Gimme 10: Η Σελήνη

Από τότε που ο άνθρωπος σήκωσε για πρώτη φορά τα μάτια του για να κοιτάξει τον νυχτερινό ουρανό, η Σελήνη κρατά αιχμάλωτη τη φαντασία του. Είναι το πιο μαγευτικό ουράνιο σώμα και, μαζί με τον Ήλιο, το πιο πολυτραγουδισμένο. Μετά από μια πρώτη αναζήτηση στη δισκοθήκη μου, κατέληξα στις παρακάτω επιλογές για σήμερα...




1. Sail To The Moon – Radiohead
(Thom Yorke-Jonny Greenwood-Ed O’Brien-Colin Greenwood-Phil Selway)
Το Hail To The Thief (2003) ήταν προϊόν της προσπάθειας των Radiohead να φτιάξουν ένα άλμπουμ που να βασίζεται λιγότερο στη χρήση υπολογιστών σε σχέση με τα δύο προηγούμενα (Kid A (2000), Amnesiac (2001)). Κατέφυγαν έτσι και σε μεγαλύτερη χρήση του πιάνου, όπως σε αυτό εδώ το ιδιαίτερα ατμοσφαιρικό κομμάτι που ακούγεται σαν εξέλιξη του παλαιότερου Pyramid Song.

2. Pink Moon – Nick Drake
(Nick Drake)
Το ομώνυμο άλμπουμ του Nick Drake κυκλοφόρησε το 1971 και δεν έτυχε ιδιαίτερης προσοχής. Μετά τον θάνατό του όμως, το 1974, πήρε τη θέση που του άξιζε και θεωρείται από πολλούς η καλύτερη δουλειά του Βρετανού μουσικού. Το Pink Moon, όπως και όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου, είναι παιγμένο λιτά, με μια ακουστική κιθάρα κι ένα πιανιστικό πέρασμα, αλλά είναι πραγματικά μαγευτικό...

3. The Moon – Cat Power
(Chan Marshall)
Το The Greatest ήταν το έβδομο άλμπουμ της Cat Power αλλά μόλις το πρώτο με αποκλειστικά δικό της υλικό. Ήταν επίσης ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2006 και αυτό που την έφερε στο προσκήνιο για τα καλά. Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι μια αργόσυρτη μπαλάντα με νωχελικές κιθάρες και τα ιδιαίτερα φωνητικά της Marshall να σαγηνεύουν.

4. How High The Moon – Ella Fitzgerald
(Morgan Lewis-Nancy Hamilton)
Το κλασικό αυτό τραγούδι πρωτοακούστηκε το 1940 στο Broadway και αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα του ρεπερτορίου της σπουδαίας Ella Fitzgerald, η οποία ηχογράφησε αρκετές εκτελέσεις του. Εδώ ακούτε και ένα από τα καλύτερα scat τραγουδίσματα, στα οποία διέπρεπε.

5. Blue Moon – Elvis Presley
(Richard Rodgers-Lorenz Hart)
Αυτό γράφτηκε ακόμα πιο παλιά, το 1934, και είναι επίσης κλασικό και πολυηχογραφημένο. Εδώ το ακούμε σε μια εκτέλεση από τον Βασιλιά Elvis Presley, από το ντεμπούτο του το 1956.

6. Bad Moon Rising – Creedence Clearwater Revival
(John Fogerty)
Ανεβάζοντας λίγο τους ρυθμούς, περνάμε στο πρώτο single των CCR από το άλμπουμ τους Green River του 1969, που ανέβηκε μέχρι το #2 στα Αμερικανικά τσαρτ και κατέκτησε την κορυφή στα Βρετανικά. Διασκευάστηκε αρκετές φορές ενώ έδωσε και τον τίτλο στο γνωστό άλμπουμ των Sonic Youth.

7. The Killing Moon – Echo & The Bunnymen
(Will Sergeant-Ian McCulloch-Les Pattinson-Pete de Freitas)
Ένα πρωί, ο Ian McCulloch ξύπνησε με τη φράση “fate up against your will” να στριφογυρνάει στο μυαλό του. Γύρω από αυτή γράφτηκε το The Killing Moon, ένα από τα πιο γνωστα και επιτυχημένα τραγούδια (#9 στη Βρετανία) του Λιβερπουλιανού γκρουπ. Έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές σε ταινίες και τηλεοπτικά σποτ.

8. Here Comes The Moon – George Harrison
(George Harrison)
Το 1979 ο George Harrison κυκλοφόρησε ένα άλμπουμ με τίτλο το όνομά του το οποίο απέσπασε θετικές κριτικές μετά από κάποια χρόνια μέτριων αποτελεσμάτων. Το Here Comes The Moon γράφτηκε στη Χαβάη και αποτελεί άτυπο sequel του Here Comes The Sun. Αν και αποτελεί σαφώς καλό δείγμα του μελωδικού στυλ του Harrison, δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τον προκάτοχό του...

9. Tides Of The Moon – Mercury Rev
(Jonathan Donahue-Sean "Grasshopper" Mackowiak-Jeff Mercel)
Μετά την τεράστια καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Deserter’s Songs (1998), οι Mercury Rev συνέχισαν με το All Is Dream του 2001 που είναι πολύ καλό άλμπουμ σε κάθε περίπτωση αλλά καταδικασμένο να υστερεί στη σύγκριση με τον προκάτοχό του. Αυτό εδώ είναι το δεύτερο κομμάτι του δίσκου και είναι πραγματικά υποβλητικό.

10. Of Moons, Birds & Monsters – MGMT
(Andrew Van Wyngarden-Ben Goldwasser)
Το Oracular Spectacular, τέλη 2007 με αρχές 2008, ανέδειξε τους MGMT σε σταρ και έκανε τους δισκοκριτικούς να παραμιλούν. Πρόκειται για δυο τρελαμένους Μπρούκληδες που με τη βοήθεια του Dave Fridmann στην παραγωγή αναμειγνύουν εδώ ένα σωρό εφέ και ποικίλες επιρροές, παραδίδοντας μαθήματα για το πώς γράφονται πιασάρικα και συνάμα ουσιώδη τραγούδια.