Για σκεφτείτε το. Μέσα σε δύο ημέρες η Νατασσα Μποφιλιου συγκέντρωσε πάνω από 11.000 μουσικόφιλους στην Τεχνοπολη! Άραγε πόσοι Έλληνες μουσικοί του σήμερα μπορούν να κάνουν κάτι αντίστοιχο; Λίγοι...
Μετά από πολλά χρόνια σωστών επιλογών στα τραγούδια της, καθώς και στις ζωντανές εμφανίσεις της σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, το διήμερο της Τεχνοπολης ήταν μια γιορτή για τη Νατασσα. Άλλωστε δεν είναι λίγο πράγμα... Η Νατασσα Μποφιλιου δεν τραγουδάει "εύπεπτη" ποπ μουσική ή το ψαγμένο ροκ και δεν την ακολουθεί κάποια πολιτική νεολαία. Κι όμως με αυτές τις επιλογές που παραπέμπουν σε παλαιότερες δεκαετίες, έχει χιλιάδες φίλους και οι περισσότεροι - ίσως - απο αυτούς δεν έχουν κλείσει καν τα 30 τους χρόνια.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο περίεργα ένιωσα όταν είδα πάνω από 50 νέα παιδιά (κάτω από 20 χρονών) να περιμένουν ένα αυτόγραφο από τη Νατασσα στο τέλος της συναυλίας...
Θέλουμε δε θέλουμε, μας αρέσει δε μας αρέσει, η Μποφιλιου είναι ένα κεφάλαιο στην Ελληνική μουσική του σήμερα.
Η δεύτερη συναυλία στην Τεχνοπολη δεν είχε τον κόσμο της πρώτης (ασφυχτικα γεμάτη η Τεχνοπολη στην πρώτη βραδιά), αλλά είχε πάνω από 4.000 ανθρώπους. Το χαμόγελο της Νατάσσας έδειχνε την ευτυχία που ένιωθε για όλα τα παραπάνω. Η ερμηνεία της στα γνωστά τραγούδια (Εκκρεμότητα, Το μέτρημα, Σε έχω βρει και σε χάνω, Η καρδιά ποναει όταν πληγώνει, Οι μέρες του φωτός) ήταν παραπάνω από καλή, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη συγκλονιστικη εμφάνιση στο "Εν Λευκώ ". Όταν την βλέπεις στο τέλος του κομματιού να κοιτάει κάτω για λίγα δευτερόλεπτα, σου θυμίζει έναν αθλητή που έχει προσπαθήσει το κάτι παραπάνω. Τα έχει δώσει όλα... Δε σας κρύβω ότι θα ήθελα πάρα πολύ αυτή την ερμηνεία σε μια ροκ εκτέλεση με ηλεκτρικές κιθάρες. Μπορείτε να το φανταστείτε;
Πέρα από τις παραπάνω επιτυχίες, ο "Μονόλογος" προσέφερε συναίσθημα, σε συνδυασμό με την παρουσία της μαμάς της, δίπλα στη σκηνη και ο αγαπημένος μου "Λοχαγός έρωτας" ένα όμορφο και συνάμα ερωτικό ζεϊμπέκικο.
Για τους μουσικούς δε θέλω να πω πολλά. Είναι άλλωστε ένας κι ένας... Είναι τυχερή η Μποφιλιου που έχει τη δυνατότητα να επιλέγει αντίστοιχους συνεργάτες.
2 ώρες και 15 λεπτά μετά τις 9:15 μμ η Νατασσα μας αποχαιρέτησε με το "Μετρημα" κι έδωσε ένα αόριστο ραντεβού για το μέλλον. Σε έναν ή δύο μήνες θα κυκλοφορήσει ένα νέο δίσκο με το Σωκράτη Μάλαμα, σε μουσική του Θέμη Καραμουρατιδη και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου. Μετά θα αρχίσει τις ηχογραφήσεις για το νέο της προσωπικό album. Το χειμώνα δεν ξέρουμε ακόμη αν θα εμφανιστεί σε κάποια μουσική σκηνή.
Έτσι, μπορεί το επόμενο ραντεβού να είναι το καλοκαίρι του 2015, όπως λέει και το σχετικό δελτίο τύπου που έχουμε λάβει. Εις τον επανιδειν λοιπόν...
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Ιωάννη Μαργετουσάκη.
Μετά από πολλά χρόνια σωστών επιλογών στα τραγούδια της, καθώς και στις ζωντανές εμφανίσεις της σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, το διήμερο της Τεχνοπολης ήταν μια γιορτή για τη Νατασσα. Άλλωστε δεν είναι λίγο πράγμα... Η Νατασσα Μποφιλιου δεν τραγουδάει "εύπεπτη" ποπ μουσική ή το ψαγμένο ροκ και δεν την ακολουθεί κάποια πολιτική νεολαία. Κι όμως με αυτές τις επιλογές που παραπέμπουν σε παλαιότερες δεκαετίες, έχει χιλιάδες φίλους και οι περισσότεροι - ίσως - απο αυτούς δεν έχουν κλείσει καν τα 30 τους χρόνια.
Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο περίεργα ένιωσα όταν είδα πάνω από 50 νέα παιδιά (κάτω από 20 χρονών) να περιμένουν ένα αυτόγραφο από τη Νατασσα στο τέλος της συναυλίας...
Θέλουμε δε θέλουμε, μας αρέσει δε μας αρέσει, η Μποφιλιου είναι ένα κεφάλαιο στην Ελληνική μουσική του σήμερα.
Η δεύτερη συναυλία στην Τεχνοπολη δεν είχε τον κόσμο της πρώτης (ασφυχτικα γεμάτη η Τεχνοπολη στην πρώτη βραδιά), αλλά είχε πάνω από 4.000 ανθρώπους. Το χαμόγελο της Νατάσσας έδειχνε την ευτυχία που ένιωθε για όλα τα παραπάνω. Η ερμηνεία της στα γνωστά τραγούδια (Εκκρεμότητα, Το μέτρημα, Σε έχω βρει και σε χάνω, Η καρδιά ποναει όταν πληγώνει, Οι μέρες του φωτός) ήταν παραπάνω από καλή, αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη συγκλονιστικη εμφάνιση στο "Εν Λευκώ ". Όταν την βλέπεις στο τέλος του κομματιού να κοιτάει κάτω για λίγα δευτερόλεπτα, σου θυμίζει έναν αθλητή που έχει προσπαθήσει το κάτι παραπάνω. Τα έχει δώσει όλα... Δε σας κρύβω ότι θα ήθελα πάρα πολύ αυτή την ερμηνεία σε μια ροκ εκτέλεση με ηλεκτρικές κιθάρες. Μπορείτε να το φανταστείτε;
Πέρα από τις παραπάνω επιτυχίες, ο "Μονόλογος" προσέφερε συναίσθημα, σε συνδυασμό με την παρουσία της μαμάς της, δίπλα στη σκηνη και ο αγαπημένος μου "Λοχαγός έρωτας" ένα όμορφο και συνάμα ερωτικό ζεϊμπέκικο.
Για τους μουσικούς δε θέλω να πω πολλά. Είναι άλλωστε ένας κι ένας... Είναι τυχερή η Μποφιλιου που έχει τη δυνατότητα να επιλέγει αντίστοιχους συνεργάτες.
2 ώρες και 15 λεπτά μετά τις 9:15 μμ η Νατασσα μας αποχαιρέτησε με το "Μετρημα" κι έδωσε ένα αόριστο ραντεβού για το μέλλον. Σε έναν ή δύο μήνες θα κυκλοφορήσει ένα νέο δίσκο με το Σωκράτη Μάλαμα, σε μουσική του Θέμη Καραμουρατιδη και στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου. Μετά θα αρχίσει τις ηχογραφήσεις για το νέο της προσωπικό album. Το χειμώνα δεν ξέρουμε ακόμη αν θα εμφανιστεί σε κάποια μουσική σκηνή.
Έτσι, μπορεί το επόμενο ραντεβού να είναι το καλοκαίρι του 2015, όπως λέει και το σχετικό δελτίο τύπου που έχουμε λάβει. Εις τον επανιδειν λοιπόν...
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Ιωάννη Μαργετουσάκη.