Ήταν το πλέον πολυαναμενόμενο live της φετινής χρονιάς από τη στιγμή που ανακοινώθηκε. Σε διάστημα ελάχιστων ημερών έγινε sold out με συνοπτικές διαδικασίες αφού τα 250 εισιτήρια που κυκλοφόρησαν έγιναν ανάρπαστα και είμαι σίγουρος ότι αν είχε προστεθεί και δεύτερη μέρα, το φαινόμενο της εξάντλησης των εισιτηρίων θα επαναλαμβανόταν.
Παρόλο που δεν είχε περάσει αρκετός καιρός από την εμφάνιση των Nightstalker στη Λάρισα (είχαν εμφανιστεί στα τέλη Αυγούστου στο καθιερωμένο πλέον festival της Βρύσης Τιρνάβου), το γεγονός ότι ερχόντουσαν με νέο δίσκο αλλά και το status που απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια η μπάντα, ως του κορυφαίου σχήματος της εγχώριας heavy-rock σκηνής, συνηγορούσαν στο να εξαντληθούν τα εισιτήρια εν ριπή οφθαλμού. Και φυσικά, όπως συμβαίνει συνήθως, οι Nightstalker όχι απλά τίμησαν τη φανέλα, αλλά απέδειξαν ότι δικαιολογημένα θεωρούνται πλέον ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του ευρύτερου φάσματος της ροκ σε διεθνές επίπεδο. Επαναλαμβάνω, σε διεθνές επίπεδο.
Οι Rusty Rock και γιατί θα μπορούσαν να κάνουν support στους Whitesnake
Με βάση το αρχικό πρόγραμμα της συναυλίας που τηρήθηκε κατά γράμμα και για το λόγο αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές, στις 21:45 ακριβώς η hard-rock τετράδα των Rusty Rock, εμφανίστηκε στη σκηνή του ήδη γεμάτου Stage Club, παρουσιάζοντας αποκλειστικά κομμάτια από την επερχόμενη πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους. Τα παιδιά από το Βόλο, παρέδωσαν μαθήματα κλασσικού hard-rock, αγγίζοντας πολύ υψηλά επίπεδα live απόδοσης τόσο με το υλικό τους όσο και με το γενικότερο attitude. Όσοι δεν τους έχετε δει και γουστάρετε το hard-rock, φροντίστε να το κάνετε.
Εδώ και δεκαπέντε χρόνια που οι Rusty Rock υφίστανται ως μπάντα αποτελούν κόσμημα για την ελληνική σκηνή και ευτυχώς που πήραν την απόφαση να κυκλοφορήσουν φέτος το υλικό τόσων ετών σε δίσκο! Στα περίπου 50 λεπτά που κράτησε η εμφάνισή τους, απέδειξαν ότι αν συνεχίσουν με το ίδιο πάθος και ένταση, είναι ικανοί να γράψουν ιστορία. Τους αξίζει ένα τεράστιο μπράβο από μέρους μου, που εκφράζει θεωρώ το σύνολο των θεατών που παρακολούθησαν τη συναυλία τους. Θα μπορούσαν άνετα να ανοίξουν live των Van Hallen ή των Whitesnake.
Οι Nightstalker και γιατί είναι η κορυφαία made in Greece ροκ μπάντα
Στις 23:00 ακριβώς οι Four Rock Commandos, εμφανίστηκαν στη σκηνή. Όπως ήταν φυσιολογικό και λόγω της κυκλοφορίας του πρόσφατου “As Above So Below”, το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε με δύο κομματάρες από τη νέα τους δουλειά: “Forever Stoned” για αρχή και “Zombie Hour” στη συνέχεια, δύο heavy-rock δυναμίτες που όχι απλά ζέσταναν την ατμόσφαιρα αλλά έκαναν το κοινό να παραληρεί από τις πρώτες νότες. O Argy φαινόταν και ήταν στα καλύτερά του και το ατελείωτο πάρτι μόλις είχε αρχίσει...
Το “Super freak” που ακολούθησε συγκαταλέγεται ούτως ή άλλως στα κορυφαία κομμάτια της ιστορίας της μπάντας και δεν απουσιάζει σχεδόν ποτέ από τις ζωντανές της εμφανίσεις. Η επιστροφή στο νέο υλικό έγινε με το “ Naked Fire”, που απλά ήρθε να επιβεβαιώσει την άποψη πολλών εξ ημών, ότι κι ο τελευταίος δίσκος τους είναι εξίσου δυνατός όπως και οι προηγούμενοι, απλά θέλει αρκετά ακούσματα ώσπου να εμπεδώσεις κυρίως τα πιο ψυχεδελικά μέρη του. Με την κλασσική πλέον τριάδα των “All Around”, “Just A Burn” και “Line”, επιστρέψαμε στους ήχους του υπέρτατου “Just A Burn”, του δίσκου που επί της ουσίας τους καθιέρωσε αυξάνοντας την εμπορικότητά τους και εκτοξεύοντας το brand name της μπάντας. Ακολούθησε το “Soma” από την προτελευταία τους κυκλοφορία, κομμάτι-έκπληξη κατά κάποιο τρόπο, για να επιστρέψουν στο “As Above So Below”, με τα πιο doom και ψυχεδελικά “The Dog That No-one Wanted” και “We Belong To The Dead”. Το κατέβασμα των ρυθμών όχι απλά δεν δημιούργησε κοιλιά αλλά επί της ουσίας αύξησε την ποιότητα του live, αφού και τα δύο τραγούδια δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα Sabbathικά έπη του παρελθόντος.
Η επιλογή του “Never Know” ξάφνιασε ευχάριστα επαναφέροντάς μας στα χρόνια του “The Ritual”, όταν η μπάντα ήταν τριμελής και ο Argy κεντούσε στα τύμπανα. Το “Freakland” άφησε συντρίμμια πίσω του αφού η αδρεναλίνη είχε εκτοξευθεί και το κοινό επιδιδόταν σε stage-diving. Το κομμάτι είναι αναμφίβολα από τα καλύτερα που έχουν γράψει οι Nightstalker ever! H εναρκτήρια μπασογραμμή του Αντρέα για το “Go Get Some”, ήταν αρκετή για να κάνει το κοινό να εκστασιαστεί, κατάσταση στην οποία παρέμεινε καθ' όλη τη διάρκεια αυτού του υπέρτατου άσματος και με τα επόμενα “Baby God is Dead” και “ Trigger Happy”, που αποτελούν σημεία αναφοράς σε κάθε live της μπάντας. Το θεϊκό “Dead Rock Commandos” με το οποίο έκλεισαν το κυρίως μέρος του set-list, είναι ένα κομμάτι που οι Monster Magnet δεν κατάφεραν ποτέ να γράψουν, ενώ οι Nightstalker μπορούν πολύ εύκολα να ξαναγράψουν.
Η αναμονή για το encore δεν ήταν μεγάλη. Χρονικά δεν άγγιξε ούτε τη μισή διάρκεια του “Use” του τραγουδιού από το ομώνυμο album που έστρωσε το δρόμο για τη heavy-rock σκηνή στην Ελλάδα. Χωρίς το “Use”, όλα σήμερα θα ήταν διαφορετικά.
Ο επίλογος γράφτηκε με το “Children Of The Sun”. Όποιος το έχει δει live, μπορεί να νιώσει τα όσα εκτυλίχθηκαν. Το κοινό τραγουδούσε με όλη τη δύναμη της φωνής του, ο Argy σιγοντάριζε σε ρόλο βασιλιά των ψυχών που του ταιριάζει απόλυτα και οι Αντρέας-μπάσο, Ντίνος-τύμπανα και Τόλης-κιθάρα απολάμβαναν τη δόξα του να ανήκουν στους Nightstalker: την κορυφαία μπάντα, μαζί με τους Last Drive, στην ιστορία της αγγλόφωνης Made In Greece rock σκηνής. Μακάρι να τους μοιάσουν και άλλοι!
[Οι φωτογραφίες δεν ανήκουν στο MixGrill και προέρχονται από τη σελίδα του ελληνικού fan club των Nightstalker στο Facebook]
Παρόλο που δεν είχε περάσει αρκετός καιρός από την εμφάνιση των Nightstalker στη Λάρισα (είχαν εμφανιστεί στα τέλη Αυγούστου στο καθιερωμένο πλέον festival της Βρύσης Τιρνάβου), το γεγονός ότι ερχόντουσαν με νέο δίσκο αλλά και το status που απολαμβάνει εδώ και πολλά χρόνια η μπάντα, ως του κορυφαίου σχήματος της εγχώριας heavy-rock σκηνής, συνηγορούσαν στο να εξαντληθούν τα εισιτήρια εν ριπή οφθαλμού. Και φυσικά, όπως συμβαίνει συνήθως, οι Nightstalker όχι απλά τίμησαν τη φανέλα, αλλά απέδειξαν ότι δικαιολογημένα θεωρούνται πλέον ένα από τα κορυφαία συγκροτήματα του ευρύτερου φάσματος της ροκ σε διεθνές επίπεδο. Επαναλαμβάνω, σε διεθνές επίπεδο.
Οι Rusty Rock και γιατί θα μπορούσαν να κάνουν support στους Whitesnake
Με βάση το αρχικό πρόγραμμα της συναυλίας που τηρήθηκε κατά γράμμα και για το λόγο αυτό αξίζουν συγχαρητήρια στους διοργανωτές, στις 21:45 ακριβώς η hard-rock τετράδα των Rusty Rock, εμφανίστηκε στη σκηνή του ήδη γεμάτου Stage Club, παρουσιάζοντας αποκλειστικά κομμάτια από την επερχόμενη πρώτη επίσημη κυκλοφορία τους. Τα παιδιά από το Βόλο, παρέδωσαν μαθήματα κλασσικού hard-rock, αγγίζοντας πολύ υψηλά επίπεδα live απόδοσης τόσο με το υλικό τους όσο και με το γενικότερο attitude. Όσοι δεν τους έχετε δει και γουστάρετε το hard-rock, φροντίστε να το κάνετε.
Εδώ και δεκαπέντε χρόνια που οι Rusty Rock υφίστανται ως μπάντα αποτελούν κόσμημα για την ελληνική σκηνή και ευτυχώς που πήραν την απόφαση να κυκλοφορήσουν φέτος το υλικό τόσων ετών σε δίσκο! Στα περίπου 50 λεπτά που κράτησε η εμφάνισή τους, απέδειξαν ότι αν συνεχίσουν με το ίδιο πάθος και ένταση, είναι ικανοί να γράψουν ιστορία. Τους αξίζει ένα τεράστιο μπράβο από μέρους μου, που εκφράζει θεωρώ το σύνολο των θεατών που παρακολούθησαν τη συναυλία τους. Θα μπορούσαν άνετα να ανοίξουν live των Van Hallen ή των Whitesnake.
Οι Nightstalker και γιατί είναι η κορυφαία made in Greece ροκ μπάντα
Στις 23:00 ακριβώς οι Four Rock Commandos, εμφανίστηκαν στη σκηνή. Όπως ήταν φυσιολογικό και λόγω της κυκλοφορίας του πρόσφατου “As Above So Below”, το εναρκτήριο λάκτισμα δόθηκε με δύο κομματάρες από τη νέα τους δουλειά: “Forever Stoned” για αρχή και “Zombie Hour” στη συνέχεια, δύο heavy-rock δυναμίτες που όχι απλά ζέσταναν την ατμόσφαιρα αλλά έκαναν το κοινό να παραληρεί από τις πρώτες νότες. O Argy φαινόταν και ήταν στα καλύτερά του και το ατελείωτο πάρτι μόλις είχε αρχίσει...
Το “Super freak” που ακολούθησε συγκαταλέγεται ούτως ή άλλως στα κορυφαία κομμάτια της ιστορίας της μπάντας και δεν απουσιάζει σχεδόν ποτέ από τις ζωντανές της εμφανίσεις. Η επιστροφή στο νέο υλικό έγινε με το “ Naked Fire”, που απλά ήρθε να επιβεβαιώσει την άποψη πολλών εξ ημών, ότι κι ο τελευταίος δίσκος τους είναι εξίσου δυνατός όπως και οι προηγούμενοι, απλά θέλει αρκετά ακούσματα ώσπου να εμπεδώσεις κυρίως τα πιο ψυχεδελικά μέρη του. Με την κλασσική πλέον τριάδα των “All Around”, “Just A Burn” και “Line”, επιστρέψαμε στους ήχους του υπέρτατου “Just A Burn”, του δίσκου που επί της ουσίας τους καθιέρωσε αυξάνοντας την εμπορικότητά τους και εκτοξεύοντας το brand name της μπάντας. Ακολούθησε το “Soma” από την προτελευταία τους κυκλοφορία, κομμάτι-έκπληξη κατά κάποιο τρόπο, για να επιστρέψουν στο “As Above So Below”, με τα πιο doom και ψυχεδελικά “The Dog That No-one Wanted” και “We Belong To The Dead”. Το κατέβασμα των ρυθμών όχι απλά δεν δημιούργησε κοιλιά αλλά επί της ουσίας αύξησε την ποιότητα του live, αφού και τα δύο τραγούδια δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα Sabbathικά έπη του παρελθόντος.
Η επιλογή του “Never Know” ξάφνιασε ευχάριστα επαναφέροντάς μας στα χρόνια του “The Ritual”, όταν η μπάντα ήταν τριμελής και ο Argy κεντούσε στα τύμπανα. Το “Freakland” άφησε συντρίμμια πίσω του αφού η αδρεναλίνη είχε εκτοξευθεί και το κοινό επιδιδόταν σε stage-diving. Το κομμάτι είναι αναμφίβολα από τα καλύτερα που έχουν γράψει οι Nightstalker ever! H εναρκτήρια μπασογραμμή του Αντρέα για το “Go Get Some”, ήταν αρκετή για να κάνει το κοινό να εκστασιαστεί, κατάσταση στην οποία παρέμεινε καθ' όλη τη διάρκεια αυτού του υπέρτατου άσματος και με τα επόμενα “Baby God is Dead” και “ Trigger Happy”, που αποτελούν σημεία αναφοράς σε κάθε live της μπάντας. Το θεϊκό “Dead Rock Commandos” με το οποίο έκλεισαν το κυρίως μέρος του set-list, είναι ένα κομμάτι που οι Monster Magnet δεν κατάφεραν ποτέ να γράψουν, ενώ οι Nightstalker μπορούν πολύ εύκολα να ξαναγράψουν.
Η αναμονή για το encore δεν ήταν μεγάλη. Χρονικά δεν άγγιξε ούτε τη μισή διάρκεια του “Use” του τραγουδιού από το ομώνυμο album που έστρωσε το δρόμο για τη heavy-rock σκηνή στην Ελλάδα. Χωρίς το “Use”, όλα σήμερα θα ήταν διαφορετικά.
Ο επίλογος γράφτηκε με το “Children Of The Sun”. Όποιος το έχει δει live, μπορεί να νιώσει τα όσα εκτυλίχθηκαν. Το κοινό τραγουδούσε με όλη τη δύναμη της φωνής του, ο Argy σιγοντάριζε σε ρόλο βασιλιά των ψυχών που του ταιριάζει απόλυτα και οι Αντρέας-μπάσο, Ντίνος-τύμπανα και Τόλης-κιθάρα απολάμβαναν τη δόξα του να ανήκουν στους Nightstalker: την κορυφαία μπάντα, μαζί με τους Last Drive, στην ιστορία της αγγλόφωνης Made In Greece rock σκηνής. Μακάρι να τους μοιάσουν και άλλοι!
[Οι φωτογραφίες δεν ανήκουν στο MixGrill και προέρχονται από τη σελίδα του ελληνικού fan club των Nightstalker στο Facebook]