1. Τι θα ακούσεις;
Nostalgic, indie-guitar pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Under Cover, Timothy Shy, Sedan Magic
3. Βαθμολογία;
6,5/10
Ο Matthew Mondanile, κιθαρίστας των Real Estate, παρουσιάζει με το προσωπικό του όχημα, τους Ducktails την 4η δισκογραφική δουλειά με τίτλο The Flower Lane. Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η πρώτη «πραγματική» κυκλοφορία των Ducktails, αφού μέχρι τώρα το σχήμα ήταν Matthew’s one man show, αυτή τη φορά όμως συνεργαζόμενος και με άλλους αξιόλογους μουσικούς, κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ που χαίρει ιδιαίτερης προσοχής.
Κι αυτό όχι γιατί πρόκειται για κάποιο αριστούργημα, αλλά είναι ένα πολύ καλοφτιαγμένο και νοσταλγικό άλμπουμ για ρομαντικές καρδιές. Όσοι αγαπούν τις κιθάρες των Real Estate, διανθισμένες με αναλογικά πλήκτρα και χαλαρές ερμηνείες που «χάνονται» στα τραγούδια, με επιρροές από τα 60ς, 70ς κι 80ς, τότε δε θα χάσουν ακούγοντας το The Flower Lane. Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει το άλμπουμ είναι η ομοιογένεια, που για κάποιους θα μπορούσε να είναι και το αρνητικό του στοιχείο. Δεν υπάρχουν αιχμές και κορυφές στη διάρκεια του, τα πάντα κινούνται σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, λίγο πάνω, λίγο κάτω.
Αρκετοί επίσης θα μιλήσουν για ανολοκλήρωτες κι απλοϊκές συνθέσεις, χωρίς κι οι στίχοι να είναι αξιοσημείωτοι. Ουσιαστικά πέρα από την όμορφη ατμόσφαιρα που διέπει το άλμπουμ, τίποτε το ιδιαίτερο δε συμβαίνει εδώ. Χωρίς αυτό να είναι όμως και κακό.
Αν θα θέλαμε να ξεχωρίσουμε κάποια από τα τραγούδια, τότε αυτά θα ήταν το πιο up-tempo “Timothy Shy” με το κολλητικό του πιανάκι, το ιδιαίτερο “Under Cover” με το σαξόφωνο να το χαρακτηρίζει (γιατί είναι τόσο παρεξηγημένο αυτό το όργανο, μήπως να φταίνε ο Kenny G κι ο Γιώργος Κατσαρός;) και το στίχο “Imagine all the people, walking out the door” και το “Sedan Magic” στο οποίο συμμετέχει στα φωνητικά η Madeline Follin από τους Cults.
Δε θα μπορούσα να βάλω ποτέ πάνω από 6 σε ένα τέτοιο άλμπουμ, κι όμως δε θα μπορούσα μετά από τόσες ακροάσεις να του βάλω και κάτω από 7 και μάλιστα από ακροάσεις που δεν έγιναν προς χάριν της κριτικής, αλλά επειδή απλά ήθελα κι να το ακούσω κι άλλο. Οπότε…
Nostalgic, indie-guitar pop
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Under Cover, Timothy Shy, Sedan Magic
3. Βαθμολογία;
6,5/10
Ο Matthew Mondanile, κιθαρίστας των Real Estate, παρουσιάζει με το προσωπικό του όχημα, τους Ducktails την 4η δισκογραφική δουλειά με τίτλο The Flower Lane. Ουσιαστικά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η πρώτη «πραγματική» κυκλοφορία των Ducktails, αφού μέχρι τώρα το σχήμα ήταν Matthew’s one man show, αυτή τη φορά όμως συνεργαζόμενος και με άλλους αξιόλογους μουσικούς, κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο άλμπουμ που χαίρει ιδιαίτερης προσοχής.
Κι αυτό όχι γιατί πρόκειται για κάποιο αριστούργημα, αλλά είναι ένα πολύ καλοφτιαγμένο και νοσταλγικό άλμπουμ για ρομαντικές καρδιές. Όσοι αγαπούν τις κιθάρες των Real Estate, διανθισμένες με αναλογικά πλήκτρα και χαλαρές ερμηνείες που «χάνονται» στα τραγούδια, με επιρροές από τα 60ς, 70ς κι 80ς, τότε δε θα χάσουν ακούγοντας το The Flower Lane. Ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει το άλμπουμ είναι η ομοιογένεια, που για κάποιους θα μπορούσε να είναι και το αρνητικό του στοιχείο. Δεν υπάρχουν αιχμές και κορυφές στη διάρκεια του, τα πάντα κινούνται σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, λίγο πάνω, λίγο κάτω.
Αρκετοί επίσης θα μιλήσουν για ανολοκλήρωτες κι απλοϊκές συνθέσεις, χωρίς κι οι στίχοι να είναι αξιοσημείωτοι. Ουσιαστικά πέρα από την όμορφη ατμόσφαιρα που διέπει το άλμπουμ, τίποτε το ιδιαίτερο δε συμβαίνει εδώ. Χωρίς αυτό να είναι όμως και κακό.
Αν θα θέλαμε να ξεχωρίσουμε κάποια από τα τραγούδια, τότε αυτά θα ήταν το πιο up-tempo “Timothy Shy” με το κολλητικό του πιανάκι, το ιδιαίτερο “Under Cover” με το σαξόφωνο να το χαρακτηρίζει (γιατί είναι τόσο παρεξηγημένο αυτό το όργανο, μήπως να φταίνε ο Kenny G κι ο Γιώργος Κατσαρός;) και το στίχο “Imagine all the people, walking out the door” και το “Sedan Magic” στο οποίο συμμετέχει στα φωνητικά η Madeline Follin από τους Cults.
Δε θα μπορούσα να βάλω ποτέ πάνω από 6 σε ένα τέτοιο άλμπουμ, κι όμως δε θα μπορούσα μετά από τόσες ακροάσεις να του βάλω και κάτω από 7 και μάλιστα από ακροάσεις που δεν έγιναν προς χάριν της κριτικής, αλλά επειδή απλά ήθελα κι να το ακούσω κι άλλο. Οπότε…
Σχετικό θέμα