Οι συντάκτριες του MixGrill, Παναγιώτα Κλεάνθους κι Άννα Παπαδάκη, παρακολούθησαν την παράσταση "Το Σπάταλο Τερατάκι" στο Θέαρο Παλλάς και μας μιλούν για τις εντυπώσεις τους.
[Γράφει η Παναγιώτα Κλεάνθους]
Σε ένα θέατρο γεμάτο από μικρά παιδάκια βρεθήκαμε κι εμείς το μεσημέρι του Σαββάτου. Κι από τη σκηνή του Μικρού Παλλάς μεταφερθήκαμε στην Τερατοχώρα όπου γνωρίσαμε ένα Σπάταλο Τερατάκι. Μαζί του περάσαμε μια περιπέτεια γεμάτη δράση, διασκέδαση, γέλιο αλλά και γνώση για τη σπουδαιότητα της ευθύνης, των στόχων και κυρίως της φιλίας και της αγάπης. Το έργο αποτελεί θεατρική διασκευή του ομότιτλου βιβλίου της Κατερίνας Μαρκαδάκη από τον Γιώργο Δ.Λεμπέση και το σκηνοθετεί ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
Για λίγες ώρες μεταφερθήκαμε σε έναν πολύχρωμο και ευφάνταστο κόσμο, που μας έκανε να ξεφύγουμε για λίγο από την πραγματικότητα. Πέρα από την όμορφη ιστορία που ζωντάνεψε και εκτυλίχτηκε μπροστά μας με το Σπάταλο Τερατάκι, τη γλυκιά μητέρα του κυρία Τερατίνα και τους καλούς του φίλους την Τερατούλα, τον Φύρδην και τον Μίγδην, η παράσταση ήταν διαποτισμένη με πολλή μουσική και κέφι. Σχεδόν σε κάθε πράξη υπήρχε και ένα τραγούδι σχετικό με τα δρώμενά της και σε διαφορετικό μουσικό είδος κάθε φορά. Τις μελωδίες αυτές έγραψε ο Πάνος Μουζουράκης και τους στίχους ο Αντώνης Κατσαμάς. Τα κοστούμια και ειδικά οι περούκες ήταν υπέροχα και έδιναν στο έργο μια εξωπραγματική διάσταση.
Η διαρκής κίνηση που υπήρχε, η ζωντάνια και η άπλετη δόση χιούμορ, έκαναν τους θεατές - είτε μικρούς είτε μεγάλους- να περάσουν δύο ευχάριστες ώρες. Οι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούσαν ήταν πάρα πολύ καλοί και είχαν όλη αυτή την ιδιαίτερη διάθεση που αρμόζει στο παιδικό θέατρο. Το τερατάκι-πρωταγωνιστής ήταν ο Αχιλλέας Σκεύης και η μητέρα του – η οποία «κρατούσε» περισσότερους από έναν ρόλους- η Ειρήνη Βουκελάτου. Ο Θάνος Μπίρκος και ο Δημήτρης Τσέλιος ερμήνευσαν το δίδυμο των φίλων, αλλά την παράσταση έκλεψε ο Βασίλης Κούκουρας που ήταν απολαυστικός στο ρόλο της χαριτωμένης Τερατούλας!
Πρόκειται για μια παράσταση που πέρα από διασκέδαση προσφέρει στα παιδιά και μερικά σημαντικά μηνύματα. Το μέτρο, η υπευθυνότητα και η πραγματική αξία της ζωής που απέχει κατά πολύ από τα υλικά αγαθά, είναι κάποιες σκέψεις που τα παιδιά θα πάρουν μαζί τους φεύγοντας.
[Γράφει η Άννα Παπαδάκη]
Πρεμιέρα για το Σπάταλο Τερατάκι στο Μικρό Παλλάς και μικροί και μεγάλοι φίλοι παρευρέθηκαν,για να ακούσουν μία ενδιαφέρουσα ιστορία για την σπατάλη και την ευθύνη, για τα σημαντικά και ουσιώδη στη ζωή μας, όπως είναι η φιλία. To Σπάταλο Τερατάκι είναι τόσο σπάταλο που ούτε ένα τερατονόμισμα από το καθημερινό του χαρτζιλίκι δεν μπορεί να κρατήσει στο χέρι του γιατί τα ξοδεύει όλα… μα όλα!!! Μια περιπέτεια γεμάτη δράση και ξέφρενο τραγούδι. Άραγε το Σπάταλο Τερατάκι θα καταφέρει να κάνει αποταμίευση και να αγοράσει το κατακόκκινο ποδήλατο που του έχει κλέψει την καρδιά;
Η παράσταση, που είναι εμπνευσμένη από το ομότιτλο βιβλίο της Κατερίνας Μαρκαδάκη"Το Σπάταλο Τερατάκι", ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Χρήστου Χατζηπαναγιώτη. Ο Πάνος Μουζουράκης ντύνει την παράσταση με την ιδιαίτερη μουσική του, ενώ με τους στίχους του, ο συνεργάτης μας Αντώνης Κατσαμάς, μιλά απευθείας στις καρδιές μικρών και μεγάλων,περνώντας σημαντικά μηνύματα!
Η παράσταση ξεκίνησε λίγο μετά τις 3 μ.μ.. Μικροί και μεγάλοι χαθήκαμε για περίπου δύο ώρες μες την Τερατούπολη, γελάσαμε και προβληματιστήκαμε με ό,τι συνέβη στο Σπάταλο Τερατάκι. Στο τέλος τους χαρίσαμε ένα μεγάλο χειροκρότημα, αφού μας χάρισαν κι εκείνοι μία παράσταση εξαιρετική.
Το σκηνικό ήταν πολύχρωμο. Θα χαρακτηρίζαμε μάλιστα ολόκληρη την παράσταση πολύχρωμη, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Άλλοτε βρισκόμαστε στο σπίτι, όπου το Τερατάκι παίρνει το πρωινό του ή παίζει με τα παιχνίδια του στο δωμάτιό του, κι άλλοτε βρισκόμαστε έξω, στο δρόμο απ' όπου περνά, για να παέι στο σχολείο. Στο δρόμο, που είναι γεμάτος πειρασμούς, μαγαζιά που μπορεί κανείς να ξοδέψει όλα του τα τερατονομίσματα μέχρι να φτάσει στο σχολείο!
Τα κοστούμια ήταν ευφάνταστα με τις περούκες να κλέβουν την παράσταση και να προσδίδουν κάτι το εξωπραγματικό, κάτι το ιδιαίτερο!
Οι φωτισμοί μαζί με τη μουσική έφτιαχναν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Ακούσαμε κομμάτια από διαφορετικά είδη να συνοδεύουν τις ερμηνείες. Ακούσαμε μέχρι και χιπ χοπ. Μία τέτοιου είδους μουσική επένδυση ήταν μία ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη, διότι ο Πάνος Μουζουράκης προσέγγισε ένα κείμενο για παιδιά με έναν τρόπο διαφορετικό. Η μουσική, έτσι τουλάχιστον όπως το αντληφθήκαμε εμείς, δεν απευθύνεται σε παιδιά, αλλά σε μεγάλους ανθρώπους. Κι όταν δείχνεις στα παιδιά πως δεν τα αντιμετωπίζεις διαφορετικά αλλά ίσος προς ίσο, τα κερδίζεις μονομιάς.
Άμεσοι, λιτοί μα παράλληλα πλούσιοι ήταν και οι στίχοι, οι οποίοι συμπλήρωναν τη μουσική. Είναι μεγάλη ευθύνη να απευθύνεσαι σε παιδιά και να τους περνάς μηνύματα και είναι ταλέντο, όταν το καταφέρνεις, με ευκολία απ' ό,τι φαίνεται. Στίχοι που δεν ξεχνιούνται και δεν χωνεύονται εύκολα, αλλά προβληματίζουν τα μυαλουδάκια των παιδιών. Η φιλία είναι μπαλόνι που όσο το αγαπάς φουσκώνει, είναι ένας στίχος που εγώ λάτρεψα!
Οι ερμηνείες ήταν εξαιρετικές. Άμεσες, απόλυτα φυσικές, δεν μας ξένισαν καθόλου και δεν μας φάνηκαν υπερβολικές. Ήταν σαν να βλέπαμε πάνω στη σκηνή εμάς, τη μαμά μας, τους φίλους μας. Η ιστορία για το Σπάταλο Τερατάκι μας είναι αρκετά οικεία, καθώς όλοι έχουμε περάσει μία ανάλογη κατάσταση. Οι ερμηνείες μας βοήθησαν ακόμη περισσότερο να ταυτιστούμε, να περάσουμε κι εμείς αυτή τη δοκιμασία μαζί με το Τερατάκι και να θυμηθούμε ή να σκεφτούμε τις δικές μα αντιδράσεις, τις δικές μας συμπεριφορές.
Οι ηθοποιοί απογείωσαν τους ρόλους τους, προσφέροντας γέλιο και ευχαρίστηση. Έκπληξη ήταν ο Βασίλης Κούκουρας στον ρόλο της Τερατούλας, τον οποίο ερμήνευσε με πολύ σκέρτσο και νάζι.
Πρόκειται για μία παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσουν όλοι οι μικροί μας φίλοι. Είναι όμως και μία πράσταση, την οποία θα μπορούσαν άνετα να παρακολουθήσουν κι ενήλικες θεατές. Κάθε Σαββατοκύριακο στο Μικρό Παλλάς ανοίγει μία πύλη για την Τερατούπολη. Να είστε εκεί!!
Υ.Γ. Το Σπάταλο Τερατάκι σας καλεί να φέρετε μαζί σας τα παλιά σας παιχνίδια, τα οποία θα συγκεντρωθούν στο θέατρο και θα μοιραστούν από τα Αθηναϊκά Θέατρα σε παιδικά ιδρύματα!
[Γράφει η Παναγιώτα Κλεάνθους]
Σε ένα θέατρο γεμάτο από μικρά παιδάκια βρεθήκαμε κι εμείς το μεσημέρι του Σαββάτου. Κι από τη σκηνή του Μικρού Παλλάς μεταφερθήκαμε στην Τερατοχώρα όπου γνωρίσαμε ένα Σπάταλο Τερατάκι. Μαζί του περάσαμε μια περιπέτεια γεμάτη δράση, διασκέδαση, γέλιο αλλά και γνώση για τη σπουδαιότητα της ευθύνης, των στόχων και κυρίως της φιλίας και της αγάπης. Το έργο αποτελεί θεατρική διασκευή του ομότιτλου βιβλίου της Κατερίνας Μαρκαδάκη από τον Γιώργο Δ.Λεμπέση και το σκηνοθετεί ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης.
Για λίγες ώρες μεταφερθήκαμε σε έναν πολύχρωμο και ευφάνταστο κόσμο, που μας έκανε να ξεφύγουμε για λίγο από την πραγματικότητα. Πέρα από την όμορφη ιστορία που ζωντάνεψε και εκτυλίχτηκε μπροστά μας με το Σπάταλο Τερατάκι, τη γλυκιά μητέρα του κυρία Τερατίνα και τους καλούς του φίλους την Τερατούλα, τον Φύρδην και τον Μίγδην, η παράσταση ήταν διαποτισμένη με πολλή μουσική και κέφι. Σχεδόν σε κάθε πράξη υπήρχε και ένα τραγούδι σχετικό με τα δρώμενά της και σε διαφορετικό μουσικό είδος κάθε φορά. Τις μελωδίες αυτές έγραψε ο Πάνος Μουζουράκης και τους στίχους ο Αντώνης Κατσαμάς. Τα κοστούμια και ειδικά οι περούκες ήταν υπέροχα και έδιναν στο έργο μια εξωπραγματική διάσταση.
Η διαρκής κίνηση που υπήρχε, η ζωντάνια και η άπλετη δόση χιούμορ, έκαναν τους θεατές - είτε μικρούς είτε μεγάλους- να περάσουν δύο ευχάριστες ώρες. Οι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούσαν ήταν πάρα πολύ καλοί και είχαν όλη αυτή την ιδιαίτερη διάθεση που αρμόζει στο παιδικό θέατρο. Το τερατάκι-πρωταγωνιστής ήταν ο Αχιλλέας Σκεύης και η μητέρα του – η οποία «κρατούσε» περισσότερους από έναν ρόλους- η Ειρήνη Βουκελάτου. Ο Θάνος Μπίρκος και ο Δημήτρης Τσέλιος ερμήνευσαν το δίδυμο των φίλων, αλλά την παράσταση έκλεψε ο Βασίλης Κούκουρας που ήταν απολαυστικός στο ρόλο της χαριτωμένης Τερατούλας!
Πρόκειται για μια παράσταση που πέρα από διασκέδαση προσφέρει στα παιδιά και μερικά σημαντικά μηνύματα. Το μέτρο, η υπευθυνότητα και η πραγματική αξία της ζωής που απέχει κατά πολύ από τα υλικά αγαθά, είναι κάποιες σκέψεις που τα παιδιά θα πάρουν μαζί τους φεύγοντας.
[Γράφει η Άννα Παπαδάκη]
Πρεμιέρα για το Σπάταλο Τερατάκι στο Μικρό Παλλάς και μικροί και μεγάλοι φίλοι παρευρέθηκαν,για να ακούσουν μία ενδιαφέρουσα ιστορία για την σπατάλη και την ευθύνη, για τα σημαντικά και ουσιώδη στη ζωή μας, όπως είναι η φιλία. To Σπάταλο Τερατάκι είναι τόσο σπάταλο που ούτε ένα τερατονόμισμα από το καθημερινό του χαρτζιλίκι δεν μπορεί να κρατήσει στο χέρι του γιατί τα ξοδεύει όλα… μα όλα!!! Μια περιπέτεια γεμάτη δράση και ξέφρενο τραγούδι. Άραγε το Σπάταλο Τερατάκι θα καταφέρει να κάνει αποταμίευση και να αγοράσει το κατακόκκινο ποδήλατο που του έχει κλέψει την καρδιά;
Η παράσταση, που είναι εμπνευσμένη από το ομότιτλο βιβλίο της Κατερίνας Μαρκαδάκη"Το Σπάταλο Τερατάκι", ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Χρήστου Χατζηπαναγιώτη. Ο Πάνος Μουζουράκης ντύνει την παράσταση με την ιδιαίτερη μουσική του, ενώ με τους στίχους του, ο συνεργάτης μας Αντώνης Κατσαμάς, μιλά απευθείας στις καρδιές μικρών και μεγάλων,περνώντας σημαντικά μηνύματα!
Η παράσταση ξεκίνησε λίγο μετά τις 3 μ.μ.. Μικροί και μεγάλοι χαθήκαμε για περίπου δύο ώρες μες την Τερατούπολη, γελάσαμε και προβληματιστήκαμε με ό,τι συνέβη στο Σπάταλο Τερατάκι. Στο τέλος τους χαρίσαμε ένα μεγάλο χειροκρότημα, αφού μας χάρισαν κι εκείνοι μία παράσταση εξαιρετική.
Το σκηνικό ήταν πολύχρωμο. Θα χαρακτηρίζαμε μάλιστα ολόκληρη την παράσταση πολύχρωμη, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Άλλοτε βρισκόμαστε στο σπίτι, όπου το Τερατάκι παίρνει το πρωινό του ή παίζει με τα παιχνίδια του στο δωμάτιό του, κι άλλοτε βρισκόμαστε έξω, στο δρόμο απ' όπου περνά, για να παέι στο σχολείο. Στο δρόμο, που είναι γεμάτος πειρασμούς, μαγαζιά που μπορεί κανείς να ξοδέψει όλα του τα τερατονομίσματα μέχρι να φτάσει στο σχολείο!
Τα κοστούμια ήταν ευφάνταστα με τις περούκες να κλέβουν την παράσταση και να προσδίδουν κάτι το εξωπραγματικό, κάτι το ιδιαίτερο!
Οι φωτισμοί μαζί με τη μουσική έφτιαχναν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Ακούσαμε κομμάτια από διαφορετικά είδη να συνοδεύουν τις ερμηνείες. Ακούσαμε μέχρι και χιπ χοπ. Μία τέτοιου είδους μουσική επένδυση ήταν μία ιδιαίτερα ευχάριστη έκπληξη, διότι ο Πάνος Μουζουράκης προσέγγισε ένα κείμενο για παιδιά με έναν τρόπο διαφορετικό. Η μουσική, έτσι τουλάχιστον όπως το αντληφθήκαμε εμείς, δεν απευθύνεται σε παιδιά, αλλά σε μεγάλους ανθρώπους. Κι όταν δείχνεις στα παιδιά πως δεν τα αντιμετωπίζεις διαφορετικά αλλά ίσος προς ίσο, τα κερδίζεις μονομιάς.
Άμεσοι, λιτοί μα παράλληλα πλούσιοι ήταν και οι στίχοι, οι οποίοι συμπλήρωναν τη μουσική. Είναι μεγάλη ευθύνη να απευθύνεσαι σε παιδιά και να τους περνάς μηνύματα και είναι ταλέντο, όταν το καταφέρνεις, με ευκολία απ' ό,τι φαίνεται. Στίχοι που δεν ξεχνιούνται και δεν χωνεύονται εύκολα, αλλά προβληματίζουν τα μυαλουδάκια των παιδιών. Η φιλία είναι μπαλόνι που όσο το αγαπάς φουσκώνει, είναι ένας στίχος που εγώ λάτρεψα!
Οι ερμηνείες ήταν εξαιρετικές. Άμεσες, απόλυτα φυσικές, δεν μας ξένισαν καθόλου και δεν μας φάνηκαν υπερβολικές. Ήταν σαν να βλέπαμε πάνω στη σκηνή εμάς, τη μαμά μας, τους φίλους μας. Η ιστορία για το Σπάταλο Τερατάκι μας είναι αρκετά οικεία, καθώς όλοι έχουμε περάσει μία ανάλογη κατάσταση. Οι ερμηνείες μας βοήθησαν ακόμη περισσότερο να ταυτιστούμε, να περάσουμε κι εμείς αυτή τη δοκιμασία μαζί με το Τερατάκι και να θυμηθούμε ή να σκεφτούμε τις δικές μα αντιδράσεις, τις δικές μας συμπεριφορές.
Οι ηθοποιοί απογείωσαν τους ρόλους τους, προσφέροντας γέλιο και ευχαρίστηση. Έκπληξη ήταν ο Βασίλης Κούκουρας στον ρόλο της Τερατούλας, τον οποίο ερμήνευσε με πολύ σκέρτσο και νάζι.
Πρόκειται για μία παράσταση που αξίζει να παρακολουθήσουν όλοι οι μικροί μας φίλοι. Είναι όμως και μία πράσταση, την οποία θα μπορούσαν άνετα να παρακολουθήσουν κι ενήλικες θεατές. Κάθε Σαββατοκύριακο στο Μικρό Παλλάς ανοίγει μία πύλη για την Τερατούπολη. Να είστε εκεί!!
Υ.Γ. Το Σπάταλο Τερατάκι σας καλεί να φέρετε μαζί σας τα παλιά σας παιχνίδια, τα οποία θα συγκεντρωθούν στο θέατρο και θα μοιραστούν από τα Αθηναϊκά Θέατρα σε παιδικά ιδρύματα!
Σχετικό θέμα