Οι A Hawk and A Hacksaw, αν και ορμώμενοι από το Albuquerque στο Νέο Μεξικό, μοιάζουν να έρχονται από τα βάθη της Ανατολικής Ευρώπης, μεταφέροντας τις μουσικές και τις παραδόσεις χωρών όπως η Ρουμανία, η Σερβία και η Ουγγαρία, φιλτραρισμένες μέσα από μια δυτική ματιά. Ο πολυοργανίστας και πρώην ντράμερ των Neutral Milk Hotel Jeremy Barnes και η βιολονίστα Heather Trost είναι οι κοινωνοί αυτής της μουσικής σύνθεσης.
Το βράδυ του Σαββάτου, στον ιδιαίτερο χώρο της Αγγλικανικής Εκκλησίας, σήμαναν τη λήξη της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, μιας περιοδείας που τους βρήκε να παίζουν στην Πορτογαλία, την Πολωνία, την Ιταλία, την Αγγλία και την Ελλάδα. Με το που ανέβηκαν στην διαμορφωμένη σκηνή του χώρου, η χαρά τους που θα έπαιζαν ξανά στην χώρα μας ήταν φανερή, με τον Barnes να προσπαθεί ανεπιτυχώς να μοιραστεί ένα μπουκάλι κρασί μαζί μας (ευθεία αναφορά στο αίμα του Κυρίου), μιας και δεν του επετράπη κάτι τέτοιο από τους υπεύθυνους.
Ξεκίνημα με ένα τραγούδι της Μαρίκας Παπαγκίκα, με την Heather Trost να είναι συγκινητική στην προσπάθεια της να τραγουδήσει στα ελληνικά. Ο Barnes συνοδοιπόρος με το ακορντεόν, τα κύμβαλα αλλά και το «κανονάκι» που έπαιξε κάποια στιγμή. Το ταίριασμά τους αρμονικό, με την Trost να αναλαμβάνει τα διάσπαρτα φωνητικά σε κάποια κομμάτια και τον Barnes να χρωματίζει ταιριαστά τα μουσικά κενά.
Οι όμορφες ιστορίες που μοιράστηκαν μαζί μας ανέβασαν ακόμα παραπάνω την εμφανιση τους. Όπως αυτή του Andreas, του Έλληνα υπαλλήλου στο γραφείο ενοικίασης αυτοκινήτων στο αεροδρομίου Heathrow του Λονδίνου, που κάθε νύχτα στην παγωνιά της βάρδιας του ονειρεύεται τη ζεστασιά της γενέθλιας χώρας του. Η πρόσκληση του σκηνοθέτη Peter Strickland (αναζητήστε τα "Berberian Sound Studio" και «Η Εκδίκηση της Καταλίνα Βάργκα»), με Ελληνίδα μητέρα, μόνιμα εγκατεστημένο στην Ουγγαρία, να γράψουν μουσική για την μικρού μήκους ταινία του, που αφορά την ιστορία δύο αδελφών ερωτευμένων με την ίδια γυναίκα.
Για περίπου μιάμιση ώρα οι A Hawk and A Hacksaw μάς ταξίδεψαν σε όλη τη βαλκανική επικράτεια, με το αποκορύφωμα να έρχεται λίγο πριν το τέλος και την ερμηνεία του "Skylark", παραδοσιακού ρουμανικού τραγουδιού του 19ου αιώνα, με το βιολί της Trost να αναπαριστά το πέταγμα του εν λόγω πουλιού και το ακορντεόν του Barnes το έδαφος πάνω από το οποίο αυτό πετάει.
Ένα αμερικάνικο ντουέτο, ένα ελληνικό ακροατήριο και η μουσική της Ανατολικής Ευρώπης συνέθεσαν μια παραπάνω από ικανοποιητική μουσική βραδιά.