1. Τι θα ακούσεις;
Το 4ο (ηλεκτρονικό) αριστούργημα των Film
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Όλα
3. Βαθμολογία;
8,5/10
Είναι τέτοια η συνέπεια κι ο τρόπος που οι Film μας προσφέρουν τις μουσικές τους δημιουργίες, που σαφέστατα τοποθετούνται πλέον στο πάνθεον της ελληνικής μουσικής. Δεν είναι λίγα τα 4 άλμπουμ σε μια περίοδο 11 ετών, από το “No Luggage” του 2003 μέχρι το φετινό τους “Eclipse”, όταν μάλιστα αυτά τα άλμπουμ είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Κι είναι τόσο δυνατό το στίγμα τους κι η προσωπικότητα τους, που ακόμη κι αυτή τη φορά που «οικειοποιούνται» τον ηλεκτρονικό ήχο (ή αποποιούνται τον κιθαριστικό εαυτό τους, εκτός ελαχίστων παρεμβολών), τους αναγνωρίζεις.
Οι Film πιάνουν τα σύνθια τους και με τη βοήθεια στην παραγωγή του συνοδοιπόρου τους Χρήστου Λαϊνά, δημιουργούν ένα συμπαντικό άλμπουμ, τόσο στέρεο στη βάση του, που επιτρέπει άλματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Αφομοιώνουν τις επιρροές τους (Vangelis, Depeche Mode, Kraftwerk, Royksopp ίσως, Radiohead, Piano Magic, Ισλανδία κι ότι άλλο) καθώς και την εμπειρία των προηγούμενων ετών και τις μετατρέπουν σε κάτι τόσο μεγαλειώδες που σε αφήνει άφωνο τις περισσότερες φορές. Στα 9 τραγούδια που απαρτίζουν το “Eclipse” και που λειτουργούν ξέχωρα αλλά και κυρίως ως σύνολο, οι μελωδικές γραμμές είναι απλές, αλλά μαγικές, οι εναλλαγές ή όχι στη ρυθμολογία σε κρατούν σε εγρήγορση για 45 λεπτά, οι ατμόσφαιρες είναι σκοτεινές και σε καθηλώνουν , αλλά ταυτόχρονα σου δημιουργούν την ψυχική ανάταση να βγεις στους δρόμους και να τρέξεις.
Αν υπάρχει ένα σημείο αμφιβολίας στο όλο εγχείρημα, που ίσως τελικά να αποτελεί κι ακόμη ένα ατού του, που ίσως δε είναι η ώρα του ακόμη για να εκτιμηθεί, είναι η χρήση του συνεχούς vocoder στα φωνητικά, που ενώ τις περισσότερες στιγμές δένει με ότι συμβαίνει στο “Eclipse”, υπάρχουν κι εκείνες που κουράζει.
Πραγματικά είμαι τρομερά περίεργος να μπορούσα να ακούσω τα ίδια τραγούδια, το άλμπουμ ολόκληρο, από κάποιον βασικό ερμηνευτή ή συμμετοχή πολλών. Αν κι εμπιστεύομαι απόλυτα το κριτήριο των Film, έχω τη μικρή αίσθηση ότι ίσως να μιλούσαμε για το απόλυτο αριστούργημα, αν βρισκόταν ο κατάλληλος ερμηνευτής σε κάποια, αν όχι σε όλα τα τραγούδια.
Ακούστε το ολόκληρο, μην παραπονιέστε ότι δε βγαίνουν καλά ολοκληρωμένα άλμπουμ, ότι μόνο 2-3 τραγούδια αξίζουν από τα άλμπουμ κ.τ.λ. Ακούστε το κι απολαύστε το ολόκληρο, ειδικά εσείς, οι λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής θα το λατρέψετε, καλύτερα τις βραδινές ώρες με τα μάτια σας καρφωμένα στον έναστρο ουρανό.
Το καλύτερο ελληνικό άλμπουμ του 2014;
Tracklist:
1. Ping Pong With Angels
2. Eclipse
3. The Gun And The Deer
4. L Amour Imaginaire
5. Produkt
6. Coral
7. Star Wars
8. Timelapse
9. Waltz
Το 4ο (ηλεκτρονικό) αριστούργημα των Film
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Όλα
3. Βαθμολογία;
8,5/10
Είναι τέτοια η συνέπεια κι ο τρόπος που οι Film μας προσφέρουν τις μουσικές τους δημιουργίες, που σαφέστατα τοποθετούνται πλέον στο πάνθεον της ελληνικής μουσικής. Δεν είναι λίγα τα 4 άλμπουμ σε μια περίοδο 11 ετών, από το “No Luggage” του 2003 μέχρι το φετινό τους “Eclipse”, όταν μάλιστα αυτά τα άλμπουμ είναι το ένα καλύτερο από το άλλο. Κι είναι τόσο δυνατό το στίγμα τους κι η προσωπικότητα τους, που ακόμη κι αυτή τη φορά που «οικειοποιούνται» τον ηλεκτρονικό ήχο (ή αποποιούνται τον κιθαριστικό εαυτό τους, εκτός ελαχίστων παρεμβολών), τους αναγνωρίζεις.
Οι Film πιάνουν τα σύνθια τους και με τη βοήθεια στην παραγωγή του συνοδοιπόρου τους Χρήστου Λαϊνά, δημιουργούν ένα συμπαντικό άλμπουμ, τόσο στέρεο στη βάση του, που επιτρέπει άλματα προς όλες τις κατευθύνσεις. Αφομοιώνουν τις επιρροές τους (Vangelis, Depeche Mode, Kraftwerk, Royksopp ίσως, Radiohead, Piano Magic, Ισλανδία κι ότι άλλο) καθώς και την εμπειρία των προηγούμενων ετών και τις μετατρέπουν σε κάτι τόσο μεγαλειώδες που σε αφήνει άφωνο τις περισσότερες φορές. Στα 9 τραγούδια που απαρτίζουν το “Eclipse” και που λειτουργούν ξέχωρα αλλά και κυρίως ως σύνολο, οι μελωδικές γραμμές είναι απλές, αλλά μαγικές, οι εναλλαγές ή όχι στη ρυθμολογία σε κρατούν σε εγρήγορση για 45 λεπτά, οι ατμόσφαιρες είναι σκοτεινές και σε καθηλώνουν , αλλά ταυτόχρονα σου δημιουργούν την ψυχική ανάταση να βγεις στους δρόμους και να τρέξεις.
Αν υπάρχει ένα σημείο αμφιβολίας στο όλο εγχείρημα, που ίσως τελικά να αποτελεί κι ακόμη ένα ατού του, που ίσως δε είναι η ώρα του ακόμη για να εκτιμηθεί, είναι η χρήση του συνεχούς vocoder στα φωνητικά, που ενώ τις περισσότερες στιγμές δένει με ότι συμβαίνει στο “Eclipse”, υπάρχουν κι εκείνες που κουράζει.
Πραγματικά είμαι τρομερά περίεργος να μπορούσα να ακούσω τα ίδια τραγούδια, το άλμπουμ ολόκληρο, από κάποιον βασικό ερμηνευτή ή συμμετοχή πολλών. Αν κι εμπιστεύομαι απόλυτα το κριτήριο των Film, έχω τη μικρή αίσθηση ότι ίσως να μιλούσαμε για το απόλυτο αριστούργημα, αν βρισκόταν ο κατάλληλος ερμηνευτής σε κάποια, αν όχι σε όλα τα τραγούδια.
Ακούστε το ολόκληρο, μην παραπονιέστε ότι δε βγαίνουν καλά ολοκληρωμένα άλμπουμ, ότι μόνο 2-3 τραγούδια αξίζουν από τα άλμπουμ κ.τ.λ. Ακούστε το κι απολαύστε το ολόκληρο, ειδικά εσείς, οι λάτρεις της ηλεκτρονικής μουσικής θα το λατρέψετε, καλύτερα τις βραδινές ώρες με τα μάτια σας καρφωμένα στον έναστρο ουρανό.
Το καλύτερο ελληνικό άλμπουμ του 2014;
Tracklist:
1. Ping Pong With Angels
2. Eclipse
3. The Gun And The Deer
4. L Amour Imaginaire
5. Produkt
6. Coral
7. Star Wars
8. Timelapse
9. Waltz
Σχετικό θέμα