Χρόνια συνοδεύει στιγμές μας μικρές και μεγάλες. Μαζί του σπάσαμε ποτήρια και αγάπες, βουτήξαμε πολλές φορές στον εαυτό μας και με έναν μαγικό τρόπο εξακολουθεί να το το καταφέρνει. Κάπως έτσι το συζητάγαμε ένα απόγευμα και ένα άλλο τα λέγαμε με τον Γιάννη Κότσιρα!
Ζούμε σε έναν τόπο που έχει άφθονο ήλιο αλλά δυσκολευόμαστε να βρούμε το φως. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Ο ήλιος έχει δύο χαρακτηριστικά! Το ένα είναι ότι σε τυφλώνει και το άλλο είναι ότι σε κάνει και βολεύεσαι στη θαλπωρή του. Και στις δυo περιπτώσεις δημιουργεί δυσκολίες για να πάμε παρακάτω. Από την άλλη, όμως, οι μεγάλες ιστορίες στην Ελλάδα γίνανε από τους λίγους και όχι από τους πολλούς.
Ο ήλιος έχει δύο χαρακτηριστικά! Το ένα είναι ότι σε τυφλώνει και το άλλο είναι ότι σε κάνει και βολεύεσαι στη θαλπωρή του. Και στις δυo περιπτώσεις δημιουργεί δυσκολίες για να πάμε παρακάτω. Από την άλλη, όμως, οι μεγάλες ιστορίες στην Ελλάδα γίνανε από τους λίγους και όχι από τους πολλούς.
Από όλους τους στίχους που κατά καιρούς έχετε ερμηνεύσει, ποιος ήταν αυτός που πιστέψατε από την πρώτη στιγμή και ποιος ήταν αυτός που φαντάζει πιο "μακρυά" από εσάς;
Νομίζω ότι ο στίχος που μου ταιριάζει περισσότερο είναι από ένα τραγούδι του Ισσάκ Σούση, "Ο απλός": "Στα πάνω και τα κάτω των φάσεων θα είμαι τυφλός/
στα λόγια των σκληρών αποφάσεων θα είμαι κουφός/
θα σ΄αγαπώ ό,τι κ αν γίνει, η αγάπη είναι το αγώνισμα/
που όλα τα σβήνει"
Το τραγούδι που δεν με χαρακτηρίζει και ας το είπα είναι το "Ένας έρωτας φθηνός". Γιατί δεν το έχω ζήσει αυτό ως συναίσθημα. Οπότε πάντα το έβλεπα λίγο απόμακρο από εμένα.Και ο λόγος που το διαχωρίζω από τα υπόλοιπα είναι καθαρά συναισθηματικός.
Ο χρόνος είναι φόνος ή γιατρός; Φίλος ή μόνιμος εχθρός;
Ο χρόνος είναι πάντα φίλος και γιατρός. Μόνο αν φοβάσαι τα γηρατειά, τα άσπρα μαλλιά, την ασθένεια, μόνο τότε φοβάσαι το χρόνο!
Διάγετε βίο καλλιτεχνικό. Ποιες πιστεύετε είναι οι ευθύνες ενός τέτοιου βίου και ποια η προσωπική σας στάση ή και αντίσταση στον κυκεώνα των ημερών;
Δεν μπορώ να πω οτι διάγω ένα βίο καλλιτεχνικό. Υπό την εξής έννοια. Έχουμε συνηθίσει οι καλλιτέχνες να ζουν μια περίεργη ζωή, μια μυστήρια ζωή ή ακόμα ακόμα έντονη. Και γι΄αυτό, ίσως, πολλές φορές αισθάνομαι ότι δεν ταιριάζω με αυτό το χώρο. Ή τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο που νομίζουμε ότι ζουν οι καλλιτέχνες. Το λεγόμενο ''star system''! Αυτή, ταυτοχρόνως, νομίζω, είναι και η προσωπική μου αντίσταση σε αυτό το χώρο. Δηλαδή να μην είμαι ένας άνθρωπος που παρά τα πολλά χρήματα, εξαιτίας των επιτυχιών, θα μπορούσαν να έχουν περάσει από τα χέρια μου, ούτε τα επιζήτησα ποτέ, ούτε τα πήρα ποτέ, ούτε τα προέβαλα ποτέ. Αυτό, λοιπόν, σε μια εποχή που όλοι, ακόμα και ο χαμηλότερος μισθωτός προσπαθούσε να προβάλει τα πόσα χρήματα έχει, είναι ένα είδος αντίστασης να μην το κάνεις αυτό. Αυτή είναι η προσωπική μου σχέση με την καλλιτεχνική ζωή και με την αντίσταση που μπορεί αυτή να χρειαστεί.Η επιλογή, λένε πολλοί ψυχολόγοι, πως κατ΄ουσία είναι μια ψευδαίσθηση του ελέγχου που θέλουν να έχουν οι άνθρωποι στη ζωή τους. Για σας, έχουμε ουσιαστική επιλογή στα πράγματα;
Έτσι θέλω να πιστεύω! Έχω εφαρμόσει αυστηρά αυτό που είχε πει ο Μάνος Χατζιδάκης "Μόνο μέσα από τα όχι σου, κερδίζεις και ίσως έτσι απολαμβάνεις περισσότερο το ένα σου ναι!" Υπό αυτή την έννοια θεωρώ πως έχω κάνει τις επιλογές μου! Όσες, θέλω να πιστεύω, από αυτές έχω κάνει από μόνος μου.Φέτος είστε μαζί με τον κ. Λιδάκη και τα πάτε ομολογουμένως εξαιρετικά! Πώς βιώνετε αυτή τη συνεργασία και πώς προέκυψε;
Η συνεργασία αυτή προέκυψε από μια πρόταση του Μανώλη. Ήταν να συνεργαστεί με την Ελένη Βιτάλη το καλοκαίρι αλλά για κάποιους ιατρικούς λόγους από την πλευρά της Ελένης δεν προέκυψε τελικά αυτή η συνεργασία. Μου έκανε την πρόταση και συνεργαστήκαμε σε δύο συναυλίες και είπαμε να το συνεχίσουμε το χειμώνα. Ο Μανώλης υπήρξε ένας τραγουδιστής που τη δεκαετία του ΄90 που ξεκινούσα εγώ, μεσουρανούσε και είχα "πατήσει" πάρα πολύ σε αυτά τα τραγούδια και στον τρόπο που τραγουδούσε. Είναι μια συνεργασία ιδιαίτερη γιατί είμαστε και οι δύο τραγουδιστές με κοινά πατήματα. Όσο για την επιτυχία αυτής της συνεργασίας, ο χρόνος θα το δείξει.
Παράλληλα, ποια είναι τα άλλα σας σχέδια για τον χειμώνα;
Το σημαντικότερο πράγμα είναι η κυκλοφορία του νέου μου δίσκου που βγήκε πριν ένα μήνα, με τίτλο << Ό,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει>> σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Μέσα στο δίσκο υπάρχει και ένα τραγούδι σε στίχους του Άλκη Αλκαίου. Επίσης, ετοίμασα τη μουσική της θεατρικής παράστασης <<Πηνελόπη Δέλτα>> σε σκηνοθεσία της Ανδρομάχης Μοντζολή στο θέατρο Ημέρας. Ετοιμάζομαι τώρα για δύο μεγάλα events τα οποία θα γίνουν στις 3 και 4 Δεκέμβρη στο Μέγαρο μουσικής στα πλαίσια ενός αφιερώματος στον Κώστα Γιαννίδη. Και το Φλεβάρη θα έχουμε ένα μεγάλο αφιέρωμα στο Χρήστο Νικολόπουλο μαζί με τη Χάρις Αλεξίου, το Γιώργο Νταλάρα, τη Γιώτα Νέγκα και την Ελένη Βιτάλη. Ταυτοχρόνως, ετοιμάζω μια μικρή περιοδεία με κεντρική ιδέα << Ό,τι θυμάσαι δεν πεθαίνει>>.Ζητήσαμε από την Ερωφίλη να σας κάνει μια ερώτηση!
Μετά από τόσα χρόνια πορείας, υπάρχει κάτι που μπορεί να σου λείπει;
Υπάρχουνε πράγματα που δεν έχω κάνει ενώ θα ήθελα! Όμως, για προληπτικούς λόγους δεν θα ήθελα να σου αποκαλύψω κάτι από αυτά! (γέλια)
Θα σου πω ένα παράδειγμα για να σου εξηγήσω τί εννόω! Ήθελα για πάρα πολύ καιρό να συνεργαστώ με τον Θάνο Μικρούτσικο, ωστόσο, δεν το έλεγα πουθενά μέχρι τελικά που έγινε. Προτιμώ πρώτα να γίνονται και μετά να εξομολογούνται!