That's Entertainment - I "heart" Metric

Η Τρίτη 31/3 είναι η ημερομηνία κυκλοφορίας σε ψηφιακή μορφή της καινούργιας - τέταρτης - δουλειάς των Καναδών Metric με τίτλο "Fantasies" (cd και βινύλιο αναμένονται στα μέσα Απριλίου). Η ιδανική ευκαιρία λοιπόν για να ασχοληθούμε με ένα ιδιαίτερα αγαπητό μου συγκρότημα για την τρέχουσα δεκαετία και να ομολογήσω δημόσια τον έρωτά μου για την Emily Haines!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Και η αρχή βρίσκεται στο μακρινό 1998 όταν η Emily Haines (γεννημένη το 1974 στο Νέο Δελχί της Ινδίας, κόρη του Καναδού ποιητή Paul Haines) γνωρίζεται με τον κιθαρίστα James Shaw μέσω κοινών γνωστών της μουσικής σκηνής του Τορόντο. Να σημειώσουμε ότι ανάμεσα στους εν λόγω κοινούς γνωστούς συμπεριλαμβάνονται σημαντικοί μουσικοί όπως ο Torquil Campbell, η Amy Milan και ο Kevin Drew που αργότερα θα δημιουργήσουν σπουδαία σχήματα όπως οι Broken Social Scene και οι Stars, με τους οποίους οι Metric έχουν συνεργαστεί σε πολλές περιπτώσεις (η Emily και ο James είναι μάλιστα μέλη των B.S.S.). Το αποτέλεσμα της γνωριμίας αυτής είναι η ηχογράφηση του EP "Mainstream", στην ουσία μια συλλογή από demo.

Οι Metric live στο Gagarin 205 (27/10/2006)

Το όνομα Metric το υιοθετούν την επόμενη χρονιά, που τους βρίσκει στο  Williamsburg της Νέα Υόρκης να συγκατοικούν με μια άλλη παρέα μουσικών, μέλη της οποίας αργότερα θα σχηματίσουν συγκροτήματα όπως οι Yeah Yeah Yeahs, οι Liars και οι TV On The Radio. Η μουσική τους αρχίζει και τραβάει το ενδιαφέρον δισκογραφικών εταιριών και το 2000 βρίσκονται στο Λονδίνο όπου γράφουν τραγούδια που προορίζονται για το πρώτο τους άλμπουμ, το "Grow Up and Blow Away", με τη βοήθεια του παραγωγού Stephen Hague (New Order, Pet Shop Boys). Η ηχογράφηση του δίσκου ολοκληρώνεται το 2002 αλλά τελικά η κυκλοφορία του θα γίνει πολύ αργότερα (το 2007). Το line up των Metric συμπληρώθηκε το 2001 με την προσθήκη των Joules Scott-Key και Joshua Winstead που αποτέλεσαν το rhythm section του γκρουπ και έδωσαν ροκ δυναμική στον ήχο τους που αρχικά βασιζόταν στα synthesizer με καθαρά electro-pop προσανατολισμούς. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν το EP "Static Anonymity".

Το πρώτο τους άλμπουμ που καταφέρνει να φτάσει ως τα δισκάδικα είναι το εξαιρετικό "Old World Underground, Where Are You Now?" του 2003, ένας εκρηκτικός συνδυασμός electro-pop και dance-punk που περιλαμβάνει highlights όπως τα "I.O.U.", "Combat Baby" και "Dead Disco".

Ακολουθεί το 2005 το δυναμικό "Live It Out" με περισσότερο ροκ διάθεση και κομμάτια όπως το "Empty" ή το "Monster Hospital" όπου πρωταγωνιστούν οι κιθάρες και το σαρωτικό rhythm section, ενώ το synthesizer δεν προορίζεται για τις electro-pop μελωδίες όπως παλιά, αλλά για να δέχεται τις μοχθηρές επιθέσεις της Emily. Στα πλαίσια της περιοδείας τους για αυτό το άλμπουμ, οι Metric θα περάσουν για μια συναυλία και από τα μέρη μας - σίγουρα αξέχαστο live για τους λίγους που βρεθήκαμε στο Gagarin στις 27/10/2006 (από όπου και το video του "Monster Hospital" στον επίλογο του άρθρου).

Στα σχεδόν 4 χρόνια που μεσολαβούν για να φτάσουμε στο φετινό "Fantasies", μεσολαβεί το 2006 η σόλο δουλειά της Emily Haines με τίτλο "Knives Don't Have Your Back" (το κυκλοφόρησε κάτω από το όνομα Emily Haines & The Soft Skeleton), ένας θλιμμένος δίσκος όπου κυριαρχεί η γυμνή φωνή και το πιάνο της Emily (κορυφαία στιγμή το "Doctor Blind"). Παράλληλα οι Scott-Key και Winstead κυκλοφόρησαν ένα δίσκο με το side-project τους, το γκρουπ Bang Lime, ενώ είδε επιτέλους το φως το ξεχασμένο πρώτο τους άλμπουμ "Grow Up and Blow Away", που απευθύνεται στους φανατικούς φίλους του συγκροτήματος.

Το "Fantasies", που επίσημα κυκλοφορεί μεθαύριο, αποτελείται από 10 συνθέσεις και στην ουσία είναι η λογική συνέχεια της δυναμικής ροκ κατεύθυνσης του "Live it out". Χωρίς να απουσιάζουν οι πιο μελωδικές στιγμές ("Twilight Galaxy", "Collect Call") και η καθαρόαιμη ποπ ("Gimme Sympathy"), ο ήχος του δίσκου κυριαρχείται από την κιθάρα του Shaw και τους εκρηκτικούς ρυθμούς των Scott-Key και Winstead. Όμως το πιο σημαντικό στοιχείο που ανεβάζει σε άλλη κατηγορία τους Metric παραμένει η φωνή και κυρίως η εκρηκτική ερμηνεία της Emily, που επέστρεψε δριμύτερη μετά από ένα διάστημα παραμονής στο Buenos Aires προς αναζήτηση έμπνευσης. Σχεδόν τα μισά κομμάτια του δίσκου θα τα συμπεριλάμβανα ανάμεσα στις καλύτερες στιγμές της καριέρας τους: "Help I’m Alive", "Sick Muse", "Front Row" και το επικό φινάλε του "Stadium Love" (διαβάστε στο site τους για την πηγή έμπνευσης των σουρεαλιστικών του στίχων).

Σημειώστε ότι ο δίσκος είναι 100% ανεξάρτητη κυκλοφορία. Το γκρουπ αποφάσισε  να τον κυκλοφορήσει στηριζόμενο στις δικές του δυνάμεις και την συνεργασία με μερικές μικρές εταιρίες ανά τον κόσμο (Arts & Crafts, Last Gang), οπότε όσοι πιστοί αποφασίσετε να τον αποκτήσετε καλό θα ήταν να μην αρκεστείτε στις γνωστές μεθόδους (ο δίσκος έχει ήδη διαρρεύσει στα blogs και torrent sites) αλλά να ενισχύσετε με τον οβολό σας την προσπάθεια.

Αν σας αρέσουν οι βαθμολογίες, θα του έδινα τουλάχιστον ένα 8 στα 10... και την αγάπη μου στην Emily…πώς φαίνεται ότι με έχει πιάσει η άνοιξη!

Playlist: 1. Dead Disco, 2. Combat Baby, 3. Empty, 4. I.O.U., 5. Gimme Sympathy

Monster Hospital (live) - Gagarin 205 (27/10/2006)