Ο Nick Waterhouse γέμισε για άλλη μια φορά το Gagarin κι ας ήταν το τριήμερο της Αποκριάς. Το ελληνικό κοινό ποτέ δε λέει όχι σε ένα πρώτης τάξεως Rhythm 'n' Blues τζαμάρισμα, οπότε η προσέλευση ήταν αναμενόμενη. Άλλωστε ο Nick έχει κτίσει το κοινό του στην Ελλάδα αφού δεν είναι η πρώτη φορά που μας επισκέπτεται. Εμμέσως είναι συνδεδεμένος και με άλλο ένα αγαπημένο συγκρότημα της χώρας, τους Allah-Las, στους οποίους ήταν παραγωγός, αλλά και με τον Leon Bridges μεταξύ άλλων.
Η σύγκριση του με τον Buddy Holly, όχι τόσο στη μουσική (οι βασικές επιρροές του Nick είναι ο Mose Allison, η Aretha και ο Van Morrison) αλλά περισσότερο εμφανισιακά, είναι αναπόφευκτη: γυαλιά με κοκάλινο μαύρο σκελετό, χωρίστρα και κουστούμι. Το μούσι μόνο διαφοροποιεί την κατάσταση. Όμως δεν πρόκειται για αναβίωση παλιών ειδών μουσικής αλλά για μία ζωντανή εξέλιξη μέσα από συναισθήματα νέων μουσικών. Ο Nick προσφέρει απλόχερα χορό, τραγούδι και κέφι βουτηγμένο σε 50’s-60’s νοσταλγία. Και όλα είναι δοσμένα μέσα από το φρέσκο πρίσμα του.
Τη συναυλία άνοιξαν με psychedelic πινελιές οι The Cave Children. Η μουσική τους μπορεί να μην έδεσε απόλυτα με την ατμόσφαιρα της βραδιάς αφού ο κόσμος είχε έρθει με τρελή διάθεση για χορό. Όμως με μπόλικο επαγγελματισμό, η μπάντα έπαιξε ένα χορταστικό set.
Η σκυτάλη άνηκε στον Nick Waterhouse για να ξεκινήσει το rock ’n' roll πανικό της τελευταίας βραδιάς της περιοδείας του. Η ένταση ήταν διάχυτη από την αρχή όταν μίλησε για τον Νίκο Τριανταφυλλίδη που μας άφησε νωρίς, τιμώντας τον παλιό ιδιοκτήτη του Gagarin. Οι μελωδίες του “Dead Room” με τα χαρακτηριστικά πλήκτρα και το γκρουβάτο “It’s Time” έκαναν την αρχή. Λίγο garage rock, λίγο soul και jazz, η μπάντα είχε τη μαγιά για να παρασύρει το κοινό.
Εκεί ήταν και η “Holly” και η “Tracy” καθώς ο Nick οδηγούσε τους παρευρισκόμενους σε ένα ταξίδι μέσα απ' τους τρεις δίσκους της καριέρας του. Η μπάντα του ήταν πολύ δεμένη και ανταποκρινόταν σε κάθε του κίνηση, ενώ αυτός και η φράντζα του πήγαιναν πάνω κάτω. Προσθέστε τα παλαμάκια αλλά και τα πόδια που χτύπαγε στο πάτωμα το κοινό πριν το δεύτερο encore για να πείσει τον Nick να επιστρέψει στη σκηνή και θα έχετε μια πιο καθαρή εικόνα της διάθεσης στη Λιοσίων το Σάββατο το βράδυ.
Οι εραστές της μουσικής που βρέθηκαν στο χώρο ήταν ντυμένοι με τα καθημερινά τους ρούχα, πλην από δυο τρεις πιο μερακλήδες που έπαιξαν με την ιδέα του καρναβαλιού. Γλέντησαν όμως όλοι σαν να φορούσαν τρεις περούκες ο καθένας! Οι πιο παθιάρικες στιγμές των “It No 3” και “L.A. Turnaround” κατέληξαν σε χορωδιακό ξέσπασμα με χορευτικές φιγούρες στο “This Is A Game”. Το κοινό μέσα στο ντελίριο δεν έχασε ευκαιρία να φωνάξει συγχρονισμένα «Νίκος! Νίκος!» προκαλώντας χαμόγελα στη μπάντα.
Τα “Sοme Place” και “Old Place” με τα φορτσάτα φωνητικά ήταν που έκλεισαν το βασικό μέρος της συναυλίας ενώ το μεγάλο φινάλε έγινε με το οργιακό “Pushin' Too Hard” των θρυλικών γκαραζοπατέρων Seeds κατά τη διάρκεια του οποίου ο καλλιτέχνης πέταξε τριαντάφυλλα στο κοινό. Μέσα από τα garage riffs και τους στίχους από το “Gloria” του Van Morrison o Nick Waterhouse μας αποχαιρέτησε, κλείνοντας και την περιοδεία για το “Never Twice”. Εις το επανιδείν λοιπόν μέχρι την επόμενη επίσκεψή του.
Setlist:
I Had Some Money (But I Spent It)
Dead room
Sleeping Pills
It’s Time
I Can Only Give You Everything
Straight Love Affair
Holly
It No 3 (Ty Segall Cover)
Tracy
Katchi
Is That Clear
Indian Love Call
L.Α. Τurnaround
Don't You Forget It
(If) You Want Trouble
This is a game
Some Place
Encore1:
Old place
Say I Wanna Know
Encore2:
Pushin' Τοο Hard (The Seeds Cover)
[Οι φωτογραφίες του άρθρου ανήκουν στον Ξενοφώντα Καράμπαλη και το Mix Grill]
Η σύγκριση του με τον Buddy Holly, όχι τόσο στη μουσική (οι βασικές επιρροές του Nick είναι ο Mose Allison, η Aretha και ο Van Morrison) αλλά περισσότερο εμφανισιακά, είναι αναπόφευκτη: γυαλιά με κοκάλινο μαύρο σκελετό, χωρίστρα και κουστούμι. Το μούσι μόνο διαφοροποιεί την κατάσταση. Όμως δεν πρόκειται για αναβίωση παλιών ειδών μουσικής αλλά για μία ζωντανή εξέλιξη μέσα από συναισθήματα νέων μουσικών. Ο Nick προσφέρει απλόχερα χορό, τραγούδι και κέφι βουτηγμένο σε 50’s-60’s νοσταλγία. Και όλα είναι δοσμένα μέσα από το φρέσκο πρίσμα του.
Τη συναυλία άνοιξαν με psychedelic πινελιές οι The Cave Children. Η μουσική τους μπορεί να μην έδεσε απόλυτα με την ατμόσφαιρα της βραδιάς αφού ο κόσμος είχε έρθει με τρελή διάθεση για χορό. Όμως με μπόλικο επαγγελματισμό, η μπάντα έπαιξε ένα χορταστικό set.
Η σκυτάλη άνηκε στον Nick Waterhouse για να ξεκινήσει το rock ’n' roll πανικό της τελευταίας βραδιάς της περιοδείας του. Η ένταση ήταν διάχυτη από την αρχή όταν μίλησε για τον Νίκο Τριανταφυλλίδη που μας άφησε νωρίς, τιμώντας τον παλιό ιδιοκτήτη του Gagarin. Οι μελωδίες του “Dead Room” με τα χαρακτηριστικά πλήκτρα και το γκρουβάτο “It’s Time” έκαναν την αρχή. Λίγο garage rock, λίγο soul και jazz, η μπάντα είχε τη μαγιά για να παρασύρει το κοινό.
Εκεί ήταν και η “Holly” και η “Tracy” καθώς ο Nick οδηγούσε τους παρευρισκόμενους σε ένα ταξίδι μέσα απ' τους τρεις δίσκους της καριέρας του. Η μπάντα του ήταν πολύ δεμένη και ανταποκρινόταν σε κάθε του κίνηση, ενώ αυτός και η φράντζα του πήγαιναν πάνω κάτω. Προσθέστε τα παλαμάκια αλλά και τα πόδια που χτύπαγε στο πάτωμα το κοινό πριν το δεύτερο encore για να πείσει τον Nick να επιστρέψει στη σκηνή και θα έχετε μια πιο καθαρή εικόνα της διάθεσης στη Λιοσίων το Σάββατο το βράδυ.
Οι εραστές της μουσικής που βρέθηκαν στο χώρο ήταν ντυμένοι με τα καθημερινά τους ρούχα, πλην από δυο τρεις πιο μερακλήδες που έπαιξαν με την ιδέα του καρναβαλιού. Γλέντησαν όμως όλοι σαν να φορούσαν τρεις περούκες ο καθένας! Οι πιο παθιάρικες στιγμές των “It No 3” και “L.A. Turnaround” κατέληξαν σε χορωδιακό ξέσπασμα με χορευτικές φιγούρες στο “This Is A Game”. Το κοινό μέσα στο ντελίριο δεν έχασε ευκαιρία να φωνάξει συγχρονισμένα «Νίκος! Νίκος!» προκαλώντας χαμόγελα στη μπάντα.
Τα “Sοme Place” και “Old Place” με τα φορτσάτα φωνητικά ήταν που έκλεισαν το βασικό μέρος της συναυλίας ενώ το μεγάλο φινάλε έγινε με το οργιακό “Pushin' Too Hard” των θρυλικών γκαραζοπατέρων Seeds κατά τη διάρκεια του οποίου ο καλλιτέχνης πέταξε τριαντάφυλλα στο κοινό. Μέσα από τα garage riffs και τους στίχους από το “Gloria” του Van Morrison o Nick Waterhouse μας αποχαιρέτησε, κλείνοντας και την περιοδεία για το “Never Twice”. Εις το επανιδείν λοιπόν μέχρι την επόμενη επίσκεψή του.
Setlist:
I Had Some Money (But I Spent It)
Dead room
Sleeping Pills
It’s Time
I Can Only Give You Everything
Straight Love Affair
Holly
It No 3 (Ty Segall Cover)
Tracy
Katchi
Is That Clear
Indian Love Call
L.Α. Τurnaround
Don't You Forget It
(If) You Want Trouble
This is a game
Some Place
Encore1:
Old place
Say I Wanna Know
Encore2:
Pushin' Τοο Hard (The Seeds Cover)
[Οι φωτογραφίες του άρθρου ανήκουν στον Ξενοφώντα Καράμπαλη και το Mix Grill]