Πολλές καλησπέρες σε όλους!
Πριν σας πω τη γνώμη μου για το τελευταίο πόνημα του Χάρη και του Πάνου, θα ήθελα να γράψω λίγα σχόλια από τη συνέντευξη τύπου του Bojan Boscovic, ενός εκ των διοργανωτών του EXIT Festival, στο Six D.O.G.S.
Ο Bojan μας είπε ότι περίπου 45.000 άνθρωποι θα επισκεφθούν φέτος το EXIT Festival και μάλιστα οι 30 χιλιάδες θα είναι Σέρβοι! Οι περισσότεροι από αυτούς αγοράζουν το εισιτήριο τους πριν καν ανακοινωθεί το line-up. Αυτή είναι ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία ενός Φεστιβάλ. Άραγε, σε ποιο Ελληνικό Festival γίνεται κάτι αντίστοιχο; Απάντηση υπάρχει, αλλά θα σας την πούμε σε νέο άρθρο την Παρασκευή.
Ο Boscovic είπε κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα για το EXIT, το καθεστώς του Milosevic, τη σχέση τους με την πολιτεία, το EXIT Music, τον Iggy Pop, την Patti Smith, τους Television κ.α. Περισσότερα, θα διαβάσετε στο σχετικό άρθρο μας σύντομα...
Πάμε τώρα στους Κατσιμιχαίους...
Δώδεκα χρόνια μετά τις "Τρύπιες Σημαίες", η επιστροφή του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα στα συναυλιακά και δισκογραφικά δρώμενα θα ξένισε αρκετούς. Πολλοί θα υπέθεσαν ότι όλα αυτά γίνονται για οικονομικούς λόγους... Μπορεί να ισχύει αυτό. Όμως, το ότι δεν έμειναν μόνο στις συναυλίες και τόλμησαν να ηχογραφήσουν μια νέα δισκογραφική δουλειά, δε σας προβληματίζει; Όταν μάλιστα επιλέγουν να μη βασιστούν στις φόρμες του παρελθόντος και παρουσιάζουν ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό πόνημα δεν αποδεικνύει σε κάποιο βαθμό την ειλικρινή πρόθεση τους να επιστρέψουν για τα καλά στο Ελληνικό τραγούδι;
Οι Αδελφοί Κατσιμίχα κυκλοφόρησαν έναν πολύ ενδιαφέρον δίσκο φέτος. Μια διαφορετική δουλειά από τις προηγούμενες. Ένα δίσκο, ένα βιβλίο, μια ωδή στην Beat Generation και τους ποιητές που την χαρακτηρίζουν. Πολλοί από εμάς δε γνωρίζουν τον Allen Ginsberg ή τον William S. Burroughs ή τον Jack Kerouac. Ο Ίκαρος Μπαμπασάκης είχε γράψει πολλές φορές για αυτούς στο Bookspotting και τη Radio Propaganda του στο Mix Grill. Η Beat Generation βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς τους τρείς από τη δεκαετία του '50 όταν και δημιουργήθηκε, μέχρι και σήμερα.
Το αφιέρωμα του Χάρη και του Πάνου στην Beat Generation έχει το δικό τους χρώμα. Κατ' αρχάς, η φυσική μορφή του είναι ένα βιβλίο, το οποίο πέρα από το CD περιέχει στίχους, φωτογραφίες και κείμενα των Κατσιμιχαίων για το συγκεκριμένο κίνημα ποίησης. Σε μια περίοδο εκπτώσεων λόγω οικονομικής κρίσης, η συγκεκριμένη συσκευασία μας εκπλήσσει ευχάριστα! Πολύ ωραία δουλειά!Στο μουσικό σκέλος του "Beat Poetry", το "Όνειρο του Κατμαντού" μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα του δίσκου. Σκοτεινή ατμόσφαιρα, απαγγελία στίχων του ποιήματος "Αποκάλυψη από ηλεκτροεγκεφαλογράφημα" από τον Χάρη, κρουστά και κορύφωση στο τέλος με τις κιθάρες να μας μεταφέρουν σε άλλους πολιτισμούς. Με το "καλημέρα" γίνεται κατανοητό ότι ακούμε ένα δίσκο, ο οποίος δεν έχει σχέση με τα προηγούμενα πονήματα των Κατσιμιχαίων. Μόνο η φωνή τους μας θυμίζει ότι είναι δικό τους το album.
Η απαγγελία συνεχίζεται στο ολιγόλεπτο "Στην τύχη" και τα πνευστά λαμβάνουν ενεργό ρόλο στο μεγαλύτερο μέρος του κομμματιού και μας δίνουν πάσα για το καλύτερο ίσως τραγούδι του δίσκου "Τα παράξενα πουλιά του Σαν Φρανσίσκο". Είναι η πρώτη φορά που έχουμε ερμηνεία (του Πάνου), σε συνδυασμό με την απαγγελία στίχων από το ποίημα του Άλλεν Γκινσμπεργκ "Τραγούδι". Το "Μολώχ" που ακολουθεί είναι το πρώτο single του δίσκου. Το beat που υπάρχει και τα "πειραγμένα" φωνητικά θυμίζουν σε κάποιο βαθμό τους Kraftwerk. Ενδιαφέρον μεν το τραγούδι, αλλά δεν πιστεύω ότι είναι μέσα σε αυτά που ξεχωρίζουν από το "Beat Poetry".
Το 8-λεπτο "Επιστροφή στην Τάϊμς Σκουεαρ" που ακολουθεί είναι μαζί με τα "πουλιά" τα 2 αγαπημένα μου τραγούδια από αυτό το δίσκο. Μπορεί αυτό να οφείλεται στο γεγονός ότι μου αρέσει η εναλλαγή της ερμηνείας με την απαγγελία. Μπορεί να παίζει ρόλο η άρτια ενορχήστρωση και στα δύο τραγούδια...
Από τα υπόλοιπα 7 τραγούδια, ξεχωρίζω τους "Απατεώνες του κόσμου" για τους στίχους του ("Ο τρόπος για να σκοτώσεις έναν άνθρωπο, ένα έθνος είναι να σκοτώσεις τα όνειρα του..."), το ροκ "Καρδιά στο κλουβί", το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο ποίημα του Charles Bukowski και το blues 7-λεπτο "Ουρλιαχτό" λίγο πριν το τέλος του δίσκου.
Γενικότερα, το "Beat Poetry" είναι ένα δείγμα του πόσο ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας σέβονται τη μουσική και το κοινό τους. Μια αξιοπρεπέστατη δουλειά, η οποία μπορεί μουσικά να μην "ανακαλύπτει τον τροχό", αλλά το συνολικό αποτέλεσμα έχει την απαιτούμενη προστιθέμενη αξία.
Σαν το παλιό καλό κρασί λοιπόν...
Οι Αδελφοί Κατσιμίχα θα δώσουν τις εξής συναυλίες στην Αθήνα:
Τετάρτη 20 Ιουνίου 2012, Βεάκειο Θέατρο, Πειραιάς
Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012, Κηποθέατρο Παπάγου