Whatever makes us happy on a Sunday morning: Πριν το τέλος.
Η ώρα δεν περνούσε. Αλλά και γιατί να περάσει; Ποιος βιάζεται να φύγει η ζωή του;
Η ώρα δεν περνούσε. Αλλά και γιατί να περάσει; Ποιος βιάζεται να φύγει η ζωή του;
Είχα δυο μπαμπάδες. Την κοπάνησαν και οι δύο νωρίς-νωρίς. Κάθε τόσο (ή συνέχεια) τους θυμάμαι. Και τους νοσταλγώ. Όπως σήμερα.