Αν θυμάμαι καλά, ήταν γύρω στο 1992 όταν ο Πρόεδρος (λέμε τώρα... Ο γνωστός αχυράνθρωπος των πολυεθνικών εννοώ) Μπους βρέθηκε στη Νάπολι. Η εντολή ήταν απλή. Να βάλει δηλαδή η πόλη τα γιορτινά της για να τον υποδεχθεί με κάθε επισημότητα. Μέχρι εκεί όλα καλά. Όταν όμως κάποιοι επιχείρησαν να σβήσουν από τους τοίχους το σύνθημα 'Ο Ντιέγκο είναι Θεός', η ίδια η σκληρή πλευρά (χμ...) η υπόγεια αν θέλετε αυτής της πανέμορφης Ιταλικής πόλης επαναστάτησε. Έτσι οι τοίχοι στην Νάπολι 'καθάρισαν' από κάθε σύνθημα, εκτός από το συγκεκριμένο. Λογικό ε;
Οι VITI DI TITANIO στη συνέντευξη τους μας μίλησαν και για τον Ντιεγκο ανάμεσα σε άλλα. Άλλωστε η μουσική τους έχει κάτι από την αυθεντική αλητεία του μεγαλύτερου μάγου της μπάλας που πέρασε ποτέ από τον πλανήτη και για όσους δεν το πιστεύουν, ας ακούσουν το 'Naguine' και τα ξαναλέμε. Ωραία μπάντα και μια συνέντευξη που πολύ χάρηκα όντως.
1. Πρώτα απ’ όλα μπορείς να μου πεις την ιστορία της μπάντας σας μέχρι τώρα;
Maurizio: Οι Viti di Titanio ξεκίνησαν με εμένα και το Marcello. Είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε μουσική και ηχογραφήσαμε τα πρώτα μας τραγούδια προσπαθώντας να κάνουμε κάτι που να μοιάζει με αυτό που ακούγαμε. Μετά αλλάξαμε πολλούς μουσικούς και μουσικά όργανα στο πρόγραμμά μας: πήραμε έναν που παίζει φλάουτο και επίσης άλλον ένα κιθαρίστα και ηχογραφήσαμε το EP «Il Giro di Vite». Στην πραγματικότητα κάνουμε περιοδείες και οι 3 και νιώθουμε ότι δουλεύουμε πολύ καλά. Στη σκηνή είμαστε εγώ στα drums, σε μερικά κρουστά και σε δεύτερα φωνητικά, ο Marcello σαν πρώτη φωνή αλλά παίζει και κιθάρα, organ, μαράκες, φυσαρμόνικα και ο Massimo είναι στο μπάσο και στη δεύτερη φωνή. Ο Massimo μπήκε στη μπάντα μας πριν 2 χρόνια. Έπαιζε με πολύ χαρακτήρα και είναι πολύ μέσα σε ότι κάνουμε.
2. Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Maurizio: Βασικά οι επιρροές των Viti di Titanio είναι απλωμένες παντού. Συνήθως παίρναμε τις επιρροές μας από τη διεθνή σκηνή και τις αναμιγνύαμε με ήχους της παράδοσης και του πολιτισμού μας. Μας αρέσουν πολλές μπάντες που προέρχονται από τη rock σκηνή της Αυστραλίας (Nick Cave and the Bad Seeds, The Birthday Party, Dirty three, Crime and the city solution, The Triffids κλπ). Επίσης η καλλιτεχνική σκηνή των 80’s από το Βερολίνο επηρέασε πολύ το μυαλό μας (Einsturzende Neubauten, Die Haut και πολλοί άλλοι) και επίσης εκτιμούμε πολλές μπάντες και συγγραφείς τραγουδιών από τη μουσική σκηνή της Γαλλίας. Το μυαλό μας συνδέεται επίσης και με το σινεμά, τη λογοτεχνία, το θέατρο και με άλλες τέχνες. Άνθρωποι όπως ο Wim Wenders, ο Henry James ή ο Bertolt Brecht σίγουρα διεγείρουν τη φαντασία μας πολύ.
3. Σας αρέσει ο Lucio Battisti; Ήταν ένας από τους αγαπημένους μου Ιταλούς καλλιτέχνες. Τι συμβαίνει στην Ιταλία αλήθεια; Υπάρχει μια νέα σκηνή ή κάτι τέτοιο;
Marcello: Ο Lucio Battisti ήταν ένας πραγματικά ιδιαίτερος τραγουδιστής και έχει επηρεάσει πολλούς δημιουργούς τραγουδιών και αρκετές μπάντες στην Ιταλία. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχει επηρεάσει πολύ το μουσικό μας background. Η μουσική παράδοση της Ιταλίας είχε πολλούς σπουδαίους τραγουδιστές, ειδικά στο παρελθόν. Μερικοί ακόμα σπουδαίοι Ιταλοί συγγραφείς τραγουδιών που αγαπάμε είναι ο Rino Gaetano, ο Domenico Modugno (στο νέο μας EP παίξαμε το «Amara Terra Mia» ), ο Luigi Tenco και πολλοί ακόμα.
Maurizio: Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία, νομίζω ότι είναι δύσκολο να το διορθώσουμε. Έχουμε μια νέα σκηνή με μπάντες και γενικότερα μουσικούς. Ειλικρινά μερικά συγκροτήματα είναι ενδιαφέροντα, ενώ άλλα δεν είναι. Προτιμώ αυτές τις μπάντες που προσπαθούν να αναμίξουν τη rock παράδοση με τους ήχους και τις επιρροές μας. Αλλά ειλικρινά, λίγοι το κάνουν στη νέα σκηνή της Ιταλίας. Επομένως είναι λίγες οι μπάντες που προσπαθούν να χτυπήσουν την εφήμερη τάση των Βρετανών και το κάνουν με το χειρότερο αποτέλεσμα. Πιστεύω επίσης ότι είχαμε πολλές σημαντικά συγκροτήματα από το παρελθόν, την εποχής των 80’s και 90’s και πραγματικά η σκηνή μας τώρα είναι αρκετά φτωχή.
4. Έχετε έρθει ποτέ στην Ελλάδα;
Maurizio: Μέχρι τώρα έχουμε έρθει όλοι στην Ελλάδα για διακοπές, αλλά ευχόμαστε να κάνουμε περιοδεία και να παίξουμε εκεί μόλις αυτό θα είναι δυνατό. Πολλές μπάντες που μας αρέσουν έχουν έρθει και νομίζουμε ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι πολύ δεκτικοί και ενδιαφέρονται να κάνουν μουσική, με ένα συγκεκριμένο τρόπο.
5. Πες μου μερικές λεπτομέρειες για το «Naguine». Είναι ένα σπουδαίο τραγούδι.
Marcello: Το Naguine είναι ένα τραγούδι που περιγράφει μια προσωπική κατάσταση. Οι στίχοι μιλάνε για μισές αλήθειες, οράματα της πραγματικότητας και τα περιγράφουν σαν ένα αποτέλεσμα καθρέφτη. Εδώ η λογοτεχνική προσέγγιση του Henry James επηρέασε πολύ τη συγγραφή στίχων. Αυτός έγραψε το μυθιστόρημα «Turn of the screw» που δεν αποκαλύπτει ποτέ την πλήρη έννοια της ιστορίας στον αναγνώστη και εμείς προσπαθούμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο με τη μουσική μας. Ο τίτλος του τραγουδιού δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία των στίχων. Ταυτόχρονα αντιπροσωπεύει το αφιέρωμά μας στο γαλλικό πολιτισμό, στο πάθος μας για την jazz μουσική και τον πολιτισμό των τσιγγάνων. Το Naguine ήταν επίσης ο τίτλος ενός jazz τραγουδιού του Django Reinhardt. Ήταν ένας διάσημος κιθαρίστας τσιγγάνων.
6. Με το να είσαι στη Νάπολη, μπορείς να μου πεις αν υπάρχει μια «αγκαλιά» για τον μεγάλο Diego; Είναι ο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής!
Marcello: Καμία αμφιβολία για αυτό. Οι Ναπολιτάνοι ακόμα λατρεύουν το Diego σα θεό. Ο Maradona είναι η μόνη δημόσια φιγούρα που εκτιμάται ταυτόχρονα από πνευματικούς ανθρώπους, από φτωχούς, από τίμιους ανθρώπους, από εγκληματίες, από την υπόγεια κουλτούρα. Αντιπροσωπεύει τα σπορ και την κοινωνική εκδίκηση της φτωχής νότιας Ιταλίας ενάντια στην πλούσια βόρεια Ιταλία. Πολλοί άνθρωποι έχουν ακόμα μια ανόητη προκατάληψη για την κουλτούρα της Νότιας Ιταλίας. Είναι περισσότερο χαρισματικός από πολλούς Ιταλούς πολιτικούς.
Σε ευχαριστούμε Δημήτρη.
Οι VITI DI TITANIO στη συνέντευξη τους μας μίλησαν και για τον Ντιεγκο ανάμεσα σε άλλα. Άλλωστε η μουσική τους έχει κάτι από την αυθεντική αλητεία του μεγαλύτερου μάγου της μπάλας που πέρασε ποτέ από τον πλανήτη και για όσους δεν το πιστεύουν, ας ακούσουν το 'Naguine' και τα ξαναλέμε. Ωραία μπάντα και μια συνέντευξη που πολύ χάρηκα όντως.
1. Πρώτα απ’ όλα μπορείς να μου πεις την ιστορία της μπάντας σας μέχρι τώρα;
Maurizio: Οι Viti di Titanio ξεκίνησαν με εμένα και το Marcello. Είχαμε ξεκινήσει να παίζουμε μουσική και ηχογραφήσαμε τα πρώτα μας τραγούδια προσπαθώντας να κάνουμε κάτι που να μοιάζει με αυτό που ακούγαμε. Μετά αλλάξαμε πολλούς μουσικούς και μουσικά όργανα στο πρόγραμμά μας: πήραμε έναν που παίζει φλάουτο και επίσης άλλον ένα κιθαρίστα και ηχογραφήσαμε το EP «Il Giro di Vite». Στην πραγματικότητα κάνουμε περιοδείες και οι 3 και νιώθουμε ότι δουλεύουμε πολύ καλά. Στη σκηνή είμαστε εγώ στα drums, σε μερικά κρουστά και σε δεύτερα φωνητικά, ο Marcello σαν πρώτη φωνή αλλά παίζει και κιθάρα, organ, μαράκες, φυσαρμόνικα και ο Massimo είναι στο μπάσο και στη δεύτερη φωνή. Ο Massimo μπήκε στη μπάντα μας πριν 2 χρόνια. Έπαιζε με πολύ χαρακτήρα και είναι πολύ μέσα σε ότι κάνουμε.
2. Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Maurizio: Βασικά οι επιρροές των Viti di Titanio είναι απλωμένες παντού. Συνήθως παίρναμε τις επιρροές μας από τη διεθνή σκηνή και τις αναμιγνύαμε με ήχους της παράδοσης και του πολιτισμού μας. Μας αρέσουν πολλές μπάντες που προέρχονται από τη rock σκηνή της Αυστραλίας (Nick Cave and the Bad Seeds, The Birthday Party, Dirty three, Crime and the city solution, The Triffids κλπ). Επίσης η καλλιτεχνική σκηνή των 80’s από το Βερολίνο επηρέασε πολύ το μυαλό μας (Einsturzende Neubauten, Die Haut και πολλοί άλλοι) και επίσης εκτιμούμε πολλές μπάντες και συγγραφείς τραγουδιών από τη μουσική σκηνή της Γαλλίας. Το μυαλό μας συνδέεται επίσης και με το σινεμά, τη λογοτεχνία, το θέατρο και με άλλες τέχνες. Άνθρωποι όπως ο Wim Wenders, ο Henry James ή ο Bertolt Brecht σίγουρα διεγείρουν τη φαντασία μας πολύ.3. Σας αρέσει ο Lucio Battisti; Ήταν ένας από τους αγαπημένους μου Ιταλούς καλλιτέχνες. Τι συμβαίνει στην Ιταλία αλήθεια; Υπάρχει μια νέα σκηνή ή κάτι τέτοιο;
Marcello: Ο Lucio Battisti ήταν ένας πραγματικά ιδιαίτερος τραγουδιστής και έχει επηρεάσει πολλούς δημιουργούς τραγουδιών και αρκετές μπάντες στην Ιταλία. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχει επηρεάσει πολύ το μουσικό μας background. Η μουσική παράδοση της Ιταλίας είχε πολλούς σπουδαίους τραγουδιστές, ειδικά στο παρελθόν. Μερικοί ακόμα σπουδαίοι Ιταλοί συγγραφείς τραγουδιών που αγαπάμε είναι ο Rino Gaetano, ο Domenico Modugno (στο νέο μας EP παίξαμε το «Amara Terra Mia» ), ο Luigi Tenco και πολλοί ακόμα.
Maurizio: Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία, νομίζω ότι είναι δύσκολο να το διορθώσουμε. Έχουμε μια νέα σκηνή με μπάντες και γενικότερα μουσικούς. Ειλικρινά μερικά συγκροτήματα είναι ενδιαφέροντα, ενώ άλλα δεν είναι. Προτιμώ αυτές τις μπάντες που προσπαθούν να αναμίξουν τη rock παράδοση με τους ήχους και τις επιρροές μας. Αλλά ειλικρινά, λίγοι το κάνουν στη νέα σκηνή της Ιταλίας. Επομένως είναι λίγες οι μπάντες που προσπαθούν να χτυπήσουν την εφήμερη τάση των Βρετανών και το κάνουν με το χειρότερο αποτέλεσμα. Πιστεύω επίσης ότι είχαμε πολλές σημαντικά συγκροτήματα από το παρελθόν, την εποχής των 80’s και 90’s και πραγματικά η σκηνή μας τώρα είναι αρκετά φτωχή.
4. Έχετε έρθει ποτέ στην Ελλάδα;
Maurizio: Μέχρι τώρα έχουμε έρθει όλοι στην Ελλάδα για διακοπές, αλλά ευχόμαστε να κάνουμε περιοδεία και να παίξουμε εκεί μόλις αυτό θα είναι δυνατό. Πολλές μπάντες που μας αρέσουν έχουν έρθει και νομίζουμε ότι οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι πολύ δεκτικοί και ενδιαφέρονται να κάνουν μουσική, με ένα συγκεκριμένο τρόπο. 5. Πες μου μερικές λεπτομέρειες για το «Naguine». Είναι ένα σπουδαίο τραγούδι.
Marcello: Το Naguine είναι ένα τραγούδι που περιγράφει μια προσωπική κατάσταση. Οι στίχοι μιλάνε για μισές αλήθειες, οράματα της πραγματικότητας και τα περιγράφουν σαν ένα αποτέλεσμα καθρέφτη. Εδώ η λογοτεχνική προσέγγιση του Henry James επηρέασε πολύ τη συγγραφή στίχων. Αυτός έγραψε το μυθιστόρημα «Turn of the screw» που δεν αποκαλύπτει ποτέ την πλήρη έννοια της ιστορίας στον αναγνώστη και εμείς προσπαθούμε να κάνουμε κάτι παρόμοιο με τη μουσική μας. Ο τίτλος του τραγουδιού δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία των στίχων. Ταυτόχρονα αντιπροσωπεύει το αφιέρωμά μας στο γαλλικό πολιτισμό, στο πάθος μας για την jazz μουσική και τον πολιτισμό των τσιγγάνων. Το Naguine ήταν επίσης ο τίτλος ενός jazz τραγουδιού του Django Reinhardt. Ήταν ένας διάσημος κιθαρίστας τσιγγάνων.
6. Με το να είσαι στη Νάπολη, μπορείς να μου πεις αν υπάρχει μια «αγκαλιά» για τον μεγάλο Diego; Είναι ο αγαπημένος μου ποδοσφαιριστής!
Marcello: Καμία αμφιβολία για αυτό. Οι Ναπολιτάνοι ακόμα λατρεύουν το Diego σα θεό. Ο Maradona είναι η μόνη δημόσια φιγούρα που εκτιμάται ταυτόχρονα από πνευματικούς ανθρώπους, από φτωχούς, από τίμιους ανθρώπους, από εγκληματίες, από την υπόγεια κουλτούρα. Αντιπροσωπεύει τα σπορ και την κοινωνική εκδίκηση της φτωχής νότιας Ιταλίας ενάντια στην πλούσια βόρεια Ιταλία. Πολλοί άνθρωποι έχουν ακόμα μια ανόητη προκατάληψη για την κουλτούρα της Νότιας Ιταλίας. Είναι περισσότερο χαρισματικός από πολλούς Ιταλούς πολιτικούς.
Σε ευχαριστούμε Δημήτρη.