είναι ένα αμιγώς ροκ τραγούδι. Αυτό θέλαμε να το αναδείξουμε. Άλλωστε, η σημερινή εποχή με το τότε έχει χαρακτηριστικές ομοιότητες. Τα «σφαγεία» δεν έπαψαν να υπάρχουν. Αντίθετα, έχουν γίνει πια χοντρές μπίζνες, προπαγάνδες, υπεράκτιες και Α.Ε. Ασκούν φυσική και ψυχολογική βία. Αν τα μεγάλα τραγούδια, λοιπόν, έχουν ψυχή, σίγουρα δε θέλουν αυτή να ασφυκτιά μέσα σε μια μουσειακή γυάλα. Ούτε και οι πνευματικοί δημιουργοί τους θα το ήθελαν αυτό. Όσο για την ερμηνεία, είμαστε λάτρεις της παθιασμένης, όπως λες, του Θεοδωράκη, αλλά εμείς εδώ δίνουμε τη δική μας άποψη και αισθητική, σύμφωνα με τις μουσικές μας καταβολές και τη ματιά μας στο κλειστοφοβικό και ψυχρό σήμερα. Έχει αποδειχτεί πως ο κόσμος έχει ανάγκη τη φωνή των καλλιτεχνών και ίσως αυτή δεν ακούγεται όσο θα 'πρεπε. Όμως, τα θύματα των σύγχρονων «σφαγείων», όπως ο Αλέξης, ο Παύλος, ο Ζακ, ο Βαγγέλης (Γιακουμάκης) αλλά και ο κάθε ανώνυμος άνθρωπος που καταδιώκεται από τους επίγειους δαίμονες και τα funds το απαιτούν.

M.G: Μια διασκευή ή σε ανεβάζει στον ουρανό ή σε ρίχνει στα τάρταρα. Δεν φοβηθήκατε να αναμετρηθείτε με τον Θεοδωράκη.

Magic De Spell: Ο φόβος είναι ένα περιοριστικό συναίσθημα. Σ’ αυτόν βασίζονται οι κάθε λογής εξουσιαστές. Το είδαμε αυτό να εξελίσσεται και να απογειώνεται μέσα στα τελευταία χρόνια. Σεβόμαστε, αλλά δεν φοβόμαστε. Ο ίδιος ο Μίκης μάς το δίδαξε αυτό. Μέχρι το τέλος της πολυτάραχης ζωής του.

M.G: Έχουμε ταυτίσει την περίοδο της Μεταπολίτευσης με το πολιτικό τραγούδι. Μήπως και τώρα είναι καλή εποχή; Γιατί κάτι τέτοιο μου βγάζει το «Σκοτώνω Λένε, Σημαίνει Ζω». Θέλετε να μου πείτε κάτι γι αυτό;

Magic De Spell: Η περίοδος της Μεταπολίτευσης έχει τελειώσει οριστικά και αμετάκλητα, καλώς ή κακώς. Εμείς οι παλιότεροι διατηρούμε τις αναμνήσεις μας, αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά. Δεν είναι εποχές για πανηγύρια. Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ έλεγε: «Είδα το παλιό να πλησιάζει, μα ερχόταν σα νέο. Σερνόταν πάνω σε καινούργια δεκανίκια που κανένας δεν είχε ξαναδεί και βρομούσε νέες μυρωδιές σαπίλας που κανείς δεν είχε πριν ξαναμυρίσει». Ο μεταμοντέρνος φασισμός, με όπλο του τον έλεγχο της τεχνολογίας, είναι εδώ και απειλεί την ελεύθερη ύπαρξή μας στο διηνεκές. Το «Σκοτώνω Λένε, Σημαίνει Ζω», σαν τίτλος της ενότητας και των δυο τραγουδιών αλλά και σαν ανεξάρτητο τραγούδι, είναι η δική μας απόπειρα να επαναοριοθετήσουμε το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό τραγούδι. Είναι αποκρουστικό αυτό που συμβαίνει σήμερα, δηλαδή το motto «ο θάνατός σου, η ζωή μου», η ανθρωποφαγία, να αποκτά μεγαλύτερη αξιακή σημασία από ποτέ.

M.G: Επειδή έχω παρακολουθήσει την μπάντα από τα '90s, δεν μπορώ να μην ρωτήσω. Μήπως στοίχισε σε φίλους, οπαδούς, ακροατές το ότι οι Magic De Spell έπαιρναν πάντα σαφή πολιτική και κοινωνική θέση στα εκάστοτε προβλήματα ή θέματα της εποχής;

Magic De Spell: Όταν παίρνεις μια θέση, πρόσκαιρα έχει το κόστος της. Δεν γίνεται όλοι όσοι μας ακούν και μας παρακολουθούν να συμφωνούν πάντα με την άποψή μας. Σε βάθος χρόνου όμως, νομίζουμε ότι ο κόσμος εκτιμά την ευθύτητα και την ειλικρίνεια. Σε κάθε περίπτωση, να ξέρεις ότι εμείς λέμε κάθε φορά αυτό που μας εκφράζει. Δεν καταλαβαίνουμε πώς μπορεί κάποιος να κρατάει το στόμα του κλειστό. Συμβαίνουν τόσα, ώστε αν δε μιλήσεις, πνίγεσαι.

M.G: Μπορεί τελικά η μουσική να αλλάξει τον κόσμο;

Magic De Spell: (Χαμογελά) Λίγο πιο παλιά ίσως οι κοινωνίες το πίστευαν αυτό. Πέρασαν, όμως, τα χρόνια και ήρθε η διάψευση. Εμείς λέμε ότι η μουσική και οι τέχνες μπορούν να διαμορφώσουν θετικά τον κάθε άνθρωπο. Αν λοιπόν, και μέσα από αυτές, δημιουργήσουμε και οριοθετήσουμε το δικό μας κόσμο, τότε όλα μπορούν να συμβούν.

M.G: Θα κάνω τώρα μια προβοκατόρικη ερώτηση, επειδή το έχω συζητήσει με κάποιους φίλους -πιο πολύ στον Θοδωρή (Βλαχάκη) απευθύνομαι- πόσοι άνθρωποι έχουν περάσει από την μπάντα μέχρι το τωρινό σχήμα;

ΘΟΔΩΡΗΣ: Είμαστε μια ενεργή μπάντα, με συνεχή συναυλιακή και δισκογραφική πορεία, για πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Κανένα ίσως συγκρότημα στη χώρα μας ή στον κόσμο δεν έχει παραμείνει με την ίδια σύνθεση ούτε τα μισά από αυτά τα χρόνια. Οι αλλαγές στη σύνθεσή μας είναι αλήθεια πάρα πολλές. Κάποιες μοιραία αναγκαστικές, κάποιες λόγω διαφωνιών ή δυσκολιών ορισμένων μελών να συνεχίσουν. Το χαρακτηριστικό στους Magic de Spell είναι ότι ποτέ δεν υπήρξε προσωποπαγής μπάντα. Στην ιστορία μας έχουμε κάνει πάνω από είκοσι αλλαγές. Στο live για τα 40 χρόνια μας συναντηθήκαμε επί σκηνής, πρώην και νυν μέλη και γιορτάσαμε μαζί. Αυτό αποτυπώνεται στο ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε για μας από τους Βόρι Καραγιάννη και Μιχάλη Λαμπριανίδη. Τελειώνει με αναφορά στα ονόματα όλων των μουσικών που πέρασαν από το lineup της μπάντας από το 1980 και άφησαν το δικό τους αποτύπωμα στην πορεία της.

M.G: Είναι καλό τώρα αυτό; (Συνεχίζω να προβοκάρω)

ΘΟΔΩΡΗΣ: (Γέλια) Να σου πώ, λοιπόν, εξίσου προκλητικά. Ναι, είναι καλό! Αυτό έχει αποδειχτεί αρκετές φορές. Παρόλες τις ανανεώσεις, ο πυρήνας, η φιλοσοφία και η ιδεολογία της μπάντας παραμένουν. Λειτουργούμε σαν μια συλλογικότητα. Το μουσικό μας στίγμα ανανεώνεται χωρίς να κόβει δεσμούς με το παρελθόν. Η όλη κατάσταση μάς κρατάει συνεχώς σε δημιουργική φάση. Έχουμε, άλλωστε, φυσική απέχθεια σε καθετί μουσειακό. Ό,τι κι αν πούμε, πάντως, μοναδικό κριτήριο για όλους είναι η αποδοχή του κόσμου. Αυτή δίνει τις απαντήσεις.

M.G: Μετά το digital single τι ακολουθεί;

Magic De Spell: Να πούμε πρώτα δυο λόγια για τα δυο τραγούδια. Ευχαριστούμε τον Νίκο Σούλη, που έδωσε εικόνα και πνοή στη διασκευή μας του «Σφαγείου». Τη φίλη και τους φίλους που ανέλαβαν το performance, Αθανασία Τσάτσου, Πάνο Δρακόπουλο και Νίκο «Αηδόνη» Καρανίκα. Τον Γιάννη Καϊμακάμη, που έντυσε με τα γραφικά του το τραγούδι «Σκοτώνω Λένε, Σημαινει Ζω», αλλά και τον Βασίλη Στάη, που έγραψε τη μουσική σ’ αυτό, σκύβοντας πάνω στους στίχους μας και προσθέτοντας στο τέλος τη φράση που συμπυκνώνει το νόημα: «Πες αν γεννήθηκες γι’ αυτό». Θέλουμε, λοιπόν, στο άμεσο μέλλον να κυκλοφορήσουμε ένα ακόμη single με δυο τραγούδια και αμέσως μετά να υπάρξει ένα παραδοσιακό άλμπούμ βνυλίου, κάτι το οποίο μας έχει λείψει χρόνια τώρα. Έχουμε και εμείς τις αδυναμίες μας, βλέπεις! Ενδιάμεσα, θα ταξιδέψουμε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου. Οι ζωντανές εμφανίσεις είναι η πεμπτουσία της δικής μας ύπαρξης.

M.G: Οπότε, εύχομαι καλοτάξιδοι και δυνατοί!

Magic De Spell: Σ’ ευχαριστούμε και ευχόμαστε καλή συνέχεια για σένα επίσης!