Αυτή η συναυλία τα είχε όλα: έρωτα, γέλιο και χορό. Ο αγαπημένος Σταμάτης Κραουνάκης για μία ακόμη φορά αυτοσαρκαζόταν και αστειευόταν με το κοινό του, που τον αποθέωσε και δεν σταμάτησε να γελά με τα πειράγματά του. Ο αγαπημένος ερμηνευτής έκανε αστεία περί «αριστεράς Κασσελάκη», διατηρώντας πάντα τις ισορροπίες, ενώ και το κοινό απαντούσε ανάλογα. Υπήρχε μια αλληλεπίδραση μεταξύ των δύο αυτών, χωρίς ποτέ να ξεφεύγουν τα σχόλια και του μεν των δε.
Πρώτοι εμφανίστηκαν στη σκηνή οι ερμηνευτές Χρήστος Γεροντίδης και Κώστας Μπουγιώτης. Έπειτα, πάνω στη σκηνή είδαμε τον Κραουνάκη να ερμηνεύει μια δική του σύνθεση σε στίχους Κώστα Τριπολίτη, την οποία αρχικά είχε τραγουδήσει η αξεπέραστη Βίκυ Μοσχολιού. Ο τίτλος της: «Συχνότητα». Ένα τραγούδι μελωδικό και χορευτικό, που μιλάει για το πώς βλέπουν δύο άνθρωποι τον έρωτα.
Στη συνέχεια ακούσαμε άλλο ένα τραγούδι σε μουσική του ίδιου και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου, με πρώτη ερμηνεύτρια την Άλκηστη Πρωτοψάλτη και τίτλο «Κυκλοφορώ Και Οπλοφορώ». Ένα ακόμη τραγούδι που περιγράφει τον πληγωμένο έρωτα με τη μελωδική του μουσική. Ο κόσμος τον συνόδευε μουσικά χτυπώντας παλαμάκια αλλά και σιγοτραγουδώντας τους στίχους του τραγουδιού.
Η μεγαλύτερη στιγμή ήρθε όταν ερμήνευσε ένα τραγούδι που το λατρέψαμε με τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου σε σύνθεση του ίδιου του Κραουνάκη και σε στίχους του Λάκη Λαζόπουλου, και είναι το «Όταν Έχω Εσένα». Ένα τραγούδι άκρως ερωτικό, μπαλάντα, που μιλάει για τον απόλυτο έρωτα, το δυνατό, που αντέχει και δεν εξαφανίζεται με το πέρας του χρόνου. Οι στίχοι, η ερμηνεία και η μουσική του μας ταξίδεψαν όλους. Ο κόσμος, συνεπαρμένος, σιγοτραγουδούσε μαζί του έχοντας αναμμένα τα κινητά και η όλη ατμόσφαιρα ήταν άκρως ερωτική κάτω από το φως του έναστρου ουρανού.
Στη συνέχεια ακούσαμε ένα τραγούδι που το μάθαμε και το αγαπήσαμε με την ερμηνεία του Σταμάτη Κραουνάκη σε μουσική Χρήστου Παπαδόπουλου και σε στίχους Κώστα Μπαλαχούτη, με τον τίτλο «Φίλα Με». Άλλη μία ερωτική μπαλάντα σε σιγανό ρυθμό, που μιλάει για τον πληγωμένο έρωτα, με τον ήρωα του τραγουδιού να ζητά από την καλή του να τον φιλήσει για να του σβήσει τον πόνο. Η ανταπόκριση των θεατών ήταν και εδώ φανερή στα πρόσωπά τους και στη δύναμη με την οποία συνόδευαν το δημοφιλή ερμηνευτή.
Ένα τραγούδι που ο Κραουνάκης επέλεξε να πει από άλλους δημιουργούς ήταν το «Ζήτα Μου Ό,τι Θες», που έχει πει αρχικά η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και είχε γράψει μουσική και στίχους η Χαρούλα Αλεξίου. Ένα συναισθηματικό τραγούδι, στο οποίο η ηρωΐδα ζητά από τον άλλον τον έρωτά του, παρόλο που βλέπει πως εκείνος τη σπρώχνει «στο κακό». Άλλο ένα κομμάτι που έκανε τη βραδιά άκρως συναισθηματική.
Το ρυθμό άλλαξε το επόμενο τραγούδι, που ήταν το «Πήρα Κόκκινα Γυαλιά», που το είχε πρωτοερμηνεύσει μαζί με τον Κώστα Μακεδόνα, σε στίχους και μουσική δική του. Ένα τραγούδι του 1989. Αν και το συγκεκριμένο είναι μελωδικό, η μπάντα το έπαιξε σε πιο δυναμικό ρυθμό, χρωματίζοντας με λίγη ένταση εκείνο το βράδυ μας στο Κατράκειο θέατρο.
Ένα ακόμη από τα τραγούδια που έχουμε αγαπήσει με την ερωτική φωνή του Σταμάτη Κραουνάκη ήταν το «Πόσο Σ’ Αγαπώ», σε μουσική Γιώργου Χατζηνάσιου και στίχους του Λάκη Παπαδόπουλου. Ένα τραγούδι ζεστό, γλυκό και τρυφερό. Οι στίχοι του άνετα θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από ποιητή.
Ο κόσμος «ταξίδεψε» τόσο μαζί με την μπάντα, ώστε κάποιοι μέσα από το κοινό ανέβηκαν στη σκηνή και χόρευαν στους ρυθμούς που έπαιζαν οι μουσικοί. Στα ενδιάμεσα από τις εμφανίσεις του λατρεμένου ερμηνευτή έβγαιναν οι τραγουδιστές που τον συνόδευαν στη συναυλία κι έλεγαν τραγούδια που όλοι έχουμε πει, από ρεμπέτικα και λαϊκά μέχρι σε πιο λάτιν ρυθμούς, ζωηρεύοντας την ατμόσφαιρα. Προς το τέλος της βραδιάς ακούσαμε και την υπέροχη φωνή της Πένυς Ξενάκη. Οι ρυθμοί άρχισαν να γίνονται πιο ζωηροί και χορευτικοί λίγο πριν το κλείσιμο.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στην Πολυξένη Ζαρκαδούλα και στο mixgrill.gr.