Βράδυ Παρασκευής και το φουαγιέ του νέου Θεάτρου Κατερίνα Βασιλάκου έχει γεμίσει. Δεν είναι λίγοι όσοι περιμένουν έξω από το θέατρο, ανυπομονώντας να παρακολουθήσουν το "Χειρόγραφο". Ο Γιώργος Νανούρης σκηνοθετεί, η Χάρις Αλεξίου ερμηνεύει. Μαζί της στη σκηνή οι μουσικοί Παναγιώτης Τσεβάς (ακορντεόν, πιάνο), Γιώργος Λιμάκης (κιθάρα) και Αναστάσης Μισυρλής (βιολοντσέλο). Το πρώτο κουδούνι χτυπά, οι πόρτες ανοίγουν και η αίθουσα γεμίζει σχεδόν ασφυκτικά. Μετά το τρίτο κουδούνι τα φώτα σβήνουν και ξεκινά μια περιήγηση στον πέρα για πέρα αληθινό κόσμο της Χαρούλας.
Εκείνη εμφανίζεται μες στο σκοτάδι, κρατώντας ένα tablet, τη μόνη πηγή φωτός πάνω στη σκηνή. Πιάνοντας το νήμα από τα παιδικά της χρόνια, μας εξιστορεί γεγονότα από τη ζωή της, συνοδεύοντάς τα με τραγούδια από την αρχή της δισκογραφίας της μέχρι τώρα. Μιλά για τους γονείς της, την οικογένειά της, τα θέλω και τις ανάγκες της, το πώς έγινε γνωστή, τις πρώτες περιοδείες, τους έρωτες που μένουν χαραγμένοι βαθιά μέσα μας όσα χρόνια κι αν περάσουν, το παιδί της. Ακόμη, μας φανερώνει μία καθόλα ανθρώπινη πλευρά που οι περισσότεροι δεν αντιλαμβάνονται για τους ανθρώπους του θεάματος και της μουσικής, αφού τους έχουν στο μυαλό τους σαν να ζουν μία ιδανική ζωή. Εκείνη μας ξεδιπλώνει τις ανασφάλειες, τις δυσκολίες και τους φόβους πίσω από τη σκηνή. Παράλληλα, πώς το διαχειρίζεται ή προσπαθεί να το διαχειριστεί και να ισορροπήσει, να παραμερίσει τα θέλω της και να συμβιβαστεί. Παρακολουθούμε έναν άνθρωπο που ζει μέσα από τη μουσική και που όσο περνά ο καιρός φοβάται πώς θα είναι η ζωή του χωρίς τα τραγούδια, χωρίς αυτήν την πηγή οξυγόνου. Στο τέλος, σε σχήμα κύκλου, τα φώτα κλείνουν πάλι και παραμένει στη σκηνή με το tablet.
Κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούσαμε μερικά αγαπημένα μας κομμάτια, μεταξύ των οποίων τα "Πανσέληνος", "Κι εγώ σαν πόλη", "Λυόμενο" , "Συναυλία", "Ο άνθρωπός μου", "Έφυγα".
Κατά τη διάρκεια της παράστασης ακούσαμε μερικά αγαπημένα μας κομμάτια, μεταξύ των οποίων τα "Πανσέληνος", "Κι εγώ σαν πόλη", "Λυόμενο" , "Συναυλία", "Ο άνθρωπός μου", "Έφυγα".
Το "Χειρόγραφο" είναι μία κατάθεση ψυχής, μία διήγηση γνωστών και άγνωστων στο κοινό πτυχών της καλλιτέχνιδος. Συζητά η Χάρις με εμάς, συζητά και με τον εαυτό της, βάζοντάς μας παράλληλα στη διαδικασία να σκεφτούμε και να κουβεντιάσουμε κι εμείς με τον εσώτερο εαυτό μας. Μας παρακινεί να εκτεθούμε πρώτα σε εμάς κι ύστερα στους υπόλοιπους, όπως κάνει κι εκείνη, χωρίς φόβο.
Η ερμηνεία της είναι εξαιρετική, ο κόσμος μάλιστα αναρωτιέται πώς δεν έχει ασχοληθεί μέχρι τώρα με το θέατρο. Όπως αναφέρει και ο Γιώργος Νανούρης, την βρήκε καθόλα έτοιμη, κάνοντας τη δική του προσπάθεια πιο εύκολη. Ήταν, επομένως, η κατάλληλη στιγμή για εκείνη να κάνει το βήμα αυτό. Με την ιστορία της σε συγκινεί και το επόμενο λεπτό σε κάνει να γελάσεις με την ψυχή σου. Είναι γνωστό εξάλλου το εύστοχό της χιούμορ. Η ίδια απολύτως φυσική, δεν φοβάται να τσαλακώσει την εικόνα της. Οι εκφράσεις της, ο τόνος της φωνής της κι αυτή η χροιά, που δεν χορταίνεις να την ακούς να τραγουδά και να μιλά. Η επιλογή των κειμένων έγινε από την ίδια και τον Γιώργο Νανούρη. Ακούσαμε κι ένα μέρος από την "Ατέλειωτη Λέξη", αγαπημένο μας δικό της κείμενο (ακούστε το εδώ).
Οι μουσικοί που την συνόδευσαν ήταν πάρα πολύ καλοί και οι ενορχηστρώσεις των κομματιών ήταν πολύ ενδιαφέρουσες, προσθέτοντας καινούρια στοιχεία στα κομμάτια, χωρίς όμως να τα αλλάζουν και να μας ξενίζουν.
Η σκηνοθεσία ήταν ευρηματική. Ο Γιώργος Νανούρης βασίστηκε στην πληθωρική προσωπικότητα της ερμηνεύτριας και δεν αναζήτησε πολλά εξωτερικά στοιχεία. Με σκηνικό λιτό - χρησιμοποιήθηκαν ένα γραφείο και στη συνέχεια το καμαρίνι και μία σκηνή - άφησε εκείνην να καταλάβει τον χώρο και να μας κυριεύσει με το ταλέντο της, με την ερμηνεία της.
Δεν θέλεις να κλείσει η αυλαία, να ανοίξουν τα φώτα και να φύγεις. Δεν θέλεις να λάβει τέλος εκείνη η κάθαρση που νιώθεις καθώς την ακούς να σου μιλά. Χρησιμοποιώ το β’ ενικό, γιατί μιλά στον καθένα μας ξεχωριστά!
Ήταν συγκλονιστική, απολαυστική!Νέο Θέατρο Βασιλάκου
Προφήτη Δανιήλ 3-5 & Πλαταιών,Κεραμεικός
Τηλ : 2110132002-5, 2121042777