Το βράδυ του Σαββάτου επιτέλους καταφέραμε να ακούσουμε ζωντανά ένα από τα πιο hot ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Τους δικούς μας Keep Shelly in Athens. Και μόνο που το διαβάζω με πιάνει συγκίνηση, γιατί πραγματικά συμβαίνει αυτό που πολλές ελληνικές μπάντες στο παρελθόν έχουν προσπαθήσει κι όλες έχουν ονειρευτεί (να μην ξεχνάμε βέβαια τους Rotting Christ).
Κι ευτυχώς συμβαίνει με μια μπάντα που έχει και πράγματα να δώσει. Κι αυτό το έχουμε ακούσει εδώ κι ένα χρόνο περίπου που έχουν σκάσει στο μουσικό προσκήνιο, με τραγούδια αργόσυρτα και μελωδικά, με πολύ καλές παραγωγές και remixes και με τη φωνή της Sarah P και τη μορφή του RPR να ξεχωρίζουν.
Όλα αυτά τα είδαμε και τα ακούσαμε στη σκηνή του BIOS λοιπόν, σε ένα ολιγόλεπτο η αλήθεια είναι set, αλλά τα παιδιά νομίζω πως δεν έχουν κι άλλα τραγούδια προς το παρόν για να μας παρουσιάσουν. Ακούσαμε λοιπόν όλα τα γνωστά τους τραγούδια (A tear in my I, Cremona Memories, Running out of you, Fokionos Negri street), αλλά και δείγματα της νέας τους δουλειάς, από τα οποία ξεχωρίσαμε το “DIY” και το remix τους στο τραγούδι των Abadabad, “California Birds”. Για τη μουσική τους τα έχουν γράψει καλύτερα, μερικά από τα πιο εξειδικευμένα κι έγκυρα sites του εξωτερικού. Τους έχουν συγκρίνει με Air, Saint Etienne, Everything But the Girl (UNKLE & Portishead όπως ακούγονται στο live με την προσθήκη drums & guitar), chillwave, electronica, synth pop, όλα αυτά για να τους χαρακτηρίσουν. Κι είναι όλα αυτά. Θεωρώ επίσης σημαντικό ότι εμπλούτισαν τις ζωντανές εμφανίσεις τους με drums & guitar, γιατί όπως κι οι ίδιοι είπαν σε κάποια συνέντευξη, δε θα ήθελαν να βγουν καραόκε (ή τουλάχιστον έτσι θυμάμαι). Έτσι αυτό προσέδωσε μια δυναμική στο live και τους έκανε πιο προσιτούς. Αν δεν κάνω λάθος είναι η πρώτη τους «κανονική» εμφάνιση στην Αθήνα και το άγχος τους ήταν φανερό στην αρχή, ιδιαίτερα της Sarah. Βέβαια αυτό δεν εμπόδισε τη μικροκαμωμένη, γλυκύτατη, νεαρή τραγουδίστρια, να γίνεται 2 μέτρα όταν ανοίγει το στοματάκι της κι ακούμε τη φωνή της. Μια φωνή που έχει όλα εκείνα τα στοιχεία των φωνών των γκρουπ που αναφέρθηκαν πριν ως επιρροές τους, αλλά και με προσωπικό στίγμα.
Το ελληνικό-indie κοινό έκανε το καθήκον του και γέμισε το BIOS. Δυστυχώς όμως δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις αυτού του «δύσκολου» live, και μάλλον δε ζέστανε αρκετά την ατμόσφαιρα. Και λέω δύσκολο, γιατί το είδος της μουσικής που παίζουν οι KSIA, δεν είναι ακριβώς αυτό που σε ξεσηκώνει και χρειάζεται χρόνο ώστε να αφεθείς στη μυσταγωγική του ατμόσφαιρα. Ίσως βέβαια να «ευθύνεται» και το γκρουπ που δεν κατάφερε να τους παρασύρει, αλλά τους αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι είναι το 1ο τους live, μπροστά στο Αθηναϊκό κοινό. Αν και δε νομίζω πως έχουν να αποδείξουν κάτι, πέρα από την απαιτούμενη σοβαρότητα κι υπευθυνότητα που ήδη επιδεικνύουν.
Θα κλείσω με γνωστή ατάκα που αφορά το γκρουπ… DON’T Keep Shelly in Athens!!! Καλό ταξίδι παιδιά.
