1. Τι θα ακούσεις;
Indie-electro pop-rock
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Too late, Belong, Big Brown Eyes
3. Βαθμολογία;
8/10
Έχουν περάσει 3 χρόνια από την κυκλοφορία του “The Perfect Crime” και τη μεγάλη επιτυχία “Waves” κι οι GAD. επιστρέφουν με την 3η τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “End In Tears”. Από την 1η ακρόαση του άλμπουμ καταλαβαίνει κανείς πως είναι η πιο συμπαγής κι ώριμη δουλειά των GAD., που αν και πατάει αρκετά στα γνώριμα μονοπάτια τους, προχωράει και μικρά βήματα μπροστά.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η αλήθεια είναι πως τα 2 τραγούδια που ανοίγουν το άλμπουμ, το “Pretending” και το 1ο single “Your Lover Tonight”, είναι 2 από τα πολύ καλά τραγούδια που φαίνεται πως με ευκολία μπορούν και σκαρώνουν οι GAD., χωρίς όμως να μπορούν να προσδώσουν κάτι καινούριο και να τραβήξουν την προσοχή.
Από αυτό το σημείο όμως τα πράγματα αλλάζουν. Το 3ο τραγούδι “Big Brown Eyes” ανοίγει μια σειρά τραγουδιών, στα οποία διακρίνεται ένας συγκερασμός των καλύτερων στοιχείων που παρουσίασαν οι GAD. στις 2 προηγούμενες δουλειές τους, αλλά και νέων, όπως στο «αθώο», ηλεκτρονικό “Belong” και στο καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ “Too late”, που στηρίζεται αρχικά σε μια μελωδία στο πιάνο και στα εκπληκτικά φωνητικά από τον Κώστα Αντωνιάδη και την Αλίκη Αβδελοπούλου (απογειώνεται φυσικά με το αριστοτεχνικό δυναμικό κλείσιμο, όπου κιθάρες, τύμπανα, μπάσα, πλήκτρα και πιάνο δένουν απόλυτα).
Ο ήχος τους γνώριμος όπως είπαμε, αλλά οι συνθέσεις είναι από τις καλύτερες που έχουν γράψει, με τις κιθάρες μπροστά (αυτή η προσέγγιση φάνηκε καθαρά στο “The Perfect Crime”), αλλά και με ηλεκτρονικά παιχνίδια, από εκείνα που παίζουν στα δάχτυλα. Η παραγωγή σε υψηλότατα επίπεδα όπως πάντα, καταδεικνύοντας τη δουλειά που υπάρχει πίσω από αυτό το άλμπουμ (3 χρόνια είναι αυτά που μεσολάβησαν).
Πέρα από την Αλίκη Αβδελοπούλου (Monitor & Papercut), ακολουθώντας τη γνώριμη, πετυχημένη τους τακτική οι GAD. έχουν προσκαλέσει στα φωνητικά τη Μαρία Κουρμούλη (Transistor) στο ομώνυμο “End in tears” και την Alexandra McKay στο επερχόμενο 2ο single, με τίτλο “Wonderful”, όπου με τη σειρά τους απογειώνουν τα τραγούδια.
Οι GAD, δικαίως έχουν γίνει τόσο αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, αφού πατώντας πολύ γερά σε ήχους που έχουν αγαπήσει, προσφέρουν εμπνευσμένες κι άρτια δουλεμένες δουλειές, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από αντίστοιχες του εξωτερικού. Αυτό που μένει τώρα, είναι στο επόμενο δισκογραφικό τους βήμα, να μας δείξουν κάτι διαφορετικό, αφού έχω την αίσθηση πως ο κύκλος ολοκληρώθηκε πανηγυρικά με το “End in tears”.
Indie-electro pop-rock
2. Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
Too late, Belong, Big Brown Eyes
3. Βαθμολογία;
8/10
Έχουν περάσει 3 χρόνια από την κυκλοφορία του “The Perfect Crime” και τη μεγάλη επιτυχία “Waves” κι οι GAD. επιστρέφουν με την 3η τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “End In Tears”. Από την 1η ακρόαση του άλμπουμ καταλαβαίνει κανείς πως είναι η πιο συμπαγής κι ώριμη δουλειά των GAD., που αν και πατάει αρκετά στα γνώριμα μονοπάτια τους, προχωράει και μικρά βήματα μπροστά.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η αλήθεια είναι πως τα 2 τραγούδια που ανοίγουν το άλμπουμ, το “Pretending” και το 1ο single “Your Lover Tonight”, είναι 2 από τα πολύ καλά τραγούδια που φαίνεται πως με ευκολία μπορούν και σκαρώνουν οι GAD., χωρίς όμως να μπορούν να προσδώσουν κάτι καινούριο και να τραβήξουν την προσοχή.
Από αυτό το σημείο όμως τα πράγματα αλλάζουν. Το 3ο τραγούδι “Big Brown Eyes” ανοίγει μια σειρά τραγουδιών, στα οποία διακρίνεται ένας συγκερασμός των καλύτερων στοιχείων που παρουσίασαν οι GAD. στις 2 προηγούμενες δουλειές τους, αλλά και νέων, όπως στο «αθώο», ηλεκτρονικό “Belong” και στο καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ “Too late”, που στηρίζεται αρχικά σε μια μελωδία στο πιάνο και στα εκπληκτικά φωνητικά από τον Κώστα Αντωνιάδη και την Αλίκη Αβδελοπούλου (απογειώνεται φυσικά με το αριστοτεχνικό δυναμικό κλείσιμο, όπου κιθάρες, τύμπανα, μπάσα, πλήκτρα και πιάνο δένουν απόλυτα).
Ο ήχος τους γνώριμος όπως είπαμε, αλλά οι συνθέσεις είναι από τις καλύτερες που έχουν γράψει, με τις κιθάρες μπροστά (αυτή η προσέγγιση φάνηκε καθαρά στο “The Perfect Crime”), αλλά και με ηλεκτρονικά παιχνίδια, από εκείνα που παίζουν στα δάχτυλα. Η παραγωγή σε υψηλότατα επίπεδα όπως πάντα, καταδεικνύοντας τη δουλειά που υπάρχει πίσω από αυτό το άλμπουμ (3 χρόνια είναι αυτά που μεσολάβησαν).
Πέρα από την Αλίκη Αβδελοπούλου (Monitor & Papercut), ακολουθώντας τη γνώριμη, πετυχημένη τους τακτική οι GAD. έχουν προσκαλέσει στα φωνητικά τη Μαρία Κουρμούλη (Transistor) στο ομώνυμο “End in tears” και την Alexandra McKay στο επερχόμενο 2ο single, με τίτλο “Wonderful”, όπου με τη σειρά τους απογειώνουν τα τραγούδια.
Οι GAD, δικαίως έχουν γίνει τόσο αγαπητοί στο ελληνικό κοινό, αφού πατώντας πολύ γερά σε ήχους που έχουν αγαπήσει, προσφέρουν εμπνευσμένες κι άρτια δουλεμένες δουλειές, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από αντίστοιχες του εξωτερικού. Αυτό που μένει τώρα, είναι στο επόμενο δισκογραφικό τους βήμα, να μας δείξουν κάτι διαφορετικό, αφού έχω την αίσθηση πως ο κύκλος ολοκληρώθηκε πανηγυρικά με το “End in tears”.