Την Παρασκευή το βράδυ βρεθήκαμε στο Cafe του Βιβλιοπωλείου ΙΑΝΟΣ, όπου η Athens Voice και ο Μάκης Μηλάτος παρουσίασαν δύο νέα ονόματα της Ελληνικής μουσικής σκηνής: τον αγαπημένο μας Monsieur Minimal και τους Felizol, the Boy λίγο μετά τις 22:30.Έχοντας φτάσει λίγο αργοπορημένοι, χάσαμε τα πρώτα κομμάτια των Felizol & the Boy και πρέπει να πω ότι τα πρώτα λεπτά προσπάθησα να προσαρμοστώ στο περιβάλλον, μιας και το σκηνικό του Cafe του Ιανού, με τα αρκετά (γεμάτα!!!) τραπεζάκια και στη μέση τη σκηνή μου θύμισε αρκετά φοιτητικές και γενικότερα παρεϊστικες καταστάσεις. ΟΚ αυτό δεν είναι αρνητικό καθόλου, αλλά είναι σίγουρα διαφορετικό.
Χωρίς να έχω ακούσει ξανά τον Felizol (το τονίζω αυτό...) και έχοντας ακούσει μια φορά τον Boy με τη Mary, ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα παρακολουθούσα διάφορους πειραματισμούς και των δυό τους. Έτσι, ακριβώς ήταν όλη η 1 ώρα περίπου που τους είδα στη σκηνή και πρέπει να πω ότι αν εξαιρέσεις τα super "You, you, you" & "Time Machine", τα υπόλοιπα κομμάτια μου φάνηκαν κάπως ασύνδετα, όσο κι αν προσπάθησα αρκετά να μπω στο πνεύμα των παιδιών. Ίδεες υπάρχουν και μάλιστα ξεχωριστές, αλλά προς το παρόν θα έλεγα ότι χρειάζεται κι άλλη δουλίτσα για να γίνουν πιο εύπεπτες στα δικά μας αυτιά. Ίσως να φταίμε κι εμείς βέβαια... Το album του Felizol λέγεται "Birthdays" και μπορείτε να ακούσετε κάποια κομμάτια του εδώ.
Το set κλείνει με το Felizol να δοκιμάζει τις φωνητικές του ικανότητες και οι δυό τους δίνουν τη σκυτάλη στο Monsieur Minimal, ο οποίος πραγματικά σε 2 λεπτάκια ξεκίνησε να παίζει τις πρώτες νότες του "Lollipop". Το κλίμα ήταν περίεργο στην αρχή πρέπει να πω, γιατί για σκεφτείτε να είσαι στη σκηνή και να παίζεις pop - χαρούμενα τραγούδια και το κοινό σου ως επί το πλείστον να κάθεται σε τραπέζια. Αναρωτιόμουν θα τα κατάφερνε ο Χρήστος να μας ανεβάσει όπως είχε γίνει και στο Void ;
Η αρχή ήταν αναμφισβήτητα νωθρή και μάλλον ο "Κύριος Μικρούλης" προσπαθούσε να βρει τα πατήματα του στο χώρο. Σίγουρα, θα προτιμούσε να έχει όλο τον κόσμο που ήταν χθες στον ΙΑΝΟ όρθιους μπροστά στη σκηνή. Όσο κι αν προσπάθησε να φέρει τον κόσμο πιο κοντά του, αυτό που κατάφερε ήταν με την ώρα να μας κάνει πιο ζεστούς, πιο θερμούς με τη μουσική του. Τα τραγούδια του "Lollipop" είχαν την τιμητική τους. Επιπλέον, ο Monsieur Minimal έπαιξε στη μέση του όλου set 3 καινούργια τραγούδια και λίγο μετά 2 νέα κομμάτια με Ελληνικό στίχο. Περισσότερο ηλεκτρονικό όλο το νέο υλικό και θα έλεγα αρκετά ενδιαφέρον.Στα "Beautiful", "Smile" & "Love is a circle" ο κόσμος μπορεί να ήταν στα τραπεζάκια του, αλλά χειροκροτούσε συνέχεια μέσα στα τραγούδια και είχε δημιουργήσει μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα. Το live έφτανε στο τέλος του και ο Monsieur Minimal παίζει το "πρώτο" από τα τελευταία τραγούδια που έπιαξε, ένα πολύ ωραίο κομμάτι με Ελληνικό στίχο, στη συνέχεια ξαναπαίζει τα "Beautiful" ("δε χορταίνω να το παίζω αυτό το κομμάτι"...) και "Lollipop" και κλείνει με ένα νέο κομμάτι του, το οποίο βαφτίστηκε λίγες ώρες πριν ως "Digital Love" και θα έλεγα ότι είναι από τα καλύτερα από τα νέα του κομμάτια.
Ο αποχαιρετισμός μας στο Χρήστο περιείχε ένα έντονο και μακρόσυρτο χειροκρότημα και για 2η φορά μου επιβεβαίωσε την αρχική μου άποψη ότι οι μουσικές του Monsieur Minimal θα απογειωθούν αν τις έπαιζε με ολοκληρωμένη μπάντα κι όχι μόνο με κιθάρα, φωνή και προηχογραφημένα clips... Ελπίζω να μας διαβάσει ο Χρήστος και να το κάνει κάποια στιγμή...