Βρεθήκαμε στο κτήριο της Περαιώς 260, όπου με την παρουσία διακεκριμένων προσωπικοτήτων στον χώρο του θεάτρου, παρακολουθήσαμε την παράσταση Mies Julie του νοτιοαφρικάνικου θιάσου Baxter Theatre Center.
Με τους τέσσερις ηθοποιούς επι σκηνής καθόλη τη διάρκεια της παράστασης και με τη συνοδεία δύο μουσικών, η δραστηριοποίησή τους γινόταν εντός ενός τετραγώνου που διαχώριζε τον τόπο από τα άλλα "δωμάτια". Τα υπόλοιπα πρόσωπα παρακολουθούσαν βουβά όσο δεν συμμετείχαν. Το τετράγωνο ήταν η κουζίνα του πλούσιου γαιοκτήμονα του οποίου η παραμελημένη κόρη εμπλέκεται συναισθηματικά με έναν εργαζόμενο του σπιτού, γιό της μαγείρισσας.
Υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ των προσώπων που αφορά τους ψυχισμούς και την κοινωνική καταγωγή τους. Βλέπουμε τον John να δειλιάζει να αφεθεί στην Julie καθώς φοβάται τι θα λέει ο περίγυρος για την σχέση του με την λευκή κόρη του αφεντικού. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τελικά ο John την εκμεταλλεύτηκε για να πάρει εκδίκηση για τους λευκούς προγόνους που πήραν την γη των δικών του. Προσωπικά, εντόπισα πως θιγόταν το θέμα της ελευθερίας, διαφορετικής στα μάτια του κάθε ήρωα: η κοπέλα επιθυμούσε να φύγει από το σπίτι και ήταν απαρατήρητη, ενώ ο νεαρός ήθελε να ξεφύγει από τη σκλαβιά του, τονίζοτας μάλιστα πολλές φορές πως ζουν σε ελεύθερη χώρα και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως μπορούν.
Οι ερμηνείες ικανοποιητικές, με πιο εντυπωσιακή εκείνη της μάνας του αγοριού (Zoleka Helesi). Υπήρξαν σκηνοθετικές υπερβολές που δεν είναι βέβαιο αν προέκυψαν από μια πολυπαιγμένη υπόθεση ή από τη φιλοδοξία του σκηνοθέτη να τραβήξει την προσοχή από τον ως επι το πλείστον μονότονο ρυθμό της ροής και της μουσικής.
Βασισμένο στη Δεσποινίδα Τζούλια του ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ
Κείμενο – Σκηνοθεσία
Yaël Farber
Πρωτότυπη μουσική
Daniel & Matthew Pencer
Τραγούδι – Μουσική
Tandiwe “Nofirst” Lungisa
Σκηνικά – Φωτισμοί
Patrick Curtis
Κοστούμια
Birrie Le Roux
Ερμηνεύουν
Hilda Cronjé
Bongile Mantsai
Zoleka Helesi
Σε συνεργασία
South African State Theatre
Διεθνείς περιοδείες
Claire Béjanin
Με τους τέσσερις ηθοποιούς επι σκηνής καθόλη τη διάρκεια της παράστασης και με τη συνοδεία δύο μουσικών, η δραστηριοποίησή τους γινόταν εντός ενός τετραγώνου που διαχώριζε τον τόπο από τα άλλα "δωμάτια". Τα υπόλοιπα πρόσωπα παρακολουθούσαν βουβά όσο δεν συμμετείχαν. Το τετράγωνο ήταν η κουζίνα του πλούσιου γαιοκτήμονα του οποίου η παραμελημένη κόρη εμπλέκεται συναισθηματικά με έναν εργαζόμενο του σπιτού, γιό της μαγείρισσας.
Υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ των προσώπων που αφορά τους ψυχισμούς και την κοινωνική καταγωγή τους. Βλέπουμε τον John να δειλιάζει να αφεθεί στην Julie καθώς φοβάται τι θα λέει ο περίγυρος για την σχέση του με την λευκή κόρη του αφεντικού. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τελικά ο John την εκμεταλλεύτηκε για να πάρει εκδίκηση για τους λευκούς προγόνους που πήραν την γη των δικών του. Προσωπικά, εντόπισα πως θιγόταν το θέμα της ελευθερίας, διαφορετικής στα μάτια του κάθε ήρωα: η κοπέλα επιθυμούσε να φύγει από το σπίτι και ήταν απαρατήρητη, ενώ ο νεαρός ήθελε να ξεφύγει από τη σκλαβιά του, τονίζοτας μάλιστα πολλές φορές πως ζουν σε ελεύθερη χώρα και μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπως μπορούν.
Οι ερμηνείες ικανοποιητικές, με πιο εντυπωσιακή εκείνη της μάνας του αγοριού (Zoleka Helesi). Υπήρξαν σκηνοθετικές υπερβολές που δεν είναι βέβαιο αν προέκυψαν από μια πολυπαιγμένη υπόθεση ή από τη φιλοδοξία του σκηνοθέτη να τραβήξει την προσοχή από τον ως επι το πλείστον μονότονο ρυθμό της ροής και της μουσικής.
Βασισμένο στη Δεσποινίδα Τζούλια του ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΡΙΝΤΜΠΕΡΓΚ
Κείμενο – Σκηνοθεσία
Yaël Farber
Πρωτότυπη μουσική
Daniel & Matthew Pencer
Τραγούδι – Μουσική
Tandiwe “Nofirst” Lungisa
Σκηνικά – Φωτισμοί
Patrick Curtis
Κοστούμια
Birrie Le Roux
Ερμηνεύουν
Hilda Cronjé
Bongile Mantsai
Zoleka Helesi
Σε συνεργασία
South African State Theatre
Διεθνείς περιοδείες
Claire Béjanin